อียิปต์ 

หลังจากที่ได้พักผ่อนเต็มอิ่ม ทุกคนก็ตื่นมาเพื่อเตรียมตัวเที่ยวในวันนี้กัน ซึ่งฉันขอให้ทุกคนทำตัวปกติ เพราะตอนนี่ฉันก็ยังเป็นฉัน ยังไม่ได้เป็นราชินีตามคำทำนาย อยากให้ทุกคนสนุกด้วยกันมากกว่าซึ่งทุกคนเข้าใจ และทำตามที่ฉันบอก วันนี้เมเนสก็ทำตามด้วยและตอนนี้ทุกคน คงรอฉันอีกตามเคย ฉันเดินมาก็เห็นทุกคนตามทีคิดไว้ ถ้าฉันเล่นหวยได้ คงถูกทุกงวดแน่ แต่พระเจ้าบอกว่ามันไม่ดี และตัวฉันก็ไม่เคยคิดทำอะไรที่ไม่ดี ด้วยตายายสอนมาดีตั้งแต่โตมายังไม่เคยเที่ยวพับเที่ยวบาร์อย่างเขาสักที่ ไม่ได้คิดว่าคนที่เที่ยวไม่ดีนะ แต่ตัวฉันเองที่ไม่ชอบเที่ยวในที่แบบนั้นมันดูอึดอัด และฉันก็ไม่ถูกกับกลิ่นเหล้ากับกลิ่นบุหรีแพ้กลิ่นจนต้องหามเข้าโรงพยาบาลแน่ พอเรียนจบทำงานก็ไม่คิดที่จะไปเที่ยวในบาร์ ยิ่งมาเชื่อพระเจ้าและได้เป็นลูกของพระอง์แล้วด้วย เวลาทำอะไรที่ไม่ดี ฉันก็ไม่ทำในสิ่งที่ทำให้พระบิดาเสียใจเด็ดขาด คิดในใจอย่างมีความสุข ภูมิใจที่ได้รักษาสิ่งดี และความบริสุทธิ์ เพื่อมอบมันให้กับคนที่ฉันรัก ถึงใครจะว่าโง่ที่คิดแบบโบราณ ก็ช่างเขาฉันภูมิใจที่ฉันทำได้ในสิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้ คิดไปเรีอยจนเดินมาถึงทุกคน

"รอนานไม่คะ ทุกคนหลับสบายดีกันนะ"

"ครับพวกเราหลับสบาย รอไม่นานครับเพราะมานามาตรงเวลานัดเสมอครับ"

"งั้นพวกเราไปกันเถอะคะ เดียวสายจะร้อนกั เดียวจะพลาดของดีๆที่อยากได้กันพอดี แฮะๆ"

"ครับ งั้นพวกเราไปตลาดกันก่อนนะครับหากไม่มีอะไร ช่วงบ่ายจะได้ไปหุบเขากษัติย์กันต่อครับ"

ทุกคนก็เดินทางไปเที่ยวตลาด กันก่อนแล้วค่อยไปหุบเขากษัติย์เพื่อไปดูฟาโรห์ แต่ละองค์และเรื่องราวของแต่ละช่วงอายุซึ่งเมื่อวานยังเที่ยวชมไม่หมด เพราะมีเรื่องเซอร์ไพรส์เยอะเกินไป เลยทำให้เที่ยวไม่สนุก เลยขอให้ทุกคนทำตัวปกติและไปเที่ยวด้วยกันอีกกครั้ง เพราะวันนี้ที่ตลาดของเก่าโบราณมีงานเปิดตัวของโบราณด้วย ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันอยากเที่ยวชมมากๆและอยากหาของที่ชอบในงานนี้ด้วย ของใช้ของฟาโรห์ที่ขุดพบและนำมาขายกันที่นี้ แม้ทุกคนจะกลัวมนตราของมันแต่ก็ไม่มีใครกล้าขัดใจฉัน ถ้าฉันอยากเที่ยวพวกเขาก็ตามใจและดีใจที่เห็นฉันมีความสุขกับสิ่งที่ชอบ เพราะพวกเขาไม่ค่อยเห็นฉันทำตัวอ้อนเหมือนเด็กมานานแล้ว เพราะหน้าทีการงานทำให้ฉันต้องทำตัวเข้มแข็งและทำตัวเป็นผู้นำที่น่ายำเกรงตลอดเวลา ด้วยตำแหน่งอัยการสูงสุดแล้ว การจะทำตามใจตัวเองก็จะเสียภาพพจน์การงานหมด แต่ที่นี้ไม่ใช่เมืองไทย ไม่ค่อยมีใครรู้จักพวกเราเลยขอทำตามใจเที่ยวให้สนุกดีกว่า

