มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 533

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 533

“หมายความว่าอย่างไรคุณพ่อ? คุณหมายถึงอะไรที่มันเป็นของพวกเขา? ฉันเตือนพ่อแล้ว ฉันได้ปรึกษากับทนายความแล้ว และหากเรานำเรื่องนี้ขึ้นศาล สัญญาที่พ่อลงนามจะไม่ถูกนับรวม! ใบรับรองอสังหาริมทรัพย์เป็นของเราอยู่แล้ว!” แซนดริลล่าพูดอย่างบ้าคลั่ง

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะทะเลาะกันเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว

เจอรัลด์คิดกับตัวเอง

ก่อนหน้านี้ เขาโทรหาคุณลุงวินเทอร์ เขารู้สึกว่าคุณลุงวินเทอร์อารมณ์ไม่ดี

ปรากฏว่าพวกเขาทะเลาะกัน

แม้ว่าบ้านจัดสรรจะเป็นของคลอฟอร์ด ทำไมเจอรัลด์ต้องต่อสู้กับพวกเขาเพื่อมัน?

“นอกจากนี้ เจอรัลด์ไม่ได้ถูกล็อตเตอรี่เหรอ? ทำไมเขาถึงยังสนใจบ้านหลังนี้อยู่เล่า! และฉันไม่รู้ว่าฉันทำกุญแจบ้านหายที่ไหน!” แซนดริลลาพูดต่อ

“ฮึ่ม!” คุณลุงวินเทอร์คำรามขณะหยิบก้อนหินก้อนใหญ่ขึ้นจากพื้น

“ขอโทษนะ พ่อคิดว่า พ่อกำลังทำอะไรอยู่?” แซนดริลลาถาม ขณะที่เธอก้าวถอยหลังด้วยความกระวนกระวายใจ

จากนั้นคุณลุงวินเทอร์ก็บุกไปที่ประตู และทุบล็อกด้วยก้อนหิน

และเขาก็ดึงล็อกใหม่ออกจากกระเป๋าของเขา

“เจอรัลด์ ล็อกอันนี้ พวกเขาทั้งสามไม่กล้าที่จะผลัดกันเปลี่ยนที่ล็อกบ้านของเธอ วุ่นวายแค่นี้พอ เข้าไปข้างในและทำความสะอาด แล้วมาที่บ้านของฉันเพื่อทานอาหารเย็น ป้าของเธอกำลังทำอาหารเลี้ยงให้เธอ” คุณลุงวินเทอร์กล่าว

“ครับผม!”

เจอรัลด์หยิบกุญแจแล้วฝืนยิ้ม กลายเป็นว่าพี่สะใภ้ทั้งสองไม่ใช่คนแรกที่ล็อกประตูบ้าน พี่สะใภ้ใหญ่ และสามก็มีส่วนร่วมด้วย

เจอรัลด์มองดูสถานการณ์ที่เลวร้ายและสิ้นหวัง ทำได้เพียงฝืนยิ้ม

ใบหน้าของแซนดริลลาเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอร้องไห้ ขณะที่เธอวิ่งกลับบ้านและโทรออก

หลังจากที่เจอรัลด์จัดบ้านแล้ว เขาก็ไปทานอาหารเย็นที่บ้านคุณลุงวินเทอร์

เขาได้รับการต้อนรับด้วยรถยนต์ใหม่เอี่ยมสองสามคัน ที่จอดอยู่หน้าบ้านของคุณลุงวินเทอร์ คันที่ดูดีที่สุดในกลุ่มคือ Passat สีดำ

พวกเขาเพิ่งซื้อใหม่ทั้งหมด

ดูเหมือนว่าพี่น้องทั้งหมด ตั้งแต่คนโตถึงคนที่สามอยู่ที่นั่น

ในปีก่อน ๆ พวกเขามักจะจัดงานเลี้ยงในโอกาสใหญ่ ๆ เช่นนี้หลายครั้ง แต่ปีนี้ สิ่งต่าง ๆ กลับแตกต่างออกไป

เมื่อเจอรัลด์ก้าวเข้าไปในบ้าน เขาได้ยินเสียงคนเคาะโต๊ะเสียงดัง

“ทำไม?! นั่นบ้านของเรา และเราควรจะมอบสิ่งนั้นให้พวกเขาด้วยอำนาจอะไร”

“ใช่ค่ะ แม่ หนูได้ยินมาว่าครั้งนี้พวกเขาจะรื้อบ้านหลายหลัง และเพื่อชดใช้ค่าเสียหาย ทุกครัวเรือนจะได้รับเงินหลายหมื่นดอลลาร์ พวกเขากำลังเริ่มซ่อมแซมถนน และเนื่องจากบ้านของเราอยู่ติดภูเขา พวกเขาจึงอาจเปลี่ยนสถานที่นี้ให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว หรือแม้แต่ฐานภาพยนตร์ก็ได้! ต่อจากนี้บ้านเราจะคุ้มแสนคุ้ม! เงินทั้งนั้น!” ฟรานซิส วินเทอร์อุทานอย่างตื่นเต้น

“ครับ แม่! เป็นเพื่อนของผมได้ลงทุนในภาคการท่องเที่ยวในเมืองของเธอ หลังจากที่บ้านของเธอพังยับเยิน เธอก็สามารถซื้อบ้านได้สองหลัง!” ควีนนี่ วินเทอร์กล่าว

“นั่นก็ใช่! ครอบครัวของเจอรัลด์เอาเปรียบเรามาก นอกจากนี้ เขาถูกลอตเตอรี่มูลค่าหลายแสนดอลลาร์แล้ว!”

พี่ชายคนโตทุบกำปั้นอย่างโกรธจัดบนโต๊ะและทำหน้าบึ้ง

“ให้รอจนถึงพรุ่งนี้ ฉันจะหาคนมารับกลับบ้าน”

“พี่ใหญ่ อะไรทำให้คุณคิดว่ามีแค่คุณเท่านั้นที่ทำได้? ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีการติดต่อเลย!”

“รู้แล้วน่า! ฉันมีการติดต่อด้วย เธอก็รู้! นอกจากนี้ ถ้าเธอได้กลับบ้าน นั่นหมายความว่าบ้านหลังนั้นจะอยู่ภายใต้ชื่อของเธอไม่ใช่หรือ”

ทั้งครอบครัวเริ่มตกอยู่ในการทะเลาะวิวาทที่วุ่นวาย

เมื่อมาถึงจุดนี้ เจอรัลด์ไม่สามารถยืนข้างสนามและแอบฟังได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไป

“ทุกคน หยุดทะเลาะกันเดี๋ยวนี้! ถ้าอยากได้บ้านหลังนี้มากก็เอาไป!” เจอรัลด์กล่าว

“เจอรัลด์ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ หยุดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ไม่สำคัญว่าคุณต้องการจะมอบบ้านให้ใคร บ้านยังคงเป็นของครอบครัวคุณ!” คุณลุงวินเทอร์พูดอย่างเย็นชา

ในทางกลับกันเจอรัลด์รู้สึกเบื่อหน่ายกับละคร

“หืม ในเมื่อเจอรัลด์เป็นคนพูดเอง คุณก็ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้หรอกค่ะ คุณพ่อ!”

น้องสะใภ้พูดอย่างหยิ่งผยอง

ส่วนควีนนี่ ฟรานซิส และคนอื่นๆ…