ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 445 คนที่ถูกจองจำอยู่เป็นใครกันแน่

เสียงคร่ำครวญก่อนหน้านี้ ที่ฉินเฉินได้ยิน มันใกล้ฉินเฉิงมากขึ้น มันดูแข็งแกร่งมาก!

คนที่ถูกขังอยู่ในนั้น ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาแน่ๆ!

ฉินเฉิงพยายามสำรวจต่อไป แต่จู่ๆ ก็มีพลังมีมากีดขวางการเชื่อมต่อระหว่างทั้งสอง

จิตหยั่งรู้ของเขาถูกปิดกั้นทันที

ฉินเฉิงมีหน้าซีดเซียว ตื่นตระหนกเล็กน้อย

ไม่ใช่พลังที่ไหนที่มาปิดกั้น แต่เป็นเพราะคนที่อยู่ในคุกลึกนั้น

ความคุ้นเคยแบบนี้ เขารู้สึกได้ถึงคนๆนึงเท่านั้น

นั่นคือพ่อผู้ให้กำเนิดของเขาเอง และไม่มีใครอื่นอีก

คนที่ถูกคุมขังในส่วนลึกของคุกเป็นพ่อของเขาเหรอ?

เป็นไปไม่ได้!

ฉินเฉิงปฏิเสธคำตอบนี้อย่างรวดเร็ว

พ่อของเขาเป็นคนเก่งกาจ มีฝีมือ จะถูกคุมขังได้อย่างไร?

แต่ ฉินเฉิง รู้สึกว่าเสียงที่ได้ยินเป็นเสียงของผู้หญิง!ฉินเฉิงก็นึกถึงใครบางคน

แม่ของฉัน โจวฉิน

ฉินเฉิงเคยให้ซูวานหาคนในจิงตู แต่ก็ล้มเหลว ไม่พบสิ่งต่างๆของคนๆนี้เลย

และตอนนี้ฉินเฉิงก็อยู่ที่จิงตูมานาน กลับไม่เคยได้ยินข่าวคราวของโจวฉินเลย

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หน้าของฉินเฉิงก็ซีดทันที!

คนๆนั้นมองไปที่ชางโจวอย่างเย็นชาและพูดว่า “ทำไมนายถึงไม่ระวัง? ไหนพวกนายว่าปิดกั้นไว้แล้ว?”

ชางโจวกล่าวอย่างประหม่า “นายท่านก็ทราบดีว่าสถานะของนักโทษที่นี่ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนได้ ดังนั้นเราจึงสามารถปิดกั้นไว้รอบคุก …. แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะติดได้ทุกที่ เพราะเราไม่มีของเยอะขนาดนั้น… ”

ชางโจวพูดถูก ข้อจำกัดในการติดตั้งการปิดกั้น ต้องใช้ของลำค่าจากสวรรค์ แต่มันไม่มีอยู่แล้ว

สมาคมศิลปะการต่อสู้จิงตูพยายามรวบรวมสิ่งนี้ เพื่อที่จะใช้เป็นความลับในการปิดกั้น แต่มันก็หายากเสียเหลือเกิน

“นายท่าน ไม่ต้องกังวล ฉินเฉิงจะตายอยู่แล้ว แม้ว่าเขาจะรู้ แต่ก็ไม่มีทางคุกคามได้ ” ชางโจวโค้งคำนับ

ร่างนั้นยืนนิ่งอยู่นานและพูดอย่างช้า ๆ “ไปหาของนั้นมาเตรียมให้พร้อม หวังว่าจะไม่เกิดปัญหาอะไรอีกนะ”

“ครับ นายท่าน” ชางโจวประสานมือคำนับเขา

หลังจากนั้นเขาก็เดินไปหาฉินเฉิงด้วยท่าทางโหดเหี้ยม

ทันทีที่ประตูเปิดออก เขาก็เตะปาฉิง

“ใครให้แกนอน?” ชางโจวพูด

ปาฉิงรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาร้องไห้และพูดว่า “คุณชาง พอดีผมเหนื่อยมาก ก็เลย … ”

“ออกไป!” ชางโจวคว้าแส้มาแล้วพูดอย่างเย็นชา

หลังจากไล่ปาฉิงออกไป ชางโจวก็กัดฟันและพูดว่า “ให้ตายเถอะ นายมาอยู่ในคุกยังทำให้ฉันต้องกังวลอีกเหรอ”

ฉินเฉิงเงยหน้าขึ้น กัดฟันพูด “ในส่วนลึกของคุก คนที่ถูกขังอยู่…”

ชางโจวตกใจ ดวงตาของเขาหรี่ลง และเขาพูดขึ้นว่า “เกี่ยวอะไรกับนายด้วย?”

“ฉันเกำลังจะตาย ทำไมถึงพูดไม่ได้หล่ะ? ” ฉินเฉิงพยายามระงับความโกรธไว้

ชางโจวลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “นายคิดว่าเป็นใคร ก็เป็นคนนั้นแหละ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินเฉิงก็ทนไม่ไหว

ภายใต้การจองจำด้วยโซ่ทองคำนี้ ตัวของเขาทำให้โซ่ทั้งหมดสั่นสะท้าน!

ร่างกายของเขาพุ่งตรงเข้าหาชางโจว!