มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 516
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 516
หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อย ทั้งสามก็กลับบ้าน
ตอนเช้าเจอรัลด์ไปที่สำนักงานเร็วกว่าปกติ หลังจากก้าวเข้าไปในลิฟต์เจอรัลด์ก็ตระหนักว่ามีคนอื่นอยู่ในนั้นด้วยเมื่อหันไปมองด้านข้างเขารู้สึกตะหงิดใจเขารู้ว่าชายที่ถือกระเป๋าเอกสารซึ่งกำลังจ้องมองมาที่เขาเช่นกัน คือนาธาเนล คนที่ติดหนึบกับเบียนก้าเมื่อวันก่อน
นาธาเนลจ้องเขม็งไปที่เจอรัลด์ทันที เมื่อเขารู้ว่าใครยืนอยู่ข้างเขาความเงียบเกิดขึ้นก่อนที่นาธาเนลจะพูดขึ้นในที่สุด “เฮ้ คุณเป็นคนดูแลระบบขนส่งเหรอ? คุณสนิทกับเบียนก้าใช่ไหม?”
“ใช่ ฉันเป็นเพื่อนกับเธอ” เจอรัลด์ตอบอย่างไม่ใส่ใจ เจอรัลด์เห็นว่านาธาเนลมองเขาอย่างไรเมื่อวันก่อน และเขารู้ว่าชายคนนั้นกำลังถืออะไรบางอย่างต่อต้านเขาอย่างแน่นอนอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์รู้ว่าการทนอยู่กับเขาจะทำให้เสียเวลาและความพยายามไปเปล่า ๆ
“เฮ้ แน่นอน แค่รักษาระยะห่างจากเธอ เธอเลี้ยงคุณแค่อาหารเย็นอย่างสุภาพเท่านั้น เหมือนกับว่าเธอพยายามสร้างความประทับใจให้ใครบางคนจากชนชั้นต่ำอย่างคุณ” เขาเย้ยหยัน นาธาเนลรู้สึกว่าเจอรัลด์ต้องถูกแทนที่เพราะเบียงก้าสมควรที่จะได้อยู่กับผู้ชายอย่างเขา
“และคุณควรเรียนรู้ที่จะคำนึงถึงธุรกิจของคุณ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? พูดถึงรสนิยมเหมือนคุณเป็นคนตัดสินใจเรื่องนั้น” เจอรัลด์ตอบกลับ ในขณะนั้นเอง ปิ๊ง!และประตูลิฟต์ก็เลื่อนเปิดออก เจอรัลด์เดินออกไปทันทีโดยไม่สนใจแม้แต่จะหันกลับมามองนาธาเนล
“กะ แก! ฉันจะทำให้แน่ใจว่าชีวิตของแกจะต้องกลายเป็นขุมนรกหากเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำ!” นาธาเนลตะโกนด้วยความโกรธ ไม่มีใครเคยคุยกับเขาแบบนี้มาก่อน และเขาจะไม่ยอมให้เจอรัลด์หนีไปง่าย ๆ
ขณะที่ความโกรธของนาธาเนลแผ่ซ่านไปทั่ว เจอรัลด์ก็มาถึงโต๊ะของเขาแล้ว
“อรุณสวัสดิ์เจอรัลด์!” เสียงผู้หญิงทักทาย
“อรุณสวัสดิ์ครับ!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มขณะเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเพื่อดูว่าใครทักทายเขา เขาดีใจที่รู้ว่าเป็นเฟย์
เขาจำได้ตอนที่เขาชนกับเฟย์ในวันสัมภาษณ์ เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของทีมด้วยตั้งแต่เธอออกไปทำธุระในครั้งแรกที่เขาเข้าร่วม “เฟย์! คุณก็อยู่ที่นี่ด้วย!”
สิ่งที่เจอรัลด์รู้ในตอนนี้คือ ทีมโลจิสติกส์ประกอบด้วยคนสามคน เฟย์กับเจอรัลด์ และผู้ชายอีกหนึ่งคนที่ค่อนข้างอวบ
“ฮ่า ๆ…เจอรัลด์ใช่ไหม? ฉันรู้ว่าเป็นคุณทันทีที่ฉันเห็นชื่อของคุณในรายการ! น่าเศร้าที่เมื่อวานฉันไม่สามารถต้อนรับคุณได้เนื่องจากพวกคุณออกไปแล้วตอนที่ฉันกลับจากการทำธุระของฉัน ดูเหมือนว่าตอนนี้เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว!” เฟย์อุทาน
ก่อนที่เขาจะได้ตอบ มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขา เธอชี้ไปที่เจอรัลด์ก่อนจะพูดว่า “นี่ ช่วยฉันด้วย เอายูเอสบี นี้และดาวน์โหลดภาพยนตร์อย่างน้อย 20 เรื่อง ฉันจะเอามันกลับตอนเที่ยง!”
เจอรัลด์มองดูผู้หญิงที่ค่อนข้างสวย และค่อนข้างเย็นชาสงวนท่าทีซึ่งตัดบทสนทนาของพวกเขา ที่ทำให้เขาแปลกใจคือ เป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เขาพบในลิฟต์ช่วงสั้น ๆ เมื่อวันก่อน
เขาจำเธอได้เป็นแม่นเพราะคำพูดของเธอ โดยอ้างว่าเขาไม่มีโอกาสได้สู้ด้วยซ้ำ
เธอชื่อ มีน่า ไมล์ส เธอเกิดและเติบโตในมลฑลที่เงียบสงบด้วย
เป็นเรื่องปกติที่คนในแผนกการตลาดจะให้ทีมขนส่งไปทำธุระให้… ดาวน์โหลดหนัง? นั่นเป็นเพียงคำสั่งที่ไร้สาระ
“คุณไมล์ส ผมคิดว่ามันไม่เหมาะที่จะดาวน์โหลดหนังระหว่างทำงาน ผมก็ยังมีงานอื่นที่ต้องทำให้เสร็จเช่นกัน”
“งาน? คุณเรียกสิ่งที่คุณกำลังทำว่างาน? ฉันแค่ขอความกรุณาเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้คุณบ่นแล้วเหรอ? ถ้าฉันจบลงด้วยการพลาดชมภาพยนตร์ คุณเตรียมบอกลางานของคุณได้เลย!” มีน่าพูดเสียงดังก่อนจะกระแทกยูเอสบีของเธอลงบนโต๊ะแล้วเดินจากไป
หลังจากที่เธอจากไป เฟย์ก็โบกมือให้เขาเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบว่า “เฮ้ เจอรัลด์! คุณรู้เหรอไม่ว่าทุกบริษัทมีกฎเกณฑ์ที่ซ่อนเร้นอยู่ใช่เหรอเปล่า? ในเรื่องนี้คุณควรพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่กวนใจเธอ คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นใคร?”