มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 275
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 275
“เธอรู้เหรอ?” สิลาและคนอื่น ๆ ถามด้วยความแปลกใจ
“ใช่!” อลิซตอบด้วยความมั่นใจ เธอกล่าวต่อว่า “นี่คือรถสปอร์ตสุดหรูที่จอดอยู่ที่สวนสาธารณะขนาดเล็กใกล้ ๆ กับมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ หลังจากนั้น ก็มีข่าวลือกล่าวว่ารถคันนี้ถูกซื้อโดยนักธุรกิจใหญ่ท้องถิ่นที่แสนจะลึกลับ ที่มีนามว่าผู้ชายธรรมดา ที่เป็นนักเรียนในภาควิชาภาษาและวรรณคดีในมหาวิทยาลัยของเราเช่นกัน บางคนก็ยังบอกด้วยว่าจริง ๆ แล้วผู้ชายธรรมดาคือชื่อเล่นทางออนไลน์ของคุณคลอฟอร์ด!”
“ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ รถคันนี้ก็ควรจะจอดอยู่ที่โรงเรียนของเราสิ! ทำไมนักธุรกิจใหญ่ท้องถิ่นคนนี้ ผู้ชายธรรมดา จะจอดรถของเขาไว้ที่นี่ด้วยล่ะ?”
“นี่คือ วิลล่าที่คุณคลอฟอร์ดได้ซื้อไว้!” อลิซขมวดคิ้วขณะที่เธอพูดด้วยความไม่เชื่อ
กระนั้น คนอื่น ๆ สามารถเชื่อได้ว่าเจอรัลด์คือคุณคลอฟอร์ด และมันจะไม่มีความหมายอะไรต่อพวกเขาเลย
แต่อย่างไรก็ตาม อลิซไม่อาจจะเชื่อมันได้
เธอกลัว เธอหวาดกลัวเป็นพิเศษ
ตอนที่เธอยังอยู่ที่วิลล่าเมื่อครู่นี้ เธอใช้สมองอย่างหนักเพื่อคิดว่าเธอจะลบเจอรัลด์ทั้งหมดออกจากสมการนี้ได้อย่างไร
เธอต้องการเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้นที่จะหลีกเลี่ยงความจริงนี้ และในที่สุดสิลาก็คิดเหตุผลนั้นขึ้นมาได้
แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้จะอธิบายสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างไร?
รถของผู้ชายธรรมดาจอดอยู่ที่นี่ และมีข่าวลือว่าเขาคือคุณคลอฟอร์ด ตอนนี้ ดูเหมือนแทบจะแน่ชัดแล้วว่าผู้ชายธรรมดาคือ คุณคลอฟอร์ดอย่างแท้จริง!
ริต้าก็ได้พูดไปแล้วว่าคุณคลอฟอร์ดอยู่ที่นี่
คนอื่นเพียงคนเดียวที่ได้มาที่นี่ตลอดช่วงเวลาทั้งคืนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเจอรัลด์!
นักธุรกิจใหญ่ท้องถิ่น ผู้ชายธรรมดา มาจากภาควิชาภาษาและวรรณคดี และเจอรัลด์ก็มาจากภาควิชาภาษาและวรรณคดีเช่นกัน!
อลิซสามารถรู้สึกได้ว่าการหายใจของเธอนั้นถี่เพิ่มขึ้นอย่างเร็ว
ทำไมกัน? ทำไมดูเหมือนราวกับว่าทุกอย่างกำลังชี้ไปที่ความจริงที่ว่าเจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ดที่แสนลึกลับคนนั้นจริง ๆ?!
สิลาสูดหายใจเข้าลึกก่อนที่เขาจะให้คำแนะนำ “โอ้ ดูเหมือนราวกับว่าเด็กคนนั้นก่อนหน้านี้ก็มีภูมิหลังของตัวเขาเองเช่นกันนะ ยังไงซะ ทุกคนควรจะฟังฉัน เพียงแค่ซ่อนตัวซะเมื่อพวกนายเจอเขาในอนาคต และถ้าพวกนายไม่สามารถซ่อนได้ ก็จงตำตัวสุภาพกับเขาซะ!”
