มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1225
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1225
“ก็ใช่น่ะสิ!” เอเดนตอบอย่างภูมิใจ
ก่อนหน้านี้ เจอรัลด์ไม่มีความรู้เรื่องการต่อสู้เลยแม้แต่นิดเดียว เอเดนย่อมรู้สึกประหลาดใจ และประทับใจที่ได้เห็นว่าฝีมือของเขามีการพัฒนาไปมากเพียงใด หลังจากที่เขาได้เห็นความแข็งแกร่งของเจอรัลด์ด้วยตาของตัวเอง เอเดนจึงมั่นใจว่า เขาจะสามารถจับผู้ร้ายคนนั้นได้อย่างง่ายดาย ด้วยความช่วยเหลือของเจอรัลด์
หากจะให้พูดตามตรง เอเดนเชื่อว่า แม้แต่นักสู้แห่งกองทัพในตำนานก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมสำหรับเจอรัลด์ด้วยซ้ำไป
“… ตกลงว่า ใช่เขาจริง ๆ ใช่ไหม…?” เมอาพูด ก่อนที่เธอและวอร์เรนจะพร้อมใจกันส่ายหัวพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ทีมของเอเดนกำลังล้อพวกเราเล่นอยู่หรือเปล่าเนี่ย? ถึงแม้ว่าเจอรัลด์จะเป็นคนที่มีชื่อเสียงและน่าเกรงขามในเมย์เบอร์รี่ แต่อย่าลืมนะว่าเรากำลังรับมือกับเมเวอริคผู้เฉลียวฉลาด และมีความสามารถอยู่! ด้วยความที่เธอเองก็เป็นลูกคนรวย เธอก็คงจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจอรัลด์มาก่อน แต่เธออยากจะให้เราเชื่อจริง ๆ เหรอว่า ผู้ช่วยคนใหม่ของเธอคือเจอรัลด์น่ะ?” เมอาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เชื่อ
ฟังจากน้ำเสียงตื่นเต้นของเอเดนก่อนหน้านั้น มันทำให้เธอคิดว่าเอเดนได้เชิญตำนานของกองทัพสักคนหนึ่งให้มาช่วยพวกเขาจับผู้ร้าย! เธอจึงรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อคนที่เขาพูดถึงกลับกลายมาเป็นเจอรัลด์
“ฉันรับประกันกับทีมของเมอาได้เลยว่า ตราบใดที่เจอรัลด์อยู่ที่นี่ เมเวอริคไม่มีทางรอดเงื้อมมือเราไปได้อย่างแน่นอน!” เอเดนตอบ
พอเขาพูดจบประโยค เสียงของวิทยุสื่อสารก็ดังขึ้นพร้อมกัน
“เป้าหมายปรากฏตัวแล้ว! รีบสกัดเขา! เดี๋ยวนี้! ทราบแล้วเปลี่ยน!”
“รับทราบ!”
ดูเหมือนว่าเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ จะเตรียมรับมือเรียบร้อยแล้ว แต่ละคนมีอาวุธครบมือ และพวกเขาก็กำลังเตรียมวางกับดักเพื่อสกัดผู้ร้ายคนนี้
ขณะนั้นเมอามีสีหน้าที่ค่อนข้างตึงเครียด เธอหันมาจ้องหน้าเจอรัลด์ ก่อนจะส่ายหัวและพูดว่า “ฉันขอบอกนายไว้ก่อนเลยนะว่า อาชกรคนนี้มีจิตใจที่โหดเหี้ยมอำมหิตมาก นายควรจะอยู่ห่าง ๆ จากเขาเอาไว้!”
