มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 618

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 618

แทมมี่ดูมั่นใจกับคำพูดของเธอ

“ยังไงซะ มันก็ไม่เหมือนกับว่าฉันอยากจะเจอไอ้บ้าคนนั้นอีก!” กีย่าตอบ

“เฮ้ เฮ้! เธอสองคนคุยกันเสร็จหรือยัง? ถ้าเธอไม่รู้ตัว เธอกำลังถูกจับเป็นตัวประกันอยู่! เธอกำลังแสร้งทำเป็นว่าฉันไม่มีตัวตนอยู่ในตอนนี้หรือเปล่า? ห๋า?!” แฮร์รี่กล่าวอย่างโกรธเคือง

เมื่อได้ยินแบบนั้น แทมมี่ก็ตกใจกลัวมาก จนเธอถึงกับเงียบลงทันที

ด้วยการลูบสันจมูก จากนั้นแฮร์รี่ก็หยิบโทรศัพท์ของกีย่าไปจากเธอ

“ดูเถอะ ฉันไม่สนว่าทายาทที่ร่ำรวยคนไหนที่เธอกำลังพูดถึงอยู่ ฉันแค่ต้องการเงินของฉันเท่านั้น!” แฮร์รี่บ่นขณะที่เขามองเบอร์ติดต่อของกีย่าคร่าว ๆ เพื่อหายูนัส

“กีย่า? ทำไมจู่ ๆ เธอถึงโทรหาฉันล่ะ?” ยูนัสถามด้วยความเสน่หา และน้ำเสียงหลงใหลทันทีที่เขารับสายของแฮร์รี่

“แม่งหยุดพล่ามได้แล้ว! กีย่าอยู่ในเงื้อมมือของฉันตอนนี้ ถ้าแกไม่อยากให้กีย่าที่เลอค่าของแกเผชิญกับ ‘เหตุร้าย’ ใด ๆ ฉันขอเสนอให้แกมอบเงินที่แกติดค้างฉันมาเดี๋ยวนี้! ฉันจะปล่อยพวกเธอไปหลังจากนั้น!” แฮร์รี่สบถด่าผ่านโทรศัพท์

“อะไรนะ? แฮร์รี่เหรอ?! แกช่างกล้านะ ฉันจะให้สิ่งนั้นกับแก! แต่เมื่อคิดว่าแกจะลักพาตัวเธอไปจริง ๆ เมื่อฉันไว้ชีวิตแกละก็!” ยูนัสตอบกลับ น้ำเสียงของเขาเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็ง

“ไว้ชีวิตฉันงั้นเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า! ให้ฉันบอกอะไรแกบางอย่างนะ ยูนัส ฉันจะล้างบัญชีแค้นทั้งเก่าและใหม่กับแกในวันนี้! ฉันยังต้องการเงินเป็นสามเท่าของเงินจำนวนเดิมที่แกยังคงติดค้างฉันไว้เช่นกัน! คิดซะว่ามันเป็นค่าชดเชยสำหรับความเสียหายทางอารมณ์ และร่างกายที่แกทำไว้กับฉัน! ถ้าแกเริ่มลังเลใจขึ้นมาล่ะก็ ฉันก็ยังมีภาพที่แกทำกรรมชั่วทั้งหมดนั่นของแกในอดีตเช่นกัน! ถ้าแกต้องการให้ฉันมองเทปบันทึกเหล่านั้นทั้งหมดให้แก ก็ส่งเงินมาให้ฉัน เป็นการส่วนตัว! พวกเราทั้งคู่จะได้สะสางเรื่องระหว่างพวกเราได้หลังจากนั้น เป็นครั้งสุดท้าย!” แฮร์รี่เหน็บแนม ขณะที่เขาอธิบายข้อตกลงของเขา

ตอนนี้ที่แฮร์รี่ได้เห็นธาตุแท้ของยูนัส เขาก็จะไม่ตกหลุมพรางเป็นครั้งที่สองติด ๆ กันแน่

แม้คนของยูนัสจะค่อนข้างมีสมรรถภาพสูง แต่พวกเขาจะสามารถจับเขาได้จริง ๆ เหรอ? ฮ่าฮ่า!

