มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 84
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 84
‘คราวนี้จะมีอะไรอีก? ฉันควรจะทำยังไง?!’
เงิน 100,000 ดอลลาร์ไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ! เธอไม่สามารถหามันมาได้มากขนาดนั้นถึงแม้เธอจะขายร่างกายของเธอเองก็ตาม
ซาเวียคุกเข่าบนพื้นและร้องไห้ออกมาทันทีทันใด
ในขณะเดียวกันเดียวกันนี้ เจอรัลด์ได้กลับมาที่หอพักของเขาด้วยความสับสน เขาต้องการจะงีบหลับสักหน่อย แต่ก็ไม่สามารถทำได้
เขารู้สึกเจ็บปวดเมื่อเขานึกถึงรอยตบบนใบหน้าของซาเวีย
ถ้าซาเวียยังอยู่กับเขาอย่างเช่นเมื่อก่อน เธอจะสามารถได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ
ถ้าเธอถูกรังแก แน่นอนเขาจะแก้แค้นให้เธอ
แต่อย่างตลกร้าย เธอทรยศเขา
เธอโกหกเขา เธอบอกเขาว่าเธอต้องการเวลาเพื่อเคลียร์ใจ แต่เธอได้เริ่มคบกับผู้ชายอีกคนภายในเวลาเพียงสามวัน
เจอรัลด์ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้ แต่เขาจะไม่มีวันลืมมันได้
ล้มตัวนอนบนเตียง นึงถึงเรื่องราวในอดีตเกี่ยวกับสิ่งดี ๆ ของซาเวียตลอดจนวิธีที่เธอได้เยาะเย้ยเขา ครึ่งชั่วโมงผ่านไปโดยที่เขาไม่ทันได้สังเกต
ทันทีทันใดนั้น โทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เป็นสายจากมีล่า
“นายอยู่ไหน เจอรัลด์? มาที่บ้านฉันเร็ว ๆ อาหารได้เสริฟ์แล้ว พวกเรากำลังจัดปาร์ตี้กัน!”
มีล่าดูเหมือนค่อนข้างตื่นเต้น
“ฉันกลับมาที่หอพักแล้ว มีอะไรเหรอ?”
เจอรัลด์สามารถเดาได้คร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาแสร้งทำเป็นไม่รู้เกี่ยวกับมัน
“เอาล่ะ พวกเราได้เอาชนะวิกฤตแล้ว! และนายรู้อะไรไหม บริษัทของพวกเราเพิ่งจะได้รับเงินทุน 100,000,000 ดอลลาร์จากห้างหุ้นส่วนจำกัดเมย์เบอร์รี่อินเตอร์เนชั่นแนล! มาที่นี่เร็ว มาปาร์ตี้กัน!”
มีล่าฟังดูมีความสุขมาก เจอรัลด์ก็มีความสุขเหมือนกันและยังค่อนข้างประหลาดใจด้วย
แซครวดเร็วมากและมีประสิทธิภาพในการจัดการเรื่องนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม สิ่งที่เจอรัลด์ไม่ได้คาดคิดก็คือเขาได้ลงทุนเงินจำนวน 100,000,000 ดอลลาร์ในบริษัทของเธอจริง ๆ! นั่นเป็นเงินจำนวนมาก! ว้าว…
ก่อนเกิดเหตุการณ์ที่หอพัก เจอรัลด์คงจะยินดีที่จะไปบ้านของมีล่าเพื่อสนุกสนานกันตั้งแต่มีล่าเชิญเขาไป แต่หลังจากที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับซาเวีย เขาก็รู้สึกหดหู่ใจ
“ฉันจะขอผ่านละกัน พวกเธอสนุกกันเถอะ ฉันรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อยตอนนี้ ฉันอยากจะนอนหลับสักหน่อย”
“เฮ้ เพื่อน ทำไมไม่มาล่ะ? นายกลัวว่าพวกเขาจะพูดเยาะเย้ยนายอีกใช่ไหม? ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำแบบนั้นหรอก!”
“มันไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเหนื่อยจริง ๆ”
“เอาล่ะ วันหลัง เมื่อฉันกลับไปที่วิทยาเขต ฉันจะเลี้ยงนายคนเดียว ใช่สิ ฉันอยากจะเลี้ยงข้าวนายสักมื้อมาตลอด! ตอนนี้ฉันมีโอกาสแล้ว”
“โอเค!”
เจอรัลด์วางสายโทรศัพท์ เขากำลังพิจารณาว่าเขาควรจะหาโอกาสบอกมีล่าว่าจริง ๆ แล้วเป็นเขาที่ได้ช่วยเหลือเธอไว้ดีไหม
‘ฉันควรจะเปิดเผยตัวตนของฉันกับเธอไหม’
เขาแค่ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี
‘มันจะกระทันหันเกินไปไหม?’
