มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1191

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1191

เสียงที่ดังขึ้นนั้น เป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง และดูเหมือนว่าเธอกำลังทะเลาะกับใครบางคนอยู่

เสียงที่ดังโกลาหล ทำให้คนที่อยู่ในงานพากันมองออกมาข้างนอก จากนั้นพวกเขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ตรงทางเข้า เธอกำลังขวางทางเด็กหนุ่มคนหนึ่ง และกำลังด่าทอเขาอย่างฉุนเฉียว

“ฉันยังไม่ลืมหรอกนะ เรื่องที่แกทำร้ายฉันวันนั้น! แกคิดจริง ๆ เหรอว่า ฉันจะปล่อยให้เรื่องมันจบลงง่าย ๆ? รู้ไหม ความจริงฉันคิดว่าแกหนีไปแล้วซะอีก ฉันก็เลยทำเป็นลืมเรื่องที่จะตามหาแกไปแล้ว! พอฉันเห็นว่าแกมาหาฉันเองถึงที่นี่! แล้วแกก็ยังจะเข้าไปร่วมงานใหญ่ที่เชิญเฉพาะแขกคนสำคัญอีก! วันนี้แกไม่รอดแน่ ฉันทนแกไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว!” หญิงสาวยังคงตะโกนใส่เด็กหนุ่ม พร้อมกับจ้องเขาตาเขม็ง

ในขณะนั้นเอง ไรเลย์ที่อยู่ด้านในห้องจัดเลี้ยงก็แสดงสีหน้าเป็นกังวลออกมา เมื่อเห็นเด็กหนุ่มคนนั้น ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนของเธอ แต่ก็ดันมีปัญหาเข้ามาแทรกจนได้!

และแน่นอน เด็กหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เขาคือเจอรัลด์ เขาตั้งใจเดินทางมาที่นี่ เพื่อนำจดหมายเชิญมาให้คุนดรี้ ซึ่งไรเลย์ได้กำชับเขาเอาไว้ว่า จดหมายฉบับนี้ ควรจะส่งถึงมือคุนดรี้ก่อนที่คุณสไนเดอร์จะสารภาพรักกับเธอ

ด้วยความที่เขาไม่อยากผิดคำพูด เขาจึงรีบเดินทางไปที่บ้านของพวกเธอแต่เช้าตรู่ เป็นที่น่ารำคาญใจนัก ที่เขาบังเอิญพบกับหญิงสาวที่เขาเคยทำร้ายบนถนนเมื่อวันก่อน ซึ่งเธอก็คือ คนรักของคุณกรอสนั่นเอง

“ฉันขอบอกเธอเอาไว้ก่อนเลยนะ…อยู่ห่าง เจอรัลด์พูด ในขณะที่จ้องมองหญิงสาวอย่างเยือกเย็น

ถึงแม้ว่า เธอเพิ่งจะด่าทอเขาไปหยก ๆ แต่พอหญิงสาวได้เห็นสายตาที่น่าขนลุกของเจอรัลด์ เธอก็ต้องก้าวถอยหลังออกมา เพราะรู้สึกเสียวสันหลังวาบอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นความรู้สึกที่เธอไม่สามารถอธิบายได้ แต่เธอบอกได้แค่คำเดียวว่า…กลัว

แต่นั่นก็ยังไม่สามารถหยุดยั้งความอวดดีในตัวเธอเอาไว้ได้ เธอเหลียวหันไปมองพ่อและแม่ของคนรักของเธอ ที่กำลังยืนอยู่ข้างหลัง ทันใดนั้น เธอรู้สึกได้ใจขึ้นมาทันที

“พ่อคะ! แม่คะ! มันนี่แหละ! มันเป็นคนที่ทำร้ายหนูเมื่อวานนี้! มันเกือบจะทำร้ายแอปเนอร์เหมือนกัน! ถ้าพ่อกับแม่ไม่เชื่อ ก็ลองถามมันดูก็ได้ค่ะ” หญิงสาวพูด

“เธอพูดเรื่องจริงครับ! พรรคพวกของไบรซ์ก็ถูกหมอนี้ทำร้ายจนอาการปางตาย! ฝีมือมันร้ายกาจมากครับ!” แอปเนอร์พูดเสริมขึ้นมา น้ำเสียงของเขาฟังดูดุดัน แต่ก็แฝงไปด้วยความหวาดกลัว

“โอ้! เขาว่ากันว่า ศัตรูมักจะถูกลิขิตให้หวนกลับมาเจอกัน แต่ก็ไม่คิดเลยนะว่ามันจะเร็วขนาดนี้!” พ่อของแอปเนอร์พูดพร้อมกับแสยะยิ้ม