"วันนี้ที่ตลาดจะมีการเปิดตลาด สินค้าสมัยโบราณให้ชมและเลือกซื้อได้เลย ซึ่งทางอียิปต์ได้ลองทำการตลาดของโบราณดูเพื่อเป็นจุดเที่ยวอีกที่ของอียิปต์ หวังว่าทุกคนคงจะชอบโดยเฉพาะคุณมานา คงจะชอบพวกเครื่องประดับสมัยอียิปต์โบราณที่เขานำมาขายนะครับ"

"มานาชอบมากคะ มันดูมีเสน่ห์ในตัวมันเอง มันไม่เหมือนใครดีค่ะ"

 พอมาถึงทุกคนก็ตะลึง กับการจัดงานครั้งนี้เขาทำให้เป็นจุดที่นักท่องเที่ยวมาชม และซื้อของกลับได้เท่าที่อยากได้ดูทันสมัย ของเก่าแก่แต่ไม่ล้าสมัยชวนให้ทุกคนเพลิน และฉันก็เดินชมงานอย่างมีความสุข ขอดูก่อนหากถูกใจค่อยซื้อ พอเดินมาได้สักพัก ฉันสะดุดใจร้านหนึ่งซึ่งของทุกอย่างในนั้นงดงามมาก มันมีพลังอำนาจบางอย่าง ทำให้ฉันรีบเดินไปที่ร้านนั้นมุ่งตรงไป ยังของที่สนใจและค่อยๆหยิบจับขึ้นมาดู ที่ละอย่าง ละลองใส่มันดู รู้สึกเหมือนเจอของที่ตามหามานาน ฉันใส่อันแรกคือสร้อยข้อเท้ารูปนกอินทรี ตรงหัวทำเป็นรูปหัวใจมีพลอยสีชมพูอ่อนตัดกับผิวสีเหลืองทองของฉันมากๆ ถัดมาก็กำไลข้อมือทำจากพลอยสีเดียวกันทั้งชุด อันนี้รูปสิงโต ตรงกลางทำเป็นหัวใจใส่พลอยไว้เช่นกัน ต่างหูเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว ในตัวพระจันทร์ทำเป็นหัวใจตรงกลางเช่นกัน ถัดมาคือ แหวนที่ชอบและห่วงแหนมาก เป็นสัญลักษ์ดอกบัวอียิปต์ตรงกลางทำรูปหัวใจเล็กๆไว้ ใส่แล้วอบอุ่นมาก ของชิ้นสุดท้ายสร้อยคอที่เป็นเหมือนนาฬิกา เป็นรูปกางเขนที่สะดุดใจฉัน ด้านหลังของสร้อยเป็นอินทรีย์สยายปีกที่สง่างามประดับพลอยตรงกลาง เป็นรูปหัวใจเป็นล็อคเก็ต ด้านหน้าเป็นกางเขนประดับด้วยพลอยทำเป็นรูปกางเขน เปิดออกข้างในเป็นตัวพลอย ที่เป็นเข้มที่ตัวนาฬิกาทำด้วยทองคำแท้ เป็นสร้อยพระศอของราชินีที่ฟาโรห์สั่งทำขึ้น เป็นของขวัญให้นางทั้งชุด บงบอกว่าเหล่เทพเจ้าทุกองค์จะปกป้องนาง เพราะนางคือดวงใจของทุกคน และของเหล่าเทพนั้นเองยังมีมงกุฏของราชนี ที่มีพลอยสีเดียวกันอีก หากนางใส่ครบชุดวันไหนนางจะกลับมาหาพระองค์ ด้วยเหล่าเทพที่อยู่ในเครื่องประดับนั้น จะพานางมาสู้อ้อมแขนเขา ครั้นพอฉันใสทุกอันแล้วรู้สึกอบอุ่นมันเหมือนมีพลังบางอย่างที่คอยปกป้องฉันอีกที นอกจากเหล่าทูตสวรรค์ประจำตัวที่พระเจ้าส่งมาปกป้องฉัน และทุกคนที่เป็นลูกของพระองค์หากคุณเชื่อพระองค์ คุณก็มีในสิ่งที่ฉันมีเช่นกันและฉันก็รู้สึกชอบทุกอย่างที่ใสเหมือนเด็กเลย มีความสุขเหมือนได้ของเล่น แต่ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ยี่สิบสามแล้วนะ เมื่อถึงเวลานั้นคุณจะรักทุกอย่างที่คุณมี และเห็นคุณค่าในสิ่งเล็กน้อยพวกนี้ ร่วมทั้งชีวิตคนก็เช่นกัน แค่สิ่งเล็กน้อยที่ทำอยู่ก็อาจเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ใหญ่ในอนาคตได้ ใครจะรู้ ฉันก็หันไปถามคนขายที่น่าจะเป็นขาย เพื่อถามราคาว่าทั้งหมดนี้เท่าไร

