มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 967

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 967

ในทางกลับกัน คาแวนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวของเขา ขณะที่เขายิ้มขบขันแกมเหน็บแนม มนุษย์ทุกคนมีขีดจำกัดในการดื่มแอลกอฮอล์กัน และแน่นอนเขาจะทำให้เจอรัลด์ดื่มจนเกินกว่าขีดจำกัดของเขา

จริงตามคำพูดของเขา ครอบครัวของเพื่อนร่วมชั้นของเขาเป็นเจ้าของโรงกลั่นไวน์องุ่นจริง คาแวนมั่นใจว่าเขาจะสามารถทำลายเจอรัลด์ได้อย่างสิ้นเชิง เนื่องจากเพื่อนร่วมขั้นของเขา ซึ่งเขาถือว่าเป็นพี่น้องของเขา และพ่อของเขาทั้งคู่ต้านแอลกอฮอล์ได้กันดีมาก อันที่จริงหลังจากการตรวจสุขภาพของพวกเขา ก็เห็นได้ชัดว่าร่างกายของพวกเขาได้รับเอนไซน์ทำลายแอลกอฮอล์มากกว่าเมื่อเทียบกับคนปกติทั่วไป!

ครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นเพื่อนร่วมชั้นของเขาดื่มเหล้าที่มีเปอร์เซ็นต์สูงมากไปทั้งหมดเจ็ดขวด อย่างต่อเนื่องติด ๆ กัน ก่อนจะถึงขีดกำจัดของเขาในที่สุด

แอลกอฮอล์ทั้งเจ็ดขวดเลยนะ!

เช่นนั้นในใจคาแวนจึงรู้สึกว่าเจอรัลด์คงจะเลือดออกจากกระเพราะของเขาไปนานแล้ว ก่อนที่เพื่อนร่วมชั้นของเขาจะทันได้เมามากเกินไปด้วยซ้ำ

ตอนนี้ที่พวกเขาทุกคนพร้อมแล้ว กฎก็ง่าย ๆ ผู้เข้าร่วมทั้งห้าคน รวมเจอรัลด์ คาแวน เพื่อนร่วมชั้นอื่นอีกสองคน และเพื่อนเจ้าของโรงกลั่นเหล้าองุ่นของคาแวน จะต้องผลัดกันดื่มเหล้า และทุกครั้งที่แก้วของพวกเขาเติมจนเต็ม พวกเขาจะต้องดื่มจนหมดหยดสุดท้าย ก่อนจะถูกเติมใหม่

ไม่นานก่อนที่ทั้งเจอรัลด์และเพื่อนของคาแวน ซึ่งครอบครัวเป็นเจ้าของโรงกลั่นไวน์องุ่น แต่ละคนจัดการดื่มเหล้าจนหมดไปแล้วทั้งสามขวด

คาแวนเองก็ถึงกับซีดไปแล้วในตอนนั้น และเขาก็มีสีหน้าค่อนข้างตกใจกลัวบนใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม เขายังคงมีสติพอที่จะรู้ว่าเขายังคงดื่มเหล้าไปได้อีกอย่างก็น้อยสามขวด

ในเวลาเดียวกัน จูเลียตและผู้หญิงคนอื่นทั้งหมดต่างก็เริ่มกลัวมากขึ้นกับการดื่มแต่ละแก้วที่ผู้ชายทั้งห้าคนดื่มกัน พวกเขากำลังดื่มมากเกินไปแล้วกันอย่างแน่นอน!

ด้วยความรู้สึกกังวล จูเลียตหันไปมองเจอรัลด์…อย่างไรก็ตาม ด้วยความประหลาดใจ เขาดูไม่สะทกสะท้านเลย! มันเกือบจะเหมือนราวกับว่าเขาไม่ได้ดื่มเหล้าใด ๆ เลยทั้งนั้น!