แฮร์รี่มั่นใจว่า ยูนัสเข้าใจว่ากำลังเสี่ยงอยู่กับอะไรในตอนนี้

“ฉันจะไม่ไปที่นั่นเป็นการส่วนตัว แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะส่งคนไปที่นั่นเพื่อมอบเงินให้นาย! นายอยู่ไหนล่ะ?”

“อย่างที่พูดไปก่อนหน้านี้ นายต้องมอบมันให้ฉันเป็นการส่วนตัว! ยังมีบางอย่างที่ฉันจำเป็นต้องพูดคุยกันกับนาย เป็นส่วนตัว ฉันรับรองได้เลยว่าถ้านายไม่มาคนเดียว นายจะเสียใจกับมันในอนาคตแน่นอน! อีกอย่าง ดูเหมือนว่าฉันจะลืมพูดสิ่งนี้ไปก่อนหน้านี้! นายต้องมาคนเดียว!”

“จะพูดอะไรก็พูดไป ฉันบอกนายนะว่าฉันจะไม่ไป การตัดสินใจของฉันคือสิ่งสุดท้าย! ถ้านายต้องการ นายสามารถมาหาฉันแทนเพื่อจัดการฉันได้!” ยูนัสตอบกลับขณะที่เขาหัวเราะ

“โธ่เว้ย! แกวางแผนที่จะไม่มาจริง ๆ ใช่ไหม?! ถ้าแกยืนกรานกับการตัดสินใจของแกละก็ งั้นฉันคิดว่าฉันจะยอมละทิ้งเงินนั้นไป…แต่อย่างไรก็ตาม! แกเชื่อจริง ๆ ไหมว่าฉันจะไม่ระบายความขุ่นเคืองของฉันกับคู่หมั้นของแก? เธอค่อนข้างเป็นคนสวยนะ รู้ใช่ไหม!”

“450,000 ดอลลาร์ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันจะให้ และเมื่อแกได้รับมันไปแล้ว ฉันคาดว่าทั้งคู่หมั้นของฉันและเทปบันทึกนั่นจะถูกส่งมอบมา! ไม่มีช่องว่างให้โต้แย้งอีกต่อไป! อีกอย่าง ในขณะที่แกกำลังทำแบบั้น แกควรใช้เวลาในการพิจารณาชะตากรรมสุดท้ายของแกด้วยเช่นกันนะ!”

หลังจากกล่าวไปเช่นนั้น ยูนัสก็วางสายทันที

“เฮลโล? เฮลโล?! โธ่เว้ย! โหดเหี้ยมอะไรอย่างงี้! เขาไม่แม้แต่จะสนใจผู้หญิงของตัวเองเลยด้วยซ้ำ!” แฮร์รี่ตะเบ็งเสียง ใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธ

กีย่าเองก็ได้ยินบทสนทนาทั้งหมด แม้เธอไม่เคยชอบยูนัสตั้งแต่แรก แต่เธอก็ยังคงรู้สึกทำให้หมดกำลังใจอยู่ในใจหลังจากได้ฟังการโทรของพวกเขา

อย่างที่คิดไว้ ไม่ว่าไอ้เลวคนหนึ่งจะแสร้งทำเป็นคนดีมากแค่ไหน แต่พวกเขาก็จะยังคงเป็นไอ้เลวอยู่ดี ในท้ายที่สุด มันเป็นเรื่องปกติในช่วงวิกฤติเมื่อสุดท้ายแล้วนิสัยที่แท้จริงของพวกเขาจะถูกเผออกมา

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันแค่จะบอกนายตอนนี้ว่ายูนัสและฉันไม่เคยลงรอยกัน! ถ้านายยังคงวางแผนที่จะใช้ฉันเป็นตัวประกันเพื่อข่มขู่เขา ก็ฝันไปเถอะ!” กีย่ากล่าวขณะที่เธอยิ้มอย่างขบขันแกมเหน็บแนม

