มหาวิบัติสงครามการกลายพันธุ์ (Mutagen) - ตอนที่ 36 : สภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ตอนที่ 36 : สภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

 

มาร์ควิ่งหนีไปด้วยและก็ได้มองรอบๆไปด้วย เมื่อได้คํานวณจํานวนซอมบี้แล้วพวกซอมบี้นักกระหายก็มีกันราวๆยี่สิบตัว หรือมากกว่านั้น แต่คงไม่ถึงสามสิบตัว เขาวิ่งผ่านและหลบฝูงซอมบี้นักกระหายที่จะเข้ามาโจมตีเขา เพื่อไปจัดการกับซอมบี้นักกัดสองตัวที่อยู่ใกล้เขามากที่สุดในตอนนี้

 

ในขณะที่เขานั้นกําลังวิ่งไป เสียงคล้ายของแตกดังออกมาเป็นเสี่ยงๆซึ่งได้ยินมาจากใต้เท้าของเขา เนื่องจากเขานั้นก็ได้เหยียบเศษชิ้นส่วนกระจกที่แตกอยู่บนพื้น เขายังได้ก้าวไปด้านข้าง และกระโดดเล็กน้อยอยู่สองสามครั้งเพื่อที่จะหลบหลีกร่างศพและแอ่งเลือดที่อยู่ตามทาง

 

เมื่อทั้งสองฝ่ายเข้าสู่ช่วงการต่อสู้ ซอมบี้นักกัดตัวแรกก็พยายามที่จะกระโดดกะโจนเข้ามาหามาร์ค มาร์คเคลื่อนไปด้านขวาเพื่อเป็นการหลบการโจมตีก่อนที่เขาจะได้หมุนร่างของ เขาตามเข็มนาฬิกาขณะนั้นเขาก็ได้เหวี่ยงมีดด้ามยาวของเขาพร้อมไปด้วยและเลือนไปที่คอของมันในแนวทะแยง ร่างกายของมันลื่นถลาไปกับพื้นเนื่องจากแรงเคลื่อนที่ของมันที่ ได้พุ่งตัวเข้ามาทําให้มันเสียหลักและศรีษะของมันก็ได้หลุดกลิ้งออกไปในระยะทางที่ไกลพอสมควร ร่างที่ปราศจากศรีษะและศรีษะที่หลุดออกมาก็ได้กลิ้งเกลื่อนกลาดอยู่ที่พื้นพร้อมกับเลือดที่สาดทะลักออกมามากมาย

 

ในขณะที่ได้ตัดศรีษะของซอมบี้นักกัดตัวแรก หลังจากที่มันตายแล้วเขาก็ไม่หยุดที่จะหมุนตัวไปรอบๆและยังคงทําอย่างต่อเนื่อง เขาแกว่งมีดด้ามยาวของเขาไปมารอบๆร่างกายของเขาด้วยลีลาที่ดูเชี่ยวชาญ และเขาเริ่มออกแรงมากขึ้นในช่วงครึ่งหลังของการแกว่งมีด เมื่อเขาหมุนตัวและเพิ่มแรงไปกับการแกว่งมีด เขาก็ได้พุ่งเข้าเฉือนซอมบี้ตัวต่อไปก่อนที่มันจะได้จู่โจมเขาก่อน การแกว่งมีดของเขานั้นเร็วเกินไปซึ่งมันใช้เวลาราวๆแค่สองวินาทีก่อนที่ศรีษะของมันจะถูกเฉือนออกไปจากร่างกาย หลังจากที่ศรีษะของมันถูกเฉือนไปมันก็ได้ล้มตัวลง

 

จากนั้นมาร์คก็ได้วาดเท้าขวาไปข้างหน้าเพื่อทําให้ซอมบี้นัก กระหายที่จับเขาไว้นั้นสะดุดล้มลงซอมบี้นักกระหายนั้นล้มลงหน้าคว่ําไปกับพื้นก่อนที่มาร์คจะได้กระทืบคอของมันจนหัก

 

มาร์คยกเท้าขวาของเขาออกมาจากซอมบี้นักกระหายที่ตายไปแล้วและถอยออกมาและเริ่มโจมตีเข้าใส่ซอมบี้นักกัดที่วิ่งผ่านเขาไป ซอมบี้นักกัดได้หันตัวกลับมาเพื่อหาเหยื่อ เพราะมันได้พลาดกับเหยื่อของมัน แต่ก่อนที่มันจะได้หาเหยื่อของมันเจอ สายตาของมันก็ต้องดับลงเพราะมีดด้ามยาวได้พุ่งเข้าเสียบไปที่คอของมันเสียก่อน

 

