มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1297
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1297
เมื่อจบเรื่องนั้นแล้ว ยูเมะก็เริ่มเล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ให้เขาฟังอย่างช้า ๆ
ปรากฎว่าพวกเขามีแผนการที่พุ่งเป้าไปที่เจอรัลด์ตั้งแต่แรกแล้ว ภายใต้คำสั่งของครอบครัว ยูเมะมีวัตถุประสงค์หลักสองประการ ประการแรกคือการตามหาผู้หญิงชุดขาวที่ราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร และอีกประการหนึ่งคือจับตัวเจอรัลด์อย่างลับ ๆ ก่อนจะนำเขากลับไปที่คฤหาสน์ของตระกูลกันเทอร์
มันจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงแสร้งทำเป็นอ่อนแอกว่าที่เป็นตอนที่ ‘ได้รับบาดเจ็บ’ เพราะเธอรู้ว่า ในที่สุดเธอจะได้รับความสงสารจากเจอรัลด์
แม้ว่าเธอจะได้รับความสงสารจากเขาจริง แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าการกระทำของเจอรัลด์นั้นจะทำให้เธอรู้สึกสะเทือนใจได้ถึงขนาดนั้น เธอไม่สามารถบังคับตัวเองให้ทำร้ายเขาได้เลย
ในที่สุด ทั้งคู่ก็ออกเดินทางไปราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรด้วยกัน แน่นอนว่าหญิงชราที่พวกเขาพบไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุณย่าทวดของยูเมะ และยังเป็นผู้นำของตระกูลกันเทอร์อีกด้วย เธอคือคุณหญิงกันเทอร์นั่นเอง
เธอรู้ดีถึงความอ่อนแอของเจอรัลด์ที่มีต่อเด้ด แอนนี่ และด้วยความรู้นั้น จึงทำให้เธอสามารถสร้างบาดแผลหนักให้กับเจอรัลด์ได้ตั้งแต่แรก ถึงกระนั้น เธอก็ไม่ลืมที่จะผนึกกำลังของตัวเองเอาไว้ในตอนนั้น เพราะกลัวว่าเธอจะพลั้งมือฆ่าเขาโดยไม่ตั้งใจ
อย่างไรก็ตาม คุณหญิงกันเทอร์ก็ยังต้องการที่จะจัดการกับเขา เนื่องจากเจอรัลด์กำลังอยู่ในสภาวะที่อ่อนแอ แต่ยูเมะก็จะคอยส่งสัญญาณ โดยใช้นิ้วสางผมของเธอ และส่งสายตาเป็นการเตือนไปที่คุณหญิงกันเทอร์ทุกครั้งที่เธอพยายามจะทำร้ายเจอรัลด์
ราวกับเธอกำลังต้องการจะบอกว่า ‘ถ้าคุณย่าทวดกล้าทำร้ายเจอรัลด์ หนูจะยอมตายต่อหน้าคุณย่าทวดตรงนี้ทันที!’
หลังจากที่เธอพยายามส่งสัญญาณอีกหลายครั้ง เพื่อเตือนไม่ให้คุณย่าทวดของเธอทำเรื่องเลวร้าย ในที่สุดคุณหญิงกันเทอร์ก็โกรธจัดจนแสร้งทำเป็นได้รับบาดเจ็บก่อนที่จะหลบหนีไป
ถึงกระนั้น ก็เห็นได้ชัดว่าเธอยังไม่ยอมให้เจอรัลด์หาผู้หญิงชุดขาวเจออย่างง่ายดาย ท้ายที่สุดแล้ว ราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรที่เจอรัลด์จะเข้าไปในตอนนั้น ก็เป็นสถานที่ที่ถูกสร้างขึ้นตามทฤษฎีของเด้ด แอนนี่ ที่ว่า ‘กลีบดอกไม้สองกลีบผลิบาน และกลีบแต่ละกลีบก็เป็นตัวแทนของโลกแต่ละใบ’
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ คุณหญิงกันเทอร์ได้ใช้เทคนิคลับนั้น ที่ทางเข้าของราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร เพื่อนำเจอรัลด์ไปสู่โลกอีกใบที่แตกต่างไปจากโลกเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่ก็ดูคล้ายกันจนแยกไม่ออก
สำหรับ ‘การหายตัวไป’ ของยูเมะนั้น เกิดจากการที่คุณหญิงกันเทอร์พาตัวเธอออกไป โดยพวกเขามุ่งหน้าไปยังราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรของจริงพร้อมกัน พวกเขายังประสบความสำเร็จในการนำร่างของผู้หญิงชุดขาวตัวจริงออกมาได้อีกด้วย!