อ๊าก! เจอรัลด์รู้สึกราวกับว่าหัวของเขาจะระเบิดอยู่แล้ว
ในขณะเดียวกันนี้ ที่บ้านของมีล่า
คุณนายสมิธก็ได้เห็นใบหน้าที่ผิดหวังของมีล่าตอนที่เธอได้วางสายลง
เธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมลูกสาวของเธอถึงเอาใจใส่มากมายเกี่ยวกับเด็กหนุ่มคนนั้น
“มันจะดีกว่ามากถ้าเขาไม่ได้มา มีล่าแม่คิดว่าลูกควรใช้เวลาให้น้อยลงกับเขานะ ลูกรู้ไหมว่าลูกสองคนเป็นคนที่อาศัยอยู่ในโลกสองใบที่แตกต่างกัน ครั้งนี้ ครอบครัวสมิธจะทะยานขึ้นสู่อำนาจอย่างแน่นอนหลังจากที่ได้รับเงินทุนจากห้างหุ้นส่วนจำกัดเมย์เบอร์รี่อินเตอร์เนชั่นแนล ลูกควรจะหยุดความปรารถนาของเขาที่มีต่อลูก เร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี!”
“ถูกต้องแล้ว เธอไม่ควรเป็นเพื่อนกับเขา” กลุ่มคนหนุ่มแสดงความคิดเห็น
“เออจริงสิ ใช่พ่อของเธอหรือเปล่าที่ได้ทำการลงทุนจากห้างหุ้นส่วนจำกัดเมย์เบอร์รี่อินเตอร์เนชั่นแนล เพื่อบริษัทของพวกเรา ควินตัน? มันเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่! ทำไมพวกเขาถึงลงทุนกับเราอย่างกระทันหันขนาดนี้?”
คุณนายสมิธเริ่มกล่าวถึงหัวข้อของห้างหุ้นส่วนจำกัดเมย์เบอร์รี่อินเตอร์เนชั่นแนล มันเป็นข้อสงสัยที่ใหญ่ที่สุดที่เธอมีในตอนนี้
ควินตันส่ายหัวของเขา
“มันไม่สามารถเป็นพ่อของผมได้ มีเพียงสองคนเท่านั้นที่สามารถย้ายเงินลงทุนของบริษัทนั้น แม้แต่แซคก็ไม่สามารถตัดสินใจในเรื่องนี้ได้! ดังนั้น ผมคิดว่าต้องเป็นคนจากตระกูลคลอฟอร์ด เนื่องจากคุณหนูคลอฟอร์ดไม่ได้อยู่ในประเทศ ผมเดาว่าคน ๆ นั้นที่ได้ลงทุนในบริษัทของคุณต้องเป็นนายน้อยคุณคลอฟอร์ด!”
“นายน้อยคลอฟอร์ดเหรอ? ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเขามาก่อนเลย”
ทุกคนทั้งหมดเหล่านั้นตกอยู่ในความเงียบงัน
พวกเขารู้ว่า แซค ไลล์ ร่ำรวยอย่างมากในเมืองเมย์เบอร์รี่ ตอนนี้พวกเขาได้รู้ว่าแล้วว่าเขามีเจ้านายใหญ่อยู่สองคนและหนึ่งในพวกเขาคือนายน้อยคลอฟอร์ด นี่ไม่ใช่หมายความว่าย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เป็นของเขาหรอกหรือ?
หากเป็นเช่นนั้น เขาจะร่ำรวยขนาดไหนกัน?
ควินตันอธิบายเกี่ยวกับเขาอย่างเคารพนับถือ “นายน้อยคลอฟอร์ดคนนี้คือชายที่ลึกลับ และไม่มีใครสามารถจินตนาการได้ว่าครอบครัวนี้ร่ำรวยแค่ไหน ตอนนี้เขาได้กลับมาที่เมย์เบอร์รี่ เขาจะต้องการอวดทักษะของเขาอย่างแน่นอน ดังนั้น ผมพนันได้เลยว่าบริษัทของคุณได้รับโอกาสทันเวลาพอดี คุณสมิธ!”
“ฉันก็คิดว่าอย่างนั้น!” คุณนายสมิธพยักหน้า รู้สึกดีใจและประหลาดใจ
พวกหญิงสาว รวมทั้งวิตนีย์ ไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป
“ควินตัน โปรดบอกพวกเราเกี่ยวกับนายน้อยคลอฟอร์ดคนนี้มากกว่านี้ด้วย นายบอกว่าย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ทั้งหมดเป็นของเขาหรือ?!”
ควินตันหัวเราะเบา ๆ “เธอว่าไงนะ? ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เหรอ? ให้ฉันบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ ฉันได้ยินเรื่องนี้มาจากพ่อของฉัน ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นั่น ซึ่งเป็นเครื่องปริ๊นเงินสดอย่างแท้จริง ไม่มีอะไรอยู่ในสายตาของพวกเขา มันเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวหนึ่ง!”
“ว่าไงนะ!?”