มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1082
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1082
“ไอ้เด็กเปรต! แกมันฉลาดและพูดดีจริง ๆ แต่มาดูกันว่าแกจะทำแบบนั้นต่อไปได้นานแค่ไหน! ฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้แหละ!”
เปลือกตาของคริสโตเฟอร์กระตุกเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพุ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีเจอรัลด์
เจอรัลด์ต้องการจะป้องกันตัวเอง และหลีกเลี่ยงการโจมตีของคริสโตเฟอร์ แต่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้สำหรับคริสโตเฟอร์เลย
เจอรัลด์ถูกหมัดของคริสโตเฟอร์กระแทกโดยตรง และเขาก็กระอักเลือดออกมาในทันที
“นายจะไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีของฉันได้! โอเค ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้าย ฉันจะไว้ชีวิตนายถ้านายบอกความจริงฉันตอนนี้!” คริสโตเฟอร์กล่าวอย่างเย็นชา
“ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณโมลเดล คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าผมเป็นเด็กสามขวบที่คุณจะหลอกได้ง่าย ๆ!” เจอรัลด์พูด ขณะที่เขาเช็ดเลือดออกจากมุมปากของเขา
“ฉันคิดว่านายรนหาที่ตายจริง ๆ!”
คริสโตเฟอร์โกรธจัด และเขายกฝ่ามือของเขาขึ้นขณะที่ทำการเคลื่อนไหว และทั้งร่างของเจอรัลด์ก็ถูกยกขึ้นไปในอากาศ
หลังจากการดึงร่างของเจอรัลด์เข้าตัวเขาเองโดยตรง คริสโตเฟอร์ก็โจมตีเขาอีกครั้ง
คราวนี้มีควันสีขาวออกมาจากด้านหลังของเจอรัลด์หลังจากถูกโจมตี และเขาก็ถูกโยนออกไปไกลประมาณสิบเมตรในทันที
เจอรัลด์มีเลือดออกอยู่ภายใน และเขาก็กระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก
“นายจะพูดมัน…หรือนายจะไม่พูด?” ครืสโตเฟอร์ถาม ขณะที่เขากัดฟันอย่างโกรธเคือง
“ผมจะไม่พูดอะไร ผมต้องการให้คุณรู้สึกหงุดหงิดและวิตกกังวลอยู่ตลอดเวลา!”
เจอรัลด์ตอบกลับและยิ้มอย่างเย้ยหยัน ขณะที่เขาเช็คเลือดออกจากปากของเขา เขาแทบจะไม่สามารถพยุงร่างของตัวเองเอาไว้ได้เลยขณะที่เขาลุกขึ้น
“นายคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะไม่ฆ่านาย? ฉันสามารถฆ่านายก่อนได้ก่อนที่จะไปหาแดริล คลอฟอร์ด เพื่อถามเขาเรื่องนี้โดยตรง! ตอนนี้นายก็ตายซะเถอะ!”
