มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1331

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1331

“คุณคลอฟอร์ด นี่คือยาเม็ดเลือดวัว และสมุนไพรที่คุณต้องการครับ!”

ไม่นานคนใช้คนหนึ่งก็นำของทั้งหมดมามอบให้เจอรัลด์ด้วยท่าทีที่นอบน้อม

เจอรัลด์ตรวจสอบทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง

เหตุผลที่เจอรัลด์วางยารูเพิร์ทไม่ใช่เพราะเขาต้องการทำให้รูเพิร์ทหวาดกลัวเท่านั้น

แต่เขาวางยารูเพิร์ทด้วยยาพิษลับชนิดหนึ่ง

ถึงแม้ว่ารูเพิร์ทจะเป็นคนที่โลภมากและกลัวตาย แต่นอกจากยาสมุนไพรเชอริชครึ่งหนึ่งในคิงวัลเลย์แล้ว เขาก็ยังมีประโยชน์ต่อเจอรัลด์ในอีกหลายด้าน

เจอรัลด์ไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวว่ารูเพิร์ทจะกลับคำพูดของเขาในอนาคต ตราบใดที่เขาสามารถใช้ยาพิษลับในการข่มขู่รูเพิร์ทได้

หลังจากออกจากคิงวัลเลย์แล้ว เจอรัลด์ยังไม่ได้มุ่งหน้าไปที่บ้านของชายคนนั้นในทันที

ตามข้อตกลงของเขากับลีโอ เขาได้เดินทางมาถึงถ้ำที่ลีโอซ่อนตัวอยู่ก่อนหน้านี้

เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย เมื่อเขาเห็นภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า เมื่อเขาเข้ามาในถ้ำ

ลีโอใช้กองวัชพืชขวางทางเข้าถ้ำเอาไว้ และนั่งนิ่งอยู่ในนั้นโดยไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน ไม่ต่างอะไรจากเด็กนักเรียนที่ทำผิดและถูกสั่งกักบริเวณ

“นายท่าน! คุณกลับมาแล้ว!” ลีโอพูด ในขณะที่เขาลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้นทันทีที่เขาเห็นเจอรัลด์

“นายซ่อนตัวอยู่ในท่านี้ตลอดเวลาเลยเหรอ?” เจอรัลด์ถามพร้อมกับหัวเราะไปด้วย

“นายท่าน คุณเป็นคนบอกเองว่าไม่ให้ผมขยับ ดังนั้น ผมจึงซ่อนตัวอยู่ที่นี่โดยไม่ขยับเลย หลังจากที่เข้ามาในถ้ำแห่งนี้ ผมกำลังรอคุณมารับผมไงครับ!” ลีโอพูดพร้อมกับเกาหัว

“นายไม่ควรเรียกฉันว่านายท่านอีกต่อไปแล้วนะ! ลีโอ ความจริงแล้ว นายอาวุโสกว่าฉัน ฉันอาจจะดูเหมือนเทพเจ้าสำหรับนาย แต่ฉันไม่ใช่เทพแบบเดียวกับที่นายคิด!” เจอรัลด์ตอบอย่างตรงไปตรงมา

“เป็นไปไม่ได้! ก็คุณมีจี้หยกเลือดมังกร และจากรัศมีที่เปล่งออกมาจากตัวคุณ ทำให้ผมรู้สึกได้ว่าคุณคือเทพเจ้าตัวจริง!”

“หลังจากถูกคนพวกนั้นขังไว้ในถ้ำเป็นเวลานาน ผมเพิ่งจะรู้สึกว่าหัวใจของผมเต้นแรงในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ปรากฏว่ามันเป็นเช่นนั้นเพราะผมได้พบกับนายท่านนั่นเอง!” ลีโอกล่าวด้วยความเคารพ

เจอรัลด์นิ่งชะงักอยู่ครู่หนึ่ง

ควีนน่าเคยบอกว่าเขาเป็นเทพเจ้า

อีกทั้งจี้หยกนี้ก็ดูเหมือนจะรับรู้ถึงการมีอยู่ของเทพเจ้า และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้เจอรัลด์เกิดความทรงจำมากมายตั้งแต่ที่เขาได้สัมผัสมันครั้งแรก

ตอนนี้ลีโอกำลังสัมผัสได้ถึงรัศมีของเทพเจ้าจากร่างของเจอรัลด์จริงเหรอ?!

