มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1407
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1407
“…อะไรนะ? มีคนอื่นคอยเฝ้าสังเกตการณ์ผมอยู่ตลอดเวลางั้นเหรอ…?!” เจอรัลด์ตอบอย่างหวาดกลัว
ปรากฏว่าชีวิตในมหาวิทยาลัยของเขาไม่ได้สงบสุขอย่างที่เขาเคยจดจำ มันกลับตรงกันข้ามเสียด้วยซ้ำ! เมื่อได้รู้ว่ามีใครบางคนคอยติดตามเขาอยู่ตลอดเวลา! และไม่เพียงแค่นั้น เขาเพิ่งจะรู้อีกว่าคนอย่างปีเตอร์ก็คอยจับตาดูผู้สังเกตการณ์ของเขาอย่างใกล้ชิดเช่นกัน!
ความจริงแล้ว เจอรัลด์รู้สึกว่าปีเตอร์เป็นคนที่ค่อนข้างแปลก ตั้งแต่วินาทีที่เขาฟื้นขึ้นมาหลังจากที่ปีเตอร์ได้ช่วยเขาเอาไว้ตอนนั้น ท้ายที่สุด ปีเตอร์กลับรู้จักเขาดีกว่าใคร ๆ และแน่นอนว่ามันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ปีเตอร์จะมาช่วยเขาเอาไว้ในคืนนั้น
หลังจากที่เริ่มเข้ากันได้ดีกับปีเตอร์ เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าชายผู้นี้ดูเหมือนจะเข้าใจอารมณ์และคุณลักษณะของเขาได้เป็นอย่างดี
แม้ว่าบางครั้งเจอรัลด์อยากจะถามปีเตอร์เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ทุกครั้งที่เขาเริ่มเปิดบทสนทนาไปในทิศทางนั้น ปีเตอร์ก็มักจะแสดงอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ต้องการที่จะพูดถึงเรื่องนี้
หลังจากนั้น สิ่งต่าง ๆ ก็เริ่มยุ่งเหยิง และเจอรัลด์ก็ไม่มีโอกาสคิดถึงเรื่องนี้อีกเลยจนกระทั่งตอนนี้ที่ปีเตอร์ได้หลุดปากออกมาเอง มันทำให้เจอรัลด์อยากลองเสี่ยงที่จะถามเขาอีกครั้งว่าทำไมเขาถึงรู้เรื่องของเจอรัลด์มากนัก แต่เขาไม่คาดคิดเลยจริง ๆ ว่าจะได้รับคำตอบที่น่าตกใจแบบนี้
“นอกจากผมจะพบคนที่คอยจับตาดูคุณอยู่ ใครจะไปรู้ว่าเขาทำแบบนั้นมานานแค่ไหนแล้ว แต่ตอนที่คุณย้ายออกจากมณฑลเงียบสงบเพื่อเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเป็นปีแรก เขาก็เงียบหายไปสักพัก จากนั้นเขาก็เริ่มปรากฏตัวบ่อยขึ้นหลังจากที่ตัวตนของคุณถูกเปิดเผย”
“ผมไม่แน่ใจว่าจริง ๆ แล้วเขาต้องการอะไรกันแน่ และกังวลว่าเขาอาจจะทำสิ่งไม่ดีกับคุณ ผมจึงเริ่มเฝ้าสังเกตการณ์เขา รู้ไหม เพื่อความสะดวก ผมมักจะปลอมตัวแบบนี้ และบางครั้งผมก็แอบเข้าไปในครัวหลังโรงอาหารของมหาวิทยาลัยของคุณภายใต้หน้ากากของคนงานที่นั่น! ฮ่าฮ่า!” ปีเตอร์อธิบาย ในขณะที่เขายิ้มเจื่อน ๆ
“คุณแอบเข้าไปในโรงอาหารของมหาวิทยาลัยของผมด้วยเหรอ? แต่ผมไม่เคยเห็นคุณเลยนะ!” เจอรัลด์ตอบ เขานึกไม่ออกเลยว่าเคยเจอปีเตอร์มาก่อนหรือเปล่า
พูดตามตรง เจอรัลด์แทบไม่เชื่อเลยว่าผู้ชายที่มีฝีมือคนนี้จะเฝ้าดูเขาจากโรงอาหารของมหาวิทยาลัยตลอดเวลาในตอนนั้น!
