มหายุทธ์ สะท้านภพ - บทที่ 1597

แต่มหาเทวะไร้เทียมทานกลับอาศัยผลการฝึกตนที่แข็งแกร่งของตนเอง หลีกเลี่ยงการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของดาราโบราณมกุฎเทพ ติดต่อกันสองครั้ง แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ซวบ!

วินาทีในนี้เอง หลัวซิวสำแดงความเร็วถึงขีดสุด ปีกเทพมังกรครามยักษ์ควบคู่กับกฎปริภูมิดั้งเดิม ในระยะเวลาอันสั้น ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของมหาเทวะไร้เทียมทาน

“เข้ามารับความตายหรือ?”

มหาเทวะไร้เทียมทานหัวเราะเย้ยหยัน กวัดแกว่งกระบี่ในมือออกไป

เสียงผุดังขึ้น ครั้งนี้กระบี่แทงทะลุหลัวซิวโดยตรง สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของราชาเทพไร้พ่ายเผยความประหลาดใจออกมา

เหตุใดเขาจึง…… ไม่หลบ?

วินาทีต่อมา มหาเทวะไร้เทียมทานก็รับรู้ได้ถึงกระบี่เทพของตนหักอยู่บนตัวของหลัวซิว มันกลับเข้าเนื้อไปเพียงแค่สามส่วน ไม่ได้ฟันร่างกายของเขาให้ขาดจริง ๆ

นี่มันร่างเนื้ออะไรกัน?

มหาเทวะไร้เทียมทานตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด และในเวลานี้เอง หมัดของหลัวซิวก็ถูกปล่อยออกมา ใช้หมื่นจักรวาลไร้รูปหลวมรวมเป็นหมัดกระบี่ ชกเข้าไปยังทรวงอกของมหาเทวะไร้เทียมทานอย่างรุนแรง

หลัวซิวพ่นเลือดออกมาเต็มปาก แต่หมัดของเขาก็ทำให้มหาเทวะไร้เทียมทานกระเด็นลอยออกไป อีกฝ่ายไม่มีร่างเนื้อที่แข็งแกร่งเหมือนเขา พลังเทพป้องกันตัวลดการโจมตีลงไปได้ส่วนหนึ่ง ยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส ที่บริเวณทรวงอกของเขาพร่ามัวไปด้วยเลือดเนื้อ

ป้าบ!

ฝ่าเท้าของเขาเหยียบปริภูมิ ร่างของเขาราวกับสายฟ้า ตามไปทันใด ใช้การต่อสู้ระยะประชิดต่อสู้กับมหาเทวะไร้เทียมทาน

มหาเทวะไร้เทียมทานแห่งโลกาดาราอุดร ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ที่ผลการฝึกตนและพลังอมตะ แต่ในด้านการต่อสู้ระยะใกล้ จะไปสู่ร่างยุทธ์ระดับราชาเทพของหลัวซิวได้อย่างไร?

“ไปตายเสีย!”

มหาเทวะไร้เทียมทานตระโกนด้วยความฉุนเฉียว เขาอ้าปากปล่อยชีวีโลหิตออกมา ใช้ร่างกายปะทะและถอยออกมา ดึงระยะห่างระหว่างเขากับหลัวซิว

ทันทีที่ระยะห่างมีช่องว่าง เขากระตุ้นให้ราชาแห่งศัสตราวุธระดับสุดยอดในมือของเขา แสงดาบที่มีเจตนาฆ่าอย่างมหึมาถูกปล่อยออกมา

“สลายไปซะ!”

หลัวซิวยกมือขึ้นชี้ ดาราโบราณมกุฎเทพบินออกมาจากภายในร่างกาย พุ่งชนแสงดาบจนแตกสลาย

“วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ!”

กฎสองระดับความเป็นตายปรากฏขึ้นด้านหลังศีรษะ แปรเปลี่ยนเป็นรูเล็ตขนาดมหึมา วินาทีที่วัฏจักรการเวียนว่ายตายเกิดปรากฏขึ้น รัศมีหลายพันลี้ ต่างกลายเป็นพื้นที่ต้องห้าม ยึดเอาแก่นแท้ชีวี

หลังจากนั้น หน้ากากสีดำบนใบหน้าได้ถูกหลัวซิวถอดออก สะบัดมืออกไป หน้ากากกลายเป็นมวลรัศมีเทวแพร่กระจายออกไป กลายเป็นค่ายใหญ่ระดับแปดมาตรฐานนับสิบค่าย

ค่ายใหญ่นับสิบค่ายนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ทั้งหมดแปรเปลี่ยนเป็นค่ายยากเย็น ขังมหาเทวะไร้เทียมทานเอาไว้ด้านใน

ฉากนี้เกินความคาดหมายของทุกคน ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าหลัวซิวจะสามารถพลิกสถานการณ์ในช่วงเวลาวิกฤติเช่นนี้ได้

“ระเบิด!”

เขาฝืนเอ่ยปากออกมา ค่ายใหญ่ระดับแปดมาตรฐานนับสิบค่ายพากันระเบิดตัวเอง ทำให้เกิดความผันผวนไร้ขอบเขตที่น่าสะพรึงกลัว

การระเบิดตัวเองของค่ายใหญ่ระดับแปดมาตรฐานหนึ่งค่าย ก็เทียบเท่าได้กับผู้แข็งแกร่งราชาเทพขั้นสามขั้นสูงระเบิดตัวเอง หลายสิบค่ายถูกหลอมรวมเข้าด้วยกัน พลังนั้นน่าสะพรึงถึงขีดสุด

หากเป็นมหาเทวะไร้เทียมทานที่อยู่ในระดับสูง เช่นนั้นเขาก็อาจจะไม่เป็นอันตราย แต่อายุขัยของเขาเหลือไม่มาก ความแข็งแกร่งลดลง เทียบเท่ากับราชาเทพช่วงปลายเท่านั้น เช่นนั้นภายใต้สถานการณ์วิกฤติระดับนี้ เขาต้องตายแน่นอน

ปริภูมิรัศมีหลายพันลี้ได้กลายเป็นปริภูมิสีดำ ทุกสิ่งทุกอย่างต่างถูกทำลายจนสิ้น

ผลที่ตามมาได้กวาดผ่านภาพมายาโบราณเหล่านั้นที่กำลังต่อสู้บนซากสนามรบโบราณ ทั้งหมดก็พังทลายและหายไปอย่างไร้ร่องรอย

การระเบิดตัวเองของค่ายกล คือการระเบิดของพลังงานบริสุทธิ์ ไม่เกี่ยวข้องกับกฎใด ๆ แต่พลังงานนั้นทรงพลังมากถึงขีดสุด จนสามารถบดขยี้ทุกสิ่งและทำลายทุกสิ่งได้

มหาเทวะไร้เทียมทานกลายเป็นศพไร้กระดูกในทันใด แม้แต่กระบี่ยุทธ์ชีวีที่เขาฝึกเซ่น ก็ยังแตกเป็นเศษเสี้ยว แสงที่สลัวอยู่ก็พลันดับลง และกลายเป็นเศษเหล็กในที่สุด

“ผุ!”

หลัวซิวกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ค่ายกลนับสิบระเบิดตนเอง ถึงแม้ว่าเขาจะหนีออกมาอย่างรวดเร็ว ก็ยังได้รับแรงกระเพื่อม อีกทั้งยังถูกแว้งกัด ร่างกายได้รับบาดเจ็บสาหัส

เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อย บินหนีไปทันทีด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด หายเข้าไปในปริภูมิภายในพริบตา