มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1586
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1586
“ฉันถามนาย ตอบฉันมา!” เจอรัลด์กล่าว
“ถูกต้อง แผนที่นั่นแสดงกลไกของค่ายกลในหุบเขาใต้พิภพมันเป็นกุญแจสำคัญในการค้นหาพรีโมโคโรส แต่ที่สำคัญก็คือ ฉันชิงมันมาจากตระกูลซาห์นแล้ว ตอนนี้มันตกเป็นของตระกูลแมคโคว์สกี้ น้องชาย อย่าบอกนะว่านายไม่เคยได้ยินชื่อของตระกูลฉัน?”
ตอนนี้ซาเคอร์รู้แล้วว่าเขาไม่อาจเทียบกับอีกฝ่ายได้และไม่รู้ว่าเจ็ดเทพมรณะหายไปไหน เขาจึงทำได้เพียงยอมจำนน
“ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมถึงมีหมอกหนาปกคลุมอยู่ที่หุบเขาอันเดอร์เวิร์ลทุกครั้งที่ฉันไป ดูเหมือนว่าฉันเดาถูกแล้ว มีค่ายกลพิเศษอยู่ในหุบเขานั่นเอง”
ในที่สุดเจอรัลด์ก็พบคำตอบสำหรับคำถามของเขา และดวงตาของเขาก็เป็นประกายขึ้นในทันที
“นายบอกว่าแผนที่อยู่กับนายใช่หรือเปล่า?”
เจอรัลด์เอ่ยตอบอย่างตื่นเต้น
“ใช่แล้วน้องชาย นายนี่มีพลังแข็งแกร่งจริง ๆ เลยนะ แต่ถึงอย่างนั้น นายไปถามใครดูก็ได้ แล้วจะได้รู้ว่าตระกูลแมคโคว์สกี้นั้นทรงพลังแค่ไหน วันนี้ฉันจะยกโทษให้กับความหยาบคายของนาย แต่ฉันจะแนะนำนายว่าอย่าคิดที่จะแตะต้องแผนที่นั่นจะดีกว่า…”
เพี๊ยะ!
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เจอรัลด์ก็ตบเขาอย่างแรงอีกครั้งแล้วเหวี่ยงเขาลงกับพื้น
จากนั้นเจอรัลด์ก็เหยียบใบหน้าของเขา “ฉันออกตามหามันมาตั้งไกล สุดท้ายก็ได้เจอมันเพราะโชคช่วย! ฉันตามหาสิ่งนี้มาหนึ่งเดือนแล้ว และที่ผ่านมามันก็อยู่กับนายมาโดยตลอด!”
“ใคร… นายเป็นใครกันแน่!”
ซาเคอร์ถามด้วยความกลัว
ชายคนนี้ไม่ได้ปฏิบัติตามบรรทัดฐาน การกระทำของเขาอยู่เหนือการคาดหมายอย่างสมบูรณ์
เขาบอกชื่อสกุลของเขาไปแล้ว แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่เข้าใจ
“ฉันเป็นใครก็ไม่สำคัญหรอก สิ่งที่สำคัญก็คือ ตั้งแต่ฉันได้ค้นพบกับแผนที่ ฉันก็ต้องได้มันมาไว้ในครอบครอง นายเองก็ขโมยมาจากคนอื่นด้วยเหมือนกันนี่!”
เจอรัลด์ยิ้มอย่างเย็นชา
เจอรัลด์เห็นถุงผูกรอบเอวของซาเคอร์
ดังนั้นเขาจึงยกมือขึ้น และกระเป๋าก็บินไปที่มือของเขาทันที
“ฉันรู้วิธีเก็บเกี่ยวพรีโมโคโรสด้วยนะ! โปรดช่วยฉันด้วย!”
โนริตะโกนราวกับว่าเขาเป็นผู้กำหนดชีวิตเธอ
“ตกลง!”
เจอรัลด์ยิ้ม
เขาอยากจะออกไปทันทีที่เขาได้สิ่งที่ต้องการ
“ไอ้สารเลว! แกกล้าทำตัวหยาบคายกับนายน้อยแมคโคว์สกี้ได้ยังไง! แกมันรนหาที่ตาย!”
และทันทีที่เจอรัลด์หันกลับมา เงาทั้งเจ็ดก็บินมาทางเขา
พรึ่บ
พวกเขาไม่ใช่ใครอื่น นอกจากเจ็ดเทพมรณะ
ทันทีที่พวกเขาออกมา พวกเขาก็มีท่าทีเป็นปรปักษ์กับเจอรัลด์อย่างเปิดเผย และโจมตีเขาด้วยการโจมตีที่รุนแรงที่สุด
เจอรัลด์ไม่สามารถหลบการโจมตีได้ ดังนั้นเขาจึงเตะซาเคอร์อย่างแรงทันที และส่งเขาส่วนกลับไปเพื่อสกัดกั้นการโจมตี
ปัง ปัง ตุ้ม!
การโจมตีเกิดขึ้นเจ็ดครั้ง และสายเกินกว่าที่พวกเขาจะหยุดยั้งการโจมตีเหล่านั้น ดังนั้นการโจมตีทั้งเจ็ดครั้งจึงโดนซาเคอร์เข้าเต็ม ๆ
“อ๊าก!”
เสียงร้องไห้น่าสังเวชดังสนั่น
สิ่งต่อมาที่พวกเขาได้เห็นคือบาดแผลที่โชกไปด้วยเลือดบนหน้าอกของซาเคอร์
“นายน้อยแมคโคว์สกี้!”
เจ็ดเทพมรณะร่อนลงบนพื้น และมองไปที่ซาเคอร์ซึ่งกำลังกระอักเลือดอย่างควบคุมไม่ได้ และใบหน้าของพวกเขาก็ซีดลงทันที
พวกเขาตกใจมากจนพวกเขาขาอ่อน
ซาเคอร์ แมคโคว์สกี้ เป็นบุตรชายคนเดียวของผู้นำตระกูลแมคโคว์สกี้ในเอิร์ธ แคปปิตอล
แต่ตอนนี้กลับถูกพวกเขาฆ่าเนี่ยนะ?!
แม้ว่าพวกเขาจะหนีไปจนสุดขอบโลก พวกเขาก็ไม่อาจหนีความตายพ้น
เมื่อมองไปที่ซาเคอร์ ซึ่งเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด โนริก็ทั้งรู้สึกโล่งใจและหวาดหวั่นไปพร้อมกัน
“ไปกันเถอะ เร็วเข้า!”
โนริบอกให้เจอรัลด์รีบไป
เนื่องจากเจอรัลด์ได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เขาจึงขี้เกียจเกินกว่าจะมอบความบันเทิงให้แก่เจ็ดเทพมรณะ เขาจึงใช้วิชาตัวเบาและหายไปพร้อมกับโนริ
“นายน้อยแมคโคว์สกี้! เราไม่ได้ตั้งใจ!”
เจ็ดเทพมรณะคุกเข่าข้างซาเคอร์และร้องไห้ ไม่กล้าพูดอะไรออกมาสักคำ
“เร็วเข้า… ไป… หาพ่อฉัน! ไปพาเขามาช่วยฉัน!”
ร่างกายของซาเคอร์สั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ขณะที่เขากระอักเลือดออกมา เขาบังคับตัวเองให้พ่นประโยคนี้ออกมาจากปาก…