มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1698

รรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1698
อย่างน้อยที่สุด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ทำให้ทั้งห้าคนตกตะลึง ใครจะไปคิดว่ามังกรเขียวตัวเล็ก ๆ จะแข็งแกร่งพอที่จะทำให้สิงโตตัวใหญ่ยอมจำนนได้!

“มังกรตัวนั้นต้องมีเอกลักษณ์อันทรงเกียรติอย่างมาก! ไม่เช่นนั้น มันคงไม่สามารถข่มขู่สิงโตตัวนั้นได้แม้มันจะตัวเล็กมากก็ตาม!” เรย์พูด ขณะที่เขาเดินไปหาเจอรัลด์

หลังจากนั้น พวกเขาก็เฝ้าดูมังกรส่งเสียงร้องเล็ก ๆ ของมันออกมาก่อนที่จะบินกลับไปหาเจอรัลด์ จากนั้นมันก็จ้องมองเขาพร้อมกับโยกตัวไปมา เมื่อตระหนักว่ามันกำลังพยายามขออะไรบางอย่างจากเขา เจอรัลด์จึงเดาได้ไม่ยากว่ามันต้องการอะไร

เจอรัลด์ส่ายหัวและพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว แกต้องการแอปเปิลแห่งสวรรค์ใช่ไหม? เอาล่ะ ฉันจะให้แกหนึ่งอันนะ!”

ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงหยิบแอปเปิลแห่งสวรรค์หนึ่งผลออกมาจากแหวนเก็บของของเขา ก่อนที่จะมอบให้มังกรน้อย

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ามังกรจะไม่พอใจกับแอปเปิลเพียงลูกเดียว มันยังคงขยับตัวไปมาไม่หยุด จากนั้นมังกรก็สลับการจ้องมองระหว่างเจอรัลด์กับสิงโตอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเข้าใจว่ามังกรต้องการให้เขามอบแอปเปิลแห่งสวรรค์ให้กับสิงโตด้วย เจอรัลด์จึงลังเลเล็กน้อย ถึงกระนั้นเขาก็มาชื่นชมในความมีน้ำใจของลูกมังกร ด้วยเหตุนี้ ท้ายที่สุดเขาก็อดไม่ได้ที่จะยื่นแอปเปิลลูกที่สองให้กับมัน

มังกรน้อยที่คาบแอปเปิลทั้งสองไว้ในปากของมัน ด้วยท่าทีพึงพอใจ มันบินไปหาสิงโตอย่างรวดเร็ว แล้ววางแอปเปิลไว้ตรงหน้าสิงโต จากนั้นมังกรน้อยก็กลืนแอปเปิลของมันเข้าไปทั้งลูกในคราวเดียว

เมื่อเห็นเช่นนั้น สิงโตก็เลิกคิ้วขึ้นก่อนที่จะสลับการจ้องมองระหว่างเจอรัลด์กับลูกแอปเปิลที่อยู่ตรงหน้า เมื่อมันแน่ใจแล้วว่าไม่มีอะไรผิดปกติ สิงโตก็รีบกลืนแอปเปิลลงไปทั้งผล ราวกับว่ามันกลัวว่าจะมีคนขโมยแอปเปิลของมันไป

วินาทีที่มันกินแอปเปิลเข้าไปแล้ว สิงโตก็ดูมีความสุขมากขึ้น นอกจากนิสัยของมันจะอ่อนโยนขึ้นอย่างเห็นได้ชัดแล้ว สิงโตยังเริ่มหดตัวลงจนมีขนาดเท่ากับเจอรัลด์และทุกคนอีกด้วย

หลังจากนั้น สิงโตก็เดินไปหาเจอรัลด์ก่อนจะนอนลงและเอาแก้มของมันถูขาของเขา เห็นได้ชัดว่านี่เป็นวิธีการแสดงความยอมจำนนต่อเขา

“แอปเปิลแห่งสวรรค์เพียงลูกเดียวก็หลอกล่อแกได้แล้วเหรอ? ถ้ารู้อย่างนี้ ฉันคงไม่เสียแรงไปต่อสู้กับแกตั้งแต่แรกหรอก!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของสิงโต

ถึงกระนั้น เมื่อสิงโตเชื่อฟังเขาแล้ว ก็หมายความว่าเขามีสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ที่ต้องดูแล ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงนำแอปเปิลแห่งสวรรค์อีกสองลูกออกมาให้สัตว์เลี้ยงของเขากิน

ในตอนนั้นเองที่เขาเริ่มตระหนักได้ว่าแอปเปิลแห่งสวรรค์มีค่าเพียงใด มันทำให้เขารู้สึกหนักใจเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเขาจะต้องสูญเสียแอปเปิลเหล่านี้ไปในเวลาที่รวดเร็วมากยิ่งขึ้น

เจอรัลด์ได้แต่หวังว่าสิงโตคงไม่ต้องกินแอปเปิลแห่งสวรรค์มากเท่ากับลูกมังกร หากไม่เป็นเช่นนั้น แอปเปิลของเขาคงจะหมดลงในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน…

“ผมขอถามหน่อยได้ไหม พี่เพิ่งเลี้ยงสิงโตด้วยแอปเปิลแห่งสวรรค์ในตำนานใช่ไหมครับพี่คลอฟอร์ด?” เรย์ถาม ขณะที่เขามองเจอรัลด์ด้วยความประหลาดใจ

เรย์เคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับแอปเปิลแห่งสวรรค์ในตำนานมาเป็นเวลานานแล้ว และแน่นอนว่าเขาไม่เคยคิดเลยว่าเจอรัลด์จะได้ครอบครองผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ชนิดนี้ พูดตามตรง มันทำให้เขารู้สึกอิจฉาที่เจอรัลด์สามารถเข้าถึงทรัพยากรดังกล่าวได้

เจอรัลด์ยิ้มให้เขาก่อนจะตอบว่า “ใช่แล้ว!”

ตอนนี้พวกเขารู้เรื่องแอปเปิลแห่งสวรรค์ของเขาแล้ว เจอรัลด์รู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องแบ่งปันมันให้กับเพื่อน ๆ ของเขา ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหยิบแอปเปิลออกมาอีกสี่ผลแล้วมอบพวกมันให้โนริและทุกคน

“เอาไปคนละลูกนะ! หากโชคดี ความแข็งแกร่งของพวกคุณก็จะเพิ่มขึ้นหลังจากกินมันเข้าไป!” เจอรัลด์พูด

เนื่องจากตอนนี้ทั้งสี่คนเป็นเพื่อนที่ดีของเขาแล้ว และพวกเขาก็เต็มใจที่จะติดตามเขามาเพื่อช่วยค้นหาอัญมณีเรืองแสง เจอรัลด์จึงรู้สึกว่าแอปเปิลแห่งสวรรค์เป็นรางวัลที่เหมาะสมสำหรับความดีของพวกเขา

เมื่อเห็นความมีน้ำใจของเจอรัลด์ ทั้งสี่คนก็รีบหยิบแอปเปิลมาคนละลูกและเริ่มเคี้ยวพวกมัน

หลังจากกลืนพวกมันเข้าไปแล้ว ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นทันที!

ในที่สุด เซลิกก็สามารถเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้ ในขณะที่โนริก็สามารถเข้าสู่จิตวิญญาณระดับสองของอาณาจักรแห่งนักปราชญ์ ไซริลเองก็เข้าสู่จิตวิญญาณระดับที่สี่ของอาณาจักรแห่งปราชญ์ได้ ในขณะที่เรย์ก็เข้าสู่จิตวิญญาณระดับแปดของอาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้เช่นกัน…