"คุณลุงคะ ทั้งหมดที่มานาใส่อยู่เท่าไหร่คะ เครื่องประดับครบชุดนี่ที่ใส่นี้คะ"

เขาหันมายิ้ม ในความน่ารักแบบเด็กๆของฉัน และชื่นชมที่ทุกชิ้น มันเหมาะกับฉันมากๆ สมแล้วที่ทุกสิ่งทำไว้ให้เธอมันเป็นของเธอจริงๆ เพราะไม่มีใครใส่ได้เลยสักคนนอกจากเธอที่ใส่แล้ว เครื่องประดับทุกชิ้นส่องสว่างและสวยงามมากเมื่ออยู่บนตัวเธอ

"คุณหนูใสแล้วเหมาะมากๆ เหมือนพวกนี้มันเจอเจ้าของที่ใสมันแล้ว เอาเป็นว่าลุงชอบที่หนูใส่แล้วสวยมาก ลุงลดให้พิเศษก็แล้วกัน รับรองไม่แพงหนูไม่ต้องกังวลไป มีคนจ่ายให้หนูเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่หนูใสชิ้นสุดท้ายเสร็จ เขาก็มาถามและจ่ายให้ และยื่นรอหนูหน้าร้านแล้วนะ"

" ขอบคุณคะ คุณลุงที่ลดให้มานาไปก่อนนะค่ะ เดียวทุกคนจะรอนาน"

"ขอให้สมหวังในสิ่งที่ต้องการ นะหนูน้อย"

"คะ ขอบคุณคะ คุณลุงขอพระเจ้าอวยพรคุณลุงให้ขายดีนะค่ะ"

"น้อมส่งราชินีแห่งอียิปต์เสด็จกลับมาแล้ว พวกเราเหล่าเทพขอทำหน้าทีนำพระนางเสด็จกลับสู่อียิปต์"

ฉันเดินออกมาก็เจอเมเนสยื่นรอหน้าร้าน และทุกคนก็ได้ของที่ต้องการ และไปรอที่รถกันแล้ว เหลือฉันกับเขาที่ยังไม่ได้ไป พอเขาเห็นเครื่องประดับที่ฉันใส่ทั้งหมดเขาก็อมยิ้ม และคิดในใจว่าคงเป็นเหล่าเทพแน่นอนที่ขายของพวกนี้ เพราะหลังจากที่ราชินีของเขาออกมาจากร้าน ร้านนั้นก็หายไปทันที ตัวราชินีของเขาไม่ได้สังเกตว่ามันไม่มีแล้วร้านนั้น เพราะนางมั่วแต่ดีใจที่ได้เจอของที่อยากได้ จนไม่ไดสนใจสิ่งรอบตัวเลย นี้แหละน่านิสัยของพระนางที่เวลาจดจ่อกับอะไรแล้วนางจะลืมทุกอย่างที่อยู่รอบตัว และถึงแม้น่างจะรู้ว่าสิ่งทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เหล่าเทพส่งมาให้นางก็ยังทำตัวปกติไม่มีความกลัวในเทพเลย สมแล้วที่เป็นธิดาของพระผู้สร้างทุกสิ่ง

"เมเนส มันแพงไหมเท่าไร มานาจะจ่ายคืนให้นะ"

"อย่าทำให้ผมต้องโดนทำโทษที่ดูแลคุณมานาไม่ดีเลยครับ มันเป็นสิ่งที่เจ้านายผมอยากซื้อให้คุณ อยากทำให้คุณมีความสุขนะครับ อย่าคิดมากและอย่าสงสัยในตัวเจ้านายผมเลย เขารู้จักคุณและคุณก็รู้จักเขาดี ถึงเวลาที่คุณกับผมต้องได้พบเขาแน่นอน เอาเป็นว่ารีบไปเถอะ เดียวจะสายนะครับทุกคนรอที่รถแล้ว"

