มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 377
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 377
“อะไรเหรอ?”
“บอกฉันมา! ทำไมนายถึงหลีกเลี่ยงฉันเมื่อวันก่อน? บอกความจริงฉันมา! เป็นไปได้ไหมว่านายมีแฟนอยู่แล้ว?” กีย่าถามอย่างคร่าว ๆ
แต่อย่างไรก็ตาม กีย่ารู้อยู่แล้วว่าเจอรัลด์มาจากภูมิหลังครอบครัวที่ยากจน ก็เหมือนอย่างที่แทมมี่ได้กล่าวไว้ ผู้ชายคนนี้น่าเบื่อมาก ดังนั้นเขาจะมีแฟนสาวได้อย่างไร?!
“อืม ใช่! ฉันมีแฟนแล้ว!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาพยักหน้ารับ
ดูเหมือนราวกับว่ากีย่าจะเข้าใจผิดพวกเขาไปเช่นกัน แม้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้หลงตัวเองพอที่จะคิดว่าใครบางคนอย่างกีย่าจะชอบเขาได้ แต่เขาก็หลีกเลี่ยงเธอจริงเพราะเขามีแฟนของตัวเขาเองแล้ว!
กีย่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บช้ำเล็กน้อยด้วยเหตุผลบางอย่าง “ว่าไงนะ?! นายกำลังโกหกฉันอยู่หรือเปล่า?”
“ฉันไม่ได้โกหกเธอ ฉันมีแฟนแล้วจริง ๆ ชื่อของเธอคือมีล่า และเธอมาจากภาควิชาวิทยุกระจายเสียงและโฮสติ้ง พวกเราเป็นคู่รักกันมาได้มากกว่าสองเดือนแล้วตอนนี้ เธอไปที่สถานีโทรทัศน์ฮ่องกงเพื่อศึกษาเมื่อสองวันก่อน!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้ม
“โอ้! เช่นนั้น ก็แค่นี้แหละ! นั่นคือเหตุผลที่ทำไมนายถึงหลีกเลี่ยงฉันมาโดยตลอด กลายเป็นว่านายมีแฟนแล้วจริง ๆ สินะ ไม่เลว นี่แสดงให้เห็นว่านายชอบแฟนสาวของนายมากจริง ๆ !” กีย่าตอบ
“ใช่ ฉันชอบเธอมาก ๆ และเธอก็แคร์ฉันมากด้วยเหมือนกัน!”
“โอ้! งั้นนายควรไปที่สถานพยาบาลด้วยตัวเองนะ! ฉันจะไม่ไปเป็นเพื่อนนายอีก ไม่อย่างนั้น แฟนสาวของนายจะเข้าใจผิดพวกเราได้ถ้าเธอเห็นเราอยู่ด้วยกัน นอกจากนี้ ฉันจะบอกพ่อของฉันเช่นกันว่านายได้ทุบตีคนเพื่อช่วยฉันอย่างไร ฉันจะขอให้เขาช่วยจัดการเรื่องนี้เหมือนกัน บาย!” กีย่าโบกมือลาก่อนที่เธอจะหันหลังกลับและเดินจากไป
เจอรัลด์ไม่รู้ว่าทำไมถึงมีการเปลี่ยนแปลงฉับพลันในท่าทีของกีย่าจากต้นจบจบ
แต่อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้สำคัญสำหรับเขา ยังไงซะเขาก็เกือบจะไปถึงที่สถานพยาบาลอยู่แล้ว เจอรัลด์จึงตัดสินใจเข้าไปและพันแผลของเขา
หลังจากการทำแผลแล้ว เขาก็โทรหาเดรกและไทสันและขอให้พวกเขาไปจัดการกับตระกูลเฉินที่ว่านั่น
เจอรัลด์กลายเป็นฉลาดกว่าเดิมแล้วหลังจากที่ได้เรียนรู้ความผิดพลาดในอดีตของเขา ตอนนี้ ตราบใดที่มีคนมาทำให้เขาขุ่นเคืองใจ ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องเล็กแค่ไหน เจอรัลด์จึงอยากที่จะเริ่มจัดการกับเรื่องนั้น ๆ ทันที
วิธีนี้ เขาจึงสามารถช่วยตัวเองจากปัญหามากมายนั้นได้
หลังจากแผลของเขาได้รับการพันแล้ว เจอรัลด์ก็เตรียมที่จะกลับไปที่หอพักของเขาเพื่อนอนลงและหลับ
“เจอรัลด์!” ในตอนนี้ ใครบางคนได้ผลักประตูของสถานพยาบาลเปิดออก
เป็นกีย่า และเธอเข้ามาพร้อมกับถุงผลไม้ในมือของเธอ
“ให้นาย!” กีย่ากล่าวอย่างโกรธเคือง
ความจริงแล้ว กีย่าก็ไม่เข้าใจสภาพจิตใจของตัวเธอเองในขณะนี้
ทำไมกัน?!
