มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 12 เลี้ยงส่งเสด็จกลับสู้อ้อมกอดฟาโรห์
อียิปต์โบราณ
หลังจากที่ได้รับแจ้งการมาของธิดาแห่งพระบิดา ว่านางจะมาเป็นราชินีของพระองค์ ทั้งพระองค์และทุกคนก็รอคอยการมาด้วยหัวใจที่หลงรัก จนกลัวว่านางจะไม่มาหาพระองค์ด้วยคิดน้อยใจตัวเอง ที่ไม่สามารถทำให้นางอยากมาหาพระองค์ได้ ทรงคิดกังวลคนเดียวในใจอย่างกล้าๆ กลัวๆในสิ่งที่ตนคิดกังวลนั้น ขออย่าให้นางลืมพระองค์เลย ต่อให้รอนานแค่ไหนก็จะรอแค่นางคนเดี่ยวตลอดไป
" เราคิดถึงเจ้ามากรู้ไหม ต่อให้ต้องรอเจ้าอีกนานเท่าไหร่ เราก็รอด้วยหัวใจของเรายกให้เจ้าไปแล้วมานายอดรัก ยอดดวงใจพี่รีบมาหาพี่เถอะนะ พี่อยากกอดเจ้าให้หายคิดถึง"
"อย่าทรงกังวลเลย พวกเราจะมาบอกเจ้าบุตรแห่งข้า นางเลือกที่จะมาหาเจ้าคืนนี้ พร้อมด้วยองครักษ์ของเจ้าเองและสหายของนางขอให้เจ้าเตรียมต้อนรับการมาของดวงใจของเจ้า และพวกเราให้ดีอย่าทำให้นางเสียใจ ไม่เช่นนั้นเจ้าจะไม่ได้อยู่กับนางตลอดไปนะ เมมฟิสบุตรแห่งเราการรอคอยสิ้นสุดแล้ว ต่อไปคือการเริ่มต้นชีวิตของเจ้า ในการเป็นฟาโรห์ และการเป็นสามีที่ดีของราชินีเจ้า ต่อไปคือการเริ่มต้นจะเป็นการที่เจ้ากับนางต้องช่วยกันดูแลบ้านเมือง และทำความเข้าใจกันเป็นหนึ่งเดียวกันในความรัก แล้วเจ้าต้องเป็นหนึ่งเดียวในความเชื่อของนางด้วย ไม่เช่นนั้นดวงใจของเจ้าจะไม่สามารถอยู่กับเจ้าได้ เราบอกเจ้าได้แค่นี้ที่เหลือก็คือตัวเจ้าเองเป็นคนกำหนดว่า เจ้าจะทำเช่นไร กับความรักและหน้าที่ของเจ้า ฟาโรห์เมมฟิสบุตรแห่งเราทุกคนจะช่วยพวกเจ้าแน่นอน"
"ข้าเมมฟิสบุตรของพวกท่านจะทำตามที่ท่านบอก ขอให้มั่นใจข้าจะไม่มีวันทำให้นางเสียใจ"
"เจ้ารับปากพวกเราแล้วนะ หากวันไหนเจ้าทำให้นางเสียใจ วันนั้นดวงใจเจ้าจะไม่อยู่กับเจ้าอีกต่อไป"
"ข้าสัญญาด้วยชีวิตของข้า ข้ามิอาจอยู่ได้ หากไม่มีดวงใจเช่นนาง"
"พวกเราเชื่อใจเจ้าบุตรแห่งเรา เอาเป็นว่าราตรีนี้เจ้าจะมีนางในอ้อมกอดเจ้า เราสัญญาจะพานางมาให้เจ้า "
"ข้าจะรอนาง และโอบกอดนางไว้ ด้วยรักที่มีต่อนางจะไม่มีวันทำให้นางเสียใจ"
จากนั้นเหล่าเทพก็จากไป ทิ้งพระองค์ให้อยู่ตามลำพังเช่นเดิม พระองค์เป็นคนส่งเมเนสให้ไปรอรับนางและดูแลนางตามที่เหล่าเทพเคยบอกพระองค์ไว้ หากพระองค์ต้องการให้นางเข้าใจพระองค์ก็ต้องทำให้ นางจำความฝันให้ได้ ดั้งนั้นพวกเราจะส่งองครักษ์ไป เพื่อบอกเรื่องราวที่เป็นจริงให้นางรับรู้ในความรักที่เจ้ามีต่อนาง และเราก็ได้เตรียมของขวัญที่นางชอบให้นาง ในวันที่นางจะมาที่นี้พร้อมสหายที่ยินดีไปกับนางทุกที่เพราะรัก และเทิดทูนนางให้เป็นเจ้าหญิงน้อยของพวกเขา เมื่อถึงวันนั้นเจ้าจะพบนางได้ในเร็ววัน เราจะทำให้นางจำได้ และรีบมาหาเจ้า พระองค์ทำตามที่บอกและดีใจที่นางกำลังจะมา ในราตรีนี้พระองค์จะได้กอดนางแล้ว และไม่ใช่แค่ความฝัน แต่จะเป็นจริงในชีวิตของพระองค์
