มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1398
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1398
ขณะที่เจอรัลด์กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับคำพูดนั้นอยู่พักหนึ่ง จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงผู้หญิงที่ยืนเงียบอยู่ข้าง ๆ เขามาตลอดกรีดร้อง!
ตอนนี้ปีเตอร์เองก็ดูกังวลเป็นอย่างมาก เขาชี้ไปที่หน้าจอทันทีก่อนจะตะโกนว่า “เจอรัลด์ ดูนั่นสิ!”
เมื่อหันไปมองที่หน้าจอ ซึ่งยังคงแสดงภาพของเกาะวาร์ฮิลล์ เจอรัลด์ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าที่นั่นมีมนุษย์อยู่ แน่นอนว่านั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ผู้หญิงคนนั้นกรีดร้อง
เหตุผลที่พวกเขารู้สึกหวาดกลัวมากก็เพราะคนที่ปรากฏอยู่ในภาพคือซากศพ ที่ดูเหมือนว่าพวกเขาได้เสียชีวิตอย่างน่าสยดสยอง!
จากสิ่งที่เจอรัลด์สามารถประเมินได้ มีปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่เสียชีวิตอยู่ที่นั่นประมาณร้อยคน ซึ่งพวกเขาน่าจะเดินทางมาจากทั่วทุกสารทิศเพื่อมาเข้าร่วมในพิธีปฏิญาณตนต่อบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ สถานที่ที่กำลังเกิดเหตุหายนะขึ้นในตอนนี้
เมื่อมองไปที่ซากศพที่นอนเกลือนกลาดอยู่บนพื้น เปลือกตาของเจอรัลด์เริ่มกระตุกอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เขาคิดถึง ‘คุณปู่…!’
ไม่แปลกที่เขาจะรู้สึกเป็นห่วง เพราะปู่ของเขาเพิ่งเดินทางไปที่สถานที่จัดพิธีปฏิญาณตนต่อบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์เมื่อไม่นานมานี้
ขณะที่เขากำลังสำรวจศพจำนวนมากเพื่อดูว่าปู่ของเขาเป็นหนึ่งในนั้นหรือไม่ และในไม่ช้า เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นศพของคริสโตเฟอร์! ดูจากลักษณะแล้ว หน้าอกของเขาดูเหมือนจะหักด้วยแรงของฝ่ามือ… แต่ที่แปลกก็คือ เจอรัลด์สังเกตเห็นว่ากระจกของคริสโตเฟอร์ก็วางอยู่ข้างศพของเขาด้วย!
เจอรัลด์จำได้อย่างแม่นยำว่าเขาได้มอบหมายให้ปู่ของเขาดูแลวัตถุศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้ ก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางไปร่วมพิธีปฏิญาณตนต่อบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว มันจะกลับไปอยู่ในมือของคริสโตเฟอร์ได้อย่างไร? อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือความจริงที่ว่ากระจกนั้นได้ถูกทุบจนแตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
“พ พวกเขาตายหมดแล้ว…!” ปีเตอร์ตะโกน ขณะที่เขากระโจนไปหาเจอรัลด์และไซล่า เขามีสีหน้าที่หวาดกลัวเป็นอย่างมาก
ขณะที่เจอรัลด์ยังคงสำรวจภาพบนหน้าจอ เพื่อดูว่ามีศพปู่ของเขาอยู่ด้วยหรือไม่ จู่ ๆ ฉากก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง…
หน้าจอกำลังแสดงพื้นที่ใต้ดินซึ่งเจอรัลด์คุ้นเคยเป็นอย่างดี มันคือสุสานที่ฝังศพของเทพเจ้า
‘…แมคคิวชั่นพยายามจะบอกอะไรฉัน…?’
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ความเงียบที่น่าประหลาดก็เข้าครอบคลุมในฉากไม่เปลี่ยนแปลงนั้น ทำให้เจอรัลด์ต้องครุ่นคิดว่า ‘แกพยายามจะบอกอะไรฉันกันแน่…? ฉันลืมสถานที่แห่งนี้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ…?’
ขณะที่เจอรัลด์ยังคงสงสัยว่าภาพที่เห็นทั้งหมดนี้หมายความว่าอย่างไร หน้าจอนั้นก็สลับเปลี่ยนฉากอีกครั้ง
และก่อนที่เจอรัลด์จะทันได้พูดอะไร จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงปีเตอร์ตะโกนว่า “คฤหาสน์คลอฟอร์ด?!”
“…โอ้? คุณรู้จักบ้านของผมด้วยเหรอครับ…?” เจอรัลด์ถาม
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ปีเตอร์ก็ส่งเสียงฮึดฮัด ในขณะที่เขาพยักหน้า หลังจากนั้นเขาก็หันไปมองหน้าจออีกครั้ง ดวงตาของเขาหรี่ลง และดูเหมือนเขากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่
เจอรัลด์ยังคงมองไปที่หน้าจอเช่นกัน ไม่ทางใดทางหนึ่ง วิธีที่แมคคิวชั่นแสดงภาพคฤหาสน์ของครอบครัวของเขานั้นคล้ายกับวิธีที่มันแสดงภาพของสุสานโบราณก่อนหน้านี้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ สถานที่แห่งนั้นเต็มไปด้วยความเงียบจนน่าขนลุก และแทบจะไม่พบการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ภายในคฤหาสน์อันกว้างขวางของครอบครัวคลอฟอร์ดเลย
ไม่นานภาพก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง คราวนี้มันแสดงภาพของท้องฟ้าที่กว้างใหญ่และเต็มไปด้วยดวงดาวในห้วงอวกาศ…
เจอรัลด์เฝ้ามองยานอวกาศขนาดมหึมาของซัน ลีก ล่องลอยไปรอบ ๆ อย่างไร้จุดหมาย… มันดูเหมือนกับวิญญาณที่พเนจรไปทั่วจักรวาล…