มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1617
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1617
ด้วยเหตุนี้เจอรัลด์จึงรีบดันร่างของหญิงสาวเอาให้ห่างจากตัวเขา
โนริก็เลยถามด้วยความประหลาดใจกลับไปว่า “คุณกลับมาทำไม เจอรัลด์? แล้วทำไมไม่บอกฉันก่อนว่าคุณจะกลับมา?”
“ฉันพยายามตามหาเธอแล้ว แต่ยามของเธอบอกฉันว่าเธอไม่อยู่! เพราะงั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อดูว่าตัวเองพอจะมีโชคได้เจอเธอบ้างหรือเปล่า!” เจอรัลด์อธิบาย
เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริก็ดีใจ ท้ายที่สุด เธอก็คิดถึงเจอรัลด์อย่างสุดซึ้งนับตั้งแต่พวกเขาแยกจากกัน ตั้งแต่นั้นเธอก็รู้สึกเบื่อหน่ายเป็นต้นมา
ให้ดูด้วยตาก็จะเห็นได้ว่าโนริสนิทสนมกับเจอรัลด์เพียงใด ชายหนุ่มในชุดขาวจึงกระฟัดกระเฟียดใส่พวกเขาอย่างโกรธเกรี้ยว ก่อนจะถามว่า “โนริ หมอนี่ใครกัน?”
โนริหันกลับมามองชายในชุดขาวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เขาเป็นแฟนฉันไงล่ะ จอห์นนี่ เลเกอร์! เพราะอย่างนั้นนายเลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะให้เขาจัดการนายซะ!”
เจอรัลด์เองก็ได้แต่ขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินคำกล่าวอ้างของโนริ ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้คนอื่นเป็นเกราะกำบังมากเกินไป…
“…ขอโทษทีนะ แต่ฉันไม่ใช่แฟนของเธอเสียหน่อย!” เจอรัลด์ปฏิเสธเพราะไม่อยากหาเหาใส่หัว
เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริก็หันไปจ้องเจอรัลด์ที่อยู่ข้าง ๆ เธอเหนื่อยใจกับความไม่รู้สึกรู้สาของเขา แค่ดูก็น่าจะรู้แล้วมิใช่หรือว่าเธอแค่พยายามเอาตัวเองออกไปให้พ้นจอห์นนี่?
ในขณะเดียวกัน ชายหนุ่มผู้ซึ่งกำลังหัวเสียชื่อว่าจอห์นนี่ เลเกอร์ เป็นคนที่เกาะติดอยู่กับโนริมานานที่สุด โนริดูเหมือนจะไม่ชอบเขาเลยแม้แต่น้อย และดูเหมือนเธอจะไม่ชายตามองเขาเลยด้วยซ้ำ! แม้ว่ามันจะทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก แต่ปฏิกิริยาของเธอกลับยิ่งเป็นสาเหตุให้เขายิ่งอยากได้เธอมาเป็นของตัวเองมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
เจอรัลด์ ผู้ซึ่งไม่ต้องการทำให้เกิดความเข้าใจผิดโดยไม่จำเป็นขึ้น ไม่สนใจสายตาของโนริ แล้วกล่าวเสริมว่า “ดูท่าตอนนี้เธอคงมีธุระให้ต้องจัดการอยู่ โนริ ในเมื่อเป็นแบบนั้นแล้ว ไว้เธอจัดการธุระของตัวเองเสร็จเมื่อไหร่แล้วค่อยนัดเจอกันอีกทีแล้วกัน!”
ขณะที่เจอรัลด์กำลังจะเดินจากไป โนริที่กำลังประหม่าอยู่ก็เอื้อมมือไปโอบเจอรัลด์ทันที!
ในเมื่อเขาจงใจมาหา แล้วเธอจะปล่อยเขาไปง่าย ๆ ได้อย่างไร! อีกอย่างเขายังติดค้างเธออยู่!
เมื่อหน้าอกของเธอแนบเข้ากับแขนของเจอรัลด์แล้ว โนริจึงกระซิบว่า “อย่าลืมนะว่าคุณติดค้างฉันอยู่ เจอรัลด์! ดูสิ ผู้ชายคนนี้น่ารำคาญมาก! ถ้าคุณแสร้งทำเป็นเป็นคนรักของฉัน และช่วยฉันกำจัดเขาไว้ได้ ฉันจะถือว่าเราหายกัน!”
เมื่อเธอพูดแบบนั้น เจอรัลด์ก็ได้แต่เห็นด้วยอย่างเงียบ ๆ เขารักษาคำพูดของตัวเองเสมอ
เมื่อตระหนักได้ว่าความเงียบของเจอรัลด์แปลว่าตกลง โนริจึงหันไปเผชิญหน้ากับจอห์นนี่ก่อนจะแสดงสีหน้าเคร่งเครียด ขณะที่เธอออกปากเตือนว่า “ฟังนะจอห์นนี่ ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก เพราะงั้นอย่ามายุ่งกับฉัน! แต่อย่างที่นายเห็นนั่นแหละว่าฉันมีคนรักอยู่แล้ว เพราะงั้นรู้เอาไว้ด้วยว่านายกับฉันไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น! ลาก่อน!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จอห์นนี่รู้สึกขายหน้าขึ้นมาทันที เขาเป็นนายน้อยของตระกูลเลเกอร์… ความจริงที่ว่าผู้หญิงที่เขารักถูกพรากไปจากเขาต่อหน้าต่อตานั้นช่างน่าขายหน้าอย่างที่สุด!
หลังจากหยุดชั่วครู่ จอห์นนี่ชี้ไปที่เจอรัลด์ก่อนจะคำราม “…นายนั่นแหละ! นายเป็นใคร? ฉันขอท้าดวลกับนาย!”
เจอรัลด์เลิกคิ้วตอบ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าจอห์นนี่คนนี้ค่อนข้างจะไร้สาระ เขายังไม่รู้จักปล่อยวางทั้งที่โนริปฏิเสธเขาเสียงแข็งขนาดนี้
โนริตะคอกใส่จอห์นนี่อย่างดูถูกเหยียดหยามกลับไปว่า “นายกล้าท้าดวลคนรักของฉันจริง ๆ เหรอจอห์นนี่? คนอ่อนแออย่างนาย แค่เขาดีดนิ้วนิดเดียวก็ฆ่านายได้แล้ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จอห์นนี่ก็โกรธขึ้นมาทันที! โนริดูถูกเขามากเกินไปหรือเปล่า? เขาอยู่ในราชาแห่งจักระระดับเก้าเชียวนะ!
“ฟังนะไอ้หนุ่ม! ถ้าวันนี้นายไม่ยอมรับการท้าดาลจากฉัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้นายออกไปจากที่นี่ได้อย่างมีลมหายใจเด็ดขาด