มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 673

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 673

“เธอคือคนดังที่มีชื่อเสียง ยูนา ยาเมสไม่ใช่เหรอ? บ้าไปแล้ว! เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วพวกเราจะบังเอิญพบกับเธอที่นี่ได้!” เมอาอุทาน รู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด

“แม้ฉันจะรู้ว่าจุดชมวิวแห่งนี้มีคนดังบางคนที่ต้องการจะมาสนุกหลังจากเข้าร่วมพิธีการงานต่าง ๆ ในเขตปกครองซอลฟอร์ดมาเยี่ยมชมเป็นครั้งคราว แต่ฉันก็ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นศิลปินที่มีชื่อเสียงเช่นนี้เหมือนยูนาที่นี่เลย!” วินซี่กล่าว รู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน

ความประหลาดใจของเธอรับประกันได้ ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็เคยศึกษาและยังก่อตั้งธุรกิจของตัวเองในเขตปกครองซอลฟอร์ดนี้ จึงมีสถานที่แค่ไม่กี่แห่งที่เธอยังไม่รู้จัก

ไม่นานเสียงระเบิดหัวเราะก็ตามมา

“ถ้าฉันจำไม่ผิดนะ เธอไม่เคยเป็นคนประเภทที่หลงใหลคนดังหนิ ใช่ไหม เมอา? ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวสำหรับกฏนั้นก็คือ ยูนาสินะ! เธอชื่นชมหล่อนมากขนาดนั้นในช่วงเรียนมัธยมปลายจนถึงขนาดแปะโปสเตอร์ของยูนาไว้ข้างเตียงของเธอด้วยซ้ำ!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น เมอาก็พยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะพูดขึ้น “ถูกต้อง! ฉันชอบเธอเพราะความมีระเบียบวินัยในตนเองของเธอ! ฉันเคยเห็นงานทั้งหมดของเธอแล้วและฉันก็ยังฝึกฝนตนเองตามวิธีที่เธอทำอีกด้วย!”

“อืม แล้วเธอกำลังรออะไรอยู่ล่ะ? ดูสิ ผู้คนมากมายก็กำลังเข้าหาเธอเพื่อให้ได้ลายเซ็นของเธอกันแล้ว! รีบไปที่นั่นกันเถอะและเอาลายเซ็นมาให้ตัวเองสิ…”

“ใช่ ไปขอลายเซ็นของเธอกันเถอะ!” วินซี่กล่าว เมื่อตัดสินจากน้ำเสียงของเธออย่างเดียว มันชัดเจนว่าวินซี่ก็ชอบยูนามากเช่นกันจริง ๆ

จาเมียร์ เลนนาร์ด และวอร์เรนเองก็จะไม่คัดค้านข้อเสนอของวินซี่ในเร็ว ๆ นี้หรอก ท้ายที่สุดแล้วยูนาก็เหมือนกับเทพธิดาคนหนึ่งในสายตาของสาธารณชน

ในขณะที่หญิงสาวมากมายชอบเธอกัน แต่แม้แต่ผู้ชายจำนวนมากก็มองว่าเธอเป็นความรักในฝันของพวกเขา

เจอรัลด์เองก็เป็นแฟนคนหนึ่งของยูนา

ไม่ว่าจะอย่างไร คนดังคนนั้นก็สวยมากและมีนิสียใจคอที่มีเสน่ห์อย่างยิ่ง แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ดึงดูดแฟน ๆ ของเธอมากที่สุดก็คือ ความติดดินและเป็นมิตรของเธอ

ถ้าเขาจำไม่ผิด ยูนาก็ทำงานภายใต้หนึ่งในบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ของพี่สาวของเจอรัลด์ในยานเคน

“มาด้วยกันสิ เจอรัลด์! ไปถ่ายรูปด้วยกันกับเธอเถอะ! มันไม่ใช่ทุกวันที่พวกเราจะได้ทำแบบนี้นะ!” วินซี่ตะโกนเรียก

เจอรัลด์เพียงพยักหน้าเงียบ ๆ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

เขาตระหนักดีว่าถ้าเขาอยากจะถ่ายรูปกับยูนาจริง ๆ ละก็ เขาก็แค่จำเป็นต้องเรียกเธอให้มาหา ไม่มีความจำเป็นจริง ๆ ที่เจอรัลด์จะต้องรีบไปหาโอกาสเช่นนี้

วินซี่เองก็เริ่มวิ่งเหยาะ ๆ ไปหายูนาทันทีหลังจากตะโกนเรียกเจอรัลด์

เมื่อเห็นว่าความสนใจของเธอไม่ได้อยู่ที่เขาอีกต่อไปแล้ว งั้นถ้าไม่ตอนนี้ก็คงจะไม่ตลอดไปสำหรับเจอรัลด์ที่จะสามารถหลบไปเงียบ ๆ ได้ในที่สุด

แต่อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาหันหลังกลับ เขาก็เห็นผู้หญิงที่แต่งตัวดีมากสองสามคนกำลังเดินออกมาจากศูนย์ความบันเทิงกัน บอดี้การ์ดมากมายรายล้อมพวกเธออยู่

แม้หญิงสาวทั้งหมดจะสวยพอ ๆ กัน แต่พวกเธอก็ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นคนดังกันเลย จากสิ่งที่เจอรัลด์สามารถคาดเดาได้ พวกเธอก็คงเป็นแค่หญิงสาวที่ร่ำรวยทั่ว ๆ ไปไม่กี่คน

