มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1464
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1464
การที่ชายคนนี้เรียกชื่อเขาแบบนั้น… บวกกับน้ำเสียงของเขา ทั้งสองสิ่งนี้บ่งบอกอย่างชัดเจนว่าเขารู้เกี่ยวกับอดีตและภูมิหลังของเจอรัลด์เป็นอย่างดี…
“…เราเคยพบกันมาก่อนหรือเปล่า? ฉันไม่คิดว่าฉันเคยรู้จักอาจารย์คนไหนที่ได้รับการฝึกฝน เพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณแบบแกมาก่อน!” เจอรัลด์กล่าวด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทั้งชายในชุดดำและเฟเดริโก้ก็หัวเราะออกมาทันที
“นี่ก็เป็นอีกครั้งที่แกทำตัวโง่เขลาเช่นเคย…! ฉันไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าแกจะยังทำเป็นนิ่งเฉยได้ถึงขนาดนี้ แม้ว่าฉันจะเปิดโปงธาตุแท้ของแกให้ทุกคนรู้แล้วก็ตาม! ไม่ว่าอย่างไร… แกอยากจะรู้จริง ๆ ใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันเกรงว่าแกจะตกใจอย่างมากเมื่อรู้ตัวตนที่แท้จริงของฉัน!” ชายชุดดำตอบด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ
หลังจากมองไปที่เฟเดริโก้ที่กำลังทำหน้าดูถูกดูแคลนเขาแล้ว เจอรัลด์ก็หันไปเผชิญหน้ากับชายในชุดดำที่กำลังเยาะเย้ยเขาอยู่ เขาไม่รู้เลยว่าทั้งสองคนหัวเราะทำไม
แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับเจอรัลด์ที่จะใช้นิมิตจากสวรรค์ เพื่อค้นหาว่าชายในชุดดำผู้นี้เป็นใคร แต่หลังจากที่พิจารณาจากผ้าคลุมสีดำโกโรโกโสของเขาแล้ว เจอรัลด์ก็ตัดสินใจที่จะไม่ทำเช่นนั้น เพียงเพราะเขาไม่อยากใช้นิมิตจากสวรรค์ของเขาไปกับคนแบบนี้
ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ รีบบอกฉันมาดีกว่า!”
“งั้นก็ได้! แกควรจะลองมองดูให้ดีว่าฉันเป็นใคร!” ชายชุดดำตอบพร้อมหัวเราะ ก่อนจะค่อยๆ ถอดผ้าคลุมออกจากศีรษะของเขา… เผยให้เห็นใบหน้าสีขาวสลับดำที่คุ้นเคย!
มันคือชายหยินหยางที่เจอรัลด์เคยพบเมื่อตอนที่เขายังต่อกรกับพวกโมลเดลส์!
หลังจากที่เฟเดริโก้และชายชราหัวเราะออกมาอีกครั้ง ชายชราก็พูดขึ้นว่า “ฉันแน่ใจว่าแกคงจะไม่คาดคิดว่าเราทั้งคู่จะพบกันอีกครั้งในสภาพแบบนี้ ใช่ไหมล่ะเจอรัลด์? รู้สึกแปลกใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของฉันอีกครั้งไหมล่ะ?”
เปลือกตาของเจอรัลด์กระตุกเล็กน้อย ในขณะที่เขากำลังคิดว่า ‘ใครจะไปคาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น…? เพราะฉันเป็นคนที่ฆ่าแกด้วยมือของฉันเองที่ป่าเอเวอร์แดร์!’
ถ้าเขาจำไม่ผิด ชายคนนี้ชื่อ จูเลียน เลเกอร์ และเขาเคยปรากฏตัวในคฤหาสน์เฟนเดอร์สัน ย้อนกลับไปตอนที่เจอรัลด์ยังอยู่ในเมืองซอลฟอร์ด หลังจากนั้น จูเลียนก็ตามไล่ล่าเจอรัลด์ไปจนถึงป่าเอเวอร์แดร์ จนเขาถูกฆ่าตาย เพราะเจอรัลด์ต้องการเลือดเพื่อล่อสุนัขจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ในตอนนั้น
ไม่คิดเลยว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่จริง… และยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ยังเห็นได้ว่าชายชราได้ฝึกฝนพลังลมปราณที่จำเป็นของเขา และในขณะเดียวกันเขาก็ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณอีกด้วย!
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดคือความจริงที่ว่า รัศมีการฝึกที่แผ่ออกมาจากร่างกายของชายชรานั้นไม่ใช่ความแข็งแกร่งที่มาจากภายใน และไม่ได้มาจากเทคนิคลับ แต่รัศมีที่เขาเปล่งออกมานั้นเป็นรูปแบบที่บริสุทธิ์ที่สุดของพลังลมปราณ!