หลังจากที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เจอรัลด์ก็ตอบว่า “… ผมเข้าใจแล้ว แต่นั่นก็ไม่ได้อธิบายว่า ทำไมคนของผมถึงไม่สามารถตรวจจับสัญญาณชีวิตของคุณได้”
“หลายคนอาจจะยังไม่รู้ แต่เด้ด แอนนี่ ไม่เพียงสามารถใช้ทำลายความสามารถทางจิตของคน ๆ หนึ่งได้เท่านั้น แต่มันยังใช้ทำลายสนามแม่เหล็กได้อีกด้วย! ด้วยเหตุนี้ คุณหญิงกันเทอร์จึงมีความสามารถในการพรางตัว ด้วยความช่วยเหลือจากเด้ด แอนนี่! และด้วยความสามารถนั้น แม้แต่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอก็ยังบอกไม่ได้ว่าเธออยู่ที่นั่น!” ยูเมะอธิบาย
“…นั่นไม่ได้อธิบายว่าทำไมครอบครัวของคุณถึงต้องการตัวผู้หญิงชุดขาวตั้งแต่แรก นอกจากนี้แล้ว ทำไมมันถึงดูเหมือนว่า การวางแผนที่จะจับตัวผม จึงมีบทบาทอย่างมากในแผนการของคุณ? ผมแทบจะไม่เห็นความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุประสงค์ทั้งสองประการนี้เลย!” เจอรัลด์ตอบ
“จากที่คุณย่าทวดเคยบอกฉัน คุณกับผู้หญิงชุดขาวมีความเกี่ยวข้องกันอยู่หลายประการ… เห็นได้ชัดว่ามีความลับที่ยิ่งใหญ่บางอย่างซ่อนอยู่ในเรื่องราวของคุณทั้งคู่ และคนแรกที่สามารถเปิดเผยความลับนั้นได้ จะได้ครอบครองพลังที่แข็งแกร่งที่สุด!”
“…ความลับ…?” เจอรัลด์ตอบ เขารู้สึกสับสนอย่างเห็นได้ชัดกับเหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
ไม่แปลกใจเลยที่ราชาแห่งกลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษาจะพุ่งเป้ามาที่เขา… บ้าเอ๊ย แม้แต่พวกกันเทอร์เองก็ยังเริ่มเคลื่อนไหว นี่คือสิ่งที่พวกเขาตามหามาตลอดอย่างนั้นเหรอ?
‘ยัง… จะมีความลับอะไรซ่อนอยู่ในตัวฉันอีก…?’
ยูเมะเองก็ดูเหมือนจะไม่รู้อะไรมากไปกว่าที่เธอเล่าให้เขาฟังไปหมดแล้ว
“ไม่ว่าอย่างไร คุณต้องรีบหนีในขณะที่ยังทำได้ เจอรัลด์! คุณเทียบอะไรไม่ได้เลยกับพวกที่มาจากกองกำลังผู้ร้ายกาจของควีนน่า กลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษา หรือแม้แต่ครอบครัวของฉันเอง! หากคุณตกไปอยู่ในมือของพวกเขา ความตายก็อาจจะมาเยือนคุณในอีกไม่ช้า!” ยูเมะขอร้อง
“นอกจากนี้แล้ว ฉันอยากจะบอกให้คุณรู้ว่า กลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษาได้ส่งคนที่แข็งแกร่งมากออกไปตามล่าตัวคุณแล้ว! เขามีชื่อว่าโฮแกน และ… เอาเป็นว่าเขาแข็งแกร่งมาก เพราะแม้แต่คุณย่าทวดเองก็ยังเกรงกลัวเขา! เขาแทบจะไม่ใช่มนุษย์เลยด้วยซ้ำไป! ฉันขอให้คุณอย่าเข้าใกล้ครอบครัวของฉันอีก มิฉะนั้น คุณจะไม่สามารถหลบหนีออกมาได้อย่างแน่นอน!”
