มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 712
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 712
ทันทีที่พวกเขาทั้งคู่เปิดประตูห้องเรียน พวกเขาก็ได้รับการทักทายโดยเสียงกรี๊ด และการอุทานไปในเวลาเดียวกันทันที!
“เจอรัลด์! มาร์เวน! พวกนายทั้งคู่ไปไหนมากัน?” หญิงสาวน่ารักสองสามคนถาม ขณะที่พวกเธอมารุมล้อมคู่หูในขณะที่พยายามอย่างเต็มที่ที่จะเริ่มบทสนทนา พวกเธอทุกคนเฝ้ามองเจอรัลด์ราวกับว่าพวกเธอกำลังพยายามที่จะยั่วยวนเขาอยู่
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ทุกคนคิดว่ามันเป็นเพราะเจอรัลด์ที่ให้ความช่วยเหลือมาร์เวนในเรื่องนี้ แม้มันจะเป็นเรื่องจริงที่มาร์เวนคือผู้อำนวยการของบริษัท แต่เงินทุนหลักของเขาก็คงจะมาจากเจอรัลด์เท่านั้น มันคือเหตุผลที่ทำไมสาว ๆ ทุกคนถึงกำลังพยายามที่จะดูดีต่อหน้าเจอรัลด์
สถานะของมาร์เวนก็สูงขึ้นอย่างมากเช่นกัน และเพื่อนร่วมชั้นของเขาจำนวนค่อนข้างมากก็เข้าหาเขาแล้ว เพื่อเสี่ยงโชคของพวกเขาในการเริ่มพูดคุยกันกับเขา
ขณะที่ทุกคนรุมล้อมสองคนกันอย่างตื่นเต้น แต่อิซาเบลและสเตลล่ากลับมีปฏิกิริยาที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง พวกเธอทั้งคู่มีสีหน้าเศร้าหมองบนใบหน้าของพวกเธอ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอก็กลั่นแกล้งเจอรัลด์ในตอนนั้น เมื่อพวกเธอไม่รู้ว่าเขาร่ำรวย
ตอนนี้ที่เจอรัลด์ได้รับความนิยมพุ่งกระฉูดอย่างกระทันหัน อิซาเบลจึงเริ่มหวั่นวิตกขึ้นมา ขณะที่เธอหันไปมองฟาเบียน
เมื่อก่อนผู้คนมากมายมักจะมารุมล้อมฟาเบียน เมื่อถึงช่วงหยุดพัก ในวันนี้อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครจะมายืนใกล้เขาด้วยซ้ำ เมื่อเห็นแบบนั้น อิซาเบลจึงใช้โอกาสนี้เดินไปหาเขาก่อนจะตบไหล่เขาอย่างอ่อนโยน
เห็นได้ชัดว่าฟาเบียนยังคงบอบช้ำเล็กน้อยด้วยความอับอายจากงานขอบคุณการบริจาค ดังนั้นอิซาเบลจึงไปยืนใกล้เขา เพื่อให้แน่ใจว่าเขายังคงมีอารมณ์สงบอยู่
“อืมม…ฟาเบียนอยู่นี่ไหม?” ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงประตูถามขึ้นมาฉับพลัน
“เขาอยู่นี่ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” อิซาเบลถาม
“โอ้ คุณเซาท์บอกให้ฉันเชิญเขาไปเข้าร่วมในการแข่งขันเย็นนี้น่ะ! เธอต้องการให้ฟาเบียนลงแข่งด้วยเช่นกัน!” ผู้หญิงคนนั้นตอบกลับ
“โอ้ว? เยี่ยมไปเลย! นายได้ยินไหม ฟาเบียน? โรงเรียนกำลังถามหานายอยู่!” อิซาเบลเชียร์อย่างร่าเริง
การตอบสนองเดียวที่เธอได้รับจากเขาก็คือ การพยักหน้าเล็กน้อยเท่านั้น
เมื่อเห็นการขาดการตอบสนองของเขา ขากนั้นอิซาเบลจึงกระแทกโต๊ะของเธอก่อนจะอุทานขึ้นมา “เฮ้ ทุกคน! ฟาเบียนจะเข้าร่วมในการแข่งขันเทควันโด้เย็นนี้! แน่ใจว่าจะไปที่นั่นกันในภายหลังเพื่อเชียร์เขาด้วยล่ะ!”
