ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 441 เงามืด
ท่าทีของฉินเฉิงนิ่งลง และเขาก็เผลอถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว
แน่นอนการเคลื่อนไหวสุดท้ายนี่มันเป็นของปีศาจ ฉินเฉิงจึงจำเป็นต้องป้องกัน
ในเวลานี้เอง ลิงแคระที่อยู่ไม่ไกลก็ได้เริ่มปล่อยพลังสังหาร เห็นได้ชัดว่า ทั้งสองไม่ต้องการให้มันยืดเยื้ออีกต่อไป
มือของลิงแคระค่อยๆปล่อยแสงออกมาต่อหน้าเขา และก่อให้เกิดภาพลวงตาขึ้น!
ว่ากันว่าจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่นั้นสามารถทำภาพลวงตาเหล่านั้นได้ ลิงแคระตัวนี้สามารถทำภาพนิมิตพวกได้เช่นกันแม้จะเป็นจอมยุทธครึ่งขั้น มันน่าประหลาดใจมากๆ
ฉินเฉิงถูกศัตรูโจมตี เขายกมือทั้งสองขึ้น จากนั้นกำหมัดทั้งสองราวกับมังกรผงาด!
เพียงพริบตาเดียว ราวกับว่ามีมังกรผงาดสองตัวก็มาอยู่ที่มือของเขา!
“บูม!”
เมื่อปีศาจก้าวไปข้างหน้า เขาเปลี่ยนร่างของเขาให้กลายเป็นเวทย์มนตร์ทั้งหมด และก็กำลังจะโจมตีฉินเฉิงอย่างแรง!
ฉินเฉิงไม่กล้าประมาท เขาทำได้เพียงใช้หมัดมังกรเผชิญหน้ากับมันโดยตรง!
หลังจากการปะทะกันครั้งใหญ่ ก็มีเสียงอึกทึกดังขึ้นในอากาศ!
จิตอันศักดิ์สิทธิ์ของฉินเฉิงได้รับผลกระทบอย่างหนักในทันที ดวงตาของเขาแทบจะขาวโพลน เหมือนกับว่าโลกทั้งใบกำลังหมุน!
พลังแห่งสายฟ้าและจิตศักดิ์สิทธิ์พันพัวเข้าด้วยกัน และในใจของฉินเฉิงก็สั่นสะเทือนอย่างหนัก!!
“ตอนนี้แหละ!” ลิงแคระยิ้ม เขาได้กระตุ้นนิมิตแล้วก็พุ่งเข้าหาฉินเฉิง!
ในตอนนั้นเอง ฉินเฉิงรู้สึกเหมือนมีภูเขากำลังกดทับที่หัวของเขา รู้สึกเหมือนร่างกายเขาจะถูกบดขยี้!
นิมิตนี้คล้ายกับโลกใบเล็กๆ เป็นพลังไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ เมื่อมันตกลงมา ท้องฟ้าจะถล่มแผ่นดินจะทะลาย!
ตู้ม!
ทันใดนั้นก็มีเนินเขาก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวฉินเฉิง!
เนินเขาส่องแสงเปล่งประกายราวกับอุกกาบาต และลงตกไปในนิมิตของลิงแคระนั่น!
“บูม!”
ทันทีที่เนินเขาจมลงไป นิมิตของลิงแคระก็แตกออกออกเป็นชิ้นๆ! และเนินเขานั่นก็เหลือเพียงฝุ่นพง!
“เวรเอ้ย ดันมาทำลายสมบัติล้ำค่าของฉัน!” มีเสียงอันเจ็บปวดดังมาจากข้างๆ เมื่อหันศีรษะแล้วมองไปรอบๆ เขาเห็นเย่อจุนกำลังทุบน้าอกของเขาอย่างสิ้นหวัง
สีหน้าของลิงแคระนิ่งลง และเขาถามอย่างเย็นชาว่า “แกนี่มันยังไง กล้าที่จะมายุ่งเรื่องคนอื่น กลัวไม่ตายดีหรือไง?”
