มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 32

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 32

เจอรัลด์ลุกจากเตียงก่อนจะรีบเข้าไปใน้องน้ำเพื่อรับโทรศัพท์

“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด!” แซคทักทายเจอรัลด์อย่างเคารพ

“คุณไลล์ ขอบคุณที่โทรมาวันนี้ ผมอยากจะถามคุณบางอย่าง…” เจอรัลด์ถามขึ้นขณะที่เขายิ้ม

“คุณคลอฟอร์ด โปรดบอกผมว่าคุณต้องการให้ผมทำอะไร คุณเพียงแค่ให้คำแนะนำผมและผมจะทำให้มันเสร็จอย่างทันที!”

เจอรัลด์บอกแซคเกี่ยวกับเงินที่เขาได้ใช้จ่ายที่โฮมแลนด์ คิชเช่นเมื่อคืนแล้ว

“โอ้! อย่างนั้นหรือ? คุณคลอฟอร์ด ผมไม่คิดว่าคุณได้จ่าย 10,000 ดอลลาร์อยู่แล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ไวน์แดงชั้นนำที่คุณได้สั่งเมื่อคืนที่แล้ว ซึ่งคุณได้จ่าย 9,000 ดอลลาร์ จริง ๆ แล้วมันถูกผลิตโดยครอบครัวคลอฟอร์ดในต่างประเทศ ดังนั้น ราคาของไวน์แดงนั้นเพียงไม่กี่ร้อยดอลลาร์เอง ฮ่าฮ่าฮ่า…”

แซคยิ้ม ด้วยความสัตย์จริง มันเป็นเรื่องน่าเสียดายจริง ๆ ที่เจอรัลด์เพียงแค่ใช้จ่ายเงินเพียงเล็กน้อยเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ได้แสดงความคืบหน้าในงานที่เจสสิก้าได้มอบหมายให้เขาได้ทำแล้ว

“คุณคลอฟอร์ด ผมสามารถทำอะไรให้คุณได้บ้าง? คุณต้องการให้ผมคืนเงิน 20,000 ดอลล่าร์ให้คุณหรือเปล่า? ผมจะไปทำเรื่องให้ทันทีที่คุณให้คำสั่งผมเพื่อจัดการเรื่องนี้…”

แซคฟังขณะที่เขาพูดขึ้นอีกครั้งว่า “อะแฮ่ม ช่างเหอะ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เงินก็กลับคืนเข้าสู่ธุรกิจของฉันอยู่ดี”

ในตอนแรกนั้น เจอรัลด์วางแผนที่จะนำเงินของเขากลับคืน

อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ฟังน้ำเสียงของแซค เขารู้สึกว่ามันคงจะน่าอายมากหากเขาขอให้เขาโอนเงินนั่นกลับมาให้เขา

อีกอย่างหนึ่ง เขาคงจะรู้สึกอับอายเล็กน้อยหากเขาขอให้แซคทำอย่างนั้น

เงินที่พี่สาวของเขาได้ให้เขาก็มาจากอุตสาหกรรมและธุรกิจเหล่านี้ซึ่งมีพวกเขาเป็นเจ้าของ

“ยังไงซะ มีเหตุผลอะไรหรือเปล่าที่คุณโทรหาผมในวันนี้ คุณไลล์?” เจอรัลด์ถามขึ้นทันที

“ครับ มีบางอย่างที่ผมต้องการจะบอกคุณหลังจากรู้ว่าวันที่ยากไร้ของคุณได้สิ้นสุดลง เหล่าบริหารในธุรกิจใหญ่ที่สุดในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ต้องการที่จะจัดงานเลี้ยงพิเศษเพื่อเฉลิมฉลองให้คุณ ผมแค่สงสัยว่าคุณจะมีเวลาเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงหรือเปล่าเนื่องจากมันเป็นวันเสาร์” แซคพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบา

