มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 808

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 808

ขณะนั้นไวร่าก็เข้ามาในห้องก่อนจะพูดขึ้นมา “เควต้าและคุณอามาที่นี่แล้วค่ะ…”

เมื่อกล่าวไปแบบนั้น จากนั้นไวร่าก็มองไปที่เจอรัลด์ก่อนจะมุ่งหน้าลงไปชั้นล่าง

“แม่เฝ้าดูการเติบโตของไวร่ามาโดยตลอด เจอรัลด์ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากดังนั้นลูกจะต้องปฏิบัติต่เธอเป็นอย่างดีนะ…พวกเราจะคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติมเมื่อมีเวลาที่เหมาะสมมากขึ้นในอนาคต” แม่ของเขากล่าว

“ผมรู้ครับ แม่ แต่ผมอยากจะมุ่งความสนใจไปกับภารกิจในมือก่อน!” เจอรัลด์ตอบกลับ เขารู้ว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร ดังนั้นเขาจึงตัดบทเธอก่อนที่จะเธอจะพูดต่อไปได้

“จริงด้วย เรื่องเช่นนี้สามารถรอได้ในภายหลัง ภารกิจนั้นสำคัญมากกว่าแน่นอนในตอนนี้…นอกจากนี้เจอรัลด์ อย่าลืมทำตัวทำตัวเหมือนกับว่าลูกเป็นเจ้าของสถานที่นะเมื่อลูกไปยานเคนในเวสตัน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม อสังหาริมทรัพย์ต่าง ๆ ของตระกูลในเวสตันจะอยู่ภายใต้การจัดการและการดูแลของลูกตั้งแต่นี้ต่อไป รวมถึงของพี่สาวของลูกด้วย! แม่ได้แจ้งฟินน์ให้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วดังนั้นลูกไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับรายละเอียดใด ๆ เลย”

สามวันภายหลังใกล้ ๆ กับประตูทางออกของสนามบินยานเคน ผู้หญิงสองคน ผู้หญิงวัยกลางคนและเด็กสาวที่เด็กกว่ามาก สามารถเห็นได้ว่ากำลังยืนพิงด้านหน้ารถพาสสาทสีดำคันหนึ่ง ตามปกติแล้ว พวกเธอทั้งคู่ก็ได้รับความสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว

ผู้หญิงที่แก่กว่าสวมชุดสูทและผิวของเธอก็ยังคงดูเหมือนอยู่ในสภาพที่ดีเยี่ยม

สำหรับคนที่เด็กกว่า เธอเป็นคนงามที่กำลังแตกเนื้อสาวที่ดูเหมือนว่าเพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย

“กี่โมงแล้วตอนนี้? ทำไมเขาถึงยังไม่มาอีกล่ะ? ความร้อนนี้น่ารำคาญเสียจริง! ฉันยุ่งพออยู่แล้วนะ ทำไมพวกเรายังคงต้องรอญาติที่น่าสมเพชบางคนที่นี่ด้วยเล่า?” ผู้หญิงวัยกลางคนบ่นอย่างเหลืออด ขณะที่เธอมองนาฬิกาข้อมือของเธอ

“อดทนอีกหน่อยเถอะนะ แม่…มันเป็นครั้งแรกที่ลูกพี่ลูกน้องของหนูจะมาที่นี่! นอกจากนี้ มันก็เป็นเรื่องปกติที่เครื่องจะล่าช้าไม่ใช่เหรอคะ?” ลูกสาวของเธอตอบกลับ

หญิงสาวที่เด็กกว่ารู้สึกปลื้มปิตินับตั้งแต่ที่เธอได้รับสายจากอาของเธอก่อนหน้านี้ โดยบอกว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอกำลังจะมา

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม แม้เธอรู้ว่าทั้งอาหญิงและอาผู้ชายของเธอทำงานใช้แรงงานบางอย่างอยู่ต่างประเทศ แต่เธอก็รู้ดีเช่นกันว่าพวกเขาแอบช่วยเหลือเธอมาโดยตลอดชีวิตนี้ของเธอ นี่รวมถึงการจ้างติวเตอร์ที่ดีที่สุดให้เธอด้วย โดยมอบโอการให้เธอได้เรียนในโรงเรียนที่ดีที่สุดและอีกมากมาย

