มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1615
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1615
หลังจากกำจัดอีกสองคนออกไปแล้ว เจอรัลด์ก็เริ่มคิดถึงสิ่งที่ต้องทำต่อไป
จากการเผชิญหน้าครั้งนี้เพียงครั้งเดียว เจอรัลด์ก็รู้ว่าเขาต้องมุ่งหน้าไปยังเมืองซันนีวาให้เร็วที่สุด เพื่อทำลายตระกูลแควนท็อคลงให้จงได้…
หลังจากครุ่นคิดอีกเพียงเล็กน้อย เจอรัลด์ก็คว้าโทรศัพท์ออกมา และกดโทรออกไปยังหมายเลขของฮิวเบิร์ต ยังเกอร์ จากหน่วยมังกร… ไม่ว่าเขาจะทำอะไรต่อไป เขาก็ยังต้องการให้ใครสักคนมาจัดการกับศพเหล่านี้ก่อน
ฮิวเบิร์ตไม่ปฏิเสธคำขอของเจอรัลด์อย่างแน่นอน และประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา คนของฮิวเบิร์ตก็มานำศพไป…
เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาอย่างไม่พอใจ เมื่อเช้าก่อนที่ยามาซอนและลูกน้องของเขาจะมา เขายังได้อยู่อย่างสงบสุขอยู่เลยแท้ ๆ… แต่ก็ยังดีที่ครอบครัวของเขายังปลอดภัย ดังนั้นในเรื่องร้ายก็ยังมีเรื่องดี ๆ อยู่
ตอนนี้ปัญหาถูกจัดการแล้ว เจอรัลด์จึงรีบกลับไปที่คฤหาสน์ทันที…
ในตอนที่เจอรัลด์กลับมาถึงเขาก็ตระหนักได้ว่าสมาชิกในครอบครัวของเขาตื่นกันแล้ว เนื่องจากมีคนรับใช้ที่ได้รับมอบหมายงานที่จำเป็นทั้งหมดภายในคฤหาสน์อยู่แล้ว ทุกคนในครอบครัวของเขาจึงนั่งแกร่วอยู่ในห้องพ่อแม่ของเขา
เมื่อตอนหนักได้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ในการพูดคุยเรื่องต่าง ๆ กับทุกคน เจอรัลด์จึงมองดูพวกเขาแต่ละคนก่อนที่จะเอ่ยปากขึ้น “พ่อ แม่ พี่ และโยเอล! มีเรื่องสำคัญบางเรื่องที่ผมจำเป็นต้องคุยกับพวกคุณทุกคน ผมหวังว่าพวกคุณจะช่วยกันแสดงความคิดเห็น!”
ดีแลนยิ้มตอบลูกชายของเขา แล้วตอบว่า “เราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกันนะ เจอรัลด์! มีอะไรก็พูดมาเถอะ!”
“เอาล่ะ อันที่จริงแล้ว ผมกำลังคิดว่าจะพาทุกคนไปอยู่ในพระราชวังซาคราโซลิส ไม่เพียงแต่ที่นั่นจะปลอดภัยกว่าที่นี่เท่านั้น แต่ที่นั่นจะมีมิล่าคอยดูแลทุกคนด้วย!” เจอรัลด์อธิบาย
แม้ว่าที่นี่จะเงียบสงบกว่ามาก แต่ความจริงที่ว่ายามาซอนและคนของเขาสามารถหาพวกเขาเจอที่นี่ได้ ทำให้เจอรัลด์กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของครอบครัวเขามากขึ้น หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเจอรัลด์ก็สรุปได้ว่าพระราชวังซาคราโซลิสเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับพวกเขาอย่างแท้จริง มิล่าคอยอยู่ดูแลอำนวยความสะดวกให้พวกเขาอีกด้วย
พวกเขาก็ไม่คัดค้านแนวคิดนี้ ดังนั้นดีแลนจึงตอบกลับไปว่า “ฟังดูเข้าท่าดีนะเจอรัลด์! เอาตามที่ลูกว่านั่นแหละ!”
โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาทุกคนเข้าใจดีว่าในสายตาของศัตรูแล้ว พวกเขาเป็นเพียงหมูในอวยเท่านั้น เมื่อคำนึงถึงสิ่งนั้นแล้ว ตราบใดที่สามารถทำให้เจอรัลด์ลดความกังวลลงได้ พวกเขาจึงไม่คิดที่จะต่อต้านการจัดการของเจอรัลด์ นอกจากนี้ยังช่วยให้มั่นใจได้ว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยครอบครัวของพวกเขาก็จะได้อยู่ด้วยกัน
“ดีใจที่ได้ยินแบบนั้น! เดี๋ยวผมจะส่งทุกคนไปยังพระราชวังซาคราโซลิส!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับพยักหน้า
ในตอนเที่ยง ทุกคนขึ้นรถเพื่อมุ่งหน้าไปยังพระราชวังซาคราโซลิส
ระหว่างทางเจอรัลด์ครุ่นคิดเรื่องของเจ้าแห่งวิญญาณ และสมาชิกคนอื่น ๆ ของหน่วยมังกรที่ประจำการอยู่ที่พระราชวังซาคราโซลิส ตราบใดที่ไม่มีใครจากอาณาจักรแห่งนักปราชญ์พยายามบุกรุกสถานที่มั่นของเขา เขาก็เชื่อว่าครอบครัวของเขาจะค่อนข้างห่างไกลจากอันตราย… คนที่ยังไม่อาจทะลวงเข้าไปถึงอาณาจักรแห่งนักปราชญ์ คงไม่โง่พอที่จะบุกฐานของเขา
คิดไม่ถึงเลยว่าทันทีที่กลับไปถึง มิล่าก็สวมกอดสามีของตัวเองด้วยความดีใจที่ได้เห็นเขากลับมาได้อย่างปลอดภัย ความสุขของเธอตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง เพราะทุกครั้งที่เจอรัลด์ออกเดินทาง มิล่าจะจมอยู่กับความกังวลและคอยภาวนาขอให้เจอรัลด์กลับมาอย่างปลอดภัย
หลังจากทุกอย่างสงบลงเล็กน้อย เจอรัลด์ก็หันไปมอบยันต์สื่อสารให้มิล่า ก่อนจะพูดว่า “ผมจะขอฝากโยเอลกับพ่อแม่ไว้ในความดูแลของคุณก่อนนะ มิล่า ผมยังมีบางอย่างที่ต้องทำ และอาจต้องใช้เวลาสักหน่อยกว่าจะได้กลับมา เพราะฉะนั้นหากมีอะไรอยากจะบอกผม ให้ใช้ยันต์สื่อสารเหล่านี้!”
เมื่อได้รู้ว่าความรับผิดชอบของเจอรัลด์หนักหนาเพียงใด มิล่าก็พยักหน้ารับ แม้ว่าเธอจะไม่สามารถช่วยเขาได้โดยตรง แต่อย่างน้อยเธอก็สามารถทำตามคำขอของเขาได้ เพื่อป้องกันไม่ให้เจอรัลด์ต้องแบกรับความกังวลมากไปกว่านี้ มิล่าเข้าใจว่าเธอต้องเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่สุด ที่สามารถเคียงข้างเขาได้
เมื่อตกลงปลงใจกันเสร็จ เจอรัลด์จึงรีบเดินทางไปจาเอลตราอีกครั้งด้วยเหตุผลสองประการ…