ในตอนแรกนั้น เจอรัลด์วางแผนที่จะออกไปข้างนอกเพื่อผ่อนคลาย

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทุกคนได้รวมกันจัดงานต้อนรับพิเศษเพื่อเขาอย่างเฉพาะ เขาไม่ต้องการทำให้พวกเขาผิดหวัง นอกจากนี้ เจอรัลด์ต้องการทำความคุ้นเคยกับผู้คนมากขึ้น มิฉะนั้น เขาคงจะดูเหมือนคนยากไร้และคนโง่เหมือนตลอดมา

ดังนั้น เจอรัลด์ตอบรับที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงอย่างทันที

เพื่อแสดงความยิ่งใหญ่ของงานเลี้ยง พวกเขาได้เลือกจัดงานเลี้ยงที่โรงแรมหรูหราห้าดาวที่ยอดเยี่ยมแทนที่จะจัดงานเลี้ยงที่หนึ่งในสถานประกอบการในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่

มันคือร้านอาหารที่หรูหราจริง ๆ!

หลังจากพูดคุยกับฮาร์เปอร์ และเพื่อนร่วมห้องคนอื่นของเขา เจอรัลด์ลงมาชั้นล่างขณะที่เขาเตรียมตัวจะออกจากวิทยาเขต ขณะที่เขาเดินผ่านหอพักของผู้หญิงเขามองขึ้นไปและเห็นคนหนึ่งกำลังเดินออกมาจากหอพักหญิง

ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากซาเวียนั่นเอง

“เฮอะ? ทำไมเธอถึงกลับมาที่หอพักได้?”

เดิมทีเจอรัลด์คิดว่าซาเวียคงจะใช้เวลาข้างนอกทั้งคืนกับยูริหลังจากเขาได้ช่วยเหลือเธอจะร้านอาหาร

จริง ๆ แล้วเจอรัลด์กำลังรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อยเพราะเรื่องนั้น

ทันทีที่ซาเวียเห็นเจอรัลด์ เธอพูดขึ้นว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า เจอรัลด์ นายกำลังออกไปทำงานพิเศษของนายเนื่องจากว่าเป็นวันหยุดแล้วงั้นเหรอ? นี่เงินนายหมดแล้วหลังจากที่ได้ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยมากในคืนแล้วหรือเปล่า?”

“ให้ฉันบอกนายบางอย่างนะ นายไม่สามารถจะมาเทียบได้กับยูริ นายรู้ไหมว่ายูริกลับมาหาฉันในเวลายังไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำในคืนนั้น? ในตอนแรกนั้นพวกเราวางแผนที่จะใช้เวลาอยู่ด้วยกันข้างนอก อย่างไรก็ตามพวกเราตัดสินใจที่จะไม่ทำอย่างนั้นเนื่องจากฉันมีประจำเดือนอยู่…”

ซาเวียจ้องเจอรัลด์ด้วยท่าทางที่ชนะบนใบหน้าของเธอ จริง ๆ แล้วเธอพูดทั้งหมดนี่อย่างจงใจเพราะเธอต้องการยั่วยุเจอรัลด์

เธอคือซาเวีย เทพธิดาที่เขาคงจะไม่มีวันได้มาในช่วงชีวิตนี้!

“โอเค!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มหวานอมขมกลืน

เวลานี้เอง BMW 3-Series สีขาวได้ดังกระหึ่มอยู่ด้านหน้าของวิทยาเขต ทันทีที่เขาลดกระจกรถลง ยูริมองซาเวียด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก่อนเขาจะจ้องเจอรัลด์อย่างเย็นชา

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจอรัลด์ ฉันรู้ว่านายพยายามที่จะทำให้ฉันดูเป็นคนงี่เง่าในคืนแล้ว เสียดายนะ นายทำอย่างนั้นไม่สำเร็จ นี่นายคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะไม่มีเงินมาจ่ายค่าอาหาร?” ยูริถามขึ้นขณะเขาจ้องเจอรัลด์

หลังจากนั้น เขานำแหวนเพชรออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนเขาจะพูดขึ้นว่า “ซาเวีย ฉันนำสิ่งนี้มาเพื่อเธอ ชอบมันไหม?”

