มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 101 ยินยอมเพื่อรัก
"มันก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้วคะ มานาสะอย่างพวกเราทุกคนช่วยกัน รักกันเป็นครอบครัวเดียวกันทุกอย่างของพวกเรา ก็เป็นหนึ่งเดียวกันใช่ไหมคะ เมฆฟิสเมนาฟิส "
"ครับ ที่รักของพวกเรา"
"อันแน่พูดยังพร้อมกัน พวกนายดูๆไป ก็คล้ายๆกันนะ พวกนายว่าไหม "
"ใช่ๆคุ้นๆหน้า เมนาฟิสเหมือนเคยเจอมาก่อน แต่จำไม่ได้ช่างเถอะ ไม่ใช่เรื่องของพวกเราพวกเขาตกลงกันได้ พวกเราก็ดีใจ เพราะพวกเราก็มีเอี่ยวด้วยการขอเป็นสามีมานาด้วยไงดีใช่ไหมละ พวกนายเห็นด้วยใช่ไหม"
"ใช่พวกเราเห็นด้วย"
"ว่าแต่พวกเราสองคน พวกนายยังพร้อมใจกันพูดเหมือนพวกเรานั้นแหละ เอาเป็นว่ารีบเดินทางเถอะ ทุกคนรอต้อนรับพวกเรา เพราะพวกเขารอการมาของพวกเรามานาน พวกเราจะได้สอนทุกคนเหมือนที่สอนทุกเมืองด้วยนะ ใช่ไหมที่รัก"
"คะ ใช่เลย เมฆฟิสน่ารักที่สุด แต่เมนาฟิสเข้าใจมานาดีเหมือนกันนะ รักพี่เสียดายน้อง ว่าไหม"
"ใครว่าหละ เรานะควบทุกคนในที่นี่เลย ฮ้าๆๆ"
"พี่ๆละก็ว่าไปนั้น มานาไม่ได้ควบอะไรเลย พวกเขามากันเองทั้งนั้น งอนแล้ว"
"โอ๋พี่ แค่หยอกเล่น พวกพี่รู้ว่าเราเป็นคนยังไงใครจะกล้าว่าน้องสาวตัวเองหละ "
"ใช่ๆน่ารักขนาดนี้ ขนาดที่เจ้าชายทุกคนหลงรักได้แบบนี้ ไม่ธรรมดาเลยว่าไหม ทุกคน"
"ก็ว่าไปนั้น น้องสาวเราแค่น่ารักเกินไปเท่านั้นนิสัยก็ต่างจากพวกเรา มันเลยแปลกและน่าสนใจสำหรับหนุ่มๆ"
"เลยทำให้พวกเขาหลงรักนะ จริงไหมเอ๋ย"
"ทุกคนรุมแกล้งมานา ได้มานาจะงอนจริงๆแล้วนะ งั้นมานาไม่ให้ใกล้ตัว มานาเหมือนตอนเดินทางมาที่นี่ดีไหมนะ จะให้พวกพี่ๆเขาปกป้องมานาเพราะทุกคนแกล้งมานา แต่พระบิดากับพี่ๆไม่มีทางแกล้งมานาหรอกคะ "
"พี่ว่า พวกเราหยุดแกล้งน้องสาวคนเดียว ของพวกเราได้แล้วหละ เดียวเสียบรรยากาศหมดนะ"
"ตามนั้นเลยเพราะเราอยากมีเมียอยู่ในอ้อมกอดเรานะ อย่างน้อยก็ขอแค่วันนี้เพราะถ้าถึงเมืองพวกเราก็ต้องห่างกัน เพราะนางต้องแต่งงานกับน้องชายเรา ทั้งพวกเราต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวตามที่นางขออีก ช่วยเข้าใจหัวใจของเราเถอะ เรายอมให้นางมีใครๆได้ แต่เราขอแค่มีนางในอ้อมกอดตอนนี้ก็ยังดีกว่าต้องโดดเดียวไปตลอดทางนะ "
"เหมือนที่ท่านพี่บอก พวกเราสองคนขอเวลาอยู่กับเมียพวกเราก่อน ที่พวกเราจะต้องห่างจากพวกเขาเพื่อไปแต่งงานกับคนที่พวกเรารักมากกว่าชีวิตพวกเรา แม้จะรักเมียแต่มานาคือหัวใจและชีวิตของเราเมนาฟิส เพราะนางคือทุกๆอย่างของเรากับของท่านพี่นะ เข้าใจใช่ไหม"
"เอ้อ พวกเรา เข้าใจดีเลยหละ"
"งั้นก็หยุดแกล้งมานา แล้วเดินทางกันเถอะคะ หนุ่มๆช่วยเดินทางไปพร้อมๆกันกับพวกเรานะ"