ร้ายกาจอย่างนั้นเหรอ? เขาเคยได้พบเจอกับคนที่ร้ายกาจมามากมายในชีวิต แต่ตลอดชีวิตของเขาที่ผ่านมา เขาเชื่อในเรื่องของการใช้กลยุทธ์มากกว่าความกล้าหาญ

“แอปเนอร์บอกกับฉันว่า นายเป็นคนต่างถิ่น! เพราะฉะนั้น ฉันไม่โทษนายหรอกนะ ที่ไม่เข้าใจในกฎเกณฑ์ของเมืองลูเกาแห่งนี้ แต่สิ่งสำคัญคือ นายต้องไม่ล้ำเส้นใครตอนที่นายอยู่ที่นี่ ไม่เช่นนั้นแล้ว นายอาจจะได้เห็นว่าการเดินทางเข้ามาในเมืองนี้ มันง่ายกว่าการได้กลับออกไป” พ่อของแอปเนอร์พูดเสริมด้วยรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร

เห็นได้ชัดว่า เขากำลังพูดเตือนเจอรัลด์ให้ระวังตัว

“แน่นอน! อย่าให้ถึงจุดที่นายเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังจะตาย! กล้าดียังไงถึงมาแข็งข้อกับลูกชายของฉัน! และอีกอย่าง ทำไมนายถึงแต่งตัวอย่างกับขอทาน? หากคนอื่นมาเห็นเข้า พวกเขาคงจะคิดว่านายเข้ามาขอข้าวกิน! ถ้าจะให้พูดตามตรง ทำไมนายถึงกล้าแต่งตัวซอมซ่อมาร่วมงานที่ยิ่งใหญ่อลังการแบบนี้! ดูตัวเองบ้างเถอะ!” แม่ของอแปเนอร์ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดจาดูถูก พร้อมกันมองเจอรัลด์ด้วยสายตาเย้ยหยัน

ทันใดนั้นเอง คนรับใช้ของตระกูลสไนเดอร์ก็เดินเข้ามา และถามว่า “นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

“พวกคุณไม่รู้เหรอว่างานนี้สำคัญแค่ไหน? ทำไมถึงกล้ามาก่อเรื่องวุ่นวายขึ้นที่นี่?” คนรับใช้ถาม พร้อมกับทำสีหน้าไม่พอใจเป็นอย่างมาก

แม่ของแอปเนอร์ทำท่าเหมือนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สามีของเธอก็ห้ามเอาไว้

“โอ้! นายนั่นเอง อัลเบิร์ต! ทุกอย่างเรียบร้อยดี! เราบังเอิญเจอเพื่อนเก่าน่ะ! ก็เลยถามเรื่องสารทุกข์สุขดิบกันนิดหน่อย! ต้องขอโทษด้วยที่เสียงดังไปหน่อย!” พ่อของแอปเนอร์ตอบ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น อัลเบิร์ตก็ไม่ค่อยเชื่อในคำพูดของเขาสักเท่าไร เรื่องสารทุกข์สุขดิบอะไรกัน ถึงต้องตะโกนเสียงดังโหวกเหวกโวยวาย?

ถึงแม้เขาจะรู้ว่ามันเป็นเพียงคำโกหก แต่เขาก็ไม่อยากจะถามเซ้าซี้อะไรอีก เพราะท้ายที่สุดแล้ว ซียอน กรอส ก็เป็นคนใหญ่คนโตคนหนึ่งในเมืองลูเกา

“…ไม่ว่าพวกคุณจะมีเรื่องอะไรกัน แต่ขอให้พวกคุณจำเอาไว้ว่า เกียรติยศศักดิ์ศรีของตระกูลสไนเดอร์นั้นสำคัญที่สุดในงานวันนี้! และพวกคุณก็น่าจะรู้ถึงความตั้งใจจริงของคุณชายเล็ก และคุณชายใหญ่ของตระกูลที่จัดงานนี้ขึ้นมา เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว ก็ขอให้พวกคุณแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นให้เร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้! ผมขอบอกพวกคุณเอาไว้ตรงนี้เลยว่า ใครก็ตามที่กล้าดูหมิ่นศักดิ์ศรีของตระกูลสไนเดอร์ จะต้องได้เจอดีอย่างแน่นอน!”อัลเบิร์ตป่าวประกาศออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“แน่นอนอยู่แล้ว!”

“แล้วนายคนนั้น…นายมีบัตรเชิญหรือเปล่า?”