มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1296

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1296

หลังจากที่หยุดนิ่งไปชั่วครู่ เจอรัลด์ก็สูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดว่า “…งั้นก็ได้ เนื่องจากคุณไม่มีเด้ด แอนนี่ อยู่ที่ตัวแล้ว อย่างน้อยผมก็มั่นใจได้ว่าถ้าคุณคิดจะทำอะไรที่น่าสงสัย คุณได้ตายไปพร้อมกับผมแน่!”

เมื่อพูดจบ เจอรัลด์ก็คว้าไหล่ยูเมะ ก่อนที่จะพาเธอกระโดดไปพร้อมกัน! เมื่อพวกเขาขึ้นฝั่งอย่างปลอดภัย ยูเมะก็บอกเจอรัลด์ว่าที่ซ่อนตัวอยู่ตรงไหน และเจอรัลด์ก็จับตัวเธอไว้แน่น ขณะที่ทั้งคู่รีบตรงไปที่นั่น

เมื่อรู้ว่าตอนนี้เขาขาดความแข็งแกร่งที่จะต่อกรกับทั้งควีนน่า และราชาของกลุ่มประตูแห่งการพิพากษา เจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะระวังตัวอยู่ตลอดเวลา เพราะตอนนี้เขารู้แล้วว่า เขาอาจจะต้องเผชิญหน้ากับพวกกันเทอร์ผู้ลึกลับด้วย

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงถ้ำที่ตั้งอยู่บริเวณชานเมือง เมื่อเข้ามาด้านในถ้ำ เจอรัลด์ได้ผนึกหลอดเลือดใหญ่สองสามเส้นในร่างกายของยูเมะทันที!

“…คุณเอาจริงเหรอเนี่ย? คุณยังไม่เชื่ออีกเหรอว่าฉันไม่ได้วางแผนที่จะทำร้ายคุณ?” ยูเมะพูด ขณะที่เธอหายใจเข้าลึก เพื่อพยายามระงับความรู้สึกผิดหวังของเธอเอาไว้

“ผมจะทำให้คุณรู้ว่า ผมจะไม่ให้โอกาสเป็นครั้งที่สองกับใครก็ตามที่ทำลายความไว้วางใจของผม! ตามที่สัญญาเอาไว้ ตอนนี้คุณต้องบอกความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด!” เจอรัลด์ตอบอย่างเย็นชา

“… เข้าใจแล้ว ก่อนอื่น ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยจะได้ไหม คุณไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้หลายครั้ง แต่คุณยังคอยตามหาฉันมาตลอด หลังจากที่รู้ว่าฉันหายตัวไป คุณส่งคนของคุณออกไปตามหาฉันติดต่อกันเป็นเวลากว่าหนึ่งเดือน! แถมคุณยังไปบอกให้ชาวบ้านมารายงานคุณ ถ้ามีคนเห็นฉันอีกด้วย! เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว ฉันก็เลยอยากรู้ว่า คุณทำทุกอย่างเพียงเพราะอยากจะได้คำตอบจากฉัน หรือคุณมีเหตุผลอย่างอื่นซ่อนอยู่กันแน่?” ยูเมะถาม ขณะที่เธอจ้องเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ และเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา

จากคำอธิบายของเธอ ตอนนี้เจอรัลด์รู้แล้วว่า เธอรับรู้ทุกสิ่งที่เขาได้ทำลงไปจนถึงตอนนี้ ซึ่งก็หมายความว่า เธอได้แอบเฝ้าดูเขามาตลอด…

“ความจริงก็คือ ตอนแรกผมสัญญาว่าจะพาคุณไปที่ราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร เพราะผมกังวลว่ามันจะอันตรายเกินไปสำหรับคุณที่จะเดินทางไปที่นั่นเพียงลำพัง ผมจะไม่โกหกว่า ผมเองก็หวังว่าจะได้รับเบาะแสเพิ่มเติมจากคุณด้วย อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คุณหายตัวไป ผมก็รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก และนั่นก็ทำให้ผมพยายามทุกวิถีทางเพื่อค้นหาคุณ!” เจอรัลด์ตอบ

แม้ว่าในตอนแรก เจอรัลด์จะช่วยเธอเพียงเพราะจุดประสงค์ที่เห็นแก่ตัวเล็กน้อย แต่ความกังวลของเขาเกี่ยวกับการที่เธอเดินทางเข้าไปในดินแดนที่อันตราย กลับเอาชนะเหตุผลก่อนหน้านั้นไปได้อย่างรวดเร็ว นั่นจึงเป็นเหตุผลหลักที่เขาให้สัญญาว่าจะพาเธอไปด้วย เพราะอย่างน้อยเขาก็สามารถปกป้องเธอให้พ้นจากอันตรายได้

แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่คิดว่าเธอจะหายตัวไปภายใต้จมูกของเขา! ด้วยความหวาดกลัวว่าเธออาจจะตายไปแล้ว เจอรัลด์จึงเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าโศกเสียใจ และเขาก็ได้แต่โทษตัวเองในช่วงตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา

หากเขารู้ว่าเรื่องราวทั้งหมดจะออกมาเป็นแบบนี้ เขาก็คงเลือกที่จะเลิกค้นหาความลับของยูเมะ แทนที่จะพาเธอไปกับเขาด้วย

หลังจากที่ได้ยินคำตอบของเจอรัลด์ ยูเมะก็อดไม่ได้ที่จะฉีกยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ ท้ายที่สุด ตอนนี้เธอก็ได้รู้แล้วว่า แท้ที่จริงแล้ว เจอรัลด์ได้ปฏิบัติต่อเธอในฐานะเพื่อนมาโดยตลอด

แม้ว่าเธอจะมีความรู้สึกดี ๆ ต่อเจอรัลด์เล็กน้อย แต่นั่นก็เป็นเพราะว่าเจอรัลด์เคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้หลายครั้ง ไม่ใช่เพราะคำทำนายจากหินวิวาห์บ้า ๆ ของเจ้าแห่งวิญญาณ

เธอจำช่วงเวลาที่เธอต้องการแอบฆ่าเจอรัลด์ได้ แม้ว่าในตอนสุดท้าย เธอกลับเลือกที่จะไม่ทำเช่นนั้น เพราะถ้าเธอทำแบบนั้นลงไปจริง เจอรัลด์ก็คงไม่ได้เดินทางไปถึงราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรตั้งแต่แรก!

แน่นอนว่า เธอยังไม่ได้ตกหลุมรักเขาในตอนนั้น เพราะเธอรู้ดีว่าตัวเองทำแบบนั้นไม่ได้

แต่หลังจากที่เธอ ‘หายตัวไป’ ยูเมะก็เริ่มจับตาดูเจอรัลด์อย่างลับ ๆ และเธอก็ได้รู้ว่า ความจริงแล้วเขาห่วงใยเธอมากเพียงใด ท้ายที่สุด ไม่มีพื้นที่ส่วนไหนที่อยู่บริเวณรอบราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรที่เจอรัลด์ไม่ได้ตรวจสอบ เขาไม่ยอมลดละที่จะตามหาเธอ จนกระทั่งเวลาผ่านไปกว่าหนึ่งเดือน หลังจากการหายตัวไปของเธอ

เธอเคยเห็นเขานั่งอยู่ที่ชายหาดทั้งวันทั้งคืนอย่างเงียบ ๆ และเอาแต่จ้องมองออกไปที่ท้องทะเลตลอดเวลา

ในที่สุด เธอก็เฝ้ามองดูเขาโยนเครื่องประดับชิ้นเล็ก ๆ ที่กู้ขึ้นมาจากมหาสมุทรได้ทิ้งลงไปในทะเลอีกครั้ง ในตอนนั้นเอง ที่เธอตระหนักว่า ความรู้สึกผิดที่เขาได้สูญเสียเธอไปนั้นมากมายเพียงใด เขาเห็นว่าเธอเป็นเพื่อนของเขาอย่างแท้จริง

เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว ยูเมะก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลก แม้ว่ามันจะไม่ใช่ความรู้สึกที่เลวร้ายก็ตาม แต่มันเป็นความรู้สึกที่ค่อนข้างหวานชื่น เพราะไม่เคยมีใครปฏิบัติต่อเธอเหมือนที่เจอรัลด์ทำมาก่อนเลย

ในขณะที่เธอกำลังนึกถึงช่วงเวลาที่เธอเคยแบ่งปันกับเจอรัลด์ เธอก็ตระหนักถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ หินวิวาห์ของเจ้าแห่งวิญญาณช่างเป็นวัตถุที่ทั้งแปลก และชั่วร้ายอย่างแท้จริง

ท้ายที่สุด เธอก็เริ่มคิดถึงเขาทุกวันหลังจากนั้น เธอเป็นกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเขาอยู่ตลอดเวลา ยิ่งเธอคิดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกกังวลมากขึ้นเท่านั้น และคืนที่กระวนกระวายใจก็มาถึง…

‘เรื่องราวความรักของฉันจะจบลงอย่างน่าอนาถจริงหรือ? ฉันตกหลุมรักคนที่ไม่มีวันรักฉันตอบจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ…?’

แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นจริง ยูเมะก็สาบานกับตัวเองแล้วว่า เธอจะไม่โกหกเจอรัลด์อีกเป็นครั้งที่สอง ด้วยเหตุนี้ เธอจึงสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดว่า “…ก็ได้ ฉันจะยอมบอกความจริงกับคุณ! ฉันจะบอกทุกอย่างที่ฉันรู้ แต่เมื่อฉันทำเสร็จแล้ว มิตรภาพของเราจะจบลง ได้ยินไหม? เราจะไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้อีกต่อไป! ฮึ่ม!”