"คะ มานาไม่ถามก็ได้ เอาไว้คิดกับเจ้านายคุณเองก็ได้"

"ครับ ดีครับเจ้านายผมรอให้คุณไปคิดบัญชีมานานแล้ว"

"คะ ไปคิดแน่นอนไม่ต้องห่วง ไม่นานเกินรอแน่คะ"

"ครับเรารีบไปขึ้นรถดีกว่า ตอนนี้พี่ๆเขาจะเป็นห่วงคุณเอาที่เราไปช้านะครับ"

และพวกเราก็มาถึงรถ และทุกคนได้ของประดับประจำตัวที่เหมาะสมกับตนเอง มีแต่ฉันที่มีเยอะกว่าเพื่อน แถมแต่ละอย่างทำจากทองคำแท้และพลอยแท้ที่ได้มาจากเหล่าเทพอีก ที่เป็นสัญลักษ์ของเหล่าเทพ แต่สีเป็นสีที่ฉันชอบ และพวกเราก็เดินทางมาที่หุบเขากษัติย์กัน ครั้นพอมาถึงฉันลงไปเหมือนได้ยินเสียงแววๆ

"น้อมรับเสด็จองค์ราชินีของพวกเรา เชิญเสด็จข้างในเถิด พะยะคะ"

"มีใครได้ยินเสียง อะไรบ้างไหม"

"ไม่มีครับ"

ทุกคนตอบพร้อมกัน พร้อมหันไปดูว่าฉันเป็นอะไรไม่สบายหรือเปล่า แต่พอฉันมองไปทางเมเนส และได้สบตาเขาแป็ปเดียว เขาก็หลบหน้าทำให้รู้แล้วว่า เสียงมาจากเหล่าทหารในสุสานแห่งนี้มารอรับฉัน เพื่อพาเยี่ยมชมสุสานแห่งนี้และคอยปกป้องฉันทำให้ฉันหันไปหาเขา

"เมเนสมีอะไรอีกไหม ที่คอยต้อนรับมานาในที่นี้นะ"

"ไม่มีแล้วพะยะค่ะ เชิญเข้าไปข้างในกันดีกว่าข้างนอกมันร้อน เดียวจะไม่สบายกัน"

แล้วเมเนสก็เดินนำไป ยังสุสานแต่องค์ละพร้อมทั้งบรรายายให้ฟังอย่างละเอียด จนมาถึงองค์ฟาโรห์เมมฟิสที่ทำให้ฉันตะลึงตกใจ สับสนมึนงง เล็กน้อยถึงปานกลาง ฉันเดินเข้าไปหารูปปั้นนั้นด้วยความคิดถึง ใบหน้าที่อยู่ในฝันมาตลอด และเรียกชื่อเขาออกมา พูดกับเขาที่เป็นรูปปั้นนั้น

"เมมฟิส มานามาแล้วนะ รอนานไหมคิดถึงคุณจัง"

ทุกคนตะลึงตกใจ กับสิ่งที่ฉันทำและพูด เพราะยังไม่มีใครได้เอ๋ยพระนามของฟาโรห์องค์นี้ แต่ฉันรู้ได้อย่างไรแถมยังเรียกสนิทสนมแบบนั้น แถมทำเหมือนรู้จักกันมานาน ทั้งที่ไม่เคยมาอียิปต์เลย เพิ่งมาพร้อมกันกับพวกเขา คงจะเป็นจริง อย่างที่เขาว่าฉันเป็นราชินีที่อยู่คนละภพกับฟาโรห์ ตอนนี้คงถึงเวลาที่จะไปพบเขาแล้ว พวกเราทุกคนจะตามไปปกป้อง รับใช้เจ้าหญิงน้อยของเราแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นทุกคนคิด และมองหน้ากัน และยิ้มเพราะทุกคนคิดแบบเดียวกัน

"มานา รู้จักฟาโรห์องค์นี้ด้วยเหรอ พวกเราไม่เห็นรู้เรื่องเลย"

"เขาชื่อ เมมฟิสเป็นฟาโรห์ในช่วง4000ปี เป็นฟาโรห์ที่เก่งรอบด้าน ไม่มีคำว่าแพ้ใคร และมีสนมสาวสวยมากมาย แต่เป็นผู้ชายที่เย็นชา ดุดัน เงียบครึม เด็ดขาด ทำให้ไม่มีใครกล้าต่อกลอนกับเขาและเขาก็ยังโสด เพราะเขาไม่มีใครที่ถูกใจสักคน แต่ก็ไม่แน่หรอกเพราะสนมมีแต่สวยๆ ใครจะอดใจไหว มานาจะไปสู้อะไรกับสนมเหล่านั้นได้ "

