มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 24
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 24
เจอรัลด์ต้องการที่จะถอนเงินของเขาทันทีที่เป็นไปได้เพื่อที่ว่าเขาจะสามารถออกจาธนาคารทันที ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะถอนเงินจำนวน 30 ดอลลาร์ทันทีทันใด
เขารีบบอกความต้องการของเขาให้พนักงานธนาคารผู้หญิงที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ทันที
พนักงานธนาคารหญิงรู้สึกสงสัย อย่างไรก็ตาม เธอป้อนตัวเลขลงในคอมพิวเตอร์ในภายหลัง คอมพิวเตอร์ของเธอแสดงการเพิกถอนสำเร็จทันที!
ตาของพนักงานธนาคารหญิงเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจอย่างฉับพลัน
30,000 ดอลลาร์!
โอ้มายก้อด เด็กนักเรียนคนนี้รวยมาก!
“คุณผู้ชายคะ การเพิกถอนของคนสำเร็จแล้วค่ะ”
หลังจากนั้น พนักงานธนาคารหญิงยืดผมให้ตรงก่อนจะยืนขึ้นและแสดงความเคารพต่อเจอรัลด์
จากนั้น เธอหยิบเงินสดก้อนหนึ่งก่อนจะวางมันในเครื่องนับเงิน
ครืด ครืด…
เครื่องนับเงินดังขึ้นทันที
มันคือเงินทั้งนั้น!
เหล่านักเรียนที่กำลังต่อแถวอยู่ในธนาคารเพื่อถอนเงินนิ่งงันไปชั่วขณะ
ในเวลานี้ทั้งเด็กผู้หญิงและผู้ชายที่อยู่ด้านหลังเจอรัลด์อ้าปากค้างไปตามๆกัน จนผู้คนยังสามมากยัดไข่สองฟองไปในปากของพวกเขาได้!
คนสองคนที่อยู่ด้านหลังของเขาได้เยาะเย้ยเขาก่อนหน้านี้เพราะพวกเขาคิดว่าเขาคงไม่มีเงินพอในบัญชีธนาคารของเขา!
อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนกับว่าเขามีเงินมากกว่าด้วยซ้ำ!
ในตอนนี้พวกผู้หญิงในธนาคารต่างพากันมองเจอรัลด์ด้วยสีหน้าแปลก ๆ
พวกเขาดูเหมือนกำลังพูดว่า ‘คนหล่อ ได้โปรดมองมาที่ฉัน โปรดมองมาทางนี้’
เจอรัลด์ลูบจมูกเขาปรอย ๆ เพราะเขารู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย
หลังจากนั้น เขาตระหนักได้ว่าไม่มีทางที่เขาจะเก็บเงินจำนวนมากไว้กับเขาเองและเขาไม่สามารถที่จะพกเงินจำนวนมากทั้งหมดนั้นไว้ในมือ
เขามองไปรอบ ๆ และเขาเหลือบไปเห็นถุงขยะสีดำในขยะด้านหน้าเคาน์เตอร์ มันเพิ่งถูกเปลี่ยดังนั้นมันยังคงใหม่เอี่ยมอยู่
เจอรัลด์นำถุงขยะออกมาก่อนจะวางมันไว้บนเคาน์เตอร์
“คุณ คุณต้องการถุงนี้เหรอ?”
พนักงานธนาคารหญิงประหลาดใจอย่างที่สุด
ทุกคนที่ร่ำรวยแปลกประหลาดกันอย่างนี้เหรอ?
“ใช่!”
เจอรัลด์ไม่ได้พูดมาก เขาเพียงแค่หยิบกองเงินสดและใส่มันลงไปในถุงขยะสีดำก่อนที่เขาจะหยิบบัตรประจำตัวของเขาจากพนักงานธนาคารหญิงและเดินออกจากธนาคารไป
“ดูนั่นสิ! เขาร่ำรวยและนายไปเยาะเย้ยและหัวเราะเยาะเขาก่อนหน้านี้ นายรวยได้ครึ่งหนึ่งของเขาหรือเปล่า?”
ทันทีที่เจอรัลด์ออกจากธนาคารไปทุกคนเริ่มกระซิบในหมู่กันเอง
ตอนนี้เอง หญิงสาวที่อยู่ในวงแขนของเด็กผู้ชายมองเขาอย่างรังเกียจขณะที่เธอชกเขาตรงหน้าอก
เด็กผู้ชายเพียงจ้องด้านหลังของเจอรัลด์และตอบอย่างฉุนเฉียวว่า “เอาหละ โธเว้ย! ทำไมคนร่ำรวยถึงแต่งตัวแบบนั้นได้?”
ถึงแม้ว่าเจอรัลด์ไม่อยากเข้าเรียนสาย แต่เขาก็สายไปแล้วเพราะความล่าช้า
“รายงานครับ!”
เจอรัลด์ยืนอยู่ตรงประตูห้องเรียน
แคสแซนดร้า แมคเกรเกอร์ ตัวแทนชั้นเรียนหญิงสาวสวย จ้องไปที่เจอรัลด์
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคิดว่านายอาจจะกลัวมากเกินไปที่จะมาเรียนเพราะวันนี้เราจะได้จ่ายค่าเทอมของพวกเรา!”
หลังจากนั้น แคสแซนดร้าแลมองถุงขยะสีดำในมือของเจอรัลด์ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นว่า “ทำไมหละ? นี่นายออกไปข้างนอกเพื่อไปหยิบมาเพราะนายไม่มีเงินพอที่จะจ่ายค่าเทอมใชไหม?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า…”
ทันทีที่แคสแซนด้าพูดขึ้นมาทุกคนในห้องก็ระเบิดหัวเราะ
เจอรัลด์ไม่ได้พูดอะไร
นี่เป็นเพราะว่าเขารู้ว่าตัวแทนชั้นเรียนห้องเขาลำเอียงกับคนรวยและเธอปฏิบัติต่อนักเรียนที่ยากจนกว่าอย่างแตกต่างมาก
เขาจะพูดอะไรได้?
ดังนั้น ผู้คนที่แคสแซนดร้าปฎิบัติด้วยอย่างดีมากในชั้นเรียนคือกลุ่มคนที่ร่ำรวยอย่างเช่นแดนนี่และยูริ
พวกเขายังออกไปข้างนอกและสนุกด้วยกันหลังจากเลิกเรียน
แดนนี่ ผู้ที่ปกติชอบโดดเรียนและพลาดการสอบของเขาก็ยังคงได้คะแนนที่สูง
เขาไม่ต้องแม้แต่ยื่นใบลาด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม หากเจอรัลด์ไม่ได้เข้าเรียนแม้แต่ครั้งเดียวโดยปราศจากการขอลา แคสแซนดร้าจะขู่ไล่เขาออกทันที! แม้ว่ามันอาจจะดูเหมือนการพูดเกินจริง แต่มันไม่ใช่อะไรเลยนอกจากเรื่องจริง!
“ฉะนั้น ฉันเดาว่านายจะต้องพึ่งพาเงินช่วยเหลือเพื่อจ่ายค่าเรียนในเทอมนี้ ฉันพูดถูกไหม? ฉันไม่เห็นวิทนีย์ส่งรายงานเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ยังไงก็ตาม เจอรัลด์ ให้ฉันเตือนนายว่าวันสุดท้ายของการจ่ายค่าเรียนคือสิ้นเดือนนี้! หากนายไม่ได้จ่ายค่าเรียนตรงเวลา งั้นฉันจะไล่นายออกและเตะนายออกจากมหาวิทยาลัยโดยไม่ลังเลเลย!“
แคสแซนดร้าจ้องไปที่เจอรัลด์อย่างเย็นชาก่อนเธอจะพูดต่อว่า “เอาหละ เก็บขยะของนายและกลับไปที่นั่งได้แล้วตอนนี้ น่าอับอายอะไรอย่างนี้!”
แคสแซนดร้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับสถานการณ์ของเจอรัลด์
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้โกรธแม้แต่น้อย
“ฮึ่ม!”
ในตอนนี้แดนนี่ บลอนดี้ และพวกผู้ชายที่เหลือกำลังหัวเราะ
เจอรัลด์ มีสีหน้าที่เฉยเมยบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาพูดขึ้นว่า “ตัวแทนชั้นเรียน ใครบอกว่าฉันจะชะลอการชำระเงินจนกระทั่งถึงสิ้นเดือนเหรอ? ฉันมาที่นี่เพื่อจ่ายค่าเรียนของฉันวันนี้”
“อะไรนะ? ว่าไงนะ? นายจะจ่ายค่าเล่าเรียนในวันนี้เหรอ?”
แคสแซนดร้าแปลกใจมาก
ในตอนนี้เอง ซาเวียผู้ที่นั่งอยู่กลางห้องเรียน มองเจอรัลด์ด้วยท่าทางเย็นชา
“เจอรัลด์ ได้โปรดอย่าทำแบบเดิมเหมือนกับที่นายได้ทำก่อนหน้านี้เลย! นายจ่ายค่าเล่าเรียนของนายด้วยธนบัตรหนึ่งและห้าดอลลาร์และฉันต้องนั่งนับธนบัตรแต่ละใบเป็นเวลานานด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนร่วมชั้นองนาย”
แคสแซนดร้ามีสีหน้าที่กังวลบนใบหน้าของเธอ ในช่วงเทอมสุดท้าย เจอรัลด์ทำให้ทุกคนตกตะลึงเมื่อเขาจ่ายเงินค่าเล่าเรียนของเขา
เนื่องจากว่าเขาไม่ได้จัดการเพื่อที่จะได้เงินช่วยเหลือจากมหาวิทยาลัยในเทอมที่แล้ว เจอรัลด์ จึงต้องรวบรวมเงินทั้งหมดที่เขาหามาได้จากการทำงานพาร์ทไทม์เข้าด้วยกัน เพื่อจ่ายค่าเล่าเรียน ในตอนนั้น จึงทำให้เกิดเป็นเรื่องอื้อฉาวมากในมหาวิทยาลัย
มีนักเรียนที่ยากจนเช่นนี้ในมหาวิทยาลัยจริงเหรอ?
แคสแซนดร้ากลัวว่าจะมีเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยเดิมปีที่แล้วและเธอจะต้องอับอายอีกครั้ง!
“โอ้ หัวหน้าห้อง ฉันคิดว่าพวกเราจะได้ทำงานกันข้ามคืนอีกครั้ง! ฉันรู้สึกสงสารมือขวาของฉันแหละ ฉันคิดว่าฉันจะสามารถใช้มันไปหาอะไรกินและเล่นเกมแทน!”
แดนนี่ บลอนดี้พวกผู้ชายที่เหลือแสร้งว่ามือของพวกเขากำลังเจ็บปวดและพวกเขาเดินไปหน้าชั้นเรียนในตอนนี้เพื่อช่วยหัวหน้าห้องนับเงินที่เจอรัลด์กำลังจะใช้จ่ายค่าเล่าเรียน
ความจริงแล้ว พวกเขาพยายามจะดูถูกและดูหมิ่นเจอรัลด์
การแสดงออกบนใบหน้าของซาเวียเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันเพราะเธอรู้สึกละอายใจมากที่ว่าเธอเป็นแฟนเก่าของเจอรัลด์!
“ฮ่าฮ่าฮ่า เอาหละ ถ้านายอยากจะนับเงินขนาดนั้น งั้นก็นับมันช้า ๆ และบอกฉันเมื่อนายนับมันเสร็จนะ!”
ตอนนี้เองมีร่องรอยของความโกรธบนใบหน้าของเจอรัลด์
เขาทิ้งถุงขยะไว้ที่หน้าชั้นเรียน
ว๊าว!
ในตอนนี้เอง ถุงขยะได้เปิดออกและธนบัตรได้กระจัดกระจายไปทั่วหน้าห้องเรียน…