มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 241
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 241
“เธอต้องการอะไร?” เจอรัลด์ไม่เคยคิดว่าเขาจะบังเอิญได้เจอซาร่าอย่างไม่ตั้งใจเช่นนี้ ดังนั้น เขาจึงเพียงตอบกลับอย่างเย็นชา
“ฮี่ฮี่ ฉันอยากจะถามนายบางอย่าง หลังจากที่นายได้ฉีกหน้าฉันไปในตอนเช้าของวันนี้ นายรู้สึกอย่างไรและตอนนี้อารมณ์ของนายเป็นยังไงที่นายกำลังยืนต่อหน้าฉันในฐานะเด็กเสริฟ์เช่นนี้?” ซาร่าถามอย่างขมขื่น
ซาร่ารู้สึกเสียใจและไม่พอใจอย่างมากในใจของเธอหลังจากถูกการฉีกหน้าไป เธอยังอับอายมากด้วยเช่นกันเพราะวิธีที่เจอรัลด์ได้เอาชนะเธอ
ความรู้สึกเหล่านั้นได้ก่อกวนซาร่ามาตลอดทั้งวัน! เธอไม่สามารถรอที่จะได้แก้แค้นเขาได้
เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่น “ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ก็แค่พูดมาตอนนี้ถ้าเธอมีอะไรที่เธอต้องการจะพูด ฉันยุ่งอยู่!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ยุ่งกับผีนะสิ! เจอรัลด์ ไปสิ! เอาผ้าเช็ดมือมาให้ฉัน!” ซาร่าตอบกลับขณะที่เธอชี้ไปที่กล่องผ้าเช็ดมือตรงโต๊ะ
“ตอนนี้นายเป็นเด็กเสริฟ์ ดังนั้น นายควจจะบริการลูกค้าให้ดีสิ มิอย่างงั้น ฉันจะติเตียนเรื่องทัศนคติของนายให้กับผู้จัดการของนายนะ!” ซาร่ายังคงพูดต่อไปอย่างไม่สิ้นสุด
เจอรัลด์เองก็เริ่มจะรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าสิ่งเธอพูดก็สมเหตุสมผล อย่าลืมว่า ตอนนี้เขาก็เป็นพนักงานเสริฟ์จริง ๆ
ดังนั้น เขาจึงหยิบผ้าเช็ดมือมาหนึ่งผืนก่อนที่เขาจะยื่นมันให้กับเธอ
“ฉันไม่เอาแล้ว รองเท้าของฉันเปื้อน! ฉันอยากให้นายขัดมันให้ฉัน!” ซาร่าตอบ ขณะที่เธอทะนงตัวราวกับนกยูงตัวหนึ่ง
“นายได้ยินไหม? ซาร่าต้องการให้นายขัดรองเท้าของเธอ! ฮึ่ม! เดิมทีฉันคิดว่าเจอรัลด์ที่ซาร่าได้พูดถึงเป็นผู้ชายที่สูงและหล่อเหลาซะอีก ฉันผิดหวังมากจริง ๆ หลังจากที่ได้พบกับนายตอนนี้!”
“ใช่! ไม่ใช่ว่านายควรจะเป็นคนรวยหรอกหรือ? ทำไมนายถึงกำลังทำงานที่นี่ในฐานะเด็กเสริฟ์ในบาร์ล่ะ? อ่า! มันน่ารังเกียจจริง ๆ เมื่อคนยากไร้อย่างนายที่ไม่มีเงินเลยเสแสร้งทำเป็นว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่มีเงินมากมานน่ะ!”
“ฮี่ฮี่ พี่ซาบิพูดถูก! คนบางคนยอมทำทุกอย่างเพียงเพื่อจะรักษาใบหน้าของตัวเอง!
หญิงสาวทั้งหมดยิ้มเยาะขณะที่พวกเธอจ้องไปที่เจอรัลด์ ในขณะเดียวกัน ซาร่าก็ยังคงยกเท้าของเธอรอไว้
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้ขัดรองเท้าให้เธอ กลับกัน เขาเพียงวางผ้าเช็ดมือไว้ด้านข้างและพูดว่า “ถ้าเธอต้องการคนมาเช็ดเท้าให้เธอจริง ๆ เธอน่าจะไปจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ซะ เธอสามารถไปที่บาร์ตรงหอแดงแทนได้ ยังมีคนที่เต็มใจจะเลียเท้าเธออยู่นั่นด้วยนะ!”