“ผมจะทำอะไรได้? ผมแค่ไม่สามารถจากไปมือเปล่าได้! ผมทำให้ตระกูลที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลทั้งสามต้องขุ่นเคืองใจในเวลาเดียวกัน! 450,000 ดอลลาร์ก็คงจะไม่พออยู่ดี!” แฮร์รี่กล่าว ขณะที่เขาเกาหลังหัวของเขาอย่างร้อนรนใจ

ทันใดนั้น เขาก็เริ่มตบต้นของเขาเขาเบา ๆ ดูเหมือนว่าเขาจะตระหนักขึ้นมาได้ฉับพลัน

“แม่ง! ฉันเกือบจะลืมไป! ถ้าอย่างอื่นล้มเหลว งั้นฉันก็ควรพยายามหาโชคจากคุณคลอฟอร์ดดู! หากตระกูลหลงจะเต็มใจมอบ 450,000 ดอลลาร์ให้ฉัน งั้นคุณคลอฟอร์ดก็น่าจะเต็มใจจ่ายให้มากกว่านั้นแน่! ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ร่ำรวยกว่าพวกเขาอยู่ดี! ถ้าฉันโชคดี ฉันยังสามารถเรียกจำนวนเงินถึง 750,000 ดอลลาร์ได้อีกด้วย! ตอนนี้ก็จะเป็นการทำธุรกรรมที่คุ้มค่าแล้ว! ยิ่งไปกว่านั้น ฉันก็มีข้อมูลทั้งหมดที่เขาต้องการอยู่ดี! ฮ่าฮ่าฮ่า!” แฮร์รี่กล่าวเสียงดังขณะที่เขายิ้ม

จากนั้นเขาก็เดินไปหากีย่าก่อนจะพูดขึ้นมา “คุณกีย่า โปรดให้เบอร์ติดต่อของคุณคลอฟอร์ดกับผมด้วย”

“ฉันคงต้องทำให้นายผิดหวังแล้ว ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้นอีกต่อไปแล้ว พูดอีกอย่างก็คือ ฉันไม่มีเบอร์ของเขากับฉัน! อีกอย่าง นายไม่คิดว่ามันน่าขันไปหน่อยเหรอที่ใช้ฉันเป็นตัวประกันเพื่อข่มขู่เขาน่ะ?” กีย่าพูดเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

“ฮ่าฮ่า! แล้วอะไรที่น่าขันเกี่ยวกับเรื่องนั้นกันล่ะ? อืม แม้ว่าเขาไม่ได้มาเพื่อคุณ แต่เขาจะต้องการข้อมูลที่มีค่าของผมที่ผมมีอยู่ในมืออย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็อาจจะยังคงกำลังดิ้นรนที่จะพิสูจน์ว่าไม่มีความผิดหลังจากคุณหลงและผมจัดฉากใส่ร้ายสำหรับกรณีพยายามข่มขืนนั้นที่เกี่ยวข้องกับโรซาลีในตอนนั้นอยู่! เขาจะมาตามหาผมอย่างแน่นอน เมื่อเขารู้ว่าผมมีข้อมูลทั้งหมดที่เขาต้องการ!”

เนื่องจากว่าแฮร์รี่วางแผนที่จะออกจากประเทศไปอยู่ดีเมื่อเขาทำตามแผนของเขาได้สำเร็จ เขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับที่จะรักษาความลับไว้อีกต่อไป ณ จุดนี้ การทำให้ผู้อื่นขุ่นเคืองเป็นเรื่องที่เขากังวลน้อยที่สุด

ทันทีที่กีย่าได้ยินเช่นนี้ เธอจึงเงยหน้าขึ้นทันทีก่อนจะพูดขึ้นมา “…นาย…นายพูดว่าไงนะ?”