"ข้าดีใจที่ข้าจะมีเจ้าในอ้อมกอดข้า ทุกราตรีข้าอยากให้ราตรีนี้เร็วขึ้นจัง ข้าอยากพบเจ้ากอดเจ้าดวงใจข้า"
อียิปต์ ปัจจุบัน
หลังจากที่กลับจากหุบเขากษัติย์ ฉันก็คิดถึงแต่เรื่องเขา และกังวลใจว่าจะทำไงถึงจะได้พบเขานอนคิดจนหลับไปเพราะความเหนื่อยล้า และเหมือนมีใครกำลังพูดกับฉัน ไม่รู้ว่าความจริงหรือฝันกันนะ คนที่อยู่ในโลกแห่งความจริง แต่ต้องการไปหาคนที่อยู่ในโลกอดีต แบบนี้มันไม่รู้ว่ามันจะดีต่อพระบิดาไหม หากย้อนไปจริงๆ ฉันจะทำยังไงกับโลกนี้ละ ทุกคนไม่ตามหาฉันกันหรือ สิ่งที่เหลือเชื่อมันมีอยู่จริง เพราะในโลกนี้มีอะไรที่เราไม่สามารถเข้าใจได้อีกมากมาย แต่ตอนนี้อยากพบเขาคนที่ฉันฝันเห็นสักครั้ง อยากรู้จักเขามากกว่านี้
"อีกไม่นานหรอกธิดาแห่งพระบิดา พวกเราจะมารับเจ้าไปหาคนที่เจ้าต้องการใช้ชีวิตอยู่ด้วย และเป็นดวงใจของเขา ในวันพรุ่งนี้งานเลี้ยงเจ้าจะได้พบเขา และอยู่ในอ้อมแขนเขาตลอดไป"
หลังจากที่หลับแบบเต็มอิ่ม ฉันก็ตื่นมารับความสดชื่นในบรรยากาศที่สดชื่น ถึงจะเป็นทะเลทรายแต่มันก็ทำให้หัวใจฉันอิ่มแอมใจ และมีความสุขทุกครั้งที่ตื่นมาพบว่า ตนเองยังอยู่ที่นี้อียิปต์ที่รัก ที่ผูกพันอีกไม่นานเราจะพบกัน ฉันเชื่อเช่นนั้นรอก่อนนะ ความรักของฉันที่รออยู่อีกยุคหนึ่ง
" วันนี้ไม่ได้ไปไหนไปหาเดินเที่ยวรอบๆโรงแรมดีกว่า ตั้งแต่มายังเดินไม่ทั่วเลย อยากรู้ว่ามันจะสวยขนาดไหนกันนะโรงแรมแห่งนี้"
พูดกับตัวจบฉันก็รีบอาบนำ้แต่งตัว แล้วเดินออกมาที่ร้านอาหารที่เอาไว้ต้อนรับแขกพิเศษ และสั่งอาหารทานเสร็จ
ก็เดินสำรวจโรงแรมอย่างเพลิดเพลิน เพราะมันสวยทุกทีไม่มีที่ไหนที่ฉันจะไม่ชอบอาจเป็นเพราะฉันชอบอียิปต์อยู่แล้วมั่ง ถึงทำให้มันยิ่งสวยกว่าที่คิด และอยากอยู่ที่นี่กับเขาตลอดไปด้วยนะ เขินตัวเองคิดถึงอีตาฟาโรห์คนนั้นอีกแล้ว นี้ฉันท่าจะคิดถึงเขาเอามากๆ แบบนี้ก็แย่นะสิหัวใจจะระเบิดก่อนเจอตัวจริงไหมนะ เฮ้อเรานี้บ้าจริง
"เมฟิสคุณอยู่ที่ไหนกันนะ หวังว่าคุณคงรอฉัน ฉันอยากไปพบคุณสักครั้งจัง"
