มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1476

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1476

“ที่คฤหาสน์ฮาร์ทสโตนในเมืองเจนน่าครับ! ณ เวลานี้ น่าจะมีคนมากมายที่ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณรวมตัวกันอยู่ที่นั่นแล้ว!” จูเลียนตอบ

“เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปที่นั่นเพื่อดูสถานการณ์ก่อน!” เจอรัลด์พูดพร้อมกับพยักหน้า

“ให้ผมไปเป็นเพื่อนนะครับ นายท่าน!” จูเลียนตอบ

“ไม่จำเป็นหรอก นายเป็นเเป้าหมายที่ใหญ่เกินไป และฉันเชื่อว่าคนอื่น ๆ ที่ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณจะค้นพบตัวตนของนายได้อย่างง่ายดาย แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันสามารถใช้เทคนิคการสกัดกั้นลมปราณได้ และนั่นจะทำให้ฉันดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ฉันจะให้เพอร์ลามากับฉันแทน” เจอรัลด์พูดก่อนจะหันไปมองเทอร์แรนซ์

“สำหรับคุณ คุณเชอร์วิน ผมเกรงว่าจะต้องรบกวนอะไรคุณบางอย่าง…”

“บอกมาได้เลยครับ นายท่าน!”

“เอาล่ะ ผมอยากให้คุณช่วยหาบัตรเข้างานเทศกาลใต้ดินให้ผมหน่อย!”

“นั่นจะไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใดครับ นายท่าน!” เทอร์แรนซ์ได้ตอบกลับ

เมื่อถึงจุดนี้ เทอร์แรนซ์และจูเลียนรู้สึกชื่นชมในตัวเจอรัลด์อย่างสุดซึ้ง ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งคู่รู้สึกว่าอนาคตของพวกเขาจะสดใสอย่างแน่นอน ตราบเท่าที่พวกเขาติดตามชายคนนี้ มันคงไม่ใช่เรื่องที่ฟังดูเกินจริงที่จะบอกว่าพวกเขาสามารถที่จะไปถึงจุดสูงสุดได้ หากอยู่ภายใต้การดูแลของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งจูเลียน

หลังจากที่ได้มอบหมายหน้าที่ให้ทุกคนแล้ว เจอรัลด์และเพอร์ลาก็กำลังจะออกไปดูสถานการณ์ที่คฤหาสน์ฮาร์ทสโตน ในขณะเดียวกัน เพอร์ลาก็ได้รับข้อความทางโทรศัพท์ของเธอ

เธอยิ้มขณะที่อ่านข้อความแล้วรีบพูดว่า “อาจารย์คะ ยูลเพิ่งส่งข้อความทางวอตส์แอปป์มาหาฉัน โดยระบุว่าเขาต้องการให้ฉันช่วยอะไรบางอย่าง! และตอนนี้เขาก็กำลังรอเราอยู่ที่ทางเข้าแล้ว!”

“โอ้? ถ้าอย่างนั้นทำไมเราไม่ไปพบเขาตอนนี้เลยล่ะ?” เจอรัลด์ตอบ เขารู้สึกดีต่อยูลอยู่แล้ว

เขาปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่ายูลทำให้เขานึกถึงตัวตนในอดีตของเขา เมื่อหวนนึกถึงเรื่องนี้ เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างสมเพชตัวเองในใจ

ท้ายที่สุดก็มีคำกล่าวเอาไว้ว่า แม้ว่าคนสองคนที่ยิ่งใหญ่พอ ๆ กันอาจกลายเป็นเพื่อนกันได้ แต่คนสองคนที่น่าสงสารพอ ๆ กันจะเข้ากันได้อย่างแน่นอน เป็นเพราะหลังจากเศร้าโศกมานาน การได้พบใครสักคนที่เข้าใจความเศร้าของพวกเขา ย่อมทำให้ทั้งสองฝ่ายมีความสุข เมื่อรู้ว่าในที่สุดพวกเขาก็พบคนที่เต็มใจจะร่วมเดินทางเดียวกันไปพร้อมกับพวกเขา นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เพื่อนเหล่านี้สนิทกันมากขึ้น

เมื่อมาถึงประตู พวกเขาเห็นยูลเดินไปมาพร้อมกับโทรศัพท์มือถือในมือ แม้ว่าตอนนี้เขาจะร่ำรวยหลังจากได้รับเงินจากเจอรัลด์ เขาก็ยังเลือกที่จะดำเนินชีวิตที่เรียบง่าย

ไม่ว่าในกรณีใด วินาทีที่เขาเห็นเจอรัลด์และเพอร์ลา เขาก็วิ่งไปหาพวกเขาทันทีก่อนจะพูดว่า “พี่เจอรัลด์! เพอร์ลา!”

“เธอบอกว่าต้องการความช่วยเหลือจากฉันใช่ไหม? มีปัญหาอะไรเหรอยูล?” เพอร์ลาถาม

“มะ มันเกี่ยวกับหลุมฝังศพปู่ของผม! มันตั้งอยู่ที่เอ็กซ์บีกิ เมาน์เทน แต่ผู้จัดงานเพิ่งจะบอกผมว่าคฤหาสน์ฮาร์ทสโตนต้องการจะจัดงานที่นั่น! ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงวางแผนที่จะทำลายหลุมฝังศพของเขา! ผมพยายามข้อร้องพวกเขาแล้วว่าอย่ายุ่งกับหลุมฝังศพของปู่ แต่ผมกลับถูกพวกเขาซ้อมและถูกไล่ออกมา! ด้วยเหตุนี้ ผมจึงหวังว่าคุณจะไปช่วยคุยกับคนพวกนั้นให้ผมได้ อย่างน้อยพวกเขาก็ให้เวลาผมสองสามวันในการย้ายหลุมฝังศพของปู่ออกจากพื้นที่ตรงนั้น เพอร์ลา…!” ยูลอธิบาย ตอนนี้ดวงตาของเขาแดงก่ำและมีน้ำตาไหลออกมา

“…เรื่องนั้นมัน …” เพอร์ลาพึมพำ เธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอย่างยิ่ง ท้ายที่สุดแล้ว ครอบครัวเชอร์วินไม่ได้ยิ่งใหญ่ดังเช่นในอดีตอีกต่อไปแล้ว และพวกเขาก็ไม่ได้ข้องเกี่ยวกับคนที่คฤหาสน์ฮาร์ทสโตนมาได้ระยะหนึ่งแล้ว…

เมื่อเห็นว่ายูลกระวนกระวายเพียงใดและเพอร์ลาก็กำลังรู้สึกกังวลใจเช่นกัน เจอรัลด์ก็ยิ้มก่อนจะพูดว่า “อย่ากังวลไปเลยนะ สำหรับตอนนี้ เรารีบไปที่คฤหาสน์ ฮาร์ทสโตนก่อน แล้วเราค่อยคิดหาทางออกสำหรับเรื่องนี้เมื่อเราไปถึงที่นั่น!”