“คุณต้านแอลกอฮอล์ได้จริง ๆ เจอรัลด์! ผมมั่นใจว่าคุณสามารถดื่มได้อีกสามขวด ใช่ไหม?” คาแวนบ่นพึมพำด้วยทั้งความไม่เชื่อและประหลาดใจ

“แน่นอนสิผมทำได้! แต่อย่าลืมว่าคุณทั้งสามคนยังคงต้องดื่มด้วยกันกับพวกเรานะ! เนื่องจากพี่ชายคนนี้และผมดื่มเหล้าไปแล้วสามขวด พวกคุณไม่ควรเริ่มเร่งมือเช่นกันหรอกเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

“เอาล่ะ ถ้างั้น! เนื่องจากเจอรัลด์เต็มใจที่จะดื่มต่อไป งั้นพวกเราก็จะดื่มต่อไปเช่นกัน!”

ขณะที่เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นสองคนประกาศไปแบบนั้น คาแวนจึงกระซิบกับเพื่อนที่แสนดีของเขา “บอกมาสิจาร์สัน นายยังคงไปต่อไปได้ไหม…?”

“ฉัน…ฉันไม่เป็นไร…!” จาร์สัน ที่เป็นลูกชายของโรงกลั่นไวน์องุ่นตอบกลับ ขณะที่เขาโบกมืออย่างไม่สนใจ

เมื่อได้ยินแบบนั้น คาแวนก็พยักหน้า และรอบการดื่มต่อไปไม่นานก็เริ่มต้นขึ้น

จูเลียตทำได้เพียงแค่เฝ้ามองด้วยความสยองขวัญเท่านั้นขณะที่ผู้ชายทั้งห้าคนยังคงดื่มเหล้ามากขึ้นกันเรื่อย ๆ ต่อไป

แม้จาร์สันและเจอรัลด์ยังคงดื่มอย่างเท่าเทียมกัน แต่คาแวนและผู้ชายอีกสองคนก็ช้าลงกันอย่างมากในตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ขณะที่อีกสองคนยังคงดื่มเหล้ากันต่อไปในอึกเดียว สามคนที่เหลือก็พบว่าตัวพวกเขาเองกำลังดื่มครึ่งแก้วกันในขณะนี้

เป็นผลให้ในเวลาอันรวดเร็ว เจอรัลด์และจาร์สันแต่ละคนก็ดื่มเหล้าอีกสามขวดกันเสร็จแล้ว!

ในทางกลับกัน คาแวนและอีกสองคนจัดการดื่มเหล้ากันได้คนละอีกหนึ่งขวดครึ่งเท่านั้น ในขณะที่เพื่อนร่วมชั้นสองคนอื่นหมดสติไปแล้ว ในตอนนี้ทั้งจาร์สันและคาแวนก็ยังคงมีสติกันอยู่เล็กน้อย

“คุณดื่มได้ค่อนข้างเก่งเลยนะ จาร์สัน สนใจดื่มเหล้าอีกสามขวดกับผมไหมครับ?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขามองไปที่ใบหน้าอันซีดเซียวของจาร์สัน ขณะที่เขาทำแบบนั้น เขาก็แอบมองไปที่คาแวนเช่นกัน ซึ่งใบหน้าตอนนี้ไม่มีสีสันใด ๆ เลย

“คุณยังคงต้องการจะดื่มต่ออีกเหรอ? ทั้งคุณและจาร์ซันแต่ละคนต่างก็ดื่มเหล้ากันไปแล้วถึงหกขวดเลยนะ!” จูเลียตกล่าว โดยพยายามที่จะคุยแบบใช้เหตุผลกับพวกเขา

“ดื่ม! พวกเราจะ…พวกเราจะดื่มต่อไป! จาร์สัน! ดื่ม”

ก่อนที่คาแวนจะทันได้พูดจบประโยค เขาก็โซเซไปยังทางออกอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่ากำลังพยายามที่จะยั้งตัวเองจากการอาเจียนต่อหน้าทุกคน

