มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 363
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 363
รถออดี้ A4 สีขาวมาหยุดตรงหน้าของพวกเขาและลดกระจกลง และผู้ชายที่แต่งตัวตามแฟชั่นคนหนึ่งก็ก้าวลงจากรถมาก
“เจซี! ในที่สุดนายก็อยู่นี่แล้ว! เพื่อนของนายอยู่ไหนล่ะ?”
“ฉันขอให้พวกเขาไปจองโรงแรมกันก่อนน่ะ หลังจากไปรับคุณเลนี่แล้ว พวกเราก็สามารถพาเธอไปที่โรงแรมเพื่ออาบน้ำแต่งตัวอะไรก่อนแล้วค่อยไปทานมื้อเที่ยงกันที่นั่น หลังจากนั้น พวกเราจะออกไปเที่ยวเล่นกัน!”
ขณะที่เจซีพูดคุยอยู่ เขาก็สังเกตเห็นอลิซและเจสลินที่ยืนอยู่ข้างเฮลี่
“เฮ้ คนสวย! ฉันพนันได้เลยว่าพวกเธอสาว ๆ เป็นเพื่อนของเฮลี่ ใช่ไหม? พวกเธอเป็นไงกันบ้าง?” เจซีถามขึ้นมา
“พวกเรากำลังพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อครู่นี้ ฮาร์เปอร์ไม่มีรถยนต์ ดังนั้นพวกเขาจึงวางแผนที่จะไปรับแม่ของเฮลี่ด้วยรถอูเบอร์กัน” เมย์กล่าว
“เอางี้ไหมพวกเธอสาว ๆ ตามไปกับฉันเพราะรถของฉันยังคงมีที่นั่งเหลืออีกสามที่นั่ง สนใจไปกับพวกเราไหมครับ สาว ๆ?” เจซีถามขึ้นมาเพียงเพราะเขาพบว่าอลิซและเจสลินนั้นน่ารักมากจริง ๆ และเขาก็ต้องการจะทำให้พวกเธอพึงพอใจกัน
แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เฮลี่และคนอื่น ๆ จะทันได้พูดอะไร เมย์ก็ปฏิเสธข้อเสนอนั้นของเขาทันที “ขอโทษนะ แต่แม่ของฉันจะนั่งที่ไหนล่ะถ้าที่นั่งเต็มรถแล้ว? และก็อย่าลืมเพื่อนร่วมห้องของฉันอีกสองคนก็จะมาร่วมกันกับพวกเราด้วยเหมือนกัน” เมย์รู้สึกหึงหวงขึ้นมา เมื่อเธอเห็นว่าเจซีมองอลิซและคนอื่น ๆ อย่างไร
“ไม่เป็นไร เมย์ พวกเราจะนั่งรถอูเบอร์ไปกัน!” เฮลี่ไม่อยากจะสร้างปัญหาใด ๆ
“เอาล่ะ ตามนั้น! พวกเราจะมุ่งหน้าไปก่อนละกัน ดังนั้นมันคงไม่เป็นไรถ้าพวกเธอจะสายกันไปสักเล็กน้อย จากนั้น พวกเราทั้งหมดก็จะมุ่งหน้าไปยังโรงแรมที่เจซีได้จองไว้ และพวกเราก็จะทานมื้อเที่ยงกันที่นั่น เนื่องจากว่าพวกเรามีกันค่อนข้างมาก ฉันขอพูดว่าพวกเราควรจะแยกกันจ่ายนะ แบบนั่นโอเคไหม?” เมย์กล่าว
“แน่นอนสิ!” เฮลี่พยักหน้ารับ
เมย์รอให้เพื่อนร่วมห้องสองคนของเธอมาถึงก่อนพวกเขาจะจากไปกัน
ขณะเดียวกันนี้ เจอรัลด์และคนที่เหลือก็รอจนกระทั่งรถอูเบอร์ของพวกเขามาถึงและจากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่สถานีรถไฟกัน
“ดูเธอสิ! เธอภูมิใจมากขนาดนั้นแค่เพราะแฟนของเธอขับรถออดี้ A4L เธอไม่รู้ใช่ไหมว่าที่เราต้องทำก็คือ ให้อลิซต่อสายโทรออกและสิลาก็จะมาที่นี่ได้ในทุก ๆ นาที!” เจสลินรู้สึกฉุนเฉียว
“เจสลิน เธอกำลังพูดถึงอะไร?! ฉันไม่ได้ติดต่อกับสิลามานมากแล้วนะ!” อลิซเหลือบมองเจอรัลด์ขณะที่เธอตอบกลับ