การเดินสำรวจที่นี้ยิ่งทำให้ฉันรัก และผูกพันกับที่นี่มากขึ้น และรู้สึกว่าเป็นเหมือนบ้านอีกหลังของฉัน ที่อยู่แล้วสบายใจอบอุ่นยังไงไม่รู้ ไม่รู้สึกว่าอยู่คนเดียวไม่เหมือนไปทำงานที่อื่นที่ต้องห่างบ้านห่างทุกคน ที่นี่ห่างมากแต่ไม่รู้สึกว่าห่างกันแต่กลับรักและผูกพันมากกว่านี้มั่งที่่เขาเรียกว่า คนละพบคนละกาลเวลาแต่ความรักนำพาให้พบกันรักกัน เพราะหากเกิดมาคู่กันแล้วก็ไม่มีอะไรขวางกั้นรักที่มีให้กันได้ แม่แต่ภาษาก็ไม่มีปัญหา ยิ่งกาลเวลาคนละภพก็คงไม่เป็นอุปสรรค หากสองดวงใจรักผูกพัน มันจะเป็นแรงดึงดูดให้หากันจนเจอ คนที่เกิดมาเพื่อเราและเราเกิดมาเพื่อเขา ของเรามันก็เป็นของเราต่อให้ห่างกันแสนไกลเพียงไหน มันก็มาหาเราอยู่กับเราอยู่ดี คุณว่าไหม
คู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันหรอกเชื่อสิ
"เราถ้าจะอิน ฟินเกินไปแล้วคิดได้ไง ที่นี้จะเป็นบ้านของเราอีกหลังได้ไง ในเมื่อเราไม่ใช่คนที่นี่เป็นคนไทยนะ"
คิดเองเอ้อเอง กำลังควบคุมตัวเองเกี่ยวกับความรู้สึกบางอย่าง ที่มันขาดหายไปซึ่งปกติ ฉันจะไม่ใช่คนที่ไม่รู้จักตนเอง แต่พอได้มาที่นี้ฉันรู้สึกเหมือน ฉันไม่ใช่ตัวฉันเองอย่างนั้นแหละ อะไรที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้นะ ฝันที่ฉันเคยฝันหรือเพราะเขากันแน่น่ะ ที่ทำให้หัวใจของฉันไม่ได้อยู่กับฉันแล้วตอนนี้ แล้วเดินก็สำรวจทุกที่จนพอใจ และเดินกลับห้องเพราะรู้สึกเหนื่อยกับการเดินสำรวจมากๆ ที่นี้กว้างใหญ่มากๆ จนเธอต้องใช้เวลาเดินสำรวจวันหนึ่งเต็มๆกว่าจะหมดทุกที่เล่นเอาเหนื่อย และอยากนอนแต่คำ่นี้มีงานเลี้ยงส่งท้ายก่อนกลับไทยที่ทางโรงแรมจัดขึ้น แถมงานนี้ไม่ต้องเตรียมตัวอะไรมาก แค่ใสชุดที่ทางเขาเตรียมไว้ให้ และไปร่วมงานแค่นั้น พอเดินมาถึงห้องฉัน
ก็รีบไปอาบนำ้ด้วยไม่อยากไปสาย และอยากรู้ว่าชุดที่เขาเตรียมไว้ให้ เป็นแบบไหนกัน คงไม่มีเซอร์ไพรส์อีกหรอกนะ หลังจากที่อาบนำ้เสร็จ ก็ตรงมายังห้องแต่งตัวที่อยู่อีกทางของห้อง และพบว่าชุดที่เขาเตรียมไว้ให้ ทำให้ฉันตาโตอย่างกับไข่หาน โรงแรมนี้เขาจะเซอร์ไพรส์ฉัน จนหัวใจวายเลยหรือไง คนยิ่งขี้ตกใจอยู่แล้วด้วย ให้แต่ละอย่างนี้สิเล่นเอาฉันเป็นหนี้บุญคุณทุกครั้ง ที่ทางโรงแรมทำให้ มันเกินกว่าที่คนอย่างฉันที่เป็นแค่คนธรรมดา หาใช่เจ้าหญิงสูงศักดิ์ไม่ เหตุใดถึงทำให้ฉันเรากับว่าฉันเป็นเจ้าหญิง หรือเป็นราชินีอย่างนั้นแหละ ฉันคิดไปดูชุดไปกว่าจะตัดสินใจใส่ดีไหมก็คิดแล้วคิดอีก ด้วยชุดมันสวยมากๆ และทำจากผ้าเนื้อดี คลิปทองทั้งชุดสีชมพูที่ฉันชอบด้วย และยังมีมงกุฏราชินีที่สวยงามมากๆ จนไม่กล้าใสชุดนี้เลย มันแพงและสูงศักดิ์จนฉันตื่นเต้นดีใจที่ได้ใส่ชุดราชินีอิยิปต์ในฝันที่อยากใส และอยากเป็นราชินีเคียงคู่กับเขาคนนั้นชายในฝันที่ไม่อาจลืม หลังจากที่ทำใจมานาน และสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้ง ว่ามันมีตรงไหนใสผิดหรือเปล่า เพราะชุดเป็นชุดโบราณทำให้ใช้เวลาใส่นานพอสมควรแต่พอได้ใสแล้วรู้สึกคิดถึงมัน เหมือนมันเป็นชุดของฉันอย่างนั้นแหละ อีกอย่างทุกอย่างเข้าชุดกันแบบที่ฉันตกใจ เพราะเครืองประดับที่ได้มาเมื่อวานกับชุดนี่ และมงกุฏเป็นชุดเดียวกัน เป็นเซ็ดเดียวกันเลย