“คุณกำลังจะบอกว่า คุณหญิงกันเทอร์ก็กลัวโฮแกนคนนี้เหมือนกัน อย่างนั้นเหรอ?” เจอรัลด์ตอบอย่างตกตะลึง
เมื่อเขาหวนนึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมานานแล้ว ที่เขาเคยคิดว่าคอร์ทเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาต้องเผชิญหน้า และแน่นอน คริสโตเฟอร์ก็ตามมาหลังจากนั้น และตอนนี้ก็ยังมีคนที่ชื่อโฮแกนอีก…
ดูจากลักษณะที่เธออธิบายแล้ว คริสโตเฟอร์น่าจะเป็นเพียงส่วนยอดของภูเขาน้ำแข็ง ที่เคยเป็นความยากสูงสุดในบรรดาคู่ต่อสู้ของเจอรัลด์ แต่เมื่อมองดูความเป็นไปในตอนนี้แล้ว เจอรัลด์ก็สามารถสันนิษฐานได้ว่า ยังมีอันตรายอีกมากมายที่ยังมาไม่ถึงโลกด้วยซ้ำ
“เอาอย่างนี้นะ ถ้าคุณยังปฏิเสธที่จะหนีไป บางทีนี่อาจทำให้คุณรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาบ้างก็ได้… ที่ฉันบอกคุณว่าโฮแกนแทบจะไม่เหลือความเป็นมนุษย์อีกต่อไปแล้ว ฉันหมายความตามนั้นจริง ๆ จากที่คุณย่าทวดเคยเล่าให้ฉันฟัง แท้จริงแล้ว เขาเป็นซากศพที่ได้รับการชุบชีวิตขึ้นมาโดยราชาแห่งกลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษา เขาเหมือนซอมบี้ที่เดินได้ เขาจะเชื่อฟังราชาแห่งกลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษาเพียงคนเดียว แต่โฮแกนเองก็ยังได้รับฉายาว่าเป็นราชาแห่งยาพิษ หากถูกเขาโจมตี คุณจะต้องทนทุกข์กับพิษที่ทรงพลังอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ แม้ว่าคุณจะสามารถหลบหนีจากความตายจากการโจมตีของเขาได้ แต่ในที่สุด คุณก็ต้องยอมจำนนต่อพิษนั้นอยู่ดี!”
“คุณย่าทวดรู้เรื่องพวกนี้ดี เพราะ… อืม ครั้งหนึ่ง เคยมีคนจากกลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษาเดินทางมาหาครอบครัวของเรา และพวกเราได้ต่อสู้กับเขา… แต่โชคไม่ดีที่สมาชิกในครอบครัวของฉันทั้งหมดที่ร่วมการต่อสู้ในครั้งนั้น ได้ถูกเขาปราบจนราบคาบทันที และพวกเขาก็ได้รับพิษที่รุนแรงจากโฮแกนเช่นกัน หากพวกกันเทอร์ไม่หาทางประนีประนอมกับราชาแห่งกลุ่มประตูมิติแห่งการพิพากษาแล้วล่ะก็ ฉันเกรงว่าสมาชิกในครอบครัวของฉันคงจะต้องถูกกวาดล้างไปจนหมดแล้วอย่างแน่นอน! ได้โปรด ถ้าคุณบังเอิญไปเจอเขา คุณต้องหาที่ซ่อนตัว!”