“ว้าว แหวนเพชร มันต้องราคาอย่างน้อย 1,500 ดอลลาร์! ฉันรู้ว่านายรวย ยูริ ไม่เหมือนคนบางคนที่มีเงินเพียงเล็กน้อยจากการถูกลอตเตอรี่!”

“แน่นอน ฉันรวย ฉันมีเงินมากมาย ซาเวีย ฉันจะพาเธอไปสถานที่ดีในวันนี้และพวกเราจะใช้จ่ายเงินจำนวนมากกัน อย่างไรก็ตาม คนบางคนจะต้องเป็นคนจนในอนาคต มาเถอะ ขึ้นรถได้แล้ว!”

ซาเวียตื่นเต้นมากและเธอขึ้นรถอย่างรวดเร็ว จากนั้น ยูริจ้องเจอรัลด์อย่างดูถูกก่อนเขาจะขับรถออกไปจากวิทยาเขต

ซาเวียตื่นเต้นมากหลังจากเข้ามาในรถและเธอถามยูริว่า “ยูริ ทำไมนายไม่บอกฉันว่าเมื่อคืนนายจัดการระดมเงินจำนวนมากมาได้อย่างไร? อีกอย่าง ทำไมมันดูเหมือนราวกับว่านายกลายเป็นคนรวยขึ้นเพียงข้ามคืน? พ่อของนายให้เงินทั้งหมดนี้กับนายหรือเปล่า?”

ยูริหัวเราะเบาๆขณะที่เขายังคงใช้โทรศัพท์ต่อไปขณะที่เขาขับรถ

หลังจากนั้น เขาลบซอฟต์แวร์บนมือถือโดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้เบื้องหลัง “อย่ากังวลไปเลย ไม่ว่ายังไง แค่จำไว้ว่าเจอรัลด์ไม่มีวันมาเทียบกับฉันได้! เขามันก็แค่ขยะชิ้นหนึ่ง!”

“ว้าว! มีความสุขมากจริง ๆ!”

หลังจากถูกเยาะเย้ยโดยยูริและซาเวียในตอนเช้าตรู่ เจอรัลด์ก็ไม่มีอารมณ์ที่จะออกไปข้างนอก นอกจากนี้เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ายูริจัดการหาเงินจำนวนมากมาได้อย่างไรเพียงข้ามคืน

ฮ่าฮ่าฮ่า…

เจอรัลด์หัวเราะให้กับตัวเองเพราะเขาไม่รู้ว่าทำไมเขายังคงนำมันมาใส่ใจ

เขามุ่งตรงไปยังห้องสมุดก่อนจะอ่านหนังสือและใช้เวลาบางส่วนของเขากับการเรียน

เมื่อถึงเวลาเกือบเที่ยงวัน เจอรัลด์ได้เรียกแท็กซี่ก่อนเขาจะมุ่งตรงไปยังร้านอาหารบริลเลี่ยนท์ สตาร์ มันคือร้านอาหารหกดาวในเมืองเมย์เบอร์รี่ แน่นอน มันไม่สามารถเทียบได้กับร้านอาหารใด ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ อย่างไรก็ตาม มันยังคงเป็นร้านอาหารที่หรูหราและแพง

เพราะเขายุ่งอยู่กับการอ่านหนังสือและไม่ได้คาดคะเนสภาพจราจรบนถนน เจอรัลด์มาถึงช้าไม่กี่นาทีในภายหลังจากเวลาที่พวกเขาได้ตกลงกัน

เขาเดินอย่างรวดเร็วมากขณะที่เขากำลังเร่งรีบ

บูม!

“อ่า! บ้าหรือเปล่า?”

เมื่อเขากำลังผ่านประตูหมุน เจอรัลด์ได้ผลักประตูหมุนแรงมากไปหน่อยและเขาได้ชนผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังเขาอย่างไม่ตั้งใจ

เด็กผู้หญิงกอดอกของเธอแน่นขณะที่เธอสบถด่าเจอรัลด์และนี่ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายขณะที่พวกเขาได้มาล้อมรอบเพื่อดูว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น…