“โอ้ ว้าว ยินดีด้วยนะฟาเบียน!” เพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่ของพวกเขาตะโกนขึ้นมา
ท้ายที่สุดแล้ว แม้เจอรัลด์จะมีเงินอย่างชัดเจน แต่ฟาเบียนก็ยังคงเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลอย่างมากในมหาวิทยาลัยของพวกเขาอยู่ดี
เนื่องจากจากทุกคนอยากจะเห็นเขาแข่งเช่นกัน พวกเขาทุกคนจึงเริ่มมุ่งหน้าไปยังสนามกีฬาของโรงเรียนกัน
“ไปกันด้วยกันเถอะ เจอรัลด์! ชั้นเรียนทั้งหลายมักจะไปนั่งด้วยกันในสนามกีฬานะ!”
“แน่นอนสิ!” เจอรัลด์ตอบกลับ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เอาตามตรงเขาก็อยากจะชมดูเช่นกัน เขาก็เคยใฝ่ฝันอยู่เสมอที่จะได้เป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เมื่อเขายังเด็กแล้ว
แม้เจอรัลด์จะค่อย ๆ เป็นผู้ใหญ่ ขณะที่เขาเติบโตขึ้น แต่ในทางกลับกันเขายอมทิ้งความฝันวัยเด็กของเขา แต่เขาก็ยังคงเพลิดเพลินกับการชมการแสดงศิลปะการต่อสู้อยู่ดี
นอกจากนี้ แม้ฟาเบียนจะมีบางอย่างต่อต้านเจอรัลด์ แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้ถือโทษโกรธเขาเลยจริง ๆ เหตุผลทั้งหมดเหล่านี้คือ เหตุผลที่ทำไมเจอรัลด์ถึงยังคงเต็มใจที่จะติดตามชั้นเรียนที่เหลือไปเพื่อสนับสนุนเขา
เมื่อพวกเขามาถึงที่นี่ สนามกีฬาก็ค่อนข้างแออัดไปด้วยผู้คนแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากฟาเบียนได้รับเชิญให้เข้าร่วม เจอรัลด์และเพื่อนร่วมชั้นของเขาจึงได้รับที่นั่งแถวหน้า เพื่อที่พวกเขาจะได้ให้กำลังใจเขามากขึ้น
ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นโอกาสที่ค่อนข้างใหญ่จริง ๆ และโอกาสเช่นนี้ก็จำเป็นต้องมีผู้ชมและเสียงเชียร์ดัง ๆ ให้กับแชมป์อย่างฟาเบียน
ขณะที่เจอรัลด์เดินไปยังแถวที่นั่งที่ถูกจองไว้ให้ชั้นเรียนของเขา เขาก็สังเกตเห็นจำนวนคู่แข่งที่แท้จริงที่จะเข้าร่วม แม้แต่เมอาและวอร์เรนก็ปรากฏตัวอยู่ที่นั่นกัน
สิ่งที่น่าประหลาดใจมากที่สุดสำหรับนักเรียนส่วนใหญ่ในสนามกีฬาก็คือ ความจริงที่ว่าทั้งวอร์เรนและไวแอทกำลังยืนอยู่เคียงข้างกัน แต่ละคนก็สวมเครื่องแบบเทควันโด้
ที่น่าประหลาดใจมากกว่านั้นก็คือว่า ขณะที่ทุกคนจากชั้นเรียนของวอร์เรนกำลังถือป้าย ในขณะที่เชียร์เขาอย่างเสียงดัง แต่จริง ๆ แล้วก็มีไม่มากนักที่กำลังเชียร์ไวแอท
นั่นทำให้เห็นค่อนข้างชัดเจนว่าชั้นเรียนของพวกเขารู้ดีว่าวอร์เรนมีทักษะดีมากแค่ไหนอย่างแท้จริง
ในขณะที่ฟาเบียนกำลังเตรียมอบอุ่นร่างกายก่อนแข่งขัน เขาก็เหลือบไปเห็นวอร์เรน เป็นผลให้เขาเริ่มสะดุ้งตกใจขึ้นมาฉับพลัน
“เขา…เขาอยู่นี่เหรอ?” ฟาเบียนกล่าวด้วยความตกใจ