"มานาอยากขอโทษและขอบคุณที่เข้าใจพวกเราสองคน ว่าพวกเรารักกันเกินกว่าที่ทุกคนรู้จึงทำให้พวกเราต้องแต่งงานกันนะ"
"ย่อมได้ ตามใจเจ้าอยู่แล้ว "
"พวกเรามาที่นี่เพื่อเจ้า หากทำให้เจ้ายิ้มพวกเรา ยินดีทำตาม"
"ในเมื่อรักแล้ว ก็ต้องยอมเท่านั้นแหละ"
"เพราะมานามีแค่คนเดียว ทำให้พวกเราไม่อยากทำให้เสียใจ "
"เพราะ มานาคือทุกอย่างของพวกเรา "
"ว่าไงก็ว่าตามนั้น งั้นพวกเราขอกอดได้ไหมเอ๋ย"
"ได้คะ เพราะทุกคนเข้าใจมานาขอบคุณนะ ที่สนับสนุนความรักของพวกเรานะ"
"ก็เพราะ พวกเราอยากเห็นรอยยิ้มของมานาไง คนดีของพวกเรา"
"ใช่ๆตามนั้น"
จากนั้นพวกเราก็เดินทางไปยังตัวเมืองและก่อนเดินทาง ฉันก็อนุญาตให้พวกเขา สามารถถึงตัวได้เพราะถ้าไม่ได้รับอนุญาติพวกเขาจะเจ็บตัวแบบที่พวกเขาเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่พี่ๆรู้ว่าเพราะเหล่าพี่ๆทูตสวรรค์เป็นคนทำให้พวกเขาเจ็บตัวโทษฐานที่ล่วงเกินฉันนะ และฉันให้รางวัลเป็นการหอมแก้มพวกเขาด้วย ทำเอาพวกเขาเขิน และดีใจกันยกใหญ่เลย ทำเอาทุกคนได้เห็นความน่ารักของพวกเขา ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นมุมน่ารักของบรรดาเจ้าชายที่บ้าอำนาจพวกนี้เลย เพราะฉันทำให้พวกเขาเปลี่ยนไปและคนที่น้อยใจก็มีด้วย นั้นก็คือสองหนุ่มพี่น้องที่ขอให้ทำกับพวกเขาด้วยเพราะพวกเขาก็เป็นคนที่ตามใจฉัน ทำเอาทั้งหมดทุกคนหัวเราะในความไม่ยอมใครของสองพี่น้องที่เหมือนกันและก็ต้องทำตามคำขอของพวกเขา แต่คนที่ขอเยอะไปมีแค่สองคนนี้แหละ ทำเอาฉันปวดหัวเลยแต่ตลอดทางพวกเราสนุกสนานกันจนลืมไปว่า ถ้าถึงพวกเราจะต้องแยกกันชั่วคราว แต่พอใกล้ๆถึงหัวเมือง พวกเราต้องเปลี่ยนคู่กัน เนียร์ติฟาต้องไปอยู่กับพ่อของนาง ส่วนฉันก็ต้องไปอยู่กับเมนาฟิส ตามที่พวกเราวางแผนไว้นั้นเองทำเอาเศร้ากันไปเล็กน้อย
"เอาหละก่อนถึงทางเข้าเมือง เราจะขอตัวราชินีของเราเพื่อให้ทุกคนได้ยลโฉมนาง คนที่ทำให้เราอยากกลับมาเป็นกษัติย์คนที่ทำให้เรารู้ว่าเรารักนางมากกว่าชีวิตของเรา ท่านพี่ได้โปรดอภัยให้น้องชายด้วยที่หลงรักนางและยังขอให้นางมาเป็นภรรยาของตัวเองด้วย แต่เพราะว่าพวกเรารักกันมากกว่าที่ท่านรู้ พวกเราถึงต้องแต่งงานกัน ได้โปรดเข้าใจพวกเราและช่วยสนับสนุนพวกเราด้วยพ่ะย่ะค่ะ"
"ย่อมได้ ในเมื่อเราตัดสินใจแล้วเราก็ไม่อาจคืนคำได้ แม้ใจเราจะไม่ต้องการให้เจ้าหรือนางแต่งงานกัน แต่ในเมื่อพวกเจ้าขอเรามีหรือที่จะขัดใจนางได้ เราขอเวลาอยู่กับเมียเราสักหน่อย"
"ขอคุยอีกสักเรื่อง ก่อนที่นางจะไปอยู่ในอ้อมกอดเจ้านะ"
"ย่อมได้ ตามที่ท่านพี่ขอเลย"
"ขอบใจเจ้ามาก เมนาฟิสน้องพี่"
YOU MAY ALSO LIKE