ขอบอกว่าสวยมากชุดนะ ส่วนตัวฉันไม่ได้สวยอะไรมากแค่ดูได้เท่านั้น แล้วหน้าอย่างฉันนี้นะที่ฟาโรห์จะรัก สาวๆในฮาเล็มเขา ฉันยังสู้ไม่ได้เลยแล้วคิดหรือ ว่าฉันจะทำให้เขารักฉันคนเดียวได้ ตัวก็เล็กมากๆ ขนาดตอนที่เขากอดในฝัน ฉันยังแอบคิดในใจว่าเขาจะรู้สึกยังไง เขาจะคิดว่ากำลังกอดตุ็กตาหรือเด็กหรือเปล่า แล้วเขาอุ่นไหมที่ได้กอดฉัน คิดแล้วเขินตัวเองจัง
"ของขวัญสำหรับราชินี องค์น้อยของพวกเรา "
จากนั้นก็ทำใจ เดินออกจากห้องเพื่อไปงานเลี้ยงวันนี้ พอออกมาจากห้องแค่นั้น ทำเอาทุกคนรอบๆตกใจและทำความเคารพฉันกันใหญ่เลย ทั้งงงทั้งตื่นเต้นที่ได้ใส่ชุดแพงๆนี้ แต่วันนี้มีความสุขจังไปด้วยอาการตื่นเต้น และกังวลเล็กน้อยถึงปานกลางกับสายตาทุกคน ที่เห็นฉันในชุดนี้ ทุกคนจะคิดยังไงกับชุดที่ฉันใส่ และจะคิดยังไงที่ฉันใสชุดราชินี มันเวอร์ไปไหมแต่จะให้ทำไงได้ก็ทางโรงแรมเตรียมชุดนี้ให้ ครั้นจะมองหาว่ามีชุดอื่นอีกไหมก็ไม่มี
"รีบไปดีกว่าก่อนที่จะไม่อยากไป อายชุดนี้มันทำให้ฉันคิดว่าตัวเองเป็นราชินีจริงๆ ฉันไม่อยากให้ใครว่า ฉันบ้าอยากเป็นราชินีขนาดมีชุดของราชินีใส่ ไม่อยากให้ใครมองไม่ดี เพราะฉันรู้ดีว่าคงไม่ทางที่ฉันจะเป็นราชินีของเขาได้ มันคนละกาลเวลากันและพระเจ้าที่ฉันเชื่อ จะคิดยังไงกับลูกสาวคนนี้ที่มีรักที่ย้อนยุค พ่อจะให้ไปหรือเปล่า แต่ถ้าไปได้จริงๆฉันจะเป็นไงกับการเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งในชีวิตฉันเลยนะ แต่ถ้าเป็นได้มานาขอย้อนไปพบเขาคะพ่อมานาอยากทำให้คนที่อียิปต์กลับมาหาพ่อ มาเชื่อพ่อที่เป็นพระผู้สร้างทุกสิ่ง และทำให้ทุกคนรักกันไม่มีสงครามอีก มีแต่พี่น้องและเป็นเพื่อนกันคงจะดีไม่น้อยนะค่ะ ถ้าไปได้และทำได้ จะขอไปเพื่อทำให้ทุกคน รู้ว่าโลกแห่งความรักแท้ที่มีจริงมีอยู่ในชีวิตของมานา จะทำให้เขาและทุกคนรู้ว่ารักที่ไม่มีเงือนไข นั้นเป็นเช่นไร ยิ่งใหญ่และงดงามเพียงใด มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่มีรักแท้"
