มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1221

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1221

“โอ้! นั่นเพรสตันนี่!” หญิงสาวที่กำลังรับประทานอาหารในร้านต่างพากันกรีดร้อง เพราะรู้สึกตกใจกับฉากโรแมนติกที่เกิดขึ้นต่อหน้าอย่างกะทันหัน

หญิงสาวส่วนมากมักจะมีความฝัน อยากให้ชายหนุ่มมาแสดงความโรแมนติกแบบนี้กับเธอ มันจึงเป็นเรื่องยากที่พวกเธอจะมัวนิ่งเฉยกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้

ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว คนที่มาสารภาพรักยังคุกเข่าลงต่อหน้า พร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้อีกด้วย! ไม่ว่าหญิงสาวคนนั้นจะเป็นคนใจแข็งแค่ไหนก็ตาม หากมีใครมาสารภาพรักด้วยวิธีนี้แล้วล่ะก็ พวกเธอก็คงจะต้องรู้สึกดีใจจนแทบหลอมละลายเป็นแน่!

นิสัยทั่วไปของผู้หญิง ก็มักจะชอบผู้ชายที่เอาอกเอาใจเก่ง และทำเรื่องเซอร์ไพรส์ให้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว

ด้วยความที่ฉาก ๆ นี้ได้เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของสาว ๆ ในร้าน แววตาของพวกเธอในตอนนี้จึงเต็มเปี่ยมไปด้วยความอิจฉาริษยา และความเกลียดชัง ถึงแม้ว่ายูลิสาและเพื่อน ๆ จะรู้สึกไม่ต่างกันกับหญิงสาวคนอื่น ๆ แต่ในขณะเดียวกัน พวกเธอก็รู้สึกตื่นเต้นแทนโนแอล พวกเธอจึงรีบขยับออกมาเพื่อให้พื้นที่กับเพรสตันและโนแอล จากนั้นทุกคนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อบันทึกภาพเหตุการณ์อันแสนโรแมนติกนี้เอาไว้

เมื่อเหลือโนแอลเพียงคนเดียวที่นั่งอยู่บนโต๊ะ เธอเกิดอาการเขินจนหน้าแดง และรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย จากนั้นเธอก็เอาผมทัดหูตัวเอง ก่อนจะพูดด้วยท่าทีและน้ำเสียงที่เคอะเขิน “นายกำลังทำบ้าอะไรอยู่น่ะ เพรสตัน…?”

“เธอน่าจะเข้าใจเจตนาของฉันดีนะโนแอล… ได้โปรด เข้าใจเสียทีเถอะว่าฉันชอบเธอมานานแล้ว และฉันสัญญาจะดูแลเธอเป็นอย่างดีไปจนชั่วชีวิต ถ้าเธอตกลงที่จะอยู่กับฉัน! เพราะฉะนั้น… เป็นแฟนกับฉันเถอะนะ!” เพรสตันตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

“โอ้โห! ตอบรับเขาสิ!”

“ตอบรับเขา! ตอบรับเขา!”

หลังจากที่ได้ยินคำขอที่จริงจังเช่นนั้น ผู้คนที่มุงดูก็ไม่สามารถทนนิ่งเฉยต่อไปได้ เมื่อเพรสตันได้ยินเสียงเชียร์ของผู้คนเหล่านั้น เขาก็เริ่มมีสีหน้าที่ดูมั่นอกมั่นใจขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม โนแอลแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอไม่ได้รู้สึกยินดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลย เธอรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้า และทันใดนั้น เธอก็ยืนขึ้น ก่อนจะพูดว่า “ฉันเคยบอกนายไปแล้วไง ว่าฉันยังไม่พร้อมจะมีความสัมพันธ์กับใครตอนนี้!”

จากนั้นเธอก็หยิบกระเป๋า ก่อนจะหันหลังเดินออกไป

เพรสตันไม่คิดว่าเธอจะหนีไปดื้อ ๆ แบบนั้น เขารู้สึกอับอาย ก่อนจะตะโกนออกมา “เดี๋ยวก่อน! โนแอล!”

