มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1202
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1202
พนักงานที่กำลังรับใช้ฟาซิลิตี้เดินตามเธอ และคนอื่น ๆ เข้าไปในห้องส่วนตัวของเวย์แฟร์เมาท์เทน เอ็นเตอร์เทนเมนท์
“ฟาซิลิตี้!” เจอรัลด์ตะโกน แต่มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้ยินเสียงของเขา
พวกเขาหันมามองเจอรัลด์ จากนั้นนักแสดงเอ็กซ์ตร้าคนหนึ่งก็ตะโกนกลับมาว่า “นี่ นาย! วัน ๆ หนึ่ง มีคนมาหาฟาซิลิตี้เยอะแยะมากมาย! นายคิดว่านายเป็นใคร? ไปต่อแถวเหมือนกับคนอื่นโน่นไป!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ได้แต่ส่ายหัว และยิ้มเจื่อน ๆ ออกมา เขาแค่ต้องการจะเรียกเธอ เพราะรู้สึกดีใจที่จะได้เจอคนที่เขาเคยสนิทสนมด้วยเท่านั้น
ในขณะเดียวกัน ผู้จัดการของฟาซิลิตี้ก็ถือกระดาษ ที่ดูเหมือนจะเป็นบทละครปึกหนึ่งออกมา “นี่เป็นบทละครที่เขียนโดยนักเขียนในอินเตอร์เน็ตคนหนึ่ง ที่ใช้นามปากกาว่า ‘ทู เอียรส์ อิน โบดิ’ คุณฟาซิลิตี้ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กขี้แพ้คนหนึ่งที่มีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมา หลังจากที่ได้รับมรดกมหาศาลจากครอบครัวของเขา! ฉันได้ติดต่อเขาทางไลน์เรียบร้อยแล้ว คุณสนใจจะดูบทหน่อยไหม?”
ฟาซิลิตี้ชะโงกหน้าไปดู จากนั้นเธอก็บุ้ยปาก พร้อมกับตะโกน “เอามันไปกองไว้ตรงโน้นก่อนได้ไหม? ฉันไม่มีเวลา และไม่มีแรงที่จะสนใจมันตอนนี้หรอกนะ! ฉันอยากจะพักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อน!”
จากนั้นฟาซิลิตี้ก็กลับเข้าห้องของเธอไป ส่วนผู้จัดการที่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อก็เดินจากไป
พอฟาซิลิตี้ปิดประตูห้อง เธอก็ถอนหายใจยาวออกมา ช่วงเวลาหนึ่งปีที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฟาซิลิตี้ได้พัฒนาฝีมือและประสบความสำเร็จในสิ่งที่เธอเคยใฝ่ฝันมาตลอด แต่สุดท้ายแล้ว เธอก็ยังรู้สึกเหมือนบางอย่างในชีวิตหายไป…
ไม่ว่าเธอจะพยายามไขว่คว้าสักเท่าไหร่ เธอก็ไม่เคยรู้สึกมีความสุขจริง ๆ สักที…
ในขณะที่เธอกำลังเช็ดเครื่องสำอางบนใบหน้าออก และเตรียมตัวจะไปอาบน้ำ เธอก็ได้กลิ่นอ่อน ๆ ของบุหรี่จากภายในห้องของเธอ ฟาซิลิตี้เป็นคนไม่สูบบุหรี่อยู่แล้ว เธอจึงสัมผัสได้ถึงกลิ่นที่ชัดเจนมาก
ทันใดนั้น ประตูของตู้เสื้อผ้าก็เปิดออกอย่างแรง จากนั้น ก็ปรากฏร่างของชายวัยกลางคนที่อ้วนท้วนและหัวล้าน เขาสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง เดินออกมาจากตู้
เขาหัวเราะออกมาพร้อมกับทำหน้าตาเหมือนคนบ้าตัณหา คราบเหลืองของบุหรี่ปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนบนฟันของเขา
“นี่คุณ…ประธานแซบก้า!” ฟาซิลิตี้ตะโกน พร้อมกับเดินถอยหลังออกมาสองสามก้าว
ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอ มีชื่อว่าประธานแซบก้า เขาเป็นสปอนเซอร์ของเธอ และก่อนหน้านี้เขามักจะมองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ ในเมื่อเขากล้าที่จะมาหลบซ่อนในห้องส่วนตัวของเธอแบบนี้ ฟาซิลิตี้รู้ดีว่า เขาต้องการอะไรจากเธอ
ประธานแซบก้าไม่ปล่อยให้ฟาซิลิตี้ได้มีโอกาสส่งเสียงร้องเลยแม้แต่น้อย เขาคว้าแขนของเธอ จากนั้นก็อุดปากเธอด้วยผ้าขาว!
ถึงแม้เธอจะพยายามดิ้นรน แต่ฟาซิลิตี้กลับรู้สึกอ่อนแรงลงเรื่อย ๆ
“ฉันมั่นใจว่า เธอรู้อยู่แก่ใจดีว่าฉันคิดยังไงกับเธอ ฟาซิลิตี้…แล้วทำไมเธอต้องคอยหลบหลีกฉันอยู่เรื่อย? ฉันปรารถนาจะครอบครองเธอมานานแสนนานแล้วรู้ไหม? และฉันก็รอไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว!” ประธานแซบก้าพูด ก่อนจะโยนร่างของฟาซิลิตี้ไปที่เตียงนอน
“อ อย่านะ…!” ฟาซิลิตี้ที่อ่อนแอตอบ ในขณะที่เธอยังคงพยายามดิ้นขัดขืน
“ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะอัดวิดีโอสิ่งที่เรากำลังจะทำด้วยกันต่อไปเอาไว้…ถ้าเธอเชื่อฟัง และตั้งใจดูแลฉันอย่างดี ฉันก็จะไม่โพสต์มันลงบนอินเตอร์เน็ต…แต่ถ้าเธอไม่ยอมทำตาม ฉันบอกได้เลยว่า เธอจะต้องโด่งดังมากกว่าเดิมอย่างแน่นอน! ฮ่าฮ่าฮ่า!” ประธานแซบก้าพูดเตือนเธอ พร้อมกับหัวเราะไม่หยุด
ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเอาไว้ล่วงหน้าหมดแล้ว เขาไม่เพียงแค่ไปแอบในตู้เสื้อผ้าของฟาซิลิตี้ แต่เขายังให้คนมาเตรียมอุปกรณ์ เพื่อทำการอัดวิดีโอเอาไว้ในห้องของเธออีกด้วย!
เมื่อรู้แล้วว่าไม่มีอะไรมาหยุดยั้งการกระทำของเขาได้ ประธานแซบก้าก็รีบถอดเสื้อผ้าของฟาซิลิตี้ออกทีละชิ้นราวกับคนบ้า
พอเขากอดกางเกงของตัวเองออก ก็มีคนตะโกนเสียงดังขึ้นมา “อย่าลืมโพสต์ท่าด้วยนะครับ ประธานแซบก้า!”
“แน่นอน!” ประธานแซบก้าตอบด้วยความเคยชิน พร้อมกับหันไปโพสต์ท่า
แต่ทันใดนั้นเอง เขาก็ทำตาโต และเริ่มสั่นไปทั้งตัว
“…แก…แกเป็นใคร? เข้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”