พอคิดถึงตรงนี้ก็เศร้า จนทุกคนบอกกับฉัน และปลอบใจฉันไม่ให้คิดมากเรื่องนี้ 

"มานาชนะทุกคนที่เป็นสนมแน่นอน พวกเราจะปกป้องมานา จากสิ่งไม่ดีอย่าเศร้าเลย พวกเราเชื่อว่าฟาโรห์องค์นี้ทรงรักมานามากเหมือนอย่างพวกเราแน่นอน"

"คะ แต่มันเกียวอะไรกับมานา ก็แค่เคยฝันเห็น และรู้จักเขาแค่ในฝันเท่านั้นคะ ตัวจริงยังไม่เคยพบหน้าเลยหากย้อนเวลาไปได้จริงๆ เหมือนในนิยายเขาคงจำมานาไม่ได้หรอกคะ คงลืมมานาเหมือนในนิยายแน่คะ ช่างเถอะมันเป็นแค่ความฝัน แค่ฝันเห็นก็ดีใจที่ได้รู้จักและได้ไกล้ชิดฟาโรห์เช่นเขาแค่นั้นมานาก็พอใจคะ"

"งั้นผมจะอ่านจารึก ของพระองค์ให้ฟังแบบเต็มๆให้ฟังครับ จะได้รู้ว่าฟาโรห์องค์นี้ทรงรักใคร รอใคร และใครคือราชินีของพระองค์ ข้าฟาโรห์เมมฟิสแห่งมหานครอียิปต์ทั้งหมด ด้วยอำนาจแห่งนั้นข้าไม่เคยแพ้ผู้ใด กลัวผู้ใด ไม่มีฟาโรห์องค์ไหนที่จะยิ่งใหญ่เท่าข้า พระองค์มีเมืองขึ้นมากมายนับไม่ถ้วน มีสนมเป็นพันแต่ละนางล้วนเป็นธิดาของเมืองต่างๆ และทรงมีทรัพสมบัติย์มากมาย แต่ไม่มีใครได้ครองหัวใจพระองค์สักคน ทรงหนีเรื่องราชินี ไม่อยากแต่งตั้งใครด้วยไม่ได้รักสนมสักคน เป็นคนที่เย็นชาสมชื่อ จนวันหนึ่งหัวใจพระองค์ ทรงต้องการราชินี ที่เข้าใจและรักพระองค์ในแบบที่พระองค์เป็น คนที่จะทำให้พระองค์ยิ้ม และนอนหลับได้สบายใจไม่ต้องกังวล แต่ไม่มีใครในอียิปต์เลยสักคนที่ทำให้พระองค์รู้สึกรักได้ จึงทรงภานาต่อเหล่าเทพให้ช่วย นำนางที่เป็นดวงใจของพระองค์กลับมา เพื่อพระองค์จะได้รู้จักความรัก จนทำให้ได้พบนางผู้เป็นธิดาของพระบิดาที่เป็นผู้สร้างทุกสิ่งในโลกนี้ ผู้เป็นดวงใจของพระบิดา และเป็นดวงใจของพระองค์ด้วย หลังจากนั้นพระองค์ ก็ฝันถึงนางเป็นเวลานาน จนมีพระทัยรักนางมาก จนมิอาจอยู่ได้โดยไม่มีนาง ทรงรอด้วยหัวใจแห่งรักที่มีต่อนางสุดหัวใจ ต่อให้มีสนมเพิ่มอีกพันคนสวยกว่าหุนดีกว่านาง พระองค์ก็หาสนใจไม่ ทรงไม่คิดไปหาสนมคนใดเลย ด้วยไม่อาจทำร้ายหัวใจนางได้ หากนางรู้คงจะเสียใจมาก ที่ทรงมีคนอื่นแทนนาง พระองค์ยอมเจ็บปวดต่อความต้องการของบุรุษเพศ เพื่ออยากได้นางมาอยู่ในอ้อมกอดพระองค์ และทรงงานหนักเพื่อจะได้ไม่คิดถึงนางจนเกินไป จนมีวันหนึ่งที่อดพระทัยไม่ได้ ทรงต้องการใครสักคนในอ้อมกอด และคิดจะไปหาสนมเพื่อให้ได้เชยชมสนใจ แต่ครั้นจะออกจากห้องบรรทม ก็ทรงคิดถึงใบหน้าที่งอนของนาง และไม่อาจออกไปทำตามความต้องการได้ ด้วยหากนางรู้นางจะไม่มาหาพระองค์ ทรงอยู่ไม่ได้แน่นอน หากนางไม่มาอยู่เคียงข้างกาย ทรงรอคอยจนถึงวันบูชาเทพเจ้า และเหล่าเทพเจ้ามาบอกพระองค์เองว่านางมีตัวตน และตอนนี้นางก็มาอยู่ไกล้พระองค์แล้ว แต่ต้องให้นางเลือกเองว่าจะอยู่ที่ไหน ด้วยไม่อาจพานางมาหาพระองค์ หากใจนางไม่ต้องการมา และก็ไม่อาจห้ามได้หากนางจะไปจากพระองค์เช่นกัน ด้วยเหล่าเทพไม่อาจทำร้ายบุตรแห่งพระบิดาได้ นางมีอำนาจไม่ต่างจากพระบิดา เมื่อนางกล่าวอ้างสิ่งใดสิ่งนั้นจะบังเกิดขึ้น และหยุดอะไรสิ่งนั้นก็หยุด แต่เรื่องหัวใจนั้น ต้องให้นางเป็นคนเลือกเอง พระองค์มีหน้าที่แค่รอและเชื่อมั่นในใจตัวเองว่า จะทำให้นางมาหาพระองค์ได้ มีบันทึกให้อ่านแค่นี้เพราะยังค้นไม่พบอีกมาก แต่แค่นี้ก็พอทำให้ทุกคน รู้ว่าพระองค์แพ้หัวใจตนเอง แต่ไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรค แม้ต้องรอแบบไม่รู้ว่านางจะมาไหม ก็ยังทรงรอ หากผมเป็นนางคนนั้นผมต้องไป เพื่อเป็นดวงใจของฟาโรห์ เพราะรักที่พระองค์ทรงมีต่อนางทำให้นางเลือกพระองค์ คุณมานาและทุกคนคิดว่าไง ครับ สำหรับความรักของฟาโรห์องค์นี้ที่มีต่อนางในฝัน"