พอพูดจบแล้ว เธอก็เดินนำทีมของเธอไปที่ถนนเซาท์
ในขณะนั้น เจอรัลด์ก็หันไปมองที่ทางหลวง เขาไม่ได้สนใจกับคำพูดดูถูกของเมอาเท่าไรนัก ความคิดเห็นของเธอไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตของเขาอยู่แล้ว สิ่งที่สำคัญตอนนี้ก็คือ เขาต้องการมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือน้องชายของเขา
ไม่นานนัก เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นรถพาสสาทขับผ่านไปอย่างรวดเร็วบนถนนทางหลวง จากนั้นก็มีรถหลายคันขับตามมันไป
นอกจากความเร็วของรถที่แล่นไปแล้ว เจอรัลด์ยังบอกได้อีกว่า คนขับรถเป็นคนที่มีความเชี่ยวชาญเรื่องการขับเป็นอย่างดี เขาสามารถหลบหนีรถที่กำลังไล่ตามได้อย่างคล่องแคล่วว่องไว
หลังจากที่หลบหนีจากรถที่กำลังไล่ตามได้แล้ว พาสสาทคันนั้นก็มุ่งหน้าไปยังถนนเซาท์
ถนนเซาท์มีพื้นที่ต่ำและขนาบข้างไปด้วยภูเขาสูงชัน นอกจากนั้น มันก็ยังเป็นพื้นที่ที่ไม่มีผู้คนพลุกพล่านอีกด้วย หากพวกเขาสามารถไล่ต้อนเมเวอริคมาที่นี่ได้ เขาก็จะถูกจับกุมได้ไม่ยากนัก
ในขณะที่เมเวอริคขับเข้ามาใกล้สิ่งกีดขวางที่พวกเขาได้จัดเตรียมไว้แล้ว เมอาและวอร์เรนก็อดไม่ได้ที่จะกลั้นหายใจด้วยความตื่นเต้น
ดูเหมือนว่าเมเวอริคจะมองเห็นสิ่งกีดขวางได้จากระยะไกล แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะกลับรถได้ เพราะมีรถทหารไล่ตามมาอีกหลายคัน
“บ้าเอ๊ย! น่ารำคาญจริงเชียว!” เมเวอริคสบถออกมา และคิดว่าวิธีเดียวที่จะหนีการจับกุมครั้งนี้ไปได้ก็คือ ฝ่าสิ่งกีดขวางข้างหน้าออกไป
เมื่อได้ยินเสียงของเขา หญิงสาวหน้าตาสะสวยสองคนที่ถูกมัดมือมัดเท้าอยู่บนเบาะรถด้านหลังก็ร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว “ได้โปรด! ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ! ขอร้องล่ะ!”
ในขณะที่เธอกำลังอ้อนวอน ลูกระนาดบนถนนก็ทำให้รถเกิดแรงกระแทก จนกล้องถ่ายรูปที่เธอถือไว้ร่วงลงบนพื้น
“หุบปากเดี๋ยวนี้เลย! พวกแกทำตัวน่ารำคาญมากเลยนะ รู้หรือเปล่า? ถ้ากล้าพูดอะไรอีกคำเดียว ฉันจะฆ่าพวกแกให้ตายตอนนี้เลย!” เมเวอริคคำราม
เมเวอริคที่อายุน่าจะราว ๆ สามสิบปี ใบหน้าอำมหิตของเขายิ่งดูโหดร้าย และน่ากลัวกว่าเดิมในขณะที่เขาพูด
พอหญิงสาวทั้งสองคนได้ยิน พวกเธอก็รีบหุบปากของพวกเธอในทันที
เมื่อเห็นพวกเธอเงียบเสียงลงอีกครั้ง เมเวอริคก็ละสายตาจากพวกเธอไปจ้องมองบนถนน รอยยิ้มที่มีเลศนัยปรากฏขึ้นบนใบหน้า จากนั้นเขาก็เปล่งเสียงหัวเราะออกมา ก่อนจะพูดว่า “มันก็แค่สิ่งกีดขวาง! พวกแกฝันไปเถอะว่าจะหยุดฉันได้!”
พอพูดจบ เมเวอริคก็กดคันเร่งและมุ่งตรงไปหาสิ่งกีดขวางทันที… อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะขับไปถึง เขาก็หักพวงมาลัยไปทางซ้าย ส่งผลให้รถค่อย ๆ ปีนขึ้นบนทางลาดของภูเขา!
จากนั้นเมเวอริคก็หักพวงมาลัยอีกครั้ง จนเสียงเสียดสีของล้อรถดังกึกก้องไปทั่วทั้งบริเวณ ทันใดนั้นรถก็เหินขึ้นไปบนอากาศ…
ก่อนที่จะลอยลงมาแตะบนพื้นถนนอีกครั้งบริเวณด้านหลังสิ่งกีดขวาง จากนั้นเมเวอริคก็เหยียบคันเร่งและมุ่งตรงไปทางใต้ของถนนอย่างรวดเร็ว!
วอร์เรนและเมอารู้สึกตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น การเคลื่อนไหวที่เหลือเชื่อนั้นมันเป็นไปได้จริงเหรอ? คำถามที่ดีกว่านี้ก็คือ เขาจะหนีไปได้อีกครั้งอย่างนั้นเหรอ หลังจากที่ถูกต้อนจนจนมุมขนาดนี้?
ในขณะที่กำลังจ้องมองเมเวอริค เจอรัลด์ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ทุกอย่างมันเริ่มจะดูน่าสนใจแล้วสิ