คริสโตเฟอร์ยิ่งโกรธจัดมากขึ้น และพยายามที่จะดึงเจอรัลด์มาตัวเองโดยใช้ฝ่ามือซ้ายของเขาอีกครั้ง
อย่างไรก็ดี คราวนี้เจอรัลด์ลืมตาขึ้นทันที ขณะที่เขาพยายามจะทำให้หลุดออกจากแรงดึงดูดจากข้อมือของคริสโตเฟอร์
ในเวลาเดียวกันนี้ เขาก็ดึงไลท์เบนออกมาจากเอวของเขาเช่นกัน และเขาเตรียมที่จะใช้ทักษะการหยดน้ำที่เขาได้เรียนรู้มาจากดอนเบรกเกอร์
ทำไมมันถึงถูกเรียกว่าทักษะการหยดน้ำ? นี่เป็นเพราะเจอรัลด์ได้เข้าใจและรู้แจ้งแล้วว่าทักษะการหยดน้ำเข้ากับดาบอย่างไลท์เบนได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาสามารถใช้การโจมตีเป็นการป้องกันได้ และรัศมีของดาบก็จะยิ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆ ชั้น ก็เหมือนกับน้ำที่หยดผ่านหิน
ดังนั้นนี่จึงถูกเรียกว่าทักษะการหยดน้ำ
ในขณะนั้นร่างของเจอรัลด์ก็ว่องไวและรุนแรงมาก ขณะที่เขาโต้กลับด้วยการเคลื่อนไหวดาบอย่างดุเดือดเลือดพล่าน โดยการทับซ้อนไปทีละครั้ง
คริสโตเฟอร์ได้แต่ยุ่งอยู่กับการหลบหลีกพลังทะลุทะลวงของดอนเบรกเกอร์ในตอนนี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันหลังกลับ ดาบก็พุ่งเข้าใส่เขาแล้ว
คริสโตเฟอร์ตื่นตระหนก ขณะที่เขาตอบโต้การโจมตี
แต่ทว่าดูเหมือนราวกับว่าดาบสั้นนั้นมีชีวิต และมันมุ่งเน้นโจมตีจุดอ่อนทั้งหมดของคริสโตเฟอร์แทน
สายตาของคริสโตเฟอร์เบิกกว้างขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยความไม่เชื่ออย่างที่สุด
ในเวลานี้เขาไม่สามารถตอบโต้ได้ทันเวลา และเขาก็ถูกไลท์เบนกระแทกเข้าที่หน้าอก
เขากลิ้งไปมาขณะที่เขาล้มลงกับพื้น และรอยเลือดก็กระจายไปทั่วบนพื้นโดยทันที
“กระจกลึกลับ!”
คริสโตเฟอร์รู้สึกตกใจสุดขีด และขณะที่เขาสะบัดข้อมือของเขาเล็กน้อย กระจกลึกลับก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาอย่างฉับไว
ส่วนเจอรัลด์ เขาหันหลังกลับและเดินผ่านคริสโตเฟอร์ไป ขณะที่เขาวื่งตรงเข้าไปในถ้ำ
นี่เป็นเพราะเจอรัลด์รู้เป็นอย่างดีว่าเหตุผลเดียวที่ทำไมเขาถึงจัดการโจมตีคริสโตเฟอร์ได้ก่อนหน้านี้ ก็เป็นเพราะเขาทำให้เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ถ้าเขาต้องการจะเผชิญหน้ากับคริสโตเฟอร์โดยตรง ก็จะมีช่องว่างขนาดใหญ่มากระหว่างพวกเขาทั้งคู่
ความหวังริบหรี่เพียงอย่างเดียวของเจอรัลด์คือกการวิ่งเข้าไปในถ้ำ
นี่คือแผนการของเจอรัลด์ เมื่อเขาได้ทนต่อการโจมตีแรกสองครั้งนั้น
ทุกการเคลื่อนไหวเป็นไปตามแผนการ และทุกอย่างก็เกิดขึ้นในคราเดียว
เมื่อคริสโตเฟอร์ลุกขึ้นจากพื้นได้ในที่สุดด้วยสายตาที่เบิกกว้าง เจอรัลด์ก็หนีเข้าไปในถ้ำแล้ว
คริสโตเฟอร์พึมพำกับตัวเองด้วยความไม่เชื่อ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่แผ่นหลังของเจอรัลด์ “เขามีร่างกายที่พิเศษจริง ๆ เขาแข็งแกร่งอย่างน่าประหลาดใจ! ฉันเกือบจะพ่ายแพ้ให้เด็กหนุ่มคนนี้แล้ว!”
ในเวลานี้คริสโตเฟอร์ก็เงยหน้าขึ้นฉับพลันด้วยสีหน้ามุ่งร้ายบนใบหน้าของเขา “ฉันไม่สามารถปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ได้! ไม่อย่างงั้น ตระกูลโมลเดลจะไม่สามารถหนีความหายนะในห้าปีนี้ได้! ฉันไม่สามารถปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ได้อย่างแน่นอน!”