ไม่ว่าคุณจะมองมันอย่างไร กีย่าไม้ต้องการจะปฏิบัติกับเจอรัลด์แบบนี้เลย
แต่อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกคือบางอย่างที่ยากเกินกว่าจะเข้าใจและคาดไม่ได้
กีย่าไม่รู้ว่าเธอเริ่มมีความรู้สึกแปลก ๆ ให้กับเจอรัลด์เมื่อไหร่
ยังไงซะ เธอก็แค่ต้องการจะเห็นเขา ได้ทำความรู้จักเขาให้มากขึ้น และแค่ได้อยู่ข้าง ๆ เขา
บางทีมันอาจเป็นตอนที่เจอรัลด์ให้กำไลหยกนั้นกับเธอ กำไลหยกนั้นเป็นของของตกทอดของครอบครัวเขา และเขาได้มอบมันให้เธอโดยไม่ลังเลใจเลย ไม่ใช่ว่านั่นเท่ากับว่าเป็นการสารภาพอ้อม ๆ ของความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอหรอกหรือ?
ไม่ใช่ว่าการสารภาพเป็นการส่งเสริมทางอ้อมของความรู้สึกและความรักใคร่หรอกหรือ?
ไม่ว่ามันจะเป็นคนแปลกหน้าหรือเพื่อนคนหนึ่งก็ตาม…
ตราบใดที่อีกฝ่ายสารภาพออกมา ความสัมพันธ์ระหว่างสองฝ่ายก็จะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วมาก
ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้เกลียดอีกคนมากเกินไป ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายก็จะกลายมาเป็นความรู้สึกคลุมเครือบางอย่างอย่างไม่รู้ตัว
นี่คือสิ่งที่กีย่ากำลังรู้สึกอยู่ตอนนี้อย่างเห็นได้ชัด
เธอรู้สึกขอบคุณต่อเจอรัลด์มาก และเธอก็ยังสงสัยเกี่ยวกับเขาอีกด้วยเช่นกัน หลังจากการสารภาพของเจอรัลด์ กีย่าก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการว่ามันจะรู้สึกเป็นยังไงที่ได้คบกันกับเจอรัลด์
เธอรู้สึกว่าเจอรัลด์คงจะดีกับเธอมากในทุก ๆ ทางที่เป็นไปได้
แต่อย่างไรก็ตาม ความคาดหวังแบบนี้ตรงข้ามกันกับความเป็นจริงอย่างสิ้นเชิง มันทำให้กีย่า ที่เป็นหญิงสาวที่ชอบการแข่งขันมากคนหนึ่ง ต้องการจะเติมเติมความคาดหวังของเธอ
และแน่นอน หลักฐานของกระบวนการทั้งหมดนี้ก็คือคน ๆ นี้ได้ทำให้หญิงสาวคนหนึ่งสนใจเข้าแล้ว
นั่นคือเหตุผลที่ทำไมกีย่าถึงได้ขึ้นรถไปกับยาโคปเมื่อวานนี้—แค่เพื่อจะทำให้เจอรัลด์รำคาญใจ
ยังมีฉากเล็ก ๆ ที่น่าเศร้าเมื่อครู่นี้อีกด้วยเข่นกันตอนที่กีย่าได้รู้ว่าเจอรัลด์มีแฟนอยู่แล้ว
แต่กระนั้น กีย่าก็ยังไปซื้อผลไม้บางอย่างกลับไปให้เจอรัลด์!
“โอ้! เธอไปซื้อผลไม้ให้ฉันเหรอ?”