มหายุทธ์ สะท้านภพ - บทที่ 1617
“ฤทธิ์อมตะระดับมกุฎ!”
ภายในใจของหลัวซิวเข้มงวดขึ้นมา ผลการฝึกตนของคนผู้นี้ถูกกดลงมาเหลือเพียงแดนเทพมารยังสามารถแสดงการโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ออกมาได้ ฤทธิ์อมตะชี่รบที่เขาแสดงออกมา แม้จะอยู่ในระดับฤทธิ์อมตะระดับมกุฎ ก็เป็นระดับสุดยอด ไม่ได้ด้อยไปกว่าพลังอมตะผังดาวตกของเขา
ครืนนนน……
พลังบ่อเกิดแห่งกฎอันมหาศาลถูกเขาดึงดูดเข้ามา ซึมซับเข้ามาในห้วงดาราที่แปรเปลี่ยนมาจากร่างกายของเขา ร่างเนื้อดาราดวงที่สิบแปดควบแน่นอย่างรวดเร็ว
“ทะลายเสีย!”
ชายหนุ่มตระกูลจ้าวได้ลงมือต่อไป มีแรงเสริมจากชี่รบมังกรเขียวพลังโจมตีของเขานั้นเทียบได้กับราชาเทพ
หากเป็นในสถานการณ์ปกติ การโจมตีในระดับนี้หลัวซิวไม่ได้เห็นอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ร่างกายของเขาได้แปรเปลี่ยนเป็นห้วงดาราผนึกรวมจุดลมปราณที่สิบแปด แทบจะไม่มีการป้องกันอยู่เลยสักนิด การโจมตีเช่นนี้สามารถสร้างอันตรายให้กับเขาได้
“เปาะแปะ!”
รอยแตกร้าวของดวงดาวสีทองทั้งสิบแปดดวงใหญ่ขึ้น มีเลือดสด ๆ ไหลออกมาจากด้านใน
ดวงดาวเหล่านี้ได้เกิดจากการผนึกรวมของเวทย์ฝึกตนของตนเอง นับเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา
“เร็วกว่านี้หน่อย!” หลัวซิวตวาดร้องอยู่ภายในใจ การเปิดจุดที่สิบแปดใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว แต่จากแผนการของเขา หากชายหนุ่มตระกูลจ้าวแทงหอกออกมาอีกสองครั้ง ดวงดาวทั้งสิบแปดดวงของเขาก็จะตั้งรับต่อไปไม่ไหวแล้ว
สำหรับดาราโบราณมกุฎเทพ จากสถานการณ์ของเขาในตอนนี้กลับไม่มีทางที่จะขับเคลื่อนมันได้เลย
ครืนนนน!
หอกที่สามของชายหนุ่มตระกูลจ้าวแทงออกมา รอยร้าวบนดวงดาวสีทองทั้งสิบแปดดวงเพิ่มมากยิ่งขึ้น แทงเข้ามาอีกหนึ่งครั้ง ก็จะแตกออกในทันที ทำให้ผลการฝึกตนเทพมารขั้นสูงของหลัวซิวตกฟุบลง
ในตอนนี้เอง ก็ได้มีเงาร่างอีกหลายสายเข้ามาในห้องแห่งนี้ เมื่อเห็นชายหนุ่มตระกูลจ้าวอยู่ในห้อง และลงมือในทันทีตามสัญชาตญาณ
บนร่างกายของคนพวกนี้รายล้อมไปด้วยไอสังหาร เห็นได้ชัดว่าได้ผ่านการต่อสู้มามากมายในตำหนักวัฏสงสาร
“เจ้าพวกไม่รู้จักเป็นตาย ตาสุนัขของพวกเจ้าบอดหรืออย่างไร กล้าลงมือกับข้าจ้าวตงหลิวอย่างนั้นหรือ?”
ชายหนุ่มตระกูลจ้าวหันไปมองพวกคนที่ได้ลงมือ แล้วตวาดออกมาอย่างเย็นชา ทรงพลังน่าเกรงขาม แข็งแกร่งมีอำนาจ
เมื่อคนที่ลงมือพวกนั้นได้ยินคำพูดนี้ ก็ชะงักงันไปทันที เมื่อเห็นรูปร่างของจ้าวตงหลิวได้ชัดเจน ต่างก็สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“คุณชายเจ้าโปรดอภัย พวกเราจะรีบจากไปทันที” คนพวกนั้นต่างพากันกำหมัดคารวะ จากนั้นก็ไปจากที่นี่อย่างรวดเร็วที่สุด
ตระกูลเจ้า เป็นผู้นำของสามสำนักหกตระกูลแห่งโลกะอัมพรเทว ชอบเข้าข้างคนของตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร จ้าวตงหลิวคนนี้ยังเป็นยอดอัจฉริยะในบรรดาคนรุ่นใหม่ของตระกูลเจ้า หากคนพวกนี้ได้ล่วงเกินเขาเข้า ไม่เพียงแค่ตัวพวกเขาเอง แม้กระทั่งสำนักหรือตระกูลที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขา ล้วนต้องถูกทำลายไปด้วย
สำหรับการฆ่าปิดปากจ้าวตงหลิว เป็นการรนหาที่ตาย เพราะศิษย์ใจกลางอย่างจ้าวตงหลิว บนร่างกายของเขานั้นมีตัวต้องห้ามอยู่ ทันทีที่ถูกคนฆ่าตาย ตัวต้องห้ามก็จะกลายเป็นตราประทับติดอยู่ที่ตัวฆาตกร ไม่ว่าจะซ่อนตัวอยู่ที่ใด ก็ต้องถูกตระกูลจ้าวตามพบอยู่ดี
แม้ว่าคนพวกนั้นจะจากไปเพราะหวาดหวั่นในสถานะของจ้าวตงหลิว แต่หลัวซิวกลับรู้สึกขอบคุณคนพวกนี้มาก
เพราะจากการขัดจังหวะของพวกเขา จ้าวตงหลิวจึงไม่ได้แทงหอกที่สี่ออกมา และจุดลมปราณที่สิบแปดของเขาได้เปิดอย่างสมบูรณ์แบบพอดี!
“เจ้าไปตายได้แล้ว!”
หลังจากที่ข่มขู่ให้คนพวกนั้นจากไป หอกที่อยู่ในมือของจ้าวตงหลิวก็พลิกไปมา ชี่รบมังกรเขียวผนึกรวม และเตรียมที่จะแทงหอกที่สี่ออกมา
ในสายตาของเขา คนที่แปรเปลี่ยนร่างเป็นห้วงดาราผู้นี้ได้มาถึงที่นี่ก่อนเขา หากว่าที่นี่มีโอกาสความโชคดีอะไรอยู่ จะต้องถูกเขาเอาไปได้แน่
เพียงแค่สังหารคนผู้นี้ เช่นนั้นเขาจ้าวตงหลิวก็จะได้รับความโชคดีและโอกาสทั้งหมดของคนผู้นี้
ยังมีฝีมือการแปรเปลี่ยนร่างเป็นห้วงดาราของคนผู้นี้ เห็นได้ชัดว่าวรยุทธ์อมตะที่คนผู้นี้ฝึกฝนนั้นไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน เพียงพอที่จะทำให้จ้าวตงหลิวหวั่นไหว
ทว่าในตอนนี้เอง ห้วงดาราที่หลัวซิวแปรเปลี่ยนนั้นกลับหดเล็กลงอย่างรวดเร็ว ชั่วประเดี๋ยวเดียว ก็รวมตัวขึ้นใหม่อีกครั้ง กลายเป็นร่างมนุษย์