มาร์คเห็นว่าซอมบี้นักกัดอีกตัวหนึ่งได้พุ่งเข้ามาหาเค้าและต้องการที่จะกัดชิ้นส่วนของร่างกายเขา แต่ในเมื่อมันไม่มีโอกาสที่จะได้หลบหลีก เขาก็ได้ชูแขนซ้ายของเขาและผลักเข้าไประหว่างฟันของซอมบี้นักกัด โชคร้ายเหลือเกินสําหรับซอม

นักกัดตัวนี้ มันไม่สามารถที่จะกัดทะลุเสื้อเกราะที่ปกคลุมแขนของมาร์คได้ จากนั้นเขาก็ผลักซอมบี้นักกดถอยไปและได้ตัดคอของมันก่อนที่จะผลักร่างอันปราศจากศรีษะของมันออกกระเด็นออกไปและเตะศรีษะที่ขาดของมันออกไป เต็มแรงด้วยหน้าแข้งของเขา

 

“เดี้ยงไปแล้วสี่ตัว”

 

เขาพูดพึมพําออกมาในขณะที่เตะซอมบี้นักกระหายอีกตัวออกไปด้วย

 

ปัญหาที่เหลืออยู่ในตอนนี้คือซอมบี้นักกัดอีกสี่ตัวที่ยังเหลืออยู่มันกําลังพุ่งเข้ามารุมมาร์ค มาร์คจึงได้ถอยกลับไป ไม่ใช่เพื่อการหนีหรอกแต่เขาได้หลอกล่อพวกมัน

 

เขาวิ่งไปรอบๆปล่อยให้ซอมบี้นักกัดทั้งสี่ตัวไล่ตามเขา ขณะที่พวกมันไล่ตามมาร์คไปรอบๆจนจนมุมแล้ว เมื่อได้เห็นโอกาส มาร์คก็ได้จับซอมบี้นักกัดตัวที่อยู่ข้างหน้าหักคอทันทีทันใด เขาจัดการฆ่าซอมบี้นักกัดตัวนั้นไปเรียบร้อยแต่ก็เป็นการเปิดเวลาให้อีกสามตัวเข้ามาจู่โจมเขาได้ในเวลาเดียวกัน

 

เมื่อซอมบี้นักกัดอีกสามตัวพุ่งโจมตีไปที่เขาอีกครั้ง เขาก็ได้กระโดดถอยหลังหนี จากนั้นซอมบี้อีกสามตัวก็ก้าวตามที่มาร์คกระโดด ขณะนั้นเองซอมบี้นักกดสองตัวก็ได้เสียการทรงตัว เพราะสะดุดร่างศพที่นอนอาบเลือดอยู่ที่พื้น

 

มาร์คก็ได้จู่โจมซอมบี้นักกัดอีกตัวที่ยังคงไล่โจมตีเขาในทันที เขาเชือดคอของมัน เขายังได้ตัดหัวของซอมบี้อีกสองตัวที่ลื่นล้มลงไปก่อนที่พวกมันจะกลับมาทรงตัวได้

 

จากนั้นเขาก็ได้เริ่มที่จะจัดการกับซอมบี้นักกระหายที่อยู่รอบๆตัวเขา ในขณะที่ก็ได้ชําเลืองมองดูสมาชิกคนอื่นๆถึงวิธีการต่อสู้ของพวกเขาไปด้วย

 

***

 

ซอมบี้นักกระหายก็กําลังพุ่งเข้าหากลุ่มสมาชิกที่แต่ละคนก็มีสีหน้าดูไม่จืด แคลวินเคลื่อนไหวมาอยู่ข้างหน้าของทุกๆคนและต่อสู้กับพวกซอมบี้ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่สะทกสะท้านกับภาพฉากที่น่าสะอิดสะเอียนนี้ได้น้อยที่สุด

 

แคลวินพุ่งหอกของเขาเข้าไปยังหน้าผากของซอมบี้นักกระหายที่ได้กําลังเข้ามา หอกเสียบทะลุกะโหลกของมันจนมันล้มลงไปกับพื้น แคลวินต่อสู้ได้ดีเลยทีเดียวแต่ก็ดูเหมือนว่าเขายังไม่ค่อยปลาบปลื้มกับฝีมือตัวเองสักเท่าไหร่ แม้ว่าเขาจะสามารถเอาหอกเสียบทะลุหน้าผากของมันได้ ความรุนแรงที่เขาทํานั้นมันเบาบางเกินไป

 

จากนั้นเขาเลยพุ่งเข้าหาซอมบี้นักกระหายตัวที่สอง ในครั้งนี้เขาแทงไปที่ตาขวาของมัน หอกได้เสียบผ่านลูกตาของมันไปได้อย่างไหลลื่นและซอมบี้นักกระหายตัวนี้ก็ได้ทิ้งตัวลงไปกับพี้นก่อนที่แคลวินนั้นจะได้ดึงหอกออกมาเสียอีก