เย่อจุนพ่นลม “หึ ฉันแค่ไม่ได้รับความยุติธรรม จะทำไม ”
มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่เย่อจุนชักช้าไปนิด แล้วสายตาของฉินเฉิงเริ่มฟื้นตัว
เขามองไปที่เย่อจุน ขมวดคิ้วและพูดว่า”นายมาทำอะไร?”
“ฉันบังเอิญผ่านมา” เย่จุนพึมพำ “นอกจากนี้ นายก็ห้ามตาย ถ้านายตาย ฉันจะไปหาลูกของฉันได้ที่ไหน” ทำให้แผนของเขาติดขัด!
แม้ว่าเด็กคนนี้จะดูไม่แข็งแรง แต่ความแข็งแกร่งของเขานั้นไม่ควรมองข้าม! ถ้าเขาเข้าร่วมการต่อสู้ ฉินเฉิงคงไม่มีทางที่พาหยานหยุนกลับไปได้!
“ไปซะ เรื่องของฉันมันไม่เกี่ยวกับนาย” ฉินเฉิงตะโกน “ออกไปจากที่นี่!”
เย่อจุนพึมพำ “เฮ้ ทำไมนายไม่รู้จักการคนดีบ้าง”
“เร็วเข้า รีบไปซะ! ฉันสนิทกับนายหรอ!” ฉินเฉิงสาปแช่งอย่างกังวลใจ “เร็วเข้า ไปซะ!”” ลิงแคระเยาะเย้ย ร่างของเขาฉายแสง และก็คว้าเย่อจุนทันที!
สีหน้าของเย่อจุนเปลี่ยนไปและเขาตะโกน “เวรเอ้ย ครึ่งขั้นของจอมยุทธผู้ยิ่งใหญ่? ฉันจะไม่เล่นนายแล้ว!”
ขณะที่เขาวิ่ง เขาได้ขว้างสังฆภัณฑ์เพื่อหยุดการโจมตีของลิงแคระ ทั้งพวกหม้อทองแดง รุปปั้นเทพเจ้า สังฆภัณฑ์ ส่งเสียงดังไม่หยุด
ลิงแคระก็ทำลายสังฆภัณฑ์เหล่านี้ แต่เย่อจุนเป็นเหมือนขุมสมบัติวิเศษ ได้ขว้างไปเรื่อยๆ ทำให้ลิงแคระไม่สามารถไล่ตามไปได้
“บัดซบ” ลิงแคระอดไม่ได้ที่จะถ่มน้ำลายออกมา
“ไอ้เตี้ย แกทำลายสมบัติของฉันไปมากมาย สักวันหนึ่งฉันจะมาแก้แค้น!” หลังจากที่เย่อจุนหนีไปก็มีเสียงกลับมา
ลิงแคระอดไม่ได้ที่จะกำหมัด และเส้นเลือดก็นูนออกบนหน้าผากของเขา
ในเวลานี้ ลมหายใจของปีศาจเริ่มอ่อนแรง เห็นได้ชัดว่า เขาถึงขีดจำกัดแล้ว
ฉินเฉิงถอนหายใจอย่างเย็นชา เวลาของเขากำลังจะหมดลง ดังนั้นฉินเฉิงจึงก้าวออกมาและยกหมัดของนักปราชญ์ขึ้นมา!
หมัดอันมหึมาพัดพาลมอันรุนแรงและพุ่งเข้าหาเจ้าปีศาจทันที!
ทันใดนั้น สถานที่ที่ปีศาจอยู่ก็พังลงมา และมีแสงก็ระเบิดต่อหน้าเขา ทำให้ไม่สามารถลืมตาได้!
เป็นการทิ้งระเบิดอีกครั้ง ร่างกายของปีศาจเกือบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ!