"พวกเราคิดว่านางต้องไป เพราะนางก็รักพระองค์เช่นกัน"

"มานาก็คิดว่านางต้องไปแน่ เพราะหัวใจของนางก็รักพระองค์ และไม่ต้องการให้ร่างกายอยู่โดยปราศจากหัวใจ คงตายทั้งเป็นซึ่งนางไม่อยากให้คนที่นางรักเจ็บปวดทุกคนคิดว่าไงคะ"

"ครับถ้านางไป พวกเราทุกคน จะตามนางไปทุกที่เช่นกัน"

หลังจากอ่านบันทึกของฟาโรห์เมฆฟิสจบ ทุกคนก็เดินออกมาจากสุสาน เพื่อกลับที่พักโดยที่ฉันกำลังคิดว่า ถ้าคนที่เขาพูดเป็นฉันจริง แล้วฉันจะไปหาเขาอย่างไร ฉันเจ็บปวดที่หัวใจ ที่เขาต้องเจ็บปวดที่ต้องรอฉันอย่างไม่รู้ว่า ฉันจะเลื่อกทางไหน เขาช่างอดทนได้เก่งจริงๆ

"รอมานานะ มานาจะไปหาเมมฟิสเอง ขอโทษที่ให้ต้องรอนานคนดีของมานา"

พอถึงที่พักทุกคนก็กลับห้องของตน เพื่อพักผ่อนและพรุ่งนี้เมเนสจะเลี้ยงส่งท้ายก่อนกลับไทย และจะมีชุดอียิปต์โบราณให้พวกเราทุกคน รวมทั้งเครื่องประดับของชุดด้วย เลยอยากให้ทุกคนพักผ่อนให้เต็มที่เพราะพรุ่งนี้ ทุกคนอาจต้องเดินทางไปไกลแสนไกล ไปพร้อมราชินีของพวกเราฝันดีทุกคน คืนพรุ่งนี้ ป็นงานเลี้ยงในแบบฉบับอียิปต์ในสมัยยุคฟาโรห์ต้องน่าสนใจและน่าตืนเต้นแน่เลย จะได้ใสชุดราชินีของอียิปต์อย่างที่วาดฝันไว้แล้วเย้ๆ