มังกรซ่อนเล็บ เนี่ยฟง

 

บทที่ 92

 

เกือบสองชั่วยาม เวลาไหลผ่านอย่างช้าๆ สายลมหนาวค่อยๆพัดผ่านร่างกาย ชายชราผู้หนึ่งนั่งจ้องมองเด็กหนุ่มผู้หนึ่งด้วยสายตาที่หวาดกลัว ร่างกายเจ็บปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเพียงแค่คิดที่จะโคจรลมปราณ เลือดในกายร้อนระอุออกมาประดุจอยู่ในกาต้มน้ำ จนแน่ใจแล้วว่าเม็ดยาที่กินเข้าไปมีพิษ ชายชรารีบหยุดที่จะโคจรลมปราณ หันมามองเด็กหนุ่มด้านหน้าด้วยสายตาอ้อนวอน ไม่ถึงสามลมหายใจเด็กหนุ่มด้านหน้าก็เอ่ยวาจาออกมา

 

“ ท่านจะบอกข้าได้หรือไม่ว่าท่านเป็นคนของใคร”

 

“ เรื่องนั้นข้าคงบอกเจ้าไม่ได้เด็กน้อย มันเป็นคำสาบานที่พวกข้าให้คำมั่นสัญญาเอาไว้ก่อนที่จะรับงาน

 

“ เช่นนั้นเราทั้งสองก็หาได้มีสิ่งใดที่ต้องกล่าวต่อกันอีก อีกอย่างตัวท่านไม่จำเป็นที่จะกล่าวสิ่งใด เพราะข้าเดาไม่ผิดข้ารับรู้แล้วว่าเป็นผู้ใดที่สั่งการท่าน พิษในกายและวงอักขระศักดิ์สิทธิ์จะหายไปเองในสองชั่วยาม ครั้งนี้ถือว่าข้าปล่อยท่านไปก่อนก็แล้วกัน แต่อย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก”

 

เมื่อกล่าวเสร็จสิ้นเนี่ยฟงก็ลุกขึ้นเดินจากไป ทิ้งให้ชายชรานั่งอยู่บนพื้น ไม่นานหลังจากเด็กหนุ่มเดินหายไป ชายชราก็ค่อยๆลุกขึ้นมาอย่างช้าๆ ลมปราณที่มีอยู่ก็ถูกลดระดับ อีกทั้งยังไม่สามารถโคจรลมปราณรักษาอาการบาดเจ็บได้ ชายชราเดินหายเข้าไปในตรอกทางเดินเล็กๆ เนี่ยฟงที่ใช้อักขระศักดิ์สิทธิ์ปิดบังตัวเองไว้ก็ค่อยๆสะกดรอยตามชายชราไปอย่างช้าๆ เกือบสองเค่อชายชราที่เดินลัดไปมาสุดท้ายก็มาอยู่ที่ด้านหน้าสำนักคชสารธรณี ชายชราเดินลัดฝูงผู้คนเข้าไปด้านในไม่นานก็หายเข้าไปบริเวณที่พักสำนักเจ็ดดาวและสำนักกิเลนไฟ

 

เนี่ยฟงสะบัดมือขวา ประกายสายฟ้าพุ่งลงพื้นก่อเกิดเป็นวงอักขระศักดิ์สิทธิ์สีฟ้า ไม่ถึงสองลมหายใจมันก็จางหายไป ชั่วน้ำเดือดเสียงร้องโหยหวนก็ดังมาจากที่พักสำนักกิเลนไฟ สำนักที่พักใกล้เคียงและผู้คนรอบนอกต่างตื่นตกใจจ้องมองมาที่สำนักกิเลนไฟด้วยความสงสัย แน่นอนเหล่าศิษย์และผู้อาวุโสก็สงสัยด้วยเช่นกัน ไม่ถึงสามลมหายใจเสียงร้องโหยหวนก็เงียบเสียงลง ไม่ถึงสองลมหายใจต่อมาก็ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นมา ตูม เลือดสีแดงสดสาดกระจายในที่พัก ศิษย์สำนักและผู้อาวุโสสำนักกิเลนไฟต่างตื่นตกใจ หลายคนถูกเลือดสีแดงสาดกระเซ็นเปียกชุ่มเสื้อผ้า ผู้อาวุโสท่านหนึ่งในสำนักตกตายอย่างไม่ทราบสาเหตุ เมื่อกลับมาจากด้านนอกไม่นานก็รู้สึกปวดท้องน้อยบริเวณจุดตันเถียน หลังจากนั้นจุดตันเถียนก็ระเบิดออกมา

 