“ฉันได้ข่าวมาว่ากลุ่มการค้าเมย์เบอร์รี่ถูกขายไปทันทีที่พ่อของสิลามา มันช่างน่าเสียดายที่บริษัทใหญ่เช่นนั้นจากไปในเวลาไม่นานมานี้! แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าสิลาอยู่ที่นี่ละก็ ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าจะต้องทำให้เจซีคนนี้ และเมย์หุปปากไปได้แน่!” เจสลินกล่าว
ไม่ว่าเจสลินจะพูดอะไรก็ตาม ก็เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำไมอลิซถึงเพิกเฉยต่อเจอรัลด์
ทุกคนรู้ว่ากลุ่มการค้าเมย์เบอร์รี่เป็นของคุณคลอฟอร์ด แม้ว่าเธอไม่แน่ใจว่าเจอรัลด์เป็นคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ หรือไม่ก็ตาม แต่เธอก็ต้องการเขาจริง ๆ
ยกเว้นแต่ว่า หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับกลุ่มการค้าเมย์เบอร์รี่ อลิซก็ไม่ได้เชื่อว่าเจอรัลด์เป็นคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ ดังนั้น เธอจึงไม่ต้องการจะน้อมรับมันเอาไว้
แม้บัดนี้ อลิซก็ยังคงแคร์เกี่ยวกับสิ่งที่น่าประทับใจของเธอมากเมื่อเธออยู่ใกล้ ๆ เจอรัลด์ เธอจึงไม่เคยติดต่อกับสิลาอีก แต่หลังจากสิ่งที่เจสลินได้พูดไป เธอก็เกรงว่าเจอรัลด์อาจจะเข้าใจผิดไปได้
ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร เจอรัลด์ก็ยังคงร่ำรวย ก็แค่ว่าเขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับมันมากนักจริง ๆ และเขาก็ไม่ได้พูดมากเหมือนกัน
พวกเขาทุกคนได้มาถึงที่สถานีรถไฟที่เวลาประมาณสิบโมงตรงในตอนเช้า
“เฮ้ คุณแลนส์! ฉันได้ข่าวจากเมย์มาว่าเฮลี่ก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน ใช่ไหมคะ? ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้ถามเรื่องนี้ตอนที่อยู่ในรถไฟกันเมื่อครู่นี้ แต่ยังไงซะ ครอบครัวของเขาทำงานอะไรเหรอ? เขาร่ำรวยหรือเปล่า?”
แม่บ้านท่าทางดูดีสองคนเดินออกมาจากสถานีรถไฟ พวกเธอทั้งคู่อยู่ในช่วงอายุสี่สิบต้น ๆ แต่ก็ยังคงดูเหมือนราวกับว่าพวกเธอนั้นอายุสามสิบปีกัน
“ฉันไม่แน่ใจเหมือนกัน เฮลี่ไม่ได้เล่นให้ฉันฟังมากนัก และนั่นคือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงมาที่นี่! แต่ฉันเชื่อว่ามันก็ไม่แย่มากเกินไปนักหรอก ท้ายที่สุดแล้ว ผลการเรียนของเฮลี่ก็ดีมากจริง ๆ !” แม่ของเฮลี่กล่าว
แม่ของเมย์รู้สึกไม่มีความสุขมากนัก แม้ว่าเมย์จะน่ารักพอ ๆ กับเฮลี่ แต่เฮลี่ก็ทำได้ดีมากกับการเรียนของเธอ และก็มีบุคลิกที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ
ความจริงแล้ว เฮลี่นั้นดีกว่าลูกสาวของตัวเธอเองมาก ซึ่งหมายความว่าแฟนหนุ่มของเธอก็ต้องดีเหมือนกันกับเธอเช่นกัน