 

จากนั้นแคลวินนั้นก็ได้ชําเรืองมองไปที่ตําแหน่งของมาร์ค พวกเขาทั้งหมดได้เห็นวิธีการฆ่าฟันของมาร์คต่อซอมบี้นักกัดที่เข้ามาจู่โจมเขา และมันก็ช่วยไม่ได้ที่จะทําให้พวกเขานั้นมีความรู้สึกว่าฝีมือของพวกเขานั้นยังต่ําต้อยอยู่เลย ในขณะที่มาร์คนั้นเปอะเปื้อนเต็มไปด้วยเลือดของพวกซอมบี้ พวกเขานั้นยังคงสะอิดสะเอียนท้องไส้ปั่นป่วนจะอ้วกอยู่เลย

 

ตอนนี้พวกเขาก็เห็นว่ามาร์คนั้นวิ่งล่อพวกมันไปรอบๆอย่างระมัดระวัง มาร์คปล่อยให้พวกมันวิ่งตามเขาไปรอบๆพร้อมกับจัดการฆ่ามันไปทีละตัวๆ

 

***

 

มาร์คก็รู้สึกได้ว่ามีสายตาจับจ้องมาทางเขาแต่เขาก็ไม่ได้ถือสาอะไรกับมัน เมื่อเขามองกลับไป เขาเห็นเฟอร์นาน เบอนาร์ด และพอลลาก็ได้เข้ามาร่วมวงต่อสู้

 

เขามองไปที่แคลวินที่ได้แทงหอกของเขาไปที่ซอมบี้นักกระหายอีกตัว แคลวินได้พุ่งเป้าไปยังปากของซอมบี้นักกระหายและแทงหอกเข้าไป มาร์คสามารถพูดได้เลยว่าแคลวินนั้นรู้วิธีการต่อสู้และวิธีการใช้อาวุธของเขา

 

ในขณะที่เบอนาร์ดนั้นมีกําลังแขนที่แข็งแรงอย่างดี ขวานซึ่งเป็นอาวุธที่อยู่ในมือของเขานั้นจําเป็นต้องฟันให้ได้อย่างแม่นยําเพื่อที่จะตัดศรีษะหรือคอของมันได้ แต่สําหรับเบอนาร์ดนั้นมันไม่สําคัญเท่าไหร่ แม้ว่าเขาอาจจะฟันพลาดไปนิดหน่อยแต่ส่วนของขวานนั้นก็ได้ติดไปอยู่ที่ข้างหลังคอของซอมบี้ แต่การที่ขวานติดค้างไว้กับคอของมันแบบนั้นก็สามารถทําให้เขาเกิดหายนะกับตัวเองได้เช่นกัน

 

เฟอร์นานนั้นดูท่าทางไปได้สวยกับมีดยาวที่ถูกดัดแปลงของเขา ดูเหมือนว่าเขากําลังลอกเลียนวิธีการต่อสู้ที่เห็นมาจากมาร์ค แต่มาร์คก็ไม่ได้ถือสาอะไร

 

พอลลาดูเหมือนจะตะกุกตะกักเล็กน้อย มีดเล่มเล็กที่พวกเขาทําให้เธอนั้นมีคุณภาพที่ดีแต่มันไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่กับการต่อสู้ในครั้งนี้ เพราะเหตุผลนี้มาร์คจึงให้เธอยืมขวาน ทุบเครื่องดับไฟฉุกเฉินที่เขาเจอ มันมีน้ําหนักน้อยกว่าสามโล ดังนั้นเธอจึงควรที่จะเหวี่ยงอาวุธไปมาได้อย่างสบายกว่า แต่ปัญหาคือเธอนั้นเหวี่ยงอาวุธพลาดและและด้ามจับของขวานก็ติดอยู่กับซอมบี้นักกระหายที่อยู่ตรงหน้าเธอ เธอไม่ได้พลาดเพราะว่าเธอมีความแม่นยําที่ไม่ดี แต่เป็นเพราะว่าเธอไม่สามารถจับจุดการเคลื่อนไหวและการโจมตีของซอมบี้นักกระหายได้

 

เมื่อเห็นเธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลําบาก มาร์คจึงตะโกนออกไป

 

“พอลลา! ถ้าเธอไม่สามารถฟันมันเพราะมันว่าการเคลื่อนไหวที่เร็วของมัน ถ้างั้นเธอก็ต้องจัดการให้มันล้มลงไปให้ได้ก่อน พุ่งเป้าไปที่เข่าหรือหน้าแข้งของมันสะ”

 

