มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 226
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 226
ฟินน์ไม่ได้รังเกียจที่จะจ่ายหนึ่งพันห้าร้อยถึงหนึ่งพันสามร้อยดอลลาห์ เขาไมาสามารถใช้จ่ายไปมากกว่านี้แม้ว่าเขาต้องการก็ตาม แล้วนับประสาอะไรกับการจ่ายหนึ่งหมื่นสองพันดอลลาร์เพื่อดอกไม้ช่อหนึ่ง
เธอหันไปมองรอบ ๆ ด้วยความปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงสายตาที่เยาะเย้ยของแขกในร้าน แต่แทนที่ ทั้งหมดที่เธอเห็นคือเจอรัลด์กำลังมองมาทางเธอ ดูเหมือนเขาจะพูดคุยกันกับแฟนสาวที่ขี้เหร่เขาอย่างมีความสุข
โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ซาร่าก็ระเบิดออกมาด้วยความโกรธ เธอยืนขึ้นและชี้ไปที่เจอรัลด์โดยตรง ที่นั่งอยู่โต๊ะวีไอพี ก่อนจะกรีดร้องใส่เขาอย่างสุดปอด
“โธ่เว้ย เจอรัลด์ นายกำลังหัวเราะอะไรห๊ะ?!”
ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพชคนนั้น! ตลกอะไรขนาดนั้น? ไม่ใช่ว่าเขาจองโต๊ะวีไอพีเพื่อจะทำเป็นเจ๋งหรอกหรือ? เขากล้าดียังไงมาหัวเราะเยาะเธอ?
“เฮอ? ใครบอกว่าฉันกำลังหัวเราะเยาะเธอ? ฉันแค่มองไปที่ดอกไม้นั่น ทำไมล่ะ?? นั่นมันทำให้เธอเดือดร้อนเหมือนกันเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยความโกรธ
เพราะเขาเห็นว่าเควต้าดูเหมือนจะชอบดอกกุหลาบเหล่านั้นมาก เขาจึงถามเธอว่าอันไหนที่เธอต้องการ เพราะแบบนั้น เขาถึงได้รับการตำหนิที่เลวร้ายมากจากซาร่า
“ตายจริง! จริง ๆ แล้วนายก็สนใจในดอกกุหลาบด้วยเหรอ? อะไรที่ทำให้นายคิดว่านายคู่ควรกับมันล่ะ?” ซาร่ายิ้มเยาะ
เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาอย่างหมดหนทางและไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากนั้น
แต่แทนที่ เขากลับดีดนิ้วและโบกมือเรียกพนักงานเสริฟ์ที่กำลังขายดอกไม้มาหาเขา
เมื่อเธอเห็นว่ามีคนต้องการใช้การบริการของเธอ พนักงานเสริฟ์สาวก็ยิ้มและเข็นรถเข็นไปหาเจอรัลด์อย่างกระตือรือร้น
“ในนั้นมีดอกกุหลาบเท่าไหร่กันครับ?”
“ค่ะคุณ? คุณกำลังถามจำนวนของดอกกุหลาบในรถเข็นนี้เหรอค่ะ?” พนักงานเสริฟ์สาวสวยถามด้วยความประหลาดใจ “ทั้งหมดนี้มีหนึ่งพันดอกค่ะ คุณผู้ชาย!” เธอกล่าวต่อไปอย่างกระตือรืนร้น
“กุหลาบหนึ่งพันดอก งั้น นั่นน่าจะประมาณสามหมื่นดอลลาร์ใช่ไหมครับ?”
“นั่นถูกต้องค่ะ คุณผู้ชาย ดิฉันขอถามได้ไหมค่ะ คุณ คุณตั้งใจจะทำอะไร?” พนักงานเสริฟ์ถามขณะที่เธอจ้องมองเจอรัลด์ด้วยสายตาที่เบิกกว้าง
เควต้า ในขณะเดียวกัน ก็ตระหนักได้ว่าเจอรัลด์กำลังจะทำอะไร เธอได้จ้องมองดอกกุหลาบดามัสกัสเหล่านั้นมาครู่หนึ่งแล้ว
เธอจำได้ว่าเคยเห็นพวกมันในหนังสือเรียนตอนที่เธอยังเด็ก
เหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างกระทันหันและน่าแปลกใจในวันนี้ในที่สุดก็ช่วยให้เธอได้เห็นความมหัศจรรย์ของดอกกุหลาบดามัสกัส
เพียงแค่ได้เห็นดอกกุหลาบเหล่านั้นในรูปภาพ เธอก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองพวกมันด้วยความงุนงง เจอรัลด์ต้องวางแผนที่จะซื้อดอกกุหลาบทั้งหมดนั่นเพราะเขาเห็นว่าเธอต้องการพวกมันจริง ๆ
เธอกำลังจะห้ามปรามเขาแต่มันก็สายเกินไปแล้ว
เจอรัลด์ได้นำบัตรธนาคารของเขาออกมาแล้ว และพูดอย่างเฉยเมยว่า “ผมจะรับทั้งหมดนั่น และผมจะจ่ายด้วยบัตร”
“ขอโทษนะคะ?”