เป็นไปได้ไหมว่าเขาอาจจะเป็นเทพเจ้าจริง ๆ? เป็นไปได้ไหมว่าเทพเจ้าสถิตอยู่ในร่างของเขา? เป็นไปได้ไหมว่าเขาคือเทพเจ้ากลับชาติมาเกิด? เป็นไปได้ไหมว่าเทพเจ้าคือเจอรัลด์ในชาติที่แล้ว และเขาคือชาติปัจจุบันของเทพเจ้า?

เจอรัลด์มีความสงสัยในใจมานานแล้ว

ความบังเอิญที่เกิดขึ้นทั้งหมดดูเหมือนจะเชื่อมโยงกัน และเป็นเครื่องยืนยันข้อเท็จจริงเหล่านี้ได้ดี

“ไว้เราค่อยคุยกันเกี่ยวกับเรื่องตัวตนที่แท้จริงของฉันในอนาคตเถอะนะ ถึงจะอย่างไร นายก็ไม่ควรเรียกฉันว่านายท่าน มันฟังดูน่าอึดอัดเกินไปหน่อย!” เจอรัลด์พูด ในขณะที่เขายิ้มอย่างมีเลศนัย

ลีโอรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยและพูดว่า “นายท่าน เป็นเพราะนายท่านเห็นว่าผมเป็นคนไม่เอาไหน เลยไม่ต้องการให้ผมอยู่เคียงข้างเพื่อปรนนิบัติท่านหรือเปล่าครับ?”

“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น… เฮ้อ… ถ้านั่นคือสิ่งที่นายต้องการจริง ๆ ก็เรียกชื่อฉันเฉย ๆ ก็ได้ ฉันชื่อเจอรัลด์”

ลีโอเกาหัวก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ผมขอเรียกคุณว่าคุณคลอฟอร์ดเหมือนคนอื่น ๆ ได้ไหมครับ? เพราะพวกเขาก็เรียกอีกคนว่าคุณแฟร์ลีห์เหมือนกัน!”

“ตกลง!”

เจอรัลด์ทำได้เพียงพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ ในขณะที่เขาถามว่า “ว่าแต่ว่า นายมาจากไหนกัน ลีโอ? นายดูไม่เหมือนคนท้องถิ่นเลย”

ทั้งคู่หาที่นั่งในถ้ำ ก่อนที่เจอรัลด์จะถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ลีโอรู้สึกยกย่องเจอรัลด์อย่างแท้จริง บางทีมันอาจจะเหมาะสมกว่าที่จะบอกว่าเขายกย่องเทพเจ้า และนั่นคือเหตุผลที่พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในตอนนี้

นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังช่วยชีวิตเขาเอาไว้ และลีโอก็สนใจในรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลาของเจอรัลด์ รวมถึงวิธีการพูดของเขาเป็นพิเศษ มันทำให้เขาดูเป็นคนจิตใจดีและเข้าถึงง่าย และมันทำให้ลีโอรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

ความรู้สึกนี้เองที่ทำให้ลีโอยอมรับว่าเจอรัลด์เป็นเจ้านายของเขา เขารู้สึกราวกับว่าในที่สุดเขาก็พบคนที่เขาสามารถพึ่งพาได้ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้

ดังนั้น เขาย่อมยอมเปิดเผยความจริงทุกอย่างกับเจอรัลด์ในเวลานี้

“คุณคลอฟอร์ด ผมหนีออกมาจากเรือรบเหาะลำใหญ่ ก่อนจะมาถึงที่นี่โดยไม่รู้ตัว ยิ่งไปกว่านั้น ผมรู้สึกว่าที่นี่แปลก ๆ แต่ก็รู้สึกว่าคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี ผมรู้สึกราวกับว่าผมเคยอาศัยอยู่ที่นี่มาก่อน แต่ในขณะเดียวกัน ผมก็รู้สึกว่าที่นี่ดูแปลกและไม่คุ้นเคยสำหรับผมเลย!” ลีโอกล่าว

เจอรัลด์รู้สึกเกร็งไปทั้งตัวทันทีที่ได้ยินคำพูดของลีโอ

“เรือรบเหาะขนาดใหญ่เหรอ?” เจอรัลด์ถามด้วยความประหลาดใจ