มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 433

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 433

เขาถูมือเข้าด้วยกันอย่างตื่นเต้นขณะที่เขาถามคำถามนั้น พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

“…เอ๋? คุณคลอฟอร์ดเหรอ?”

คนอื่น ๆ ในห้องคนไข้ต่างก็ตกตะลึงไปเมื่อพวกเขาได้ยินชื่อนี้

นี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีของเวย์ลอน ที่พร้อมจะกล่าวทักทายประธานและทำตัวอิ่มอกอิ่มใจต่อหน้าคนอื่น ๆ นั้น เขาตกตะลึงถึงสองเท่าเหมือนกับคนอื่น ๆ ในห้อง

‘ทำไมเขาเอ่ยถึงเจอรัลด์ว่าคุณคลอฟอร์ด?’

“คุณรู้ว่าผมเป็นใครเหรอครับ ประธาน?” เจอรัลด์ถาม เขาก็ตกตะลึงเช่นกัน

“แน่นอนสิครับผมรู้! เมื่อตอนที่คุณวินเทอร์ได้รับการรักษาอยู่ที่โรงพยาบาล ผมก็มาเยี่ยมเขาด้วยเหมือนกัน แต่อย่างไรก็ตาม ผมไม่สามารถตามคุณได้ทันเพราะคุณจากไปก่อน!” ประธานกล่าวขณะที่เขายังยิ้มต่อไป

เมื่อคิดถึงคำพูดของเขา เจอรัลด์ก็ปะติดปะต่อเรื่องราวเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว

เมื่อคุณวินเทอร์ได้รับการรักษาอยู่ที่โรงพยาบาล เขาบังเอิญได้พบกับมอร์กาน่าที่โรงอาหาร ตอนนั้น มอร์กาน่ามีปัญหากับปัญหาในที่ทำงานของเธอ

เมื่อเขาจากไปและพบปะกับแซคในภายหลัง เขาจึงเล่าเกี่ยวกับปัญหางานของมอร์กาน่าให้เขาฟัง

ถึงแม้ว่าปัญหาของเธอจะได้รับการแก้ไขในท้ายที่สุดแล้ว สุดท้ายคาเมรอนก็ได้คว้าเอาเกียรติภูมินี้ไป

ต้องเป็นบางช่วงเวลาจากนั้นที่ประธานได้ยินเกี่ยวกับเจอรัลด์

เมื่อคิดย้อนกลับไป คุณวินเทอร์ก็เคยพูดถึงว่าประธานมาเยี่ยมเขาเมื่อไม่นานมานี้เช่นกันแม้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้ให้ความสนใจมันมากนักก็ตาม

“คุณคลอฟอร์ด ผมได้ยินมาจากหัวหน้าพยาบาลว่า คุณอยู่ที่นี่ดังนั้นผมจึงมาพบกับคุณเป็นการเฉพาะ! บอกพวกเราด้วยนะครับถ้าคุณมีความต้องการใด ๆ พวกเราจะทำมันให้เสร็จในทันที!” ประธานพูดต่อไป

จากนั้นเขาก็มองไปที่มอร์กาน่าที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา “ดูนี่สิ คุณคลอฟอร์ด! หลังจากได้รับการแนะนำจากคุณ ตอนนี้มอร์กาน่าก็เป็นแพทย์ที่นี่อย่างเป็นทางการแล้ว! เธอเป็นลูกจ้างที่ค่อนข้างขยันและมีความรับผิดชอบ ดังนั้นเธอจึงได้รับคำชมอย่างสูงจากทั้งคนไข้และพนักงานของเรา! คุณใจดีมากเลยที่แนะนำคนที่ดีและมีพรสวรรค์เช่นนี้ให้กับเรา!” รอยยิ้มบนใบหน้าของประธานกว้างขึ้นขณะที่เจากล่าวเช่นนั้น

พวกเขาทั้งสองยังคงพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องอื่นบางอย่างกันต่อไป คนมีความสามารถสองสามคนที่ยืนอยู่ข้างหลังประธานก็จับมือกันกับเจอรัลด์ ก่อนที่สุดท้ายพวกเขาทั้งหมดจะจากไปกัน

ตอนนั้น เจอรัลด์แค่บอกให้แซคใช้เส้นสายของเขาในจังหวัดเพื่อคลี่คลายปัญหาของมอร์กาน่า เจอรัลด์ไม่แม้แต่จะเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนั้นโดยตรงด้วยซ้ำ