ด้วยการชกหมัดแล้วหมัดเล่า ลมหายใจของปีศาจเริ่มแผ่วลงเรื่อยๆ แถมกระอั่กเลือดในปากไม่หยุด จนเกือบจะสูญเสียความสามารถในการต่อสู้
“ไปตายซะ!” ฉินเฉิงลุกขึ้นแล้วทะยานไปบนฟ้า มือทั้งสองตกลงมาจากที่สูงบนท้องฟ้า แสงสีทองลุกโชนราวกับเปลวไฟบนร่างกายของเขาได้ตกลงมา!
“บูม!”
เสียงดังเหมือนกับระเบิดปรมาณูได้ผ่าลงมา ไม่มีทางหนีพ้น!
ร่างกายของปีศาจก็ได้แตกเป็นเสี่ยงๆ กระดูกหน้าอกของเขาได้ทะลุเข้าไปในร่างกาย
กระโหลกศีรษะแตกเป็นเสี่ยงๆ ใบหน้าทั้งหน้าก็พังทลาย!
ปีศาจมองมาที่ฉินเฉิงด้วยลมหายใจที่เหลืออยู่ และกระซิบ “แก… แกดูเหมือนคนๆ นั้นจริงๆ… ไม่น่าแปลกใจเลยที่สมาคมศิลปะการต่อสู้ต้องการจะฆ่าแก…”
สีหน้าของฉินเฉิงเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินคำพูดของปีศาจ เขารีบคว้าร่างของปีศาจและตะโกนอย่างกังวล “คนๆ นั้นคือใครกัน คนที่แกกำลังพูดถึงคือใครสมาคมศิลปะการต่อสู้ถึงจะฆ่าฉัน!”
แต่ลมหายใจของปีศาจเริ่มจางลงแล้ว และเขาไม่สามารถตอบคำถามของฉินเฉิงได้
ฉินเฉิงจึงกัดฟัน เขาใส่พลังฉีที่แท้จริงเข้าไปในร่างกายของปีศาจ พยายามจะยื้อชีวิตของเขาไว้ แต่น่าเสียดายที่ปีศาจก็ยังตายอยู่ดี
ใบหน้าของฉินเฉิงแย่มาก เขามีคำถามมากมายในใจ!
“แกแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคิด” ลิงแคระดูมืดมน “แต่น่าเสียดาย แกเหลือเวลาอีกแค่ห้านาทีเท่านั้น”
ฉินเฉิงได้ยินดังนั้น เขาค่อย ๆ หันไปมองลิงแคระ และพูดอย่างเย็นชา”ห้านาที เพียงพอที่จะฆ่าแกแล้ว”
“ฮ่าฮ่า” ลิงแคระได้เผยธาตุแท้ของมันและหนีไป!
มันเร็วมาก ! ฉินเฉิงได้ยกระดับร่างของเขาขึ้นจนถึงขีดสุด แต่ก็ยังตามไม่ทัน!
ลิงแคระเริ่มห่างออกไปเรื่อยๆ และฉินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสนเล็กน้อยในใจ
เหลือเวลาอีกไม่ถึงห้านาที! ฉินเฉิงไม่มีเวลาไล่ตามลิงแคระอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหันหลังกลับและรีบไปหาสมาชิกของสมาคมศิลปะการต่อสู้!
สมาชิกเหล่านี้ไม่มีค่าในสายตาของฉินเฉิง แต่ก็เลี่ยงไม่ได้!
ยกเว้นผู้ที่อพยพไปก่อน ที่เหลือทั้งหมดถูกฆ่าโดยฉินเฉิงในไม่กี่วินาที!
หลังจากแก้ไขปัญหาพวกนี้แล้ว คิ้วของฉินเฉิงก็มีความกังวลเล็กน้อย
ถ้าลิงแคระไม่ตาย มันจะต้องกลับมาแน่ ถ้าเป็นแบบนั้น แผนทั้งหมดก็จะพัง
…
ลิงแคระหนีไปได้ไกลพอสมควร
เขายืนอยู่แล้วหัวเราะ “ฉินเฉิง แกเสร็จแน่”
ฉันไม่คิดอย่างนั้น
ในทันใดนั้นเอง เงาก็ปรากฏขึ้นจากความมืด!
YOU MAY ALSO LIKE