แม้เธออยากจะไปเยี่ยมพวกเขาอยู่เสมอ แต่เธอก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ไปเนื่องด้วยเหตุผลที่บางอย่างที่ไม่ทราบได้

“ฮึ่ม! รู้ไหม เขาก็น่าจะขับรถมาที่นี่ได้นะ! ทำไมต้องขึ้นเครื่องมาล่ะ? ขับรถมาจะแย่สักแค่ไหนกัน? พวกเยลแมนเป็นแบบนี้กันหมดเลยใช่ไหม? ทั้งพ่อของแกและน้องสาวที่น่าผิดหวังของเขาต่างก็ทำตัวแบบเดียวกัน!” ผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้นพูดเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

“แม่คะ อาของหนูคอยสนับสนุนและชดเชยให้ครอบครัวของเรามาตลอด แม้หลังจากผ่านมาหลายปีขนาดนี้แล้ว หนูมั่นใจว่าแม่ก็รู้เรื่องนั้นดี ดังนั้นทำไมแม่ถึงจะยังพูดสิ่งต่าง ๆ เช่นนี้อยู่อีกล่ะคะ?”

“ฮึ่ม! ถ้าเธอไม่ได้หนีตามคนขี้แพ้คนนั้นไปในตอนนั้น พ่อของแกก็คงจะไม่ลงเอยอยู่ในสภาพปัจจุบันนี้ของเขาตั้งแต่แรกหรอก! สถานะของเราภายในตระกูลเยลแมนก็จะไม่พังทลายเหมือนกัน ถ้าเพียงอาของแกไม่ทำแบบนั้น! แกต้องตระหนักว่าแกเป็นท่านหญิงคนหนึ่งของตระกูลเยลแมน แกควรจะมีสิทธิพิเศษบางอย่างเหมือนลูกพี่ลูกน้องหญิงที่ดูมีเสน่ห์และดูทันสมัยของแกบ้าง! พวกเธอทุกคนมีรถเป็นขบวนติดตามพวกเธอไม่ว่าพวกเธอจะไปที่ไหนก็ตาม! ในขณะเดียวกัน พวกเรากลับติดอยู่กับรถพาสสาทนี้เท่านั้น!”

“แกควรจะรู้ด้วยว่า แกเป็นคนเดียวที่ทำเรื่องต่าง ๆ แบบนี้! ย่าของแกก็ได้เตือนอย่างชัดเจนแล้วว่าถ้าใครก็ตามติดต่อผู้หญิงคนนั้น การลงโทษที่รออยู่จะไม่ง่ายเท่ากับการถูกไล่ออกจากตระกูลเยลแมน รู้ไว้ด้วยเพราะการกระทำบ้า ๆ ของแก ฉันอาจจะตกงานได้ ช่างหงุดหงิดชะมัด!”

เมื่อเห็นว่าแม่ของเธอดูเหลืออดแค่ไหน หญิงสาวจึงนิ่งเงียบไว้ เธอเลือกที่จะมองไปยังประตูทางออกอย่างกระตือรือร้นแทน

เอาตามตรงเธอก็ไม่รู้ว่าเขาหน้าเป็นยังไง แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอาของเธอน่ารักมาก เธอจึงมั่นใจว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอก็คงจะหล่อเหลาแน่

“บางทีเธออาจคือ เบ เยลแมนหรือเปล่า?” ชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังลากกระเป๋าเดินทางของเขาอยู่ด้านหลังถามขณะที่เขาเดินมาหาเธอ

เขาเห็นชื่อ ‘เจอรัลด์’ เขียนอยู่บนป้าย ซึ่งกระตุ้นให้เขาเดินมาหาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าทันที

เบพบว่าตัวเองกำลังกัดริมฝีปากล่างของเธอโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอพยักหน้าเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้ว ชายหนุ่มคนหล่อที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอก็น่าสะดุดตามาก

“แล้ว… นายอาจจะเป็นเจอรัลด์หรือเปล่า?” เบตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่อ่อนหวาน

“แน่นอน ฉันเอง!”