“เฮ้ ฉันรู้นะว่าแกกำลังสงสัยเรื่องอะไร… แกคงจะสงสัยว่าทำไมฉันถึงยังมีชีวิตอยู่ ถูกต้องไหม? บ้าจริง ฉันแน่ใจว่าแกคงจะสับสนเหมือนกันว่าฉันกลายเป็นบุคคลที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก ที่สามารถฝึกฝนจนบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณได้อย่างไร ใช่ไหมล่ะ?! แถมตอนนี้ฉันยังมีตำแหน่งเป็นถึงอาจารย์อีกด้วย!” ชายชราประกาศพร้อมกับหัวเราะเสียงดังกว่าเดิม ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะสามารถพูดจาอวดดีได้มากไปกว่าเขาอีกแล้วในเวลานี้
“ฉันคงจะโกหกถ้าฉันบอกว่าฉันไม่อยากรู้ว่าแกฟื้นจากความตายได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น แกยังสามารถเข้าถึงขอบเขตการฝึกฝนได้อีกด้วย และฉันก็คิดมาตลอดว่าไม่มีคนธรรมดาที่ไหนจะสามารถเข้าใกล้จาเอลตราได้ด้วยซ้ำ… ว่าแต่ว่า แกใช้ชื่อปัจจุบันว่าอะไรนะ?” เจอรัลด์ถามพร้อมกับพยักหน้า เขาพบว่ามันเป็นเรื่องตลกเล็กน้อยที่คนที่ตายไปแล้วจะรู้อะไรมากกว่าที่เขารู้
“เรื่องที่ฉันฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้นั้น มันเป็นเพราะโชคช่วยอย่างแท้จริง หลังจากที่แกฆ่าฉันแล้ว จู่ ๆ ก็มีสายฟ้าฟาดใส่ร่างของฉันโดยไม่รู้ตัว! ฉันไม่รู้เลยว่าทำไมตอนนั้นฉันถึงไม่แตกสลายหรือกลายเป็นขี้เถ้าในทันที แต่อย่างไรก็ตาม ฉันก็สามารถรักษาความคิดทางจิตวิญญาณของฉันเอาไว้ได้! หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็กลับมาควบคุมร่างกายได้อย่างสมบูรณ์อีกครั้ง และตอนนั้นเองที่ฉันตระหนักได้ว่าร่างกายของฉันมีการเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติไปเล็กน้อย!”
“จากที่กล่าวมา คำอธิบายเพียงอย่างเดียวว่าทำไมฉันถึงยังมีชีวิตอยู่ก็คือ ฉันสามารถผ่านการเกิดใหม่ในนิพพานได้! มันเป็นเรื่องตลกที่หลังจากฉันได้ฝึกฝนความแข็งแกร่งภายในของฉันอย่างไม่รู้จบในอดีต และคิดว่าตัวเองอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแล้ว แต่เมื่อโดนสายฟ้าฟาดเพียงครั้งเดียว ฉันก็รู้ว่าฉันสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้อีกมาก! ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ฉันสามารถควบแน่นพลังลมปราณที่จำเป็นทั้งหมดของฉันหลังจากถูกฟ้าผ่าในครั้งนั้นได้ และฉันก็รู้สึกแข็งแกร่งมากในตอนนั้น มันเกือบจะเหมือนกับว่าฉันเพิ่งผ่านการเป็นเทพมาเลยก็ว่าได้! บอกตามตรงเลยว่าฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะบอกแกเกี่ยวกับเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว! ฮ่าฮ่าฮ่า!” จูเลียนอธิบาย
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หัวเราะเช่นกัน ก่อนจะพูดว่า “แกคิดว่าการครอบครองพลังลมปราณเพียงอย่างเดียว ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้แกมีคุณสมบัติในการเป็นเทพได้อย่างนั้นเหรอ?”
“พูดตามตรง ตอนนั้นฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย แต่ไม่นานหลังจากนั้น ในที่สุดฉันก็สามารถติดต่อกับคนอื่น ๆ ที่กำลังฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณได้ในที่สุด หลังจากนั้นฉันก็รู้ว่าฉันเป็นหนึ่งในนั้น และมันก็อยู่ในช่วงเวลานั้นที่ฉันได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอาจารย์พอดี แกเห็นไหมว่าผู้ที่สามารถฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณนั้นมีความพิเศษและทรงพลังอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้ เราทุกคนจึงคู่ควรที่จะมียศเป็นของตนเอง และยศของฉันก็คืออาจารย์หยินหยางนั่นเอง!”