พอลลาก็ตกใจเมื่อได้ยินเสียงมาร์คตะโกนออกมาแต่อย่างไรเธอก็ต้องตั้งสมาธิกับซอมบี้ตรงหน้าของเธอ เธอทําตามสิ่งที่มาร์คแนะนํา เธอได้เหวี่ยงขวานในมือของเธอเข้าไปที่เข่าของซอมบี้นักกระหาย ขวานได้ฟันไปที่เข่าของมันจนมันเสียการทรงตัวและล้มลงไป ด้วยเวลาสั้นๆนั้นที่มันล้มลงไปกับพื้น พอลลาจัดการยกขวานและฟันมันไปทั้งหมดด้วยพละกําลังที่มี

 

ขวานเกือบที่จะฟันศรีษะของมันหลุดขาดเป็นสองท่อน ดูเหมือนว่าเธอมีอาการสั่นไหวเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงการฆ่าที่เธอลงมือทําสําเร็จเป็นครั้งแรก เธอไม่มีอาการที่จะยอมแพ้ เธอบอกให้ตัวเองทําจิตใจให้แข็งแกร่งและแววตาของเธอก็เผย ให้เห็นถึงความมุ่งมั่นกับการต่อสู้ในครั้งนี้

 

มาร์คพยักหน้าให้กับพอลลาและชื่นชมเธออยู่ในใจ

 

สมาชิกทุกคนที่กําลังต่อสู้อยู่ในตอนนี้ต่างก็ทําได้ดี พวกเขาสามารถแม้กระทั่งหลบหลีกการไล่จับของพวกซอมบี้นักกระหายที่มีพละกําลังแขนที่แข็งแรงได้ พวกเขาก็เริ่มปรับเปลี่ยนการเคลื่อนไหวไปกับการต่อสู้ได้แล้ว ถ้าหากซอมบี้เข้ามาใกล้เกินไป พวกเขาจะถอยไปข้างหลังหรือด้านข้าง พวกเขาลองแม้กระทั่งที่จะผลักซอมบี้ออกไป เมื่อการถอยหลังใช้ไม่ได้ผล

 

จากนั้นมาร์คก็ได้มองไปยังโจเซฟและเขาก็ได้แต่ส่ายหัว

 

เด็กชายคนนั้นยืนอยู่หลังกลุ่มเอาแต่พิงกําแพง ใบหน้าของเขาซีดเซียวและขาของเขาก็ได้สั่นไม่หยุด และดูเหมือนว่าเขาจะอ้วกมันออกมาอีกรอบด้วยซ้ํา

 

“เขามาที่นี่ด้วยทําไมเนี่ย?”

 

จริงๆแล้วนั้นมาร์คพาเขามาที่นี่เพื่อที่จะได้อยู่ในสายตาของเขา ชายคนนี้เอาแต่ชําเลืองมองไปที่เหมยหลายต่อหลายครั้ง ถึงแม้อย่างนั้นมาร์คก็สามารถพูดได้ว่าเขาไม่ได้มีจุดประสงค์ร้ายภายใต้การชําเลืองมองใดๆหรอก แต่เหมยก็ยังมีท่าทีที่ไม่ค่อยสะดวกใจกับการชําเลืองมองของชายคนนี้เท่าไหร่

 

มาร์คก็เริ่มรู้ตัวว่าเขากําลังคิดเรื่องอย่างอื่นอยู่ทําให้ตัวเขาแข็งที่อไปสักพักจนเกือบจะโดนซอมบี้นักกระหายที่ไล่ล่าเขาอยู่จับตัวได้

 

“หรือว่าเขาจะเป็นห่วงเหมยมากเกินไปนะ?”

 

เมื่อเขาไม่รู้ว่าจะคิดคําตอบให้คําถามของตัวเองอย่างไร เขาจึงตัดสินใจที่จะโยนความคิดนั้นออกไป

 

สมาธิของเขาก็เริ่มที่จะไขว้เขวมากขึ้นเมื่อมีเรื่องอื่นๆเข้า มารบกวนอยู่ในใจเขา จากนั้นเขาก็หาคําตอบเจอเหตุแล้วว่า ทําไมจึงเป็นเช่นนั้น บทเพลงการต่อสู้ในโทรศัพท์ของเขานั้นได้จบลงและเพลงที่ได้เล่นอยู่ในตอนนี้ก็คือเพลงป็อปญี่ปุ่นเกี่ยวกับพวกเจ้าหญิงช่างเพ้อฝันเข้ามาเล่นแทน

 

เขาก็คิดไม่ตกและกลายเป็นสับสนว่าทําไมเพลงนี้ถึงมาอยู่ในรายการเพลง “เพลงต่อสู้”ของเขาได้