มหายุทธ์ สะท้านภพ - บทที่ 1452

มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1452

“ฮู่…”

หลัวซิวถอนหายใจยาวและด้วยความคิดเขาเก็บสำนักเต๋าเสวียนเทียนเข้าในตัวหยั่งรู้

ความแข็งแกร่งของเจ้าสำนักปีศาจดำนั้นแข็งแกร่งกว่าที่คาดไว้ ภายใต้เงื่อนไขต่างๆที่ได้เปรียบ เขาใช้ทุกวิธีทางและโจมตีอย่างเต็มที่ แต่ก็จ่ายราคาสูงเล็กน้อยกว่าจะฆ่าเขาได้

หลัวซิวเก็บแหวนเก็บของสิบสามวงรวมทั้งของเจ้าสำนักปีศาจดำทั้งหมดมา ราชาเทพครึ่งก้าวหนึ่งคน ผู้แข็งแกร่งระดับจ้าวนภาสิบสองคน ความมั่งคั่งของคนเหล่านี้สะสมรวมกันจนรวยอย่างไม่น่าเชื่อ

มีค่ายกลป้องกันความผันผวนของลมปราณและปกปิดภาพที่เกิดขึ้นที่นี่ ดังนั้นภาพการต่อสู้ครั้งนี้จึงไม่มีใครเห็น

เมื่อหลัวซิวเก็บค่ายกลและบินเข้าไปในเมืองชั้นใน ทุกคนก็รู้แล้วว่าผู้แข็งแกร่งทั้ง 13 คน รวมถึงเจ้าสำนักปีศาจดำได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

ช่วงเวลาหนึ่งที่ทั้งเมืองชั้นนอกของเมืองฟ้าเยือกถูกกระตุ้นอย่างแรง ในวินาทีที่พวกเจ้าสำนักปีศาจดำเสียชีวิต ผู้คนที่อยู่ในสำนักปีศาจดำก็รู้เรื่องนี้ในทันที พวกเขาก็ตื่นตระหนก เพราะแม้แต่ผู้แข็งแกร่งอย่างเจ้าสำนักก็ยังถูกคนอื่นฆ่าตาย ตอนนี้ มีใครอีกที่จะต้านทานศัตรูที่น่าสะพรึงกลัวนั้นได้?

ที่สำนักใหญ่ของสำนักปีศาจดำ เมื่อเสียงระฆังดังขึ้น นักยุทธ์หลายสิบคนรวมตัวกันในห้องโถงกว้าง

คนเหล่านี้ล้วนแต่งกายด้วยชุดคลุมสีดำและเป็นนักยุทธ์ของสำนักปีศาจดำ แม้ว่าจะมีผู้คนจำนวนมาก ผลการฝึกฝนของพวกเขาโดยทั่วไปไม่สูง ผลการฝึกฝนสูงสุดคือเทพฟ้าขั้น 5 แค่มาจ้าวนภาธรรมดาคนหนึ่ง ก็สามารถฆ่าคนเหล่านี้ทั้งหมดได้

“ฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งเกินไป แม้แต่เจ้าสำนักและผู้อาวุโสสิบสองคนก็ถูกฆ่า เราไม่สามารถต่อต้านกับเขาได้”

ชายร่างเตี้ย ตาเรียวยาวยืนขึ้นพร้อมกล่าว ผู้แข็งแกร่งสูงสุดของสำนักปีศาจดำได้เสียชีวิตไปหมดแล้ว พวกเขาที่เหลือไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ทุกคนในห้องโถงเงียบ เจ้าสำนักและผู้อาวุโสทั้งสิบสองคนไม่อยู่ ขณะนี้ พวกเขาไม่มีผู้นำ แต่ทุกคนรู้ดีว่าสำนักปีศาจดำจบสิ้นลงแล้ว!

ในเมืองฟ้าเยือก ความแข็งแกร่งคือรากฐานของทุกสิ่ง สำนักปีศาจดำที่ไม่ได้รับการคุ้มครองจากผู้แข็งแกร่งขั้นสูง ในไม่ช้าจะถูกกองกำลังอื่นกลืนกินไป

“สิ่งที่ควรเป็นของเราก็คือของเรา สิ่งที่ไม่ใช่ของเราก็ไม่ใช่ของเรา กลัวเขาอะไรกัน? สำนักใหญ่ของเราได้รับการปกป้องด้วยค่ายกลระดับ 6 ชั้นยอด แม้ว่าราชาเทพครึ่งก้าวมาก็ไม่ทำอะไรไม่ได้ ถ้าผู้ชายคนนั้นกล้ามา เขาสร้างปัญหารับผลที่ตามมาเอง!”

ชายร่างกำยำตะโกนเสียงดัง

ทันทีที่เขาเพิ่งพูดจบ ก็ได้ยินเสียงดัง ทุกคนในห้องโถงรู้สึกว่าแผ่นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับว่าสำนักใหญ่ของสำนักปีศาจดำทั้งหมดจะถูกโยนทิ้งออกไป

แสงปีศาจดำปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าเหนือสำนักใหญ่ของสำนักปีศาจดำ ซึ่งเป็นสัญญาณว่าค่ายกลปีศาจดำถูกกระตุ้น

“เขากล้ามาจริงๆ!” ชายร่างกำยำตะคอกเสียงต่ำ

“บูม!”

เสียงดังกึกก้องดังขึ้นอีกครั้ง ทุกคนเดินออกจากห้องโถง เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดคลุมสีขาวดำถือหอกยุทธ์ลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือสำนักใหญ่ของสำนักปีศาจดำ โจมตีค่ายกลปีศาจดำอย่างดุเดือด

“เจ้าบ้าคลั่งชั่ว เจ้ากล้าดียังไงมำทำตามใจชอบที่สำนักใหญ่สำนักปีศาจดำ?”

ชายร่างกำยำบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและพูดอย่างเย็นชา “ค่ายกลปีศาจดำของสำนักนใหญ่ประกอบด้วยแสงปีศาจแห่งความตายซึ่งสามารถฆ่าจ้าวนภาได้อย่างง่ายดาย ราชาเทพครึ่งก้าวยังต้องล่าถอย เจ้าตายแน่แล้ว!”

“หนวกหู!”

หลัวซิวแทงหอกออกไปหลายครั้ง ค่ายกลปีศาจดำสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แสงปีศาจแห่งความตายพัวพันกัน ออร่าเย็นเฉียบมืดมน

แต่แสงปีศาจเหล่านี้ที่มีพลังแห่งกฎความตาย ไม่ก่อให้เกิดอันตรายใด ๆ กับหลัวซิว ในทางกลับกัน เมื่อแสงปีศาจแห่งความตายเข้าใกล้ร่างกายเขา กลับถูกพลังจุติมรณะที่เขาใช้กลืนกินดูดซับโดยตรง กลั่นแปรเสริมผลการฝึกฝนที่สูญเสียไปของตนเอง