เจ้าสำนักนี่หวังลู่หน้าตาเคร่งเครียด เริ่มมีเสียงพูดกล่าวถึงสำนักกิเลนไฟหนาหู ทันทีที่หมดการประลองรอบสุดท้าย เหล่าเจ้าสำนักและผู้อาวุโสต่างตบเท้าเข้าประชุมถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ของเจ้าสำนักนี้หวังลู่ แน่นอนว่าเจ้าสำนักฉีหวังสู่กล่าวอ้างเพียงแค่เพราะบุตรชายถูกทำร้ายจนระงับความโกรธแค้นไม่ได้จึงซัดฝ่ามือออกไป ส่วนสาเหตุการตายของผู้อาวุโสในสำนักนั้นเจ้าสำนักนี่หวังสู่กล่าวเพียง ถูกธาตุไฟเข้าแทรกระหว่างโคจรลมปราณ มีหลายคนเชื่อและไม่เชื่อเช่นกัน ก่อนการประชุมจะจบลง เจ้าสำนักฉีหวังสู่ก็แจ้งต่อเจ้าสำนักท่านอื่นจะขอกลับสำนักก่อนแน่นอนว่าอ้างถึงความปลอดภัยของบุตรชาย

 

รุ่งเช้าข่าวการกลับสำนักไปก่อนและมีผู้อาวุโสตกตายของสำนักกิเลนไฟก็ลุกลามประดุจไฟลามทุ่ง หลายคนสมน้ำหน้า หลายคนสมเพช และมีอีกหลายคนที่เห็นใจ รุ่งเช้าของวันนี้ผู้คนยังคงมาอยู่ที่ลานประลองอย่างหนาแน่น ผู้เข้ารอบทั้งสิบสองคนอยู่กันครบถ้วน เหล่าสำนักต่างๆก็มาอยู่พร้อม เจ้าสำนักคชสารธรณีเดินนำขบวนเหล่าผู้อาวุโส ผู้ปกครองเขตยังคงเข้าชมการประลองเช่นเดิม ผู้คนด้านล่างต่างเงียบเสียงลงเพื่อรอเจ้าสำนักประกาศการประลองรอบแรก

 

“ ซึ่งจวินชื่อสำนักอินทรีทอง พบกับหลีจางสำนักเจ็ดดาว”

 

สิ้นเสียงกล่าวผู้คนด้านล่างต่างโห่ร้องออกมาเสียงดังสนั่น ซึ่งจวินซื้อพุ่งทะยานลงไปที่ลานประลอง ตามติดมาด้วยหลี่จาง ทั้งสองยืนนิ่งอยู่กลางลานประลอง ทันทีที่ได้ยินเสียงระฆังเริ่มการประลอง หลี่จางระเบิดพลังปราณระดับสีส้มขั้นกลางออกมาอย่างเต็มกำลัง เรียกดาบคู่ใจกำชับไว้ในมือขวาฟาดฟันดาบออกไป ซึ่งจวินซื่อตื่นตกใจระเบิดพลังปราณระดับสีส้มขั้นต้น แต่ทว่าไม่ทันเสียแล้ว ปราณดาบพุ่งเข้าปะทะดังสนั่น เปรี้ยง ไม่ถึงสองลมหายใจปราณดาบจากหลีจางก็พุ่งเข้ามาปะทะอีก เปรี้ยง เปรี้ยง การลงมือที่รวดเร็วทำให้หลายคนตื่นตกใจเช่นกัน

 

สายลมพัดหาฝุ่นควันจางหายไป ซึ่งจวินซื้อนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น เสื้อผ้าชุดสำนักที่สวมใส่ขาดกระจายไปตามพื้น ปนไปด้วยเลือดที่ไหลออกจากบาดแผล หลี่จางลงมือโหดเหี้ยมยิ่งนักเสียงตะโกนออกมาสนั้นจากผู้คนด้านล่าง ผู้อาวุโสสำนักอินทรีทองรีบพุ่งทะยานลงมาที่ร่างของซึ่งจวินซื้อ โบกสะบัดมือนำขวดยาออกมา รีบป้อนยาอย่างเร่งรีบ นิ้วมือจี้สกัดจุดไปตามร่างกายชั่วน้ำเดือดก็หันไปมองหลี่จางอย่างไม่พอใจ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดรีบอุ้มฆ่งจวินซื้อกลับไปรักษา หลี่จางยังคงไม่ไปไหนหันไปมองเนี่ยฟงอย่างไม่วางตา ไม่นานก็ยกมือขวาใช้นิ้วโป้งขวาปาดไปที่ลำคอ หลังจากนั้นก็พุ่งทะยานกลับที่พักสำนักเจ็ดดาว

 

