มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 153

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 153

เจอรัลด์รู้ว่าเอเลน่าหมายถึงอะไรโดยไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ!

แน่นอนว่าเธอกำลังพยายามจะให้เขาแกล้งทำเป็นว่าเป็นแฟนของเธอ เพื่อที่เธอจะได้ใช้เขาจัดการกับญาติคนนั้นของเธอ

เจอรัลด์สุดจะทนแล้วกับการเสแสร้งแกล้งทำ แม้กระทั่ง นับประสาอะไรกับการแกล้งเป็นแฟนของเธอ

“เจอรัลด์ ได้โปรด ฉันขอร้องคุณ โปรดแกล้งทำเป็นว่าคุณเป็นแฟนของฉัน เอเดนและคนอื่น ๆ ดูเหมือนพวกอันธพาลมากเกินไป พวกเขาไม่ได้ใจเย็นเหมือนกับที่คุณเป็น คุณคือผู้ท้าชิงที่ดีที่สุดสำหรับฉัน ถ้าคุณไม่ช่วยฉัน ลูกพี่ลูกน้องของฉันจะให้ฉันพบปะทำความรู้จักกับผู้ชายคนนั้นแน่ และฉันไม่อยากจะพบกับเขาเลยจริง ๆ!” เอเลน่าขอร้อง

แม้ว่าเจอรัลด์อยากจะปฏิเสธ แต่เขาก็หาเหตุผลไม่ได้จริง ๆ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เอเลน่าก็ได้ช่วยเขามาสองสามครั้งแล้วก่อนหน้านี้ และตอนนี้เธอก็แค่ขอให้เขาตอบแทนความช่วยเหลือนั้น มันคือคำร้องขอที่ธรรมดา และมันคงจะน่าอับอายถ้าเขาปฏิเสธมันไป

“ก็ได้!” เจอรัลด์พยักหน้าตกลง

หลังจากวางสายโทรศัพท์ เจอรัลด์ไม่ได้ขึ้นไปชั้นบนกับเอเดนและคนอื่น ๆ แต่แทนที่ เขากลับนั่งรถแท็กซี่ไปที่บ้านของญาติเอเลน่า

ครอบครัวของลูกพี่ลูกน้องของเธอค่อนข้างมั่งคั่ง และมีบ้านพักต่างอากาศในเมืองรีวิงตัน

เมื่อเขามาถึง เอเลน่าก็กำลังรอเขาอยู่ตรงทางเข้าแล้ว

และถัดจากเธอคือหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะอายุเท่าเอเลน่า

ไม่ว่าเจอรัลด์จะมองอย่างไร ฉากนี้ทำให้เขานึกถึงช่วงเวลาตอนที่เขาไปบ้านของมีล่า สมิธ วันหนึ่ง เขาจะบังเอิญพบพวกเขาทั้งหมดโดยการแกล้งทำเป็นแฟนของคนอื่นอีกหรือเปล่า?

เจอรัลด์ลงจากรถและกล่าวทักทายเอเลน่า

“อ่า! ตายแล้ว ลูกพี่ลูกน้อง คนนี้คือเจอรัลด์เหรอ? เขาคือแฟนหนุ่มที่เธอพูดถึงก่อนหน้านี้ใช่ไหม? ทำไมเขานั่งรถแท็กซี่มาที่นี่ล่ะ?”

หญิงสาวที่อยู่ข้างเธอค่อนข้างผิวขาวและน่ารัก แต่เมื่อเธอเห็นเจอรัลด์ เธอก็มองเขาด้วยความไม่พอใจและผิดหวัง

ดูเหมือนว่าเอเลน่าจะไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเขา

หญิงสาวที่รำ่รวยคนนี้ถึงไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร

เมื่อพิจารณาจากการแต่งตัวของเขา เขาดูเหมือนจะเป็นไอ้ขี้แพ้ที่ยากจนบางคนไม่ว่าจะมองเขาไปทางไหนก็ตาม นอกจากนี้ เขาไม่รู้สึกอับอายที่นั่งรถแท็กซี่มาที่นี่หรือ?

เธอรู้สึกผิดหวัง

“แอมเบอร์ เธอกำลังพูดอะไร? เจอรัลด์เป็นคนดีมากนะ! เป็นบ้าอะไรถ้าเขาจะเป็นแฟนของฉัน!”

เอเลน่ายิ้มอย่างอ่อนหวาน และวิ่งไปควงแขนของเจอรัลด์

โธ่ จะดีแค่ไหนถ้าเจอรัลด์เป็นแฟนของเธอจริง ๆ เอเลน่าคิดกับตัวเอง

“เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันหวังว่าพ่อแม่ของฉันกับญาติ ๆ จะไม่พูดอะไรใด ๆ เมื่อพวกเขาเห็นเขาในภายหลัง!”

แอมเบอร์เม้มริมฝีปาก ขี้เกียจจะมองไปที่เจอรัลด์นานกว่านี้

เธอหันกลับและเข้าไปข้างใน

“ให้ตาย…คุณบอกแค่ว่าผมต้องไปพบกับลูกพี่ลูกน้องของคุณเท่านั้นเองไม่ใช่หรือไง? ทำไมถึงมีคนอื่น ๆ มากมาย?” เจอรัลด์ตกตะลึง

“พวกเขาแค่มานี่หลังจากที่ฉันโทรหาคุณ ฉันขอโทษค่ะ เจอรัลด์…ช่วยฉันแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ!” เอเลน่าแลบลิ้นออกมา

“เอาล่ะ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ!” เจอรัลด์ตอบอย่างหมดหนทาง

สิ่งที่เจอรัลด์คิดในใจก่อนที่เขาจะมาที่นี่นั้นจริง ๆ แล้วค่อนข้างเรียบง่าย เมื่อเขาได้พบกับครอบครัวลูกพี่ลูกน้องของเอเลน่า ลูกพี่ลูกน้องของเธอคงจะเริ่มเปรียบเทียบเขากับผู้ชายคนอื่น ๆ จากนั้นเขาจะนำทรัพย์สินบางอย่างของเขาออกมาและปล่อยให้พวกเขาได้เปรียบเทียบกัน

ง่าย ๆ เช่นนั้น

แต่ตอนนี้ เหล่าคุณป้าและคุณลุงของเอเลน่าก็อยู่ที่นี่ด้วย และนั่นถึงกับทำให้เขารู้สึกปวดหัว

กลายเป็นว่าทุกคนได้ข่าวว่าเอเลน่าจะมาที่นี่ในวันนี้ และครอบครัวของเธอกับฝั่งลูกพี่ลูกน้องของเธอปกติก็ค่อนข้างสนิทกันอยู่แล้ว

พวกเขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเมื่อเป็นเรื่องของการติดต่อธุรกิจการค้าต่าง ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาก็ได้ข่าวมาว่าเอเลน่าหาแฟนหนุ่มสักคนให้ตัวเองได้แล้ว

ดังนั้น พวกเขาทั้งหมดจึงมาที่นี่