มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 47
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 47
“พระเจ้้า! คุณคลอฟอร์ดจริง ๆ ด้วย!”
ชายหนุ่มและหญิงสาวคนอื่น ๆ ก็จำเจอรัลด์ได้ทันทีเพียงแค่มองแวบเดียว
ทุกคนกังวลและสับสนในเวลานี้
“คุณคลอฟอร์ดเหรอ? นายกำลังพูดเกี่ยวกับอะไร? เอเดน! เห็นได้ชัดนี่มันขอทาน นายแน่ใจนะ…”
แปะ!
ชายหนุ่มที่แต่งกายด้วยชุดขาวไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเอเดน เมื่อเขาเห็นชายหนุ่มเรียกเจอรัลด์ว่าขอทาน เขาได้ตบลงบนหน้าของเขาทันที
“ให้ตายสิ! นายกำลังเรียกใครว่าขอทาน? นายไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้วหรือไง?”
ชายหนุ่มเอามือปิดใบหน้าของเขาพร้อมกับแสดงความเศร้าใจบนใบหน้าของเขา
“เนื่องจากคุณคลอฟอร์ดอยู่นี่ พวกเราควรไปทักทายเขาดีไหม เอเดน?”
ชายหนุ่มสองสามคนได้พูดขึ้นในเวลานี้ เจอรัลด์คือหนึ่งในเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ทั้งหมดและความแข่งแกร่งของตระกูลคลอฟอร์ดนั้นยิ่งเป็นไปไม่ได้ ใครก็ตามที่สามารถทำความคุ้นเคยกับเจอรัลด์ได้คงจะสามารถทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าได้อย่างแน่นอนและคน ๆ นั้นคงจะไม่มีวันหมดไปกับแหล่งทรัพยากรใด ๆ ในชีวิตนี้ นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังเป็นเจ้านายของเอเดนและครอบครัวของเขา
เขาเหลือเชื่อมาก
“รอเดี๋ยวนะ! มันดูราวกับว่าบางอย่างผิดแปลกไป!”
เอเดนยังคงสงบขณะที่เขาได้สังเกตสถานการณ์ที่ใจกลางของห้องจัดงานเลี้ยง เขาสังเกตเห็นเจอรัลด์กำลังยืนอยู่คนเดียวตรงกลางห้องจัดงานเลี้ยงและผู้หญิงบางคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้าง ๆ เขาต่างกำลังหัวเราะเยาะเขาในเวลานี้
ทันใดนั้นมันก็ชัดเจนสำหรับเขาแล้ว
นี่เป็นเพราะว่าเอเดนได้เข้าใจสถานการณ์ของเจอรัลด์แล้วเมื่อเขาได้ไปส่งเขากลับวิทยาเขตของเขาเมื่อวานนี้
เจอรัลด์ยังไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเขา
เอเดนรู้เรื่องนี้เพราะเจอรัลด์คงจะไม่นอบน้อมและอยู่อย่างเรียบง่ายมาก หากว่าเขาได้เปิดเผยตัวตนของเขากับเพื่อนของเขาและเพื่อนร่วมโรงเรียน นอกจากนี้ หากตัวตนของเขาได้ถูกเปิดเผยแล้ว คงจะมีบอดี้การ์ดจำนวนมากคอยป้องกันอยู่ตรงทางเข้าและออกของมหาวิทยาลัย ที่สำคัญกว่านั้น เจอรัลด์คงจะไม่เรียนที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่อีกต่อไปด้วยซ้ำ
หากพวกเขารีบไปที่นั่นในตอนนี้ พวกเขาคงจะเปิดเผยตัวตนของเจอรัลด์อย่างแน่นอนและอย่างไม่ต้องสงสัยนี่คงจะเป็นการดึงดูดความสนใจอย่างมากให้กับเจอรัลด์ นอกจากนี้ พวกเขาอาจจะสร้างปัญหาที่คาดไม่ถึงอย่างมากมายให้กับเจอรัลด์ ในช่วงเวลานั้น เขาคงจะแทงตัวเขาเองที่เท้าเท่านั้น
พ่อของเอเดนมีความเชี่ยวชาญในการอ่าน และจัดการผู้คนและสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจเป็นอย่างดีและเอเดนก็ไม่ได้แย่ในด้านนี้เช่นกัน
“โอ้ ไม่นะ เอเดน! มันดูราวกับว่าคุณคลอฟอร์ดกำลังถูกหัวเราะเยาะโดยพวกสวะเหล่านั้น นี่คือโอกาสของพวกเราที่จะก้าวเข้าไปและช่วยเขา! พวกเราไม่ควรแค่นั่งอยู่นี่และมองดูพวกเขาเยาะเย้ยเขาหรอก ใช่ไหม?” ลูกคนรวยรุ่นที่สองพูดขึ้นอย่างร้อนรนใจ
“แน่นอนว่าไม่! อย่างไรก็ตาม พวกนายทุกคนควรจะจำไว้ว่านายต้องไม่เปิดเผยสถานะที่แท้จริงของคุณคลอฟอร์ด สำหรับสิ่งที่พวกเราควรจะทำต่อไป พวกนายทุกคนแค่ทำตามฉัน!”