การประลองถูกตัดสินอย่างรวดเร็ว หลายคู่เลือกที่จะจบการประลองอย่างเร่งด่วน หมายท้าทายหลี่จางด้วยเช่นกัน รอบที่สองทั้งไท่ซูระเบิดพลังปราณระดับสีส้มขั้นกลางเช่นเดียวกับหลี่จางจ้วงแทงทวนเหล็กเอาชนะเถาหม่าเวยสำนักมังกรผยองราชันอย่างง่ายดาย ส่วนรอบที่สามเจิงเสวี่ยไปใช้ภูติน้ำซัดห่าฝนเข็มน้ำพุ่งเข้าหาชิวชุนชางสำนักคชสารธรณี จนกระเด็นตกลานประลองไปสิ้นสุดคู่ที่สามตามกำหนดแล้วจะมีหยุดพักการประลองเช่นเมื่อวาน แต่ว่าวันนี้การประลองสามรอบแรกจบลงอย่างรวดเร็ว ดังนั้นจึงเลื่อนอีกสามรอบขึ้นมาประลองในตอนเช้า ผู้คนมากมายต่างนิ่งเงียบรอเสียงกล่าวจากเจ้าสำนักคชสารธรณี

 

“ เนี่ยฟงสำนักพยัคฆ์สายลม พบกับอันสูหยางสำนักอักขระเต่าดำ ”

 

สิ้นเสียงประกาศจากเจ้าสำนัก ทั้งสองก็พุ่งทะยานลงไปบนลานประลอง พร้อมกับเสียงตะโกนโห่ร้องของผู้คนด้านล่าง หยางเวยรีบแอบออกไปด้านล่างหายเข้าไปในฝูงคน เนียฟงกอดอกยืนรอคอยเสียงระฆังเริ่มการประลอง ส่วนอันสูหยางยืนจ้องมองเนี่ยฟงอย่างไม่วางตา เสียงระฆังดังอันสูหยางโบกสะบัดมือขวากำชับพัดเหล็กในมือแน่นฟาดฟันออกไปด้านหน้า ปราณดาบและปราณฝ่ามือพุ่งเข้าหา เนี่ยฟงหาได้สนใจ เปรี้ยง ปราณทั้งสองปะทะกับเกราะสายฟ้าเสียงดังสนั่นเนี่ยฟงเดินเข้าหาอันสูหยางอย่างช้าๆ ในขณะที่อันสูหยางเองฟาดฟันพัดเหล็กในมืออยู่ตลอดเวลาเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เกราะสายฟ้าสองอันหมุนวนรอบกายพุ่งเข้าสกัดปราณที่พุ่งเข้ามาด้านหน้า 

 

“ น่าเสียดายที่เจ้ามาเจอข้า หากเป็นผู้อื่นเจ้าอาจมีทางชนะ”

 

เสียงกล่าวที่ได้ยินจากเด็กหนุ่มด้านหน้า อันสหยางถึงกับมีอารมณ์โกรธ เพิ่มพลังไปที่พัดเหล็กถึงหกส่วนฟาดฟันออกไป แต่ทว่าก็ยังไม่ผ่านเกราะสายฟ้าด้านหน้าไปได้ เนี่ยฟงโบกสะบัดมือขวากำชับมีดสั้นไว้ในมือ

 

“ หากข้าเดาไม่ผิดเจ้าคงมีเกราะสีแดงอยู่เช่นกัน เช่นนั้นนำมันมาใช้ป้องกันการโจมตีของข้าได้หรือไม่ ? “

 

ไม่รอให้ชายหนุ่มด้านหน้ากล่าวตอบ เนี่ยฟงฟันมีดสั้นในมือออกไป ปราณมีดสีฟ้าพุ่งเข้าปะทะเกราะสีแดงเสียงดังสนั่น เปรี้ยง ผู้คนส่งเสียงโห่ร้องดังลั่น เกราะสีแดงมีรอยร้าวปรากฏให้เห็นเด่นชัด ปราณมีดสีฟ้าอีกสองเล่มพุ่งเข้าปะทะ เปรี้ยง เปรี้ยง เกราะสีแดงแตกสลายหายไป ผู้คนด้านล่างโห่ร้องเสียงดังสนั่น อันสูหยางถึงกับตื่นตกใจไม่ถึงหนึ่งลมหายใจก็ต้องรวบรวมสติสร้างเกราะสีแดงออกมาอีกครั้ง เมื่อด้านหน้ามีปราณมีดสีฟ้าพุ่งเข้าหา เปรี้ยง เปรี้ยง แน่นอนว่าครั้งนี้อันสหยางจดจ่อกับเกราะสีแดงมากเกินไป เพราะกลัวจะเสียท่าถูกทำลายไปเมื่อครู่ จนลืมสังเกตรอบข้างเมื่อรู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว เนี่ยฟงพุ่งเข้าประชิด ต่อยหมัดขวาเข้าที่ชายโครงด้านซ้ายอย่างถนัดถนี่ เปรี้ยง