เมื่อจัดการเดินมาถึงห้องน้ำได้ในที่สุด คาแวนก็เริ่มอาเจียนออกมาทันทีที่เขาเอื้อมไปถึงชักโครก

เขาคงไม่มีวันคิดฝันแน่ว่าเจอรัลด์จะสามารถต้านเหล้าของเขาได้ขนาดนี้

เนื่องจากเขาประเมินเรื่องนั้นต่ำมากเกินไป ตอนนี้โลกทั้งใบของคาแวนกำลังหมุน ขณะที่กระเพราะของเขาเจ็บแสบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

พอถึงจุดหนึ่ง เขาก็เริ่มอาเจียนเป็นเลือด! อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาเมามายอยู่แล้วแค่ไหน เขาจึงไม่สามารถแม้แต่จะรับรู้ถึงสิ่งที่เกี่ยวพันนั้นได้ด้วยซ้ำ

หลังจากผ่านไปสักพักหนึ่ง คาแวนก็แทบจะไม่รู้สึกถึงขาของเขาเลย เมื่อเขาคลำหาทางกลับไปยังห้องส่วนตัว ทันทีที่เขามาถึงประตู อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้รับการทักทายด้วยเสียงกรีดร้อง!

ด้วยความรู้สึกกังวลใจ คาแวนผลักประตูเปิดออกทันทีเพื่อจะดูว่าเกิดอะไรขึ้น

ด้วยความผิดหวัง สิ่งแรกที่เขาเห็นก็คือจาร์สันนอนแผ่อยู่บนพื้น! เลือดและฟองพุ่งออกมาจากปากของเขา และตาขาวเหลือกขึ้นไปแล้วอีกด้วยซ้ำ!

“ร เรียกรถพยาบาล! เร็วเข้า!” คาแวนตะโกนขึ้น ขณะที่เขาเดินโซเซมาหา สายตาของเขาถึงกับเบิกกว้างด้วยความตกใจ

ไม่นานหลังจากนั้น เสียงไซเรนของรถพยาบาลก็เข้ามาใกล้สถานที่จัดงาน

เมื่อเรื่องถูกจัดการแล้วในตอนนี้ จูเลียตและเจอรัลด์จึงกลับไปที่รถของเธอกัน

ตอนนี้ที่พวกเขาเสร็จกันแล้ว จูเลียตจึงหันไปมองเจอรัลด์ทันที ซึ่งยังคงดูปกติดีอย่างที่เคย ก่อนจะถามขึ้นด้วยความสงสัย “คุณ…คุณยังคงโอเคดีอยู่จริง ๆ ใช่ไหม…?”

“แน่นอนผมไม่เป็นไร! ผมจะเล่าความลับให้คุณฟัง… จริง ๆ แล้วตามธรรมชาติผมมีภูมิคุ้มกันต่อแอลกอฮอล์! ผลข้างเคียงเพียงอย่างเดียวจากการที่ผมดื่มมากขนาดนั้นก็คือการต้องการใช้ห้องน้ำอย่างมาก!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้าของเขา

“ผู้ชายที่มีใบหน้าดูจริงใจเช่นนี้ จะเป็นคนโกหกเช่นนั้นได้ยังไงกัน!” จูเลียตกล่าว ขณะที่เธออดไม่ได้ที่จะถลึงตามองเขา

ขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของจูเลียตก็เริ่มดังขึ้นมาฉับพลัน

เมื่อรับสาย เจอรัลด์ก็ฟังขณะที่เธอทำเสียง ‘อืมม’ หลาย ๆ ครั้งก่อนจะวางสายไปในท้ายที่สุด ตอนนี้มีสีหน้ากังวลใจบนใบหน้าของเธอ

“…สายนี้มาจากแม่ของฉันที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ…ดูเหมือนว่าเธอจะรู้ว่าฉันแอบแต่งงานโดยที่เธอไม่รู้น่ะ!”