ตลอดการเดินมาตามทางมีแต่คน สงสัย ตกใจ จนทำให้ฉันกังวลจนถึงตอนนี้ พอเดินมาถึงห้องที่ทางโรงแรมจัดงานเลี้ยงขอบคุณให้ ก็เป็นจุดเริ่มต้นในชีวิตฉันที่คาดไม่ถึงพอประตูเปิดออกทุกคนตะลึงตกใจ และทำความเคารพฉันจนฉันไม่กล้าก้าวเข้าไปในงาน เพราะอาการกังวลในใจตอนนี้มันเต็มร้อย และรับรู้ว่าฉันตกเป็นเป้าสายตาทันที่ที่ประตูเปิดมันทำให้ฉันคิดมาก ว่าฉันทำอะไรผิดหรือเปล่า ในเมื่อไม่อาจเดินกลับได้ ก็ต้องเดินหน้าไปอย่างสง่างามให้เหมือนราชินี เฮ้อเหนื่อยใจเมื่อไร่งานจะจบความรู้สึกข้างในใจ บอกว่ายังมีอะไรที่จะทำให้ฉันตลึงตกใจมากกว่านี้รออยู่ และอีกไม่นานฉันจะได้พบเขาแน่นอน
"ราชินีองค์น้อยของพวกเรา วันนี้ทรงงดงามมากพะยะค่ะ"
"พวกพี่ๆ เลิกแกล้งมานาได้ไหม แค่นี้มานาก็อายมากพอแล้ว ชุดนี้ทำให้มานาไม่กล้าเดินออกมาจากห้องเลย พี่ๆรู้ไหมกว่าจะตัดสินใจออกมาได้ ต้องทำใจนานมากขนาดไหน พอมาเจอทุกคนทำแบบนี้ แบบที่เคยทำมาก่อนและกลัวมานากันมันทำให้มานากังวลใจ ว่าชุดนี้มันมีอิทธิพลต่อพวกเขามากๆ และมันก็ไม่เหมาะกับมานาที่เป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่บังอาจเป็นราชินีของพวกเขาได้หรอกคะ"
"ใครว่าละครับ พวกเราทุกคนที่นี ร่วมถึงทุกคนในงานล้วนชื่นชม ในความสง่างามของมานาอีกอย่าง ชุดนี้พวกเราทุกคนคิดว่ามันเหมาะสมกับมานาที่สุด เพราะมันเข้ากับมานาเหมือนเป็นชุดของมานาเลย อย่ากังวลไม่มีใครคิดว่ามานาอยากเป็นราชินีหรอก มีแต่คนคิดว่ามานาคือราชินีที่พวกเขารอคอยมากกว่า ดูสายตาแต่ละคนสิเขาศรัทธา มานาและชื่นชมในความงดงามในชุดราชินีเพียงใด ยิ่งถ้ามีฟาโรห์มายื่นเคียงข้างมานาตอนนี้นะ ทุกคนคงดีใจมากกว่านี้อย่าคิดมาก ทำตัวตามสบายเป็นมานาคนที่พวกเรารู้จัก ที่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ยังเป็นมานาคนเดิมของพวกพี่เสมอนะยิ้มหน่อยสิ พวกเราจะได้มีความสุขที่ได้เห็น รอยยิ้มของราชินีองค์น้อยของเรา ที่พวกเรารักมากห่วงมากด้วยรู้ไหมคนดีพวกเราจะอยู่เคียงข้าง คอยปกป้องมานาตลอดไปโอเคนะ"
"ขอบคุณพวกพี่ๆ ที่คอยให้กำลังใจมานาและอยู่เคียงข้างมานาเสมอคะ ขอบคุณที่ทำให้มานามั่นใจในตัวเองมากขึ้น ไม่ให้คิดมากไปกว่านี้ เราไปหาเมเนสกัน เขารอพวกเราอยู่ตรงนั้นนะ"
และพวกเราทุกคนก็เดินมาพร้อมกัน ยิ่งเป็นที่น่าสนใจของทุกคนพอเดินมาจนถึงเมเนส เขาบอกให้พวกเราขึ้นเวทีและกล่าวเปิดงาน ให้กล่าวถึงความประทับใจที่มาเยือนที่นี้ และลงมาทักทายผู้ใหญ่ในงาน และพวกเราก็มีเรื่องที่ต้องเคลียรกับเมเนสเรื่องที่สงสัย ทั้งเรื่องชุดและอะไรอีกมากมาย ที่เขาทำให้เราต้องรีบเคลียร์กันให้รู้เรื่อง เพราะพวกเราคืออัยการกับทนายสืบส่วนนะ และอีกหลายอย่างเพื่อสืบให้รู้ว่าเขาเป็นใคร เหตุใดถึงต้องใส่ใจพวกเราขนาดนี้ ดูแลเตรียมทุกอย่างให้เราอย่างดี ไม่ขาดสิ่งใดเลย
YOU MAY ALSO LIKE