“แน่นอนว่าคุณจะไม่เห็นผมหรอก! ไม่มีเหตุผลอะไรที่คุณจะให้ความสนใจกับคนอย่างผม! นอกจากนี้ ส่วนใหญ่ผมจะใช้เวลาอยู่ในครัวด้านหลัง และแม้ว่าผมจะออกไปข้างนอก ผมก็ยังแอบทำมันอย่างลับ ๆ เสมอ!” ปีเตอร์กล่าว
“…เข้าใจแล้ว พอพูดถึงเรื่องนี้ คุณบอกว่าคุณพบว่าเขาสะกดรอยตามผมตอนที่ผมเข้าไปเรียนที่มหาวิทยาลัยปีแรก… นั่นก็หมายความว่าคุณมีเหตุผลที่จะไปปรากฏตัวที่นั่นด้วยใช่ไหม? แล้วคุณเป็นใครกันแน่ครับ ท่าน…?” เจอรัลด์ถาม เขารู้สึกว่ามันจะเป็นการดีที่สุดที่เขาจะได้รู้ความจริงจากปากของปีเตอร์
“จะเริ่มยังไงดี… พูดตามตรง ฉันไม่ได้วางแผนที่จะพบคุณอีกครั้งจนกว่าผมจะสามารถระบุตัวคนที่สะกดรอยตามคุณได้… และผมก็มีความรู้สึกว่าเขาคือผู้รับผิดชอบต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ด้วย! ผมยังสงสัยอีกว่าเขารู้ตัวแล้วว่าผมสะกดรอยตามเขามาโดยตลอด! คุณรู้ไหม แม้จะจับตาดูเขาอย่างใกล้ชิดมาหลายปี แต่ผมก็ไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้จัสมินฟังเลยสักครั้ง เพราะกลัวว่าข้อมูลนั้นจะรั่วไหลไปถึงคนที่สะกดรอยตาม ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ถึงตอนนี้ ผมรู้สึกว่าผมไม่จำเป็นที่จะต้องปิดบังทุกอย่างอีกต่อไปแล้ว” ปีเตอร์ตอบ ขณะที่เขาหันไปมองเจอรัลด์ที่อยากรู้อยากเห็น
หลังจากนั้นปีเตอร์ก็เอามือขึ้นมาใกล้หู… ก่อนจะค่อย ๆ ลอกส่วนที่ดูเหมือนจะเป็นหน้ากากที่ทำจากผิวหนังมนุษย์ออกอย่างช้า ๆ!
แม้ว่าปีเตอร์จะเป็นชายวัยกลางคนแล้ว แต่รูปร่างหน้าตาของเขาก็บ่งบอกว่าเขาเป็นคนที่หล่อเหลาเอาการเลยทีเดียว
ถึงกระนั้น ความดูดีของเขาก็ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ดวงตาของเจอรัลด์เบิกกว้าง ไม่ ตอนนี้เจอรัลด์สั่นไปทั้งตัว เพราะเขาจำใบหน้านั้นได้ทันที
“…ค คุณลุง…?” เจอรัลด์ที่งุนงงพูดตะกุกตะกัก รูปลักษณ์ของชายคนนี้มีความคล้ายคลึงกับลุงของเขาในรูปถ่ายที่เขามีอย่างน่าทึ่ง!
ในขณะที่เจอรัลด์ยังคงจ้องมองลุงของเขาด้วยความไม่เชื่อ ปีเตอร์ก็ตอบว่า “ในที่สุด คุณก็รู้แล้วว่าผมเป็นใคร เจอรัลด์…”
“…เป็นคุณลุงจริง ๆ ด้วย…! แต่… แต่คุณตายไปแล้ว…?” เจอรัลด์พึมพำ เขาเริ่มหายใจแรงขึ้นเรื่อย ๆ
“ฉันจะใช้เวลาอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟังในภายหลังนะ เจอรัลด์ สำหรับตอนนี้ เรามาโฟกัสที่เรื่องการค้นหาว่าพี่ชายและพี่สะใภ้ของฉันอยู่ที่ไหนกันดีกว่า เรายังต้องสืบเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพิธีปฏิญาณตนต่อบ่อน้ำศักสิทธิ์อีกด้วย ถึงแม้ว่าฉันจะยังหาแรงจูงใจของเขาไม่เจอ ทั้ง ๆ ที่เขาลักพาตัวครอบครัวเราไปทั้งครอบครัว…! แม้ว่าฉันจะโกหก ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่กังวลเกี่ยวกับพวกเขา แต่ฉันมีความรู้สึกว่าทุกคนในครอบครัวของเราจะยังคงปลอดภัยในตอนนี้ หรืออย่างน้อยที่สุด พวกเขาก็น่าจะยังไม่ถูกฆ่าตาย แม้ว่าเป้าหมายของเขาจะยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่ฉันแน่ใจว่าไม่ใช่แค่การฆ่าคนอย่างแน่นอน!” ปีเตอร์ตอบ ขณะที่เขาวิเคราะห์สิ่งที่พวกเขารู้อย่างใจเย็น
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็มองไปที่ลุงของเขาด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างตื่นเต้น ก่อนจะพยักหน้าอย่างหนักแน่นและถามว่า “…คุณพูดถูก! พูดถึงเรื่องนี้ คุณเคยต่อสู้กับคนสะกดรอยตามผมตลอดหลายปีที่ผ่านมาหรือเปล่าครับ คุณลุง? แล้วคุณลุงมีเบาะแสอะไรเกี่ยวกับเขาบ้างไหม…?”