มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1693
รรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1693
เมื่อรู้สึกถึงพลังอันมหาศาลที่พุ่งเข้าสู่น้ำอมฤตแห่งชีวิตของเขา เจอรัลด์จึงรีบนั่งลงบนพื้นและเริ่มนั่งสมาธิ หลังจากที่หลับตาลง เจอรัลด์ก็พยายามควบคุมพลังอันมหาศาลในร่างกายของเขาให้เสถียร…
แต่เขาก็ต้องประหลาดใจที่เขาไม่สามารถควบคุมมันได้เลย!
ด้วยความรู้สึกกังวลชั่วขณะ จู่ ๆ เจอรัลด์ก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ ‘เดี๋ยวก่อน ฉันมีแอปเปิลแห่งสวรรค์อีกหลายลูกไม่ใช่เหรอ?’
เจอรัลด์หยิบแอปเปิลลูกหนึ่งออกมาจากแหวนเก็บของของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็กัดแอปเปิลไปหนึ่งคำ
ทันใดนั้น ร่างกายของเขาก็รู้สึกเย็นและสดชื่นขึ้นมาทันที! สำหรับพลังที่เพิ่มขึ้นจากก่อนหน้านี้ เขารู้สึกได้ว่ามันไม่ได้พลุ่งพล่านในร่างกายของเขาอีกต่อไปแล้ว…
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เจอรัลด์สามารถบรรลุจิตวิญญาณระดับเก้าของอาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้สำเร็จ! ในที่สุดเขาก็ก้าวเข้าสู่จิตวิญญาณระดับที่หนึ่งแห่งอาณาจักรอวตาร์แล้ว!
ด้วยร่างกายของเขาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง เจอรัลด์สามารถสัมผัสได้ว่าเขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมมาก
“ขอแสดงความยินดีที่เธอก้าวเข้าสู่อาณาจักรอวาตาร์ได้สำเร็จ เจอรัลด์ ตอนนี้เธอมีพลังที่จะเข้าสู่โหมดร่างเทพทำลายล้าง ซึ่งเป็นสถานะที่ความแข็งแกร่งของเธอจะทวีคูณขึ้นอย่างเหนือมนุษย์ชั่วขณะ! ถึงกระนั้น เธอจะสามารถทำเช่นนั้นได้ก็ต่อเมื่อเธอต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่รุนแรงเท่านั้น และมันจะเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ทำให้เธอรอดชีวิตจากอันตรายได้!” เทพเจ้าแห่งแอสตรอล ทราเวลเลอร์ อธิบาย
ดังที่แอสตรอล ทราเวลเลอร์ ได้กล่าวไว้ ร่างเทพทำลายล้างเป็นทักษะที่ผู้ที่มาจากอาณาจักรอวาตาร์สามารถใช้เพื่อปกป้องตนเองเมื่อใกล้จะถึงวาระสุดท้าย การใช้ร่างเทพทำลายล้างเป็นการช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างมหาศาลในทันที เพื่อพลิกสถานการณ์ระหว่างการต่อสู้ที่บ่งบอกว่าเจ้าของร่างกำลังจะพ่ายแพ้ และมันถือเป็นทักษะที่มีประโยชน์เป็นอย่างมาก
แต่แน่นอนว่าทุกสิ่งย่อมมีทั้งข้อดีและข้อเสีย
ในขณะที่พลังแห่งร่างเทพทำลายล้างนั้นเป็นสิ่งที่น่าทึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ผู้ที่ใช้พลังนี้จะรู้สึกอ่อนเพลียเป็นเวลานานหลังจากที่ได้ใช้มัน ด้วยเหตุนี้ กลยุทธ์นี้จึงถือเป็นทางเลือกสุดท้ายเท่านั้น
“ผมซาบซึ้งกับคำแนะนำของคุณครับ เทพเจ้าแห่งแอสตรอล ทราเวลเลอร์ ไม่ว่ายังไงผมก็จะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน!” เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงที่มุ่งมั่นพร้อมกับโค้งคำนับ
เทพเจ้าแห่งแอสตรอล ทราเวลเลอร์หัวเราะอย่างพึงพอใจ ก่อนจะพูดว่า “จำไว้ว่าเธอคือความหวังเดียวของโลก! ขอให้เธอใช้เวลาอีกสามร้อยวันข้างหน้าอย่างชาญฉลาดนะ!”
ก่อนที่เจอรัลด์จะทันได้ตอบกลับ เทพเจ้าแห่งแอสตรอล ทราเวลเลอร์ ก็หายตัวไปทันที ตอนนี้เมื่อภารกิจสุดท้ายเสร็จสิ้นแล้ว เทพเจ้าแอสตรอล ทราเวลเลอร์ ก็สามารถพักผ่อนอย่างสงบสุขได้ในที่สุด…
ดังนั้น ภาระของโลกก็ตกอยู่บนบ่าของเจอรัลด์ และเขาเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้…
หลังจากนั้นไม่นาน ทางเข้าของหอคอยเทวาลัยก็เปิดขึ้นอีกครั้ง และทุกคนก็เฝ้าดูอย่างใจจดใจจ่อ ขณะที่เจอรัลด์ค่อย ๆ เดินออกมา…
เมื่อถึงจุดนี้ รัศมีพลังในร่างของเขาดูโดดเด่นเป็นอย่างมาก และหลายคนจากในฝูงชนก็ต้องเอามือขึ้นมาปกป้องดวงตาของพวกเขาจากคลื่นฝุ่นที่เกิดขึ้นจากพลังมหาศาลของเจอรัลด์!
คณบดีซุเมรุเองซึ่งนั่งอยู่บนบัลลังก์อันทรงเกียรตินั้นก็ได้แต่เผยรอยยิ้มอันพึงพอใจ เมื่อได้เห็นภาพที่ปรากฎขึ้นในตอนนั้น เจอรัลด์ประสบความสำเร็จแล้ว…
เมื่อถึงเวลาเที่ยง เจอรัลด์กำลังยืนอยู่กลางห้องโถงใหญ่ของสำนักศึกษาไลคอม แน่นอนว่าคณบดีซุเมรุก็ยังคงนั่งอยู่บนบัลลังก์อันทรงเกียรติของเขาเช่นเดิม โดยมีปรมาจารย์ทั้งสี่ก็นั่งอยู่ข้าง ๆ
เขามองไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าที่ดูยิ้มแย้มแจ่มใส ก่อนจะประกาศว่า “ขอแสดงความยินดีที่เป็นคนแรกที่พิชิตหอคอยเทวาลัยได้สำเร็จ! และตอนนี้ ฉันแน่ใจว่าเธอคงรู้แล้วว่าทำไมการทดสอบทั้งหมดจึงถูกจัดขึ้นที่นั่นตั้งแต่แรก”
“ครับ ท่านอาจารย์ และปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่! นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอีกสามร้อยวันข้างหน้าใช่ไหมครับ?” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขามองทุกคนด้วยสายตาที่แน่วแน่