แต่ถึงกระนั้น โนแอลก็ยังไม่หยุดเดิน เพรสตันรู้สึกผิดหวัง และกลีบดอกไม้ที่ร่วงอยู่บนพื้นก็ดูเหมือนจะกำลังล้อเลียนเขาอยู่ เขาจึงขว้างช่อดอกไม้นั้นทิ้งไปด้วยความโมโห

ในขณะที่เขารีบวิ่งตามโนแอลไปอย่างไม่เต็มใจนัก ยูลิสาและคนอื่น ๆ ก็ตามพวกเขาไปเช่นเดียวกัน เพราะพวกเธออยากเห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

เมื่อยูลิสาเดินผ่านเจอรัลด์ เธอก็ตั้งใจผลักเขาออกอย่างเหยียดหยัน พร้อมกับพูดว่า “หลบไป!”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง สาว ๆ ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า โนแอลอาจจะตอบตกลงเป็นแฟนกับเพรสตันไปแล้ว หากเจอรัลด์ไม่ได้ทำให้เธออารมณ์เสียก่อนหน้านั้น!

“ไม่เห็นหรืออย่างไรว่าโนแอลมีคนมาจีบเยอะแค่ไหน? ขนาดเพรสตันทั้งหล่อทั้งรวย โนแอลก็ยังไม่ตอบตกลงเป็นแฟนเขาเลย! ถ้าอย่างนั้นแล้ว ทำไมคนอย่างนายถึงกล้าที่จะขอเบอร์โทรของเธออีก? รีบไปให้ไกล ๆ เลยดีกว่า!” หญิงสาวอีกคนพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้งตึง จากนั้นก็จ้องหน้าเจอรัลด์ตาเขม็ง ก่อนจะวิ่งตามคนอื่น ๆ ไป

เรื่องราวที่เกิดขึ้น ทำให้เจอรัลด์ต้องถอนหายใจออกมา เขาไม่ได้มีเจตนาที่จะจีบโนแอลเลยสักนิด! เขาเพียงต้องการจะผูกมิตรกับเธอ เพื่อที่จะขอหยดเลือดจากเธอเท่านั้นเอง! ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เรื่องราวดูจะวุ่นวายกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาก็เริ่มลังเลที่จะติดตาม และกวนใจเธอต่อ

ในขณะที่เจอรัลด์กำลังครุ่นคิดกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกอยู่นั้น มีคนสามคนกำลังจิบโค้กในขณะที่จ้องมองมาทางเขา พวกเขาได้จับตาดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้นมาได้สักพักแล้ว

“เจ้านาย เห็นนั่นไหม? ดูเหมือนว่าเด็กนั่นสนใจที่จะจีบสาวที่ชื่อโนแอล แต่เขาก็ช้ากว่าเจ้าเด็กที่ชื่อเพรสตันไปก้าวหนึ่ง! ตอนนี้เขาคงกำลังเสียใจอยู่!” ชายคนหนึ่งพูดพร้อมกับหัวเราะคิกคัก

“ห๊า! รู้ไหม ฉันล่ะหงุดหงิดจริง ๆ เวลาที่เห็นผู้ชายทำตัวอ่อนแอแบบนี้? ชักอยากจะสั่งสอนมันสักหน่อย! คิดจะจีบผู้หญิงทั้งที ก็ต้องฉลาด แล้วก็กล้ากว่านี้หน่อยสิ ใช่ไหมล่ะ? ถ้าเป็นแบบนั้น เขาจะได้ผู้หญิงทุกคนที่เขาหมายตาเอาไว้อย่างแน่นอน!” หนึ่งในชายสามคนพูดจาเยาะเย้ย

“ถ้าพูดแบบนั้นแล้ว ทำไมนายไม่เดินไปสั่งสอนเด็กนั่นสักหน่อยล่ะ แซคกี้? ฉันได้ยินมาว่า ตอนยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย นายเป็นนักรักตัวยงเลยนี่นา!” ชายที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าตอบ ในขณะที่เอามือตบไหล่แซคกี้ ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยังคงจ้องมองเจอรัลด์ด้วยสายตาแปลก ๆ

“ห๊า! ถ้าใช้วิธีของฉัน รับรองว่าเขาไม่มีทางจีบหญิงพลาดแน่! มาพนันกันไหมล่ะ ว่าสิ่งที่ฉันพูดมันจะเป็นจริงไหม ใครแพ้ต้องเลี้ยงข้าวสิบมื้อ!” แซคกี้พูด

“อย่าขี้โม้ไปหน่อยเลย! ระวังตัวด้วยก็แล้วกัน เจ้าเด็กนั่นอาจจะไฟแรงแล้วก็สู้นายกลับก็ได้นะ รู้ไหมล่ะ? แต่ถ้ามันยอมให้นายสั่งสอนง่าย ๆ จนจีบสาวคนนั้นติดแล้วล่ะก็ ฉันจะยอมเลี้ยงข้าวนายสิบมื้ออย่างแน่นอน!” ชายคนที่หัวเราะคิกคักก่อนหน้านี้พูดเสริมขึ้นมา