เอเดนมีแผนการในใจของเขาแล้วและเขาได้บอกให้เพื่อน ๆ ในกลุ่มของเขาเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เขารู้อย่างรวดเร็ว
หลังจากค้นพบความจริง กลุ่มของผู้คนถอนหายใจอย่างโล่งอก ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม หากพวกเขารีบเร่งไปหาเจอรัลด์ก่อนหน้านี้ พวกเขาคงจะเปิดเผยตัวตนของเขาไปแล้ว
สำหรับเจอรัลด์ เขาได้เตรียมจะออกจากที่นี่แล้ว ท้ายที่สุด เขารู้สึกอับอายมากแล้วเพราะทุกคนกำลังจ้องมาที่เขา ดังนั้น เขากลับหลังหันเนื่องจากเขาเตรียมจะออกจากห้องจัดงานเลี้ยงไป
“เพื่อน ได้โปรด อยู่ก่อน!”
เอเดนและกลุ่มเพื่อนของเขายืนขึ้นอย่างทันทีตอนนี้และทุกคนมองมาที่เอเดนในเวลานี้
“ถ้านายไม่ถือสา ทำไมนายไม่มาที่นี่เพื่อดื่มแทนล่ะ?”
“ใช่ เพื่อนของฉัน! มานี่สิและร่วมดื่มกับพวกเรากัน! พวกเรามีที่นั่งว่างตรงนี้!”
ในเวลานี้ ผู้คนทั้งหมดที่อยู่กับเอเดนผู้ที่เป็นส่วนหนึ่งของคนรวยรุ่นที่สองก็ได้ยืนขึ้นในเวลานี้ และหนึ่งในพวกเขาถึงกับเหงื่อแตกอีกด้วย
“ห๊ะ! เกิดอะไรขึ้นกัน?”
“เจ้านายหนุ่มของ อิมพีเรียล เทรชเชอร์ พาวิลเลี่ยน คุณเอเดน กำลังเชิญเจ้าขอทานคนนี้ไปที่โต๊ะของเขาจริง ๆ เหรอ?”
“ใช่ นอกจากนี้ คุณเอเดนและชายหนุ่มและหญิงสาวที่เหลือที่นั่งอยู่ที่โต๊ะนั่นเป็นตัวแทนของธุรกิจชั้นนำทั้งเก้าแห่งบนย่านการค้าเมย์เบอร์รี่! พวกเขามีสถานะที่สูงส่งมาก!”
“นอกจากเอเดนแห่งตระกูลเบเกอร์ แม้แต่เอเลน่าจากตระกูลลาร์ซัน ก็ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะนั้นตอนนี้ นี่…นี่…”
ไม่มีใครรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
ตระกูลเบเกอร์ ตระกูลลาร์ซัน และแม้แต่ตระกูลฟิชเชอร์ ผู้ที่แต่เดิมเคยดูแลร้านอาหารแกรนด์มาแชล ได้เริ่มธุรกิจต่าง ๆ ทั้งหมดของพวกเขาในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่และนี่คือวิธีการที่พวกเขาได้สร้างรายได้มหาศาล!
พวกเขาทั้งหมดสนิทกับแซคมาก!
ชายหนุ่มและหญิงสาวทุกคนกลุ่มนี้แต่ละคนมีความโดดเด่นมาก