หลังจากเขาพูดจบ เจอรัลด์ก็หันหลังจากไปทันที
“นาย นาย นาย!” ซาร่ากราดเกรี้ยว
จริง ๆ แล้วเขากำลังขอให้เธอไปมองหาผู้ชายแมงดาเอาเอง!
แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากได้คิดดูแล้ว ซาร่าก็ไม่ได้รู้สึกโกรธหรือหงุดหงิดอีกต่อไป กลับกัน จริง ๆ แล้วเธอค่อนข้างจะมีความสุขซะอีก
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ความกังวลทั้งหมดที่ได้รบกวนเธอมาตลอดทั้งวันนี้ในที่สุดก็ถูกขจัดออกไป มันรู้สึกราวกับว่าภาระอันใหญ่หลวงได้ถูกยกออกไปจากอกแล้ว
เธอคิดอย่างแท้จริงว่าเจอรัลด์เป็นคนที่มั่งคั่งมากและก็มีความเป็นไปได้อย่างมากว่าเขาเป็นเจ้าของรถแลมบอร์กินีคันนั้น
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ซาร่าก็น่าจะตายดีกว่า เพราะเธอได้ทำให้ทายาทที่ร่ำรวยมาก ๆ ต้องขุ่นเคืองใจ!
ซาร่าเคยคิดว่าจะดีแค่ไหนถ้าการพบกันครั้งแรกของเธอกับเจอรัลด์นั้นดีกว่านี้
พูดง่าย ๆ ซาร่านั้นเต็มไปด้วยความเสียใจ และรู้สึกหดหู่ใจมาตลอดทั้งวันนี้
ท้ายที่สุด เมื่อเธอออกมาข้างนอกในตอนกลางคือเพื่อคลายความเบื่อหน่าย เธอก็ตระหนักว่าสถานะของเจอรัลด์นั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอได้จินตนาการว่าเขาจะเป็น เขาก็เป็นเพียงไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนหนึ่งที่จะทำทุกอย่างเพียงเพื่อจะรักษาหน้าของตัวเอง
ตอนนี้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นมากแล้ว!
“ตอนนี้ปล่อยไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนนี้ไปเถอะ! พี่น้องทั้งหลาย มา! มาดื่มกันต่อเถอะ!”
หลังจากกลับไปที่บาร์ เจอรัลด์ก็ทำงานต่อไป และไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ย้ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทั้งหมดนั้นเสร็จเรียบร้อยในที่สุด กระบวนการทั้งหมดนั้นค่อนข้างทำให้ใจห่อเหี่ยว
เจอรัลด์คิดว่าคงไม่มีอะไรให้เขาทำที่นี่แล้ว ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจไปบอกแจ้งแคสแซนดร้าว่าเขาจะลาไปก่อน
เจอรัลด์เดินไปที่ห้องที่แคสแซนดร้าอยู่ ในเวลานี้ มีกลุ่มของชายหญิงกำลังดื่มด้วยกันในห้องนั้น
“มา มา ครูแมคเกรเกอร์! คุณแพ้อีกแล้ว คุณสามารถเลือกที่จะดื่มไวน์แดงขวดนี้ในอึกเดียว หรือจะถอดเสื้อผ้าของคุณสักชิ้นก็ได้!” ชายวัยกลางคนที่อ้วนม่อต้อคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่ข้างแคสแซนดร้าอย่างใกล้ชิดตอนนี้กำลังพูดไปในทางที่ไม่ดีดีอย่างมาก
“ฉันไม่ได้แพ้นะคะ! เห็นได้ชัดว่าคุณกำลังพยายามที่จะหลอกฉัน!” จะเห็นได้ว่าแคสแซนดร้าเกลียดชายวัยกลางคนที่อ้วนม่อต้อคนนี้จริง ๆ และเธอก็เกลียดสถานการณ์ในตอนนี้มากเช่นกันด้วย เธอกำลังดิ้นรนที่จะจัดการกับสถานการณ์นี้อยู่
“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณหมายความจะบอกว่าถ้าคุณแพ้เพราะผมหลอกคุณ นั่นหมายความว่าคุณไม่ได้แพ้เลยใช่ไหม? ถ้าคุณปฏิเสธที่จะดื่มไวน์แดง งั้นคุณก็ควรจะถอดเสื้อผ้าของคุณนะ! ฮี่ฮี่!” หลังจากเขาพูดจบ ชายวัยกลางคนที่อ้วนม่อต้อคนนี้ก็คว้าเข้าที่กระโปรงของแคสแซนดร้า ขณะที่เขาพยายามจะยกมันขึ้น
“คุณนี่มันโคตรจะน่าขยะแขยงเลยหรือเปล่า?”