แต่อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าประธานจะค่อนข้างเป็นคนที่มีความสามารถด้วยตัวเขาเองอยู่แล้ว ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็จัดการรู้ได้ว่าแซคเป็นแค่ลูกน้องของเจอรัลด์ ที่ทำงานภายใต้คำสั่งของเจอรัลด์

เมื่อด้านหลังของพวกเขาลับไปจนไม่เห็นแล้ว เจอรัลด์จึงหันกลับเข้าไปมองในห้อง

ตอนนั้นเองที่เขาตระหนักได้ว่า เพื่อนร่วมชั้นของเขาทุกคนมองมาที่เขาด้วยความตกใจนานแล้ว

นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเวย์ลอน เขาดูเหมือนมึนงงขณะที่เขายืนอยู่ข้างเตียงของเขา แข็งทื่ออยู่กับที่

เช่นนั้นประธานไม่ได้มาเพื่อจะพบกับเขา เขามาพบเจอรัลด์คนเดียวเป็นการส่วนตัว! ช่างน่าขายหน้าอะไรอย่างงี้!

“…ฉันจะ เอ่อ… ไปเอาน้ำร้อนก่อน!” เจอรัลด์กล่าวก่อนจะหันกลับไปที่ประตูอีกครั้ง

“จะ-เจอรัลด์!”

เป็นมอร์กาน่าที่ตะโกนเรียกเขาไว้ มีท่าทางที่เหลือเชื่อบนใบหน้าของเธอ

“…ว่าไง? มีอะไรเหรอ มอร์กาน่า?” เจอรัลด์ถาม

“เป็น…เป็นนายใช่ไหมที่ช่วยเหลือฉัน? นายคือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงจัดการได้กลายมาเป็นแพทย์อย่างเป็นทางการที่นี่ได้ง่ายดายขนาดนี้?”

ประธานได้พูดเช่นนั้นอย่างชัดเจนก่อนหน้านี้ นั่นก็คือว่าเจอรัลด์ได้แนะนำหมอที่ดีเช่นนี้ให้กับโรงพยาบาล

เมื่อตอนที่เธอได้งานนี้ แม้แต่เธอเองก็ยังรู้สึกงุนงง เธอแค่สันนิษฐานเอาว่าเป็นเพราะคาเมรอนที่ได้ช่วยเหลือเธอ

พ่อของเธอยังขอบคุณพ่อของคาเมรอนสำหรับเรื่องนั้นอีกด้วย! อย่างไรก็ตาม พ่อของคาเมรอนดูเหมือนจะเป็นคนเย็นชาและไม่สนใจ ของเขตของความต้อนรับขับสู้ของเขาต่อพ่อของนั้นคือน้ำแก้วเดียวก่อนจะส่งเขากลับไป

ถ้ามันเป็นคาเมรอนที่ช่วยเหลือเธออย่างแท้จริง ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนั้นล่ะ?

ทั้งหมดสมเหตุสมผลแล้วตอนนี้ เป็นเจอรัลด์ที่ได้ช่วยเหลือเธอตั้งแต่เริ่มแรกแล้ว

ปรากฎว่าเจอรัลด์นั้นค่อนข้างสนิทสนมกับประธาน

“อืม ใช่ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหนิ ฉันแค่โชคดีที่รู้จักคนที่เกี่ยวข้องอยู่ไม่กี่คนดังนั้นฉันจึงเล่าเรื่องเธอให้พวกเขาฟัง” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขายิ้มอย่างอ่อนโยน

มอร์กาน่าเต็มไปด้วยความเสียใจหลังจากได้ยินเช่นนั้น

เธอจำได้ถึงครั้งแรกที่เธอได้พบเจอรัลด์อีกครั้งหลังจากไม่ได้เจอกันมานานขนาดนั้น เธอเพียงเลี้ยงมื้ออาหารในโรงอาหารให้เขาเท่านั้น ในขณะที่คาเมรอนได้รับการเลี้ยงมื้ออาหารใหญ่ในโรงแรมสุดหรู

บุคคลแท้จริงที่นึกถึงอนาคตของเธอและช่วยเหลือเธอแก้ปัญหาทั้งหมดของเธอคือเจอรัลด์

เมื่อมองไปที่เจอรัลด์อีกครั้ง มอร์กาน่าก็พบว่าตัวเธอเองมองเขาในแง่ที่แตกต่างไป

“…ให้ตายเถอะ เจอรัลด์ ก่อนหน้านี้นายขับรถเบนซ์ G-Class นั่น! นายยังมีเส้นสายที่ยอดเยี่ยมกับคนที่มีอิทธิพลเช่นนี้อีกด้วยซ้ำ! นายกำลังทำงานอะไรกันแน่ตอนนี้ เจอรัลด์?”