เขาใจกล้ามาก แต่เขาได้ยอมรับแนวคิดเดียวนับตั้งแต่ที่เขายังเด็ก เขาจะต้องยั้งคิดและระมัดระวังอย่างมากเมื่อจัดการเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตระกูลคลอฟอร์ด
นี่คือกรณีนี้
แม้ว่าเขาไม่รู้ว่าเจอรัลด์เป็นใคร แต่เขาจะปฏิบัติต่อเขาด้วยความสุภาพและความเคารพนับจากนี้เป็นต้นไป ทุกอย่างจะไม่เป็นไรใช่ไหมถ้างั้น?
หลังจากที่เขาพูดจบ สิลาก็มองไปที่อลิซก่อนที่เขาจะพูดขึ้น “อลิซ เธอก็ควรจะหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้แล้วเหมือนกัน ยังไงซะ ฟังฉันนะ แค่ทำตัวสุภาพและเคารพต่อเจอรัลด์เมื่อเธอเห็นเขาในอนาคต ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลยหนิ? เธอยังสามารถขอโทษเขาสำหรับทุกสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในวันนี้อีกด้วยเช่นกัน!”
“ทำตัวสุภาพเหรอ? ขอโทษเขางั้นหรือ? ทำไมฉันต้องขอโทษหรือทำตัวสุภาพกับเขาด้วยล่ะ? สิลา นายเป็นลูกชายของเจ้านายแห่งย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นะ! ทำไมนายต้องกลัวเจอรัลด์ด้วย? ไม่ใช่ว่านายพูดว่านายจะกำจัด และสอนบทเรียนให้ใครก็ตามที่ไม่เจริญหูเจริญตาสำหรับฉันหรอกหรือ? ฉันคิดว่าเจอรัลด์ไม่เจริญหูเจริญตาสำหรับฉัน! ฉันต้องการให้นายสอนบทเรียนให้เขาและกำจัดเขาไปซะในนามของฉัน! ตราบใดที่นายทำแบบนั้นได้ ฉันจะเป็นของนายนับจากนี้ไป!” อลิซตอบกลับขณะที่เธอลุกขึ้นทันที
นี่เป็นเพราะเธอไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าสิลาคนที่เธอรู้สึกว่ามีอำนาจทุกอย่างจริง ๆ แล้วจะยอมให้เจอรัลด์ได้จริงหรือ?
นี่จะไม่ได้หมายความว่าเจอรัลด์นั้นดีกว่าสิลาหรือเปล่า?
เพราะเจอรัลด์คือใครบางคนที่เธอดูหมิ่น เขาก็ต้องเป็นไอ้เศษสวะอยู่เสมอสิ! อลิซจะไม่สามารถยอมรับมันได้อย่างแน่นอนถ้าเจอรัลด์ได้รับเกียรติที่ดี!
เช่นนั้น เธอจึงกำลังตะโกนเหมือนคนบ้าในตอนนี้
“โธ่เว้ย! อลิซ เธอบ้าหรือเปล่า?” สิลาตอบกลับด้วยท่าทางที่ค่อนข้างไม่สบอารมณ์
แม้ว่าเงื่อนไขที่อลิซเสนอให้นั้นน่าดึงดูดมากจริง ๆ ก็ตามและแม้ว่าเขาจะเป็นคนโรแมนติกที่เอาแต่ใจมากมาโดยตลอด แต่เขาก็ไม่ได้โง่!
เจอรัลด์คนนี้มีความเป็นไปได้อย่างมากว่าจะเป็นคุณคลอฟอร์ด และเธอยังคงต้องการให้เขาสั่งสอนบทเรียนให้เจอรัลด์อีกงั้นเหรอ? เขาอาจจะไม่สามารถรักษาลิ้นของตัวเขาเองไว้ได้ด้วยซ้ำถ้าเขาสบถด่าเขา!
อลิซแทบจะร้องไห้อยู่แล้วขณะที่เธอตะโกน “ฉันไม่สน! เจอรัลด์ไม่สามารถเป็นคุณคลอฟอร์ดได้ ไม่ใช่ว่านายพูดว่าเขาอาจเป็นแค่สตอล์กเกอร์หรอกเหรอ? เขาจะเป็นคุณคลอฟอร์ดไปได้ยังไง? นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? นอกจากนี้ เขาก็มีชื่อเสียงในฐานะคนยากไร้ที่น่าสมเพชในโรงเรียนของเราตลอดมา!”