มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1674
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1674
ชายทั้งสองเฝ้าดูร่างปริศนาร่างหนึ่งปล่อยลูกเตะสายฟ้าฟาดออกมาถึงสองครั้งติดต่อกัน! กว่าพวกเขาจะทันได้รู้ตัว พวกเขาก็ลอยขึ้นไปอยู่ในอากาศแล้ว!
เมื่อเห็นเช่นนั้น ชายในชุดไหมสีฟ้าก็ตกใจในทันที เขาไม่เคยคิดว่าจะมีใครกล้าลงไม้ลงมือกับลูกน้องของเขา!
“สามต่อหนึ่งเหรอ? ช่างไร้ยางอายจริง ๆ!” เจอรัลด์ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นเจ้าของลูกเตะทั้งสองครั้งกล่าวเยาะเย้ย
“…นาย… นายเป็นใคร? กล้าดียังไงมายุ่งกับเรื่องนี้! คงไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วสินะ?!” ชายในชุดสีฟ้าโต้กลับ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์
แน่นอนว่าเจอรัลด์ไม่หวั่นเกรงต่อพวกเขาเลยแม้แต่น้อย
“ใคร ฉันงั้นเหรอ? ฉันก็เป็นแค่คนที่ผ่านมาแล้วทนเห็นคนเจ้าเล่ห์อย่างนายไม่ได้ก็เท่านั้น!” เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ
“นาย…! เด็กน้อย เผื่อว่านายจะยังไม่รู้ ฉันชื่อ ยาน ซาเนตติ! นายน้อยคนโตของตระกูลซาเน็ตติ จากรัฐโจเอนแห่งจาเอลตรา! ที่นี้คุกเข่าแล้วขอโทษฉันเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้นแล้วล่ะก็… เดาว่าอีกไม่นานนายจะต้องเจอกับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสแน่!” ยานคำราม
“อย่างกับฉันจะสนว่านายเป็นใคร ในมุมมองของฉัน เราทุกคนเท่าเทียมกัน! แล้วนายเป็นใครถึงได้มารังแกคนอื่นแบบนี้?” เจอรัลด์เย้ยหยัน ขณะที่เขามองยานด้วยสายตาเหยียดหยาม
“นายอยากตายมากขนาดนั้นเลยเหรอ! ก็ได้! เป็นความผิดของนายนะที่มาทำให้ฉันโกรธถึงขนาดนี้!” ยานคำราม ขณะที่เขาเหวี่ยงหมัดเข้าหาเจอรัลด์ในทันที!
จากท่าทางการโจมตีของเขา ยานน่าจะเป็นผู้บ่มเพาะตนที่มีความเข้าใจในศิลปยุทธค่อนข้างดีไม่น้อยเลยทีเดียว แต่น่าเสียดายที่ความแข็งแกร่งของเขาเทียบอะไรไม่ได้กับพลังอันยิ่งใหญ่ของเจอรัลด์เลย…
ด้วยเหตุนี้ การเตะของเจอรัลด์เพียงครั้งเดียวก็สามารถส่งยานให้ลอยละลิ่วขึ้นท้องฟ้าไปได้! ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของเจอรัลด์ ทำให้ยานไม่อาจตอบสนองได้ทันท่วงที ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการโจมตีกลับเลยด้วยซ้ำ!
เขาส่งเสียงร้องตะโกนและเจ็บปวด ขณะที่ร่วงหล่นลงกับพื้น นั่นแปลว่าการที่เขาร่วงหล่นจากพื้นนั้นทำให้เกิดความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ทุกคนที่ได้ชมสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองเจอรัลด์ และความคิดที่ว่าเขาทั้งเก่งและรวดเร็วเป็นอย่างมาก!
“นาย… นี่นายกล้าทำร้ายฉันเหรอ?! ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่มีทางปล่อยนายไป!” ยานคำราม พยายามทำตัวเข้มแข็ง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็คิดที่จะลงไม้ลงมือกับยานต่อ กระทั่งรู้สึกได้ว่ามีคนดึงแขนของเขา เมื่อหันกลับไปมอง เจอรัลด์ก็เห็นว่าบุคคลดังกล่าวเป็นชายหนุ่มรูปงาม…
เขามองมาที่เจอรัลด์ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดขึ้นว่า “คุณเป็นนักสู้ที่เก่งมากพี่ชาย! เพราะฉะนั้นอย่าไปสนใจคนแบบเขาเลย!”
“…แล้วคุณเป็นใคร?” เจอรัลด์ถามด้วยคิ้วที่ยกขึ้นเล็กน้อย
“อ่า ทำไมผมถึงได้เสียมารยาทขนาดนี้! ผมคือ ไซริล กาเบรียล มาจากเมืองอาร์โบรซ์แห่งจาเอลตรา!”
ทันทีที่ทุกคนได้ยินเช่นนั้น ต่างก็ต้องตกตะลึง!
“เมืองอาร์โบรซ์?! พระเจ้าช่วย!”
“ให้ฉันเดานะ! เขาคงเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลกาเบรียล!”
“นายประหลาดใจเพราะเรื่องนี้อย่างนั้นเหรอ? ฉันน่ะตกใจสุดขีดตั้งแต่วินาทีแรกที่รู้ว่าเขามาลงทะเบียนที่นี่!”
“จริงอย่างที่นายว่า! เหลือเชื่อจริง ๆ!”
ขณะที่คนอื่นพูดถึงไซริลกันไม่หยุด ยานก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ อย่างเพราะว่ายานตระหนักดีว่าเมื่อเทียบกับไซริลแล้ว เขาเทียบอะไรไม่ได้เลย…