มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 752
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 752
บางอย่างในตัวเจอรัลด์บอกเขาว่านี่ยังคงไม่ใช่เวลาที่จะเปิดเผยตัวตนของเขาในฐานะนายน้อยของตระกูลคลอฟอร์ด
“ถูกต้อง ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ งั้นดีแลนก็คงจะไม่รุกรานตระกูลเฟนเดอร์สันด้วยวิธีการที่บ้าคลั่งเช่นนั้นหรอก!”
เซร่ากล่าว
ดีแลนคือชื่อพ่อของเจอรัลด์
หัวใจของเจอรัลด์เต้นระส่ำเมื่อเขาได้ยินเธอพูดถึงชื่อของพ่อของเขา เขาไม่ได้พูดอะไรและฟัง เซร่าเงียบ ๆ
“เป็นเพราะสิ่งอื่นเกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์นั้น…”
“หลังจากนั้น หัวหน้าแห่งตระกูลคลอฟอร์ด ดีแลนจึงกักบริเวณปีเตอร์ไว้ในบ้าน แต่ปีเตอร์เป็นห่วงฉันและลูกสาวของฉันมาก ดังนั้น ในคืนหนึ่งเขาบอกฉันว่าเขาต้องการจะหนีตามไปกับฉัน เควต้าเกิดแล้วในตอนนั้นและพวกเราก็จะกบดานอยู่สักที่ที่ไม่มีใครสามารถตามหาพวกเราเจอ และเป็นที่ที่พวกเราจะได้ใช้ชีวิตอย่างเหมาะสม!”
เซร่ากล่าว…
มันเป็นคืนที่เซร่าพาเซเนีย สาวใช้ของเธอ ไปหาห้องโรงแรมด้วยความเร่งรีบ
แม้เธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับตระกูลเฟนเดอร์สัน แต่หลังจากที่เธอเนรเทศตัวเองไป แต่ตระกูลเฟนเดอร์สันก็ยังคงจ้างคนมาจับตาดูเธอ เพราะปัญหาที่ซับซ้อนบางอย่าง
คืนนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักมาก เซร่ายังคงอุ้มลูกสาวของเธอไว้ และเธอก็ไปพบปีเตอร์ตามเส้นทางที่พวกเขาได้วางแผนกันเอาไว้
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็จำเป็นต้องซ่อนตัวจากตระกูลเฟนเดอร์สัน
พวกเขาจากไปด้วยความรีบร้อน นั่นเป็นตอนที่เซร่าทิ้งจี้หยกของเธอไว้เป็นหลักประกันสำหรับการพักอยู่ที่โรงแรมเนื่องจากเธอไม่มีเงินสดติดตัวเลย
และคนที่ส่งเงินมาให้ในวันถัดมาก็เป็นคนขับรถส่วนตัวที่ปีเตอร์ส่งมานั่นเอง
ตอนแรก ทุกอย่างก็เป็นไปตามแผน ขั้นต่อมาในแผนการของพวกเขาก็คือ การพบกันในเมืองเมอร์รี่
แต่คาดไม่ถึง เหตุการณ์หนึ่งได้เกิดขึ้นในระหว่างทางที่พวกเธอไปที่นั่น
มีบางอย่างเกิดขึ้นกับปีเตอร์
เขาหายตัวไปจากเรดาร์หลังจากเหตุการณ์ลึกลับนั้น
คนขับรถยืนยันว่าปีเตอร์มาถึงที่เมืองเมอร์รี่แล้ว แต่เธอกลับติดต่อเขาไม่ได้ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม
ปีเตอร์หายตัวไปง่าย ๆ แบบนั้น
ดีแลนคิดว่าตระกูลเฟนเดอร์สันอยู่เบื้องหลังการหายไปฉับพลันของน้องชายของเขา ดังนั้นเขาจึงเริ่มแก้แค้นกับตระกูลเฟนเดอร์สัน ความสัมพันธ์อันขมขื่นระหว่างสองตระกูลจึงยิ่งกลายเป็นเลวร้ายลงไปอีก ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาก็เริ่มวางแผนต่อต้านกันและกันอย่างลับ ๆ
ในทางกลับกัน เซร่ากลับคิดว่าดีแลนตั้งใจจับตัวปีเตอร์ไป เพื่อจะทำลายตระกูลเฟนเดอร์สัน
แต่เธอปฏิเสธความคิดนั้นไปในภายหลัง
