มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1430
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1430
ความจริงแล้ว ดูเหมือนว่าเขาคนนั้นจะอยู่ไม่ไกลจากเจอรัลด์ด้วยซ้ำไป!
แม้ว่าเขาจะแอบเข้าหาเจอรัลด์เพียงสองสามชั่วโมงในช่วงวันก่อนหน้านี้ หลังจากที่เจอรัลด์เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา แต่เมื่อประมาณสามวันก่อน เจอรัลด์ก็พบว่าเขาคอยจับตาดูเจอรัลด์บ่อยขึ้น
ขณะที่เดินไปมาในมหาวิทยาลัย เจอรัลด์ได้เปิดจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา เพื่อดูว่าเขาจะสามารถสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของคนคนนั้นอีกครั้งหรือไม่ และแน่นอนว่าเขาสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่ามีคนสองคนกำลังติดตามเขาอย่างใกล้ชิดมาระยะหนึ่งแล้ว คนแรกคือบุคคลลึกลับที่สะกดรอยตามเขา และอีกคนคือปีเตอร์นั่นเอง
‘ฐานพลังเดเลอร์ของฉันถูกทำลายโดยบุคคลลึกลับจริงหรือไม่…? ถ้าเรามีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน มันก็คงเป็นความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดเป็นอย่างมาก…!’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง
ถึงกระนั้น ใครกันแน่คือผู้ที่สะกดรอยตามเขา…? ถ้าเจอรัลด์ต้องการค้นหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้คงเป็นโอกาสที่ดีของเขาที่จะทำเช่นนั้น…
ถึงอย่างนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยว่าเขาอาจจะรับมือชายคนนั้นไม่ไหว ด้วยความแข็งแกร่งที่ยังไม่มากพอในปัจจุบันของเขา
‘ฉันได้แต่หวังว่าคุณจะยังสะกดรอยตามฉัน เมื่อฉันฟื้นฟูฐานพลังเดเลอร์ของฉันได้สำเร็จแล้ว… หากเป็นเช่นนั้น ฉันก็จะได้รูความจริงสักทีว่าคุณเป็นใครกันแน่…!’
วันนี้เป็นวันครบรอบห้าสิบปีของมหาวิทยาลัย และเจอรัลด์จำได้ว่ามิล่าเป็นหนึ่งในพิธีกรในงานเลี้ยงฉลองครั้งนี้ด้วย
เขายังจำได้ว่าในช่วงเวลานั้น เจอรัลด์ในอดีตเคยคิดว่ามิล่าเป็น ‘ผู้หญิงที่สวยมาก’ ถึงกระนั้น เขาก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่ามิล่าจะกลายเป็นแฟนของเขาในที่สุด!
เจอรัลด์สลัดความคิดนั้นออกจากหัวของเขา จากนั้นเขาจึงเดินมุ่งหน้าไปยังสถานที่จัดงานเฉลิมฉลองของมหาวิทยาลัยซึ่งคราคร่ำไปด้วยผู้คนในเวลานั้น
สมาชิกของทีมจัดงานเองก็กำลังยุ่งมากเช่นกัน
ในขณะนั้น ผู้อำนวยการวัยกลางคนตะโกนเรียกมิล่า ซึ่งกำลังง่วนอยู่กับการท่องจำบทของเธอ ก่อนจะพูดว่า “มิล่า! ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกเธอ!”
“ว่าอย่างไรคะ ผู้อำนวยการยัคคาริโน…?” มิลาถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
“ฉันเกรงว่าวันนี้เธออาจจะไม่ได้ขึ้นเวทีนะ!” ผู้อำนวยการตอบ
“…ห ห๊ะ…? ทำไมล่ะคะ?!” มิล่าถาม เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“คือว่า ช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ ทางเราได้มีการพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องของเธอ… ก่อนหน้านี้มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาสารภาพรักกับเธอใช่ไหม? ด้วยเหตุนี้ ทางมหาวิทยาลัยจึงรู้สึกว่า หากพวกเขาอนุญาตให้เธอขึ้นเวที เธออาจจะสร้างผลกระทบในทางลบต่อมหาวิทยาลัยของเราได้! ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจเหตุผลของเรานะ!”
“…ต แต่… ฉัน…” มิล่าตอบ ตอนนี้เธอรู้สึกเสียใจเล็กน้อย
“แต่อะไร? เธอกล้าดียังไงมาโผล่หน้าที่นี่ ทั้ง ๆ ที่คนแบบนั้นมาสารภาพรักกับเธอ? เธอตั้งใจที่จะทำให้เราทุกคนอับอายอย่างนั้นเหรอ!” มัลโลรี่เย้ยหยัน ขณะที่เธอเดินไปหามิล่า แววตาของเธอฉายแววแห่งความเย่อหยิ่งออกมา
หากนั่นยังไม่ชัดเจนพอ มัลโลรี่คือคนที่จัดฉากแกล้งมิล่า พ่อทูนหัวของเธอเป็นบุคคลที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในโลกธุรกิจ ยิ่งไปกว่านั้น เขาค่อนข้างมีอิทธิพลและมีอำนาจในเมืองนี้!
การที่มัลโลรี่ขอให้เขาช่วยเหลือในเรื่องนี้ มันก็แทบจะไม่เป็นปัญหาอะไรเลยสำหรับเขาที่จะใช้เส้นสายของเขาเพื่อจัดการให้สิ่งต่าง ๆ เป็นไปตามที่เธอต้องการ อันที่จริง เขากำลังจะเดินทางมาที่นี่ด้วยตัวเอง เพื่อพบมัลโลรี่ในวันนี้อีกด้วย
ในเมื่อมัลโลรี่มีคนที่ทรงอิทธิพลคอยหนุนหลังเธออยู่ มันก็เห็นได้ชัดเจนแล้วว่า เธอได้กลายเป็นตัวละครหลักของงานในวันนี้
“ฉันรู้ว่าเธอคือผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ มัลโลรี่…! เธอมันเป็นวายร้ายตัวจริง!” มิล่าคำราม
“อย่ามาโทษฉันสิ! มันไม่ใช่ความผิดของฉันที่มีพ่อทูนหัวที่ดี ในขณะที่เธอไม่มีอะไรเลย!” มัลโลรี่โต้กลับด้วยความรู้สึกภูมิใจในตัวเองเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นว่ามิล่าดูผิดหวัง
“รู้ไว้เถอะว่าวันนี้พ่อทูนหัวของฉันจะมาคอยเชียร์ฉันจากกลุ่มผู้ชม ดังนั้นฉันคงจะอยู่คุยกับเธอต่อไม่ได้แล้ว! ลาก่อนนะ! ไปเป็นส่วนหนึ่งของผู้ชมซะ หรือจะไปทำอะไรก็ไป!” มัลโลรี่พูดก่อนจะเดินออกไป
ในขณะที่มิล่าทั้งโกรธและผิดหวัง แต่เธอก็รู้ดีว่า สุดท้ายแล้วเธอคงจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีกแล้ว เมื่อคิดได้แบบนั้น สิ่งที่เธอทำได้คือโยนของของเธอทิ้ง ก่อนที่จะเดินออกจากด้านหลังเวทีไป…
อย่างไรก็ตาม มัลโลรี่และมิล่าต่างก็รู้สึกประหลาดใจ เมื่อได้เห็นเหตุการณ์ที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า…