มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1378

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1378

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ยูเมะก็หันไปมองเฟลตันด้วยความประหลาดใจ และสัมผัสได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ ประการหนึ่งคือ เธอไม่เคยเห็นดวงตาของเฟลตันเป็นแบบนั้นมาก่อน

เจอรัลด์ยิ้มจาง ๆ แล้วตอบว่า “… คุณพูดถูก ผมไม่ใช่เฟลตัน”

บอกตามตรงเลยว่าเขาเองก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ในขณะที่เขารู้สึกวิงเวียนเป็นอย่างมากหลังจากถูกวิญญาณของชายชราโจมตีก่อนหน้านี้ ก่อนที่พลังลมปราณที่สำคัญจะหลั่งไหลเข้ามาเติมเต็มร่างกายของเขา!

มันเหมือนกับว่าเทพแห่งสายน้ำได้ชนปะทะกับภูเขา ทำให้พลังลมที่สำคัญทั้งหมดภายในร่างกายของเขาพุ่งออกมาทันทีที่รอยแยกปรากฏขึ้น! กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ร่างกายของเจอรัลด์กำลังเอ่อล้นไปด้วยพลัง และยังมีการทำลายล้างที่รุนแรงอีกด้วย

เมื่อเจอรัลด์ตระหนักได้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องกลัวชายชราอีกต่อไป ยูเมะที่กำลังตกใจก็อุทานออกมาว่า “…ห๊ะ หา…? ถ้าอย่างนั้น… ถ้าเธอไม่ใช่เฟลตัน… แล้วเธอเป็นใครล่ะ…?!”

“ฉันเป็นคนที่ฆ่าเขา!” เจอรัลด์ตอบอย่างสบาย ๆ

“เธอ… เธอฆ่าเฟลตันงั้นเหรอ…?!” ยูเมะพูด ขณะที่เธอถอยหลังไปสองสามก้าว

ถึงกระนั้น เธอก็พอจะเดาได้แล้วว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคือใคร… นั่น… นั่นเขาจริง ๆ ใช่ไหม…?

ขณะที่ยูเมะกำลังครุ่นคิดหาข้อสรุปให้ตัวเอง ชายชราที่โกรธเกรี้ยวก็คำรามเสียงดัง “แก… ไอ้สารเลว…! แกไม่เพียงแค่ฆ่าผู้สืบเชื้อสายของฉันเท่านั้น แต่แกยังปลอมตัวเป็นเขา เพื่อแอบเข้ามาในห้องลับของครอบครัวเราอีกด้วย! ไม่แปลกใจเลยที่พลังลมปราณที่สำคัญของแกถึงดูแตกต่างเป็นอย่างมาก เมื่อเทียบกับพลังของสมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลกันเทอร์…!”

ในขณะที่ชายชรากำลังเตรียมที่จะจู่โจมเจอรัลด์อีกครั้ง จู่ ๆ เขาก็หยุดอยู่กับที่เมื่อเขาเห็นสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นแสงสีทองสลัวๆ เปล่งออกมาจากร่างกายของเจอรัลด์…

มันเป็นแสงสีทองเดียวกับที่พลังทำร้ายเขาก่อนหน้านี้!

“… นั่นมันอะไรน่ะ…? ทำไมพลังวิญญาณของแกถึงดูแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ…? ผ่านไปเพียงครู่เดียวเท่านั้น รัศมีพลังที่ร่างกายของแกเปล่งออกมากลับเพิ่มขึ้นอีกหลายระดับ…!” ชายชราพึมพำ ในขณะที่ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ

“ฉันขอบอกตามตรงเลยนะว่า ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันรู้แค่ว่ามันส่งผลกระทบที่รุนแรงต่อจิตวิญญาณของฉันเป็นอย่างมาก ตอนที่แกโจมตีฉันก่อนหน้านี้ ดูเหมือนแกจะปลดปล่อยพลังบางอย่างที่ถูกกักไว้ภายในร่างกายของฉันมาเป็นเวลานาน… และนั่นก็ทำให้พลังของฉันเพิ่มขึ้นจนถึงขีดสุด!” เจอรัลด์ตอบอย่างผ่อนคลาย

“พลังของแก… เพิ่มขึ้นถึงขีดสุดงั้นเหรอ?” ชายชราถามด้วยความประหลาดใจ

“ใช่แล้ว ด้วยพละกำลังของฉันในตอนนี้ ฉันบอกได้เลยว่าตอนนี้ ฉันสามารถทำลายแกได้อย่างง่ายดายในไม่กี่วินาที! ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าแกจะรับมือกับเรื่องทั้งหมดนี้ได้อย่างไร… อืม ในเมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นตั้งแต่วินาทีแรกที่แกโจมตีฉัน ทำไมแกไม่ลองโจมตีฉันดูอีกครั้งล่ะ” เจอรัลด์ถามด้วยน้ำเสียงที่ท้าทาย ในขณะที่เขายิ้มอย่างมีเลศนัย

“… น นั่น…” ชายชราพูดตะกุกตะกัก ในขณะที่เขาเริ่มหอบอย่างหนัก

ทันใดนั้น รัศมีแสงสีทองก็ขยายใหญ่ขึ้นจนเกือบจะห่อหุ้มร่างของเจอรัลด์ไว้ทั้งหมด เมื่อแสงนั้นเปล่งออกมาอย่างเต็มที่ พลังงานที่ถูกปล่อยออกมาพร้อม ๆ กันยิ่งทำให้ชายชราหวาดกลัวมากขึ้นไปอีก!

หลังจากที่เขาจ้องมองเจอรัลด์อยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาของชายชราก็เบิกกว้าง ขณะที่เขาถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างหวาดผวา ดูเหมือนว่าในตอนนี้เขาจะเริ่มเข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว จากนั้นชายชราจึงพูดว่า “นี่… นี่คือขั้นแรกของวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลัง…! ดูเหมือนว่ามันจะเป็นการปลดปล่อยศักยภาพระดับแรกของวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลัง…! ซึ่งก็หมายความว่า… แก… แกคือ เจอรัลด์…!