ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 138 คุณชายเป็นคนขับไล่เธอไปด้วยตัวเอง
แม่บ้านเฉินเป็นคนของลี่เย่ถิง ไม่ควรจะพูดอะไรกับเฉียวเหวยอี แต่ว่ามองเห็นลี่เย่ถิงเจ็บปวด เธอก็เจ็บปวดไปด้วย
เธอคิดไปคิดมา ควักซองจดหมายออกจากหน้าอก กับรูปสองรูปที่ถูกฉีก ส่งให้ถึงมือของเฉียวเหวยอี
หลังจากลี่เย่ถิงทิ้ง แม่บ้านเฉินคิดว่าเรื่องนี้มีลับลมคมใน ก็ฉลาดหลักแหลม
เฉียวเหวยอีรับมาก็มองอย่างละเอียด น่าจะเป็นช่วงบ่ายเวลาที่ถังอี้มารับเธอไปที่ตระกูลถัง มีคนแอบถ่ายจากที่ไกล
ไม่น่าล่ะทำไมลี่เย่ถิงถึงโกรธ ไม่น่าล่ะ ถังอี้พูดแล้วว่าไม่อนุญาตให้พนักงานเปิดเผยเรื่องนี้ ยังถูกลี่เย่ถิงรู้
เธอนำซองจดหมายพลิกดูหลายรอบ ตรงมุมมองเห็นตราประทับของชื่อร้านเล็กๆ“เฟยเย่ว์”
เฟยเย่ว์เป็นชื่อของสำนักสื่อในประเทศ ขอบข่ายไม่เล็ก เพราะว่าแฉข่าวดาราดังมาหลายครั้ง จึงค่อนข้างมีชื่อเสียง
แม้ว่าถังอี้จะเป็นceo ของบริษัทบันเทิง แต่ไม่ใช่ดารานักแสดง เขามีตำแหน่งทางสังคมแน่นอน คนธรรมดาไม่สามารถแหย่ได้
ดังนั้น เป็นไปไม่ได้ที่นักข่าวจะกล้าเสี่ยงแอบถ่ายรูปเขา
เธอยิ่งไม่ต้องพูดถึง กลับประเทศก็ถ่ายละครไม่กี่ครั้ง นักข่าวคงจะไม่สนใจเธอนักแสดงที่ไม่มีชื่อเสียง
นอกจาก มีคนจงใจขายรูปถ่ายให้เฟยเย่ว์
“แม่บ้านเฉิน คุณรู้ราคาข่าววงการบันเทิงประเภทนี้ไหม?”เฉียวเหวยอีไตร่ตรองนานมาก เงยหน้ามองแม่บ้านเฉิน
“นี่ก็ไม่แน่นอน ก็ต้องดูมูลค่าของข่าว แต่ว่าฉันเคยได้ยินอู๋โยวพูด เหมือนว่าจะไม่แพง หลายหมื่นหลายแสนเป็นเรื่องปกติ”
เฉียวเหวยอีพยักหน้า ความจริงข่าวระหว่างเธอกับถังอี้นี้ไม่มูลค่าในการค้นหาที่ร้อนแรง มูลค่าที่แท้จริง คือลี่เย่ถิงมองเห็น กระตุ้นความโกรธเขา
คิดแบบนี้ ทำเรื่องร้ายอย่างลับๆแบบนี้ มีเพียงแค่ตระกูลเฉียวกับซูหรูเยียนทำ
และยิ่งวันนี้ ซ่งชิงหรูกับเฉียวอีเหรินอยู่ในงาน คุณภาพของภาพนี้ เห็นได้ชัดเจนว่าใช้โทรศัพท์ถ่าย ไม่ใช่กล้องถ่ายรูปเฉพาะทาง
เป็นเฉียวอีเหรินไม่ต้องสงสัย
แม่บ้านเฉินรู้เฉียวเหวยอีในใจรู้ดี รอไม่นาน ด้านข้างก็พูด“คุณผู้หญิง คุณอยู่ที่นี่อย่างสบายใจได้ คุณซูย้ายออกไปแล้ว ไม่อยู่ที่นี่แล้ว”
“ย้ายออกไปแล้ว?”เฉียวเหวยอีประหลาดใจ
“ใช่ หาห้องใหม่แล้ว ย้ายออกไป”แม่บ้านเฉินคิดไปคิดมา ก็พูดเพิ่มอีกหนึ่งประโยค“คุณชายเป็นคนขับไล่เธอไปด้วยตัวเอง”
แม่บ้านเฉินตอนนี้คิดอย่างละเอียด ลี่เย่ถิงต้องตั้งใจแน่นอน ซูหรูเยียนไม่ไป เฉียวเหวยอีจะอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
คุณชายของพวกเขาสนใจเฉียวเหวยอีมากจริงๆ ก็แค่ปากแข็ง ไม่กล้ายอมรับเท่านั้นเอง
และ ลี่เย่ถิงก็ไม่ใช่คนที่จะสารภาพความรู้สึกของตัวเอง ยิ่งรักเธออย่างป่าเถื่อน ในใจเป็นห่วง ก็ไม่สามารถพูดออกมาได้
แม่บ้านเฉินเห็นดูลี่เย่ถิงตั้งแต่เล็กจนโต นิสัยของเขาก็เข้าใจเป็นอย่างดี
“เหตุผลอะไร?”เฉียวเหวยอีอดไม่ได้ที่จะถาม
แม่บ้านเฉินส่ายหน้า “ความจริงฉันก็รู้ไม่ชัดเจน อาจจะเกี่ยวกับเรื่องที่คุณชายน้อยได้รับบาดเจ็บ คุณชายคิดว่าคุณซูไม่เป็นห่วงคุณชายน้อย ผิดหวังกับเธอ”
เฉียวเหวยอีไตร่ตรองสักพัก ก็ขมวดคิ้วแน่นถามอีก“งั้นพี่ใหญ่ตระกูลซ่ง คือเครื่องบินตกจริงๆเหรอ?”
“นี่คือประกาศของทางราชการ แต่เมื่อกี้คุณก็ได้ยินแล้ว คุณซูพูดว่ามีข่าวคุณชายตระกูลซ่ง เรื่องนี้ต้องรอคุณชายกลับมาจึงตัดสิน ตอนนี้พูดอะไรมากไม่ได้ ”แม่บ้านเฉินพูดตอบเสียงเบา
เพราะเรื่องของซ่งเทียนเฉิงเกี่ยวข้องกันมากเกินไป ลี่เย่ถิงก็ยังหลีกเลี่ยงที่จะพูดถึงการหายสาบสูญไปของซ่งเทียนเฉิง โดยพื้นฐานแล้วจะไม่เอ่ยถึง ดังนั้นน้อยมากที่แม่บ้านเฉินจะรู้
“ตระกูลซ่งเสียใจมาก ลุงซ่งก็มีลูกชายแค่คนเดียว”เฉียวเหวยอีอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้น