แม้จะเป็นเช่นนั้น ผู้ชายหลายคนที่ตอนแรกอยากจะถ่ายรูปกับยูนาก็แข็งทื่อคาที่เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นสาว ๆ พวกนั้น พวกเขาบางคนก็แทบจะน้ำลายไหลแล้วด้วยซ้ำ

แม้แต่เจอรัลด์ก็ดูเหมือนจะตกตะลึงไปชั่วขณะ อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่เพราะความสวยของพวกเธอ แต่แทนที่ เป็นเพราะเจอรัลด์เกือบจะเข้าใจผิดหัวหน้าของกลุ่มนั้นไปแล้ว หรืออย่างน้อยเขาก็เดาว่าเธอคือหัวหน้า ว่าเป็นเควต้า

ถ้าเขาจะให้คะแนนว่าหญิงสาวคนนั้นคล้ายกับเควต้ามากแค่ไหนละก็ เจอรัลด์ก็คงจะให้เจ็ดเต็มสิบ

ขณะที่สาว ๆ เดินผ่านเจอรัลด์ไป คนที่ดูเหมือนเควต้าก็ดูเหมือนจะสังเกตุเห็นว่าเจอรัลด์กำลังจ้องมองเธออยู่ ด้วยการตอบกลับ เธอจึงมองเขาอย่างรังเกียจก่อนจะจากไปกับกลุ่มของเธอ

‘พวกเธอทั้งคู่ดูเหมือนกันมาก!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง

หลังจากความคิดนั้น เขาก็เริ่มเดินไปที่จุดชมวิวด้านข้างภูเขาทันที แม้เขาจะทันได้เห็นกลุ่มสาว ๆ ก่อนพวกเธอจะจากไปกัน แต่เจอรัลด์ก็รู้สึกประหลาดใจอีกครั้งเมื่อเขาเห็นว่าพวกเธอนั่งรถประเภทไหน

ในการลงจากภูเขา รถโรลส์ แล้ว รถก็ดูน่าทึ่งมากเมื่ออยู่ด้วยกัน

“สาว ๆ เหล่านั้นมีอำนาจและร่ำรวยไม่แพ้กันอย่างแน่นอน! วันนี้ฉันได้รับเงินก้อนโตเลยนะ! คงจะดีไม่น้อยถ้ามีสาว ๆ เช่นนี้มาที่นี่มากขึ้นในอนาคต!” เสียงหนึ่งกล่าวขึ้นมาในตอนนั้นก่อนจะหัวเราะเบา ๆ

เมื่อมองด้านข้างของเขา เจอรัลด์ก็เห็นว่าน้ำเสียงนั้นมาจากชายวัยกลางคนที่อ้วนท้วนคนหนึ่งที่กำลังมองกลุ่มรถจากไป ในขณะเดียวกันก็ยังคงนับกองเงินในมืออย่างมีความสุข

เมื่อเห็นว่าชายคนนั้นได้รับเงินอย่างน้อยสองสามพันดอลลาร์จากพวกสาว ๆ เจอรัลด์จึงสันนิษฐานว่า เขาน่าจะเป็นไกด์นำเที่ยวที่ไม่มีใบประกอบวิชาชีพแน่

“คุณครับ คุณรู้ไหมว่าหญิงสาวร่ำรวยคนนั้นมาจากครอบครัวไหน?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขาเข้าประเด็นเรื่องทันที

เมื่อสังเกตุเห็นว่าเจอรัลด์แต่งตัวดีมากแค่ไหน ชายคนนั้นจึงมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะพูดขึ้นมา “อะแฮ่ม! ผมจะไปรู้ได้ยังไงกัน? ผมแค่รู้ว่าหัวหน้าของพวกเธอนั้นร่ำรวยและมีอิทธิพล!”

ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น ชายอ้วนท้วมก็ยังคงนับเงินของเขาต่อไป

เห็นได้ชัดว่าเขากำลังบอกใบ้เจอรัลด์อะไร

จากนั้นเจอรัลด์จึงหยิบเงินสามร้อยดอลลาร์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขาก่อนจะยื่นมันให้ผู้ชายคนนั้นในขณะที่พูดขึ้นมา “บางทีคุณอาจจะรู้จักพวกเธอมากขึ้นอีกเล็กน้อยหรือเปล่าตอนนี้?”

ผู้ชายคนนั้นหยิบเงินไปจากมือของเจอรัลด์อย่างมีความสุขก่อนจะพูดขึ้นมา “จะได้เข้าใจตรงกันนะครับ ผมไม่เคยขอเงินจากคุณ คุณให้เงินนี้กับผมอย่างเต็มใจ! ไม่ว่ายังไง ถ้าคุณกำลังพูดถึงหญิงสาวที่ร่ำรวยที่สุดในกลุ่มละก็ เธอเคยมาที่นี่สองครั้งแล้ว แม้จะเป็นมืออาชีพที่ชำนาญในเขตปกครองซอลฟอร์ดนี้ แต่ผมก็เสียใจที่จะต้องพูดว่าแม้แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอมาจากครอบครัวไหน ทั้งหมดที่ผมรู้ก็คือว่า เธอร่ำรวยโครต ๆ และมีอิทธิพลอย่างมาก ข้อมูลเกี่ยวกับเธอจะไม่ได้มาอย่างง่ายดาย แม้ว่าคุณจะสอบถามเธอโดยตรงก็ตาม!”

ทันที่เขาพูดจบ ชายคนนั้นก็วิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วจากนั้น!