แม้หัวหน้าตระกูลคลอฟอร์ด ดีแลนจะค่อนข้างเจ้าเล่ห์ แต่เขาก็รักปีเตอร์น้องชายของเขามาก เขาจะไม่มีวันโจมตีตระกูลเฟนเดอร์สันอย่างโหดร้ายเช่นนั้น โดยไม่เผชิญการคัดค้านจากปีเตอร์ก่อนแน่
ถ้างั้นต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับปีเตอร์
“เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในปีช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลเฟนเดอร์สันไม่ได้อ่อนแอเมื่อเทียบกับตระกูลคลอฟอร์ด เมื่อเป็นเรื่องของอิทธิพลและอำนาจ แม้จะประสบกับการสูญเสียครั้งใหญ่เช่นนั้น พวกเขาก็ยังคงดีกว่าครอบครัวชนชั้นสูงทั่วไปของเธอมาก ยังมีช่วงเวลาที่ทั้งสองตระกูลดูเหมือนจะเท่าเทียมกันด้วยซ้ำเมื่อพวกเขาขัดแย้งกัน”
“ระหว่างการปะทะกันของพวกเขา พี่ชายของฉันและภรรยาของเขาเสียชีวิตไปเพราะเหตุการณ์นั้น”
“เจอรัลด์ เธอเป็นลูกหลานของตระกูลคลอฟอร์ด ฉันมั่นใจว่าเธอตระหนักดีว่าลูกหลานของตระกูลเฟนเดอร์สันไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากบ้านของพวกเขา และทุก ๆ คนจากทุกรุ่นก็ถูกกักบริเวณไว้ภายในขอบเขตของที่ดินของพวกเขา ในทางกลับกัน ลูกหลานของตระกูลคลอฟอร์ดก็ไม่มีชื่อเสียงที่ครอบครัวส่วนใหญ่พอใจกัน และทุก ๆ คนจากทุกรุ่นก็ถูกเลี้ยงดูด้วยความยากจน เธอตระหนักถึงเรื่องพวกนี้ ใช่ไหม?”
“มันเกี่ยวข้องกับความบาดหมางระหว่างตระกูลคลอฟอร์ดและตระกูลเฟนเดอร์สันที่ดำเนินมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ความขัดแย้งนั้นเลวร้ายลงเพราะเรื่องระหว่างปีเตอร์กับฉันเอง”
เจอรัลด์พยักหน้า
จนกระทั่งถึงจุดนี้เองที่เขาเริ่มเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นรอบ ๆ ตัวเขา
ไม่แปลกที่พ่อของเขาคอยแต่จะบอกเขาให้ทำตัวเรียบง่ายและไม่ให้เป็นจุดสนใจของผู้คน ถ้าไม่อย่างงั้นล่ะก็ เขาจะถูกพากลับบ้านไปยังตระกูลคลอฟอร์ดทันที
กลับกลายเป็นว่าตระกูลคลอฟอร์ดก็มีศัตรูของพวกเขาเหมือนกัน
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่รู้ว่าความบาดหมางระหว่างตระกูลคลอฟอร์ดและตระกูลเฟนเดอร์สันว่าเกิดขึ้นได้อย่างไรตั้งแต่แรก
มันชัดเจนที่เซร่าจะไม่รีรอกับเรื่องนี้เช่นกัน
เธอเริ่มบรรยายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากการถูกขับไล่เธอออกจากตระกูล เธอขอให้เซเนียหาสถานที่เพื่ออาศัยอยู่ หลังจากนั้น เธอก็พาเควต้าไปยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในเมย์เบอร์รี่และวางเธอไว้ที่นั่นเพื่อไว้ชีวิตเธอที่เต็มไปด้วยความทุกข์ยากและไร้ซึ่งที่อยู่อาศัยที่เธอเองกำลังจะประสบ
จากนั้นเธอก็ย้อนกลับไปที่จังหวัดซอลฟอร์ดตามลำพัง
“เจอรัลด์ เธอช่วยให้ฉันได้พบกับเควต้าได้ไหม? ฉันของร้อง!”
ดูเหมือนว่าเซร่ายังคงห่วงใยเควต้าอยู่มาก
แน่นอน เจอรัลด์ก็อยากให้เธอสมปรารถนา เขาพยักหน้า “แน่นอนครับ คุณอาเฟนเดอร์สัน มากับผมสิ!”