พนักงานงานเสริฟ์สาวตกตะลึง
ซาร่ากลืนน้ำลายด้วยความตกใจ รู้สึกราวกับว่าเธอเพิ่งจะถูกตบอย่างแรงบนใบหน้าของเธอ
นี่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพชคนนั้นยังเล่นเป็นคนรวยอยู่หรือเปล่า?
เขาต้องแสดงละครตบตาแน่ เขาจะมีเงินมากขนาดนั้นได้อย่างไร?
แต่อย่างไรก็ตาม เสียงที่ไม่ผิดเพี้ยนของการทำธุรกรรมที่สำเร็จให้ความรู้สึกเหมือนการตบนับครั้งไม่ถ้วนบนใบหน้าของซาร่า ครั้งแล้วครั้งเล่า
นั่นเป็นเงินสามหมื่นดอลลาร์!
ให้ตายเถอะ จริง ๆ แล้วเจอรัลด์มีเงินมากกว้าสามหมื่นดอลลาร์ และเขาก็ใช้จ่ายเงินทั้งหมดนั่นราวกับว่ามันไม่เป็นไรแม้แต่น้อยเลยงั้นหรือ?
“ผมจะส่งดอกไม้เหล่านี้ไปที่บ้านของคุณ และผมก็มั่นใจว่าในบ้านที่สวยงามของคุณจะมีที่ให้พวกมันแน่!”
เจอรัลด์ยังไม่แม้แต่จะสนใจหันไปมองสีหน้าที่ตกใจของซาร่าด้วยซ้ำ
แต่แทนที่ เขายังพูดคุยกับเควต้าต่อไปขณะที่พวกเขาเพลิดเพลินกับมื้ออาหารของพวกเขาด้วยกัน
เมื่อพวกเขาทานอาหารกันเสร็จแล้ว พวกเขาก็ออกจากร้านอาหารไป
ไม่มีแม้แต่สักครั้งที่เจอรัลด์จะสนใจหันไปมองที่ซาร่า
ซาร่ารู้สึกเจ็บปวดอย่างมากหลักจากที่ได้เห็นเจอรัลด์เมินเฉยต่อเธออย่างสิ้นเชิง
คุณพระช่วย…ผู้ชายที่เธอได้ดูหมิ่นและดูถูกอยู่ตลอดเวลากลับกลายเป็นคนที่ร่ำรวยโคตร ๆ งั้นเหรอ?
อะไรกัน?!
ไม่ เธอต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้!
เมื่อตื่นจากอาการมึนงง ซาร่าก็ไล่ตามหลังเจอรัลด์ไปทันที
แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เธอเห็นก็คือท้ายรถแลมบอร์กินีที่ถอยออกไปจากหน้าร้านอาหาร เจอรัลด์และผู้หญิงคนนั้นที่เขาอยู่ด้วยไปไหนไหนแล้ว?
“ไม่ใช่ว่านั่นคือรถสปอร์ตสุดหรูหรอกหรือ? ตายจริง ในที่สุด! ฉันก็เห็นใครบางคนขับรถนั่น ดูเหมือนราวกับว่าชายหนุ่มที่ร่ำรวยลึกลับคนนั้นได้ทำการปรากฎตัวแล้วสินะ ทำไมฉันไม่เข้าหาเขาก่อนหน้านี้? ถ้าเพียงฉันก้าวให้เร็วกว่านี้ ฉันก็คงได้เห็นชายหนุ่มที่ร่ำรวยคนนั้นแล้วว่าเป็นใคร เสียดายชะมัด!”
ซาร่ากระทืบเท้าของเธออย่างกระวนกระวาย อีกครั้งแล้ว เรือออกจากท่าไปแล้ว และเธอก็พลาดโอกาสที่จะได้พบกับชายหนุ่มที่ร่ำรวยคนนั้น
แต่แล้ว…
บางอย่างดูเหมือนจะแวบเข้ามาในหัวของเธอ เธออ้าปากค้างด้วยความอกสั่นขวัญแขวน
